Πέμπτη 21 Σεπτεμβρίου 2017

Καταστροφή στον Σαρωνικό: Αυτή είναι η "ανάπτυξή" τους!

Η βύθιση του δεξαμενόπλοιου Αγία Ζώνη ΙΙ τα ξημερώματα της περασμένης Κυριακής ανοιχτά της Σαλαμίνας και οι τόνοι μαζούτ και πίσσας που διέρρευσαν και απλώθηκαν από τη θαλάσσια περιοχή του ναυαγίου σε ολόκληρο το Σαρωνικό κόλπο, είναι ένα τεράστιο οικολογικό έγκλημα με ανυπολόγιστες συνέπειες. Οι εφοπλιστικές και κυβερνητικές ευθύνες για την καταστροφή δεν κρύβονται με τίποτα.

Η καταγγελία της ΠΕΝΕΝ, λίγες μόνο μέρες μετά τη βύθιση και ενώ ξεδιπλωνόταν το μέγεθος της καταστροφής, συμπυκνώνει αυτή την εικόνα. Χαρακτηρίζοντας “κινητή οικολογική βόμβα” το Αγία Ζώνη ΙΙ, αναφέρει για τις εφοπλιστικές ευθύνες: “Τεράστια και αναπάντητα ερωτηματικά δημιουργεί η βύθιση του μικρού Δ/Ξ «ΑΓΙΑ ΖΩΝΗ ΙΙ» της Ναυτιλιακής εταιρίας του Θ. Κουντούρη το οποίο ήταν αγκυροβολημένο στο Βόρειο τμήμα του αγκυροβολίου Πειραιά. Το πλοίο απέπλευσε έμφορτο τις πρωινές ώρες της 10/9/2017 από τα διυλιστήρια Ασπροπύργου (ΕΛΠΕ) μεταφέροντας 2.200 μετρικούς τόνους fuel oil και 370 μετρικούς τόνους marine gas oil... Να σημειωθεί ότι στην περιοχή επικρατούσαν πολύ καλές καιρικές συνθήκες.


Να υπογραμμίσουμε επίσης ότι το πλοίο ήταν κατασκευής του 1972 χωρητικότητας 3205 τόνων. Υπερήλικο το οποίο όπως αποδείχθηκε ήταν εξαιρετικά επικίνδυνο για την ασφάλεια της ναυσιπλοΐας ενώ σύμφωνα με διάφορες αναφορές και καταγγελίες, στο μηχανοστάσιο, εκεί όπου σημειώθηκε η εισροή υδάτων έφερε διάφορα πρόχειρα μπαλώματα με σκοπό να κλείσουν τις ανοιχτές τρύπες!!!... Ταυτόχρονα γεννιούνται σοβαρά ερωτηματικά όπως ότι ενώ το πλοίο ήταν φορτωμένο και έπρεπε σε αυτό να υπάρχει πλήρης επάνδρωση του πληρώματος, αντίθετα έλλειπαν 9 από τα 11 μέλη του πληρώματος!!”.

Σε αυτή την εικόνα προστίθεται η ανυπαρξία ενός δημόσιου φορέα ικανού στην αντιμετώπιση τέτοιων περιστατικών με επαρκή και κατάλληλα μέσα και εξοπλισμό. Αντίθετα, ελλείψει τέτοιας υπηρεσίας, τα αρμόδια υπουργεία Ναυτιλίας και Περιβάλλοντος έπρεπε, σε διαβούλευση με την ασφαλιστική του πλοιοκτήτη, να αναζητήσουν ιδιωτικές εταιρίες απορρύπανσης για να αναλάβουν το έργο μαζί με τα λιγοστά μέσα που είχε στη διάθεσή του το Λιμενικό. Το αποτέλεσμα ήταν η ανάθεση σε ιδιώτη να γίνει τέσσερις ώρες μετά το ναυάγιο με τη διαρροή να είναι σε πλήρη εξέλιξη. Αυτή είναι η αιτία της καθυστέρησης στην έναρξη των εργασιών αλλά και στην πορεία τους στη συνέχεια, φτάνοντας ακόμα και η στεγανοποίηση του βυθισμένου δεξαμενόπλοιου να επιτυγχάνεται δύο μέρες αργότερα.

Εξάπλωση

Αυτή είναι η αιτία και της αδυναμίας ελέγχου της πετρελαιοκηλίδας και της εξάπλωσής της τις επόμενες μέρες στην Πειραϊκή και τη Φρεαττύδα και από εκεί στον Άγιο Κοσμά, το Ελληνικό, τη Γλυφάδα, τις ακτές της Βούλας και πλέον μέχρι το Λαγονήσι -κι όχι βέβαια τα “θαλάσσια ρεύματα” στα οποία την απέδωσε ο Κουρουμπλής. Τόσο την ώρα του ναυαγίου όσο και τα επόμενα δύο 24ωρα επικρατούσαν στην περιοχή πολύ καλές καιρικές συνθήκες. Η αλλαγή του καιρού από το απόγευμα της Τρίτης δε θα έπαιζε κανένα ρόλο αν `υπήρχαν τα αναγκαία δημόσια μέσα για την αντιμετώπιση της ρύπανσης και ενεργούσαν για τον περιορισμό της από την πρώτη στιγμή και η όλη επιχείρηση δεν βασιζόταν στην αναζήτηση ιδιωτικών -εφοπλιστικών επίσης- εταιριών που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι το κέρδος τους.

Ό,τι κι αν λέει ο υπουργός Ναυτιλίας Κουρουμπλής και ο αναπληρωτής υπουργός Περιβάλλοντος Φάμελλος για “άμεση και έγκαιρη αντίδραση” ή “άψογο συντονισμό”, η πραγματικότητα είναι ότι οι μνημονιακές πολιτικές έχουν τσακίσει οποιαδήποτε δυνατότητα για τις υπηρεσίες και τα μέσα που σχετίζονται με την αντιμετώπιση τέτοιων καταστροφών. Όπως αναφέρει άρθρο στο tvxs (15/9) “Το ότι προχώρησε η ρύπανση, οφείλεται και στο γεγονός ότι δεν υπάρχει επαρκής αριθμός απορρυπαντικών πλοίων. Στην Ελλάδα υπήρχε το καλύτερο πλοίο της Μεσογείου, το οποίο όμως είχε ενοικιαστεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση για να ελεγχθεί το παράνομο ψάρεμα του τόνου στην Σαρδηνία και στην Αδριατική. Αυτό όμως το σκάφος θέλει 2 εκατομμύρια το χρόνο για συντήρηση”. Πού να αφήσει χρήματα για δημόσια τέτοια πλοία η αποπληρωμή του χρέους;

Μόνο έτσι ένα περιστατικό, που θα μπορούσε να είναι περιορισμένης έκτασης και αντιμετωπίσιμο, έφτασε να μετατραπεί σε μια ανεξέλεγκτη οικολογική καταστροφή. Ακόμα και οι τυμπανοκρουσίες για την επιστράτευση του εξειδικευμένου αντιρρυπαντικού πλοίου “Ακταία OSRV” από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Ναυτικής Ασφάλειας (EMSA), το μόνο που ανέδειξαν ήταν την υποτίμηση της κυβέρνησης για το μέγεθος της καταστροφής αλλά και την απόλυτη εμπιστοσύνη της στην ιδιωτική πρωτοβουλία και το εφοπλιστικό κεφάλαιο. Όπως προκύπτει από το επίσημο δελτίο Τύπου που εξέδωσε ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός, το αίτημα των ελληνικών αρχών προς τον ΕΜSΑ δεν έγινε παρά μόνο στις 13 Σεπτεμβρίου, τέσσερις ολόκληρες μέρες μετά τη βύθιση του δεξαμενόπλοιου. Προφανώς μέχρι τότε η κυβέρνηση ένιωθε σίγουρη ότι έχει λύσει το πρόβλημα αναθέτοντας την αντιμετώπισή του στους ίδιους τους δημιουργούς του. Αυτή είναι η “ανάπτυξη” που διαφημίζουν ως έξοδο από την κρίση.

Ανυπολόγιστη καταστροφή

Σε πείσμα όλων των ειδικών που εκτιμούν ότι η επιχείρηση απορρύπανσης θα χρειαστεί ένα διάστημα τουλάχιστον δύο μηνών ενώ ταυτόχρονα δηλώνουν ότι οι επιπτώσεις για τη θαλάσσια πανίδα και τον άνθρωπο δε θα είναι γνωστές για μεγάλο χρονικό διάστημα μετά, ο Κουρουμπλής έτρεξε να εξαγγείλει ότι μέσα “μέσα σε 20 με 25 μέρες θα έχουν καθαρίσει τα πάντα”.

Ο Γιώργος Παξιμάδης, υπεύθυνος θαλάσσιων ερευνών του WWF τόνισε σε δηλώσεις του στα ΜΜΕ ότι η πλήρης αποκατάσταση του οικοσυστήματος από την πετρελαιορύπανση απαιτεί πολλά χρόνια. “Οι τοξικές επιπτώσεις τόσο για τον άνθρωπο όσο και για το οικοσύστημα είναι άμεσες, αλλά και χρόνιες. Παρατηρείται θάνατος από ασφυξία θαλάσσιων οργανισμών της χλωρίδας και της πανίδας, παρεμπόδιση της ανάπτυξης και της αναπαραγωγής τους, αλλαγή φυσιολογίας και συμπεριφοράς. Ενώ, μέσω της βιοσυσσώρευσης τοξικές ουσίες περνάνε μέσω της διατροφικής αλυσίδας και στον άνθρωπο. Επιπλέον, παρατηρείται εποίκιση του οικοσυστήματος από είδη ξενιστές, ενώ προκαλείται μία σοβαρή ανισορροπία”, είπε, υπογραμμίζοντας επίσης πως η ρύπανση επηρεάζει οποιαδήποτε παράκτια δραστηριότητα του ανθρώπου.

Αντίστοιχα, ο Δημήτρης Ιμπραήμ, υπεύθυνος εκστρατειών της Greenpeace, μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ανέφερε ότι θαλάσσιοι οργανισμοί και θαλασσοπούλια «καίγονται» και πεθαίνουν από ασφυξία από το μαζούτ, ενώ η χημική σύσταση των νερών καθιστά απαγορευτική τη θάλασσα για τον ίδιο τον άνθρωπο. Ενώ προειδοποίησε ενόψει των επικείμενων εξορύξεων πετρελαίου στο Ιόνιο ότι “το θέμα δεν είναι αν θα υπάρξει νέο δυστύχημα αλλά πότε”.

Όλα για τους εφοπλιστές


Σε ανάρτησή του στο facebook ο Βασίλης Τζήμτσος θυμίζει ανάμεσα σε άλλα:

“Επειδή επί 20 και βάλε χρόνια ήμουν ναυτιλιακός συντάκτης, σας επισημαίνω τα ακόλουθα γεγονότα και όχι απλά σκέψεις μου: Στις 19 Νοέμβρη 2002, το ελληνικών συμφερόντων υπό σημαία νήσων Μπαχάμες δεξαμενόπλοιο «Πρεστίζ» έμεινε ακυβέρνητο, κόπηκε στα δύο και βυθίστηκε στις ακτές της ισπανικής Γαλικίας. Διέρρευσαν περίπου 50.000 τόνοι πετρελαίου, προκαλώντας πετρελαιοκηλίδα έκτασης 200 χιλιομέτρων, η οποία ρύπανε πολλά χιλιόμετρα ακτών και έφτασε έως το Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο των Ατλαντικών νήσων, το σημαντικότερο Ισπανικό οικοσύστημα για θαλάσσια πουλιά και άγρια ζωή. Η αλιεία απαγορεύτηκε για 100 χλμ, τα ψάρια ξεβράστηκαν νεκρά από ασφυξία και 40.000 θαλασσοπούλια πέθαναν. Το 26χρονο τάνκερ είχε μονά τοιχώματα στο πυθμένα του...

Μετά και το ναυάγιο του «Πρεστίζ», ο κανονισμός αυστηροποιήθηκε, απαγορεύοντας τη μεταφορά αργού πετρελαίου από μονοπύθμενα δεξαμενόπλοια μονού κύτους από και προς τα κοινοτικά λιμάνια. Το ελληνικό εφοπλιστικό λόμπι ...επιστράτευσε τους Έλληνες πολιτικούς. Η Ελλάδα ήταν η μόνη χώρα της Ε.Ε. (και εν μέρει η Κύπρος και η Μάλτα) που αντιτάχθηκε στους τότε νέους αυστηρούς κανονισμούς ασφαλείας. Το 2006, ο τότε Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας Μανώλης Κεφαλογιάννης, καλεί τους Έλληνες ευρωβουλευτές να καταψηφίσουν την Οδηγία. Σε σχετική επιστολή του ανέφερε: «…για λόγους αρχής και πολιτικής συνέπειας, θεωρούμε ότι το σύνολο των Eλλήνων ευρωβουλευτών θα πρέπει να καταψηφίσουν την εν λόγω πρόταση, δεδομένων των δυσμενών επιπτώσεων για την ελληνική ναυτιλία, που εκτιμάται ότι θα επιφέρει». Οι Έλληνες Ευρωβουλευτές (πλην των αριστερών κομμάτων) τάχθηκαν υπέρ των μονοπύθμενων, αλλά ευτυχώς η Οδηγία ψηφίστηκε από τη συντριπτική πλειοψηφία των κρατών της ΕΕ”.

Δεν υπάρχουν σχόλια: