Στρατηγική πρόσδεση στις ΗΠΑ με το βλέμμα στους υδρογονάνθρακες

Ένα χέρι με τη σημαία της Ουκρανίας και ένα με των ΗΠΑ και της ΕΕ, σε θερμή χειραψία πάνω από τους επιχειρηματίες που συζητούν για την αναβάθμιση της χώρας σε ενεργειακό κόμβο, τον Οκτώβρη του 2021

Πρόβες πολέμου

Η χώρα «μπορεί να γίνει ένας από τους βασικούς ενεργειακούς κόμβους φυσικού αερίου της Ευρώπης. Διαθέτουμε όλες τις απαραίτητες δυνατότητες: η αγορά φυσικού αερίου μας λειτουργεί σύμφωνα με τους ευρωπαϊκούς κανόνες, έχουμε ένα εκτεταμένο σύστημα αγωγών και τους μεγαλύτερους υπόγειους χώρους αποθήκευσης.» Δεν είναι η δήλωση κάποιου κυβερνητικού παράγοντα που καμαρώνει για τις πρόσφατες συμφωνίες εισαγωγής αμερικανικού LNG η Ελλάδα άλλωστε δεν διαθέτει υπόγειους χώρους αποθήκευσης. Είναι το κεντρικό συμπέρασμα των ομιλητών του Έβδομου Ουκρανικού Φόρουμ Φυσικού Αερίου, που πραγματοποιήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 2021. Τέσσερις μήνες μετά, η ρωσική εισβολή και η ΝΑΤΟϊκή εμπλοκή θα μετέτρεπαν τη χώρα σε κόμβο θανάτου, καταστροφής και πλιατσικολογήματος του πλούτου της από Ρωσία και Δύση. Τι καθιστούσε τους διάφορους Ουκρανούς επιχειρηματίες και γραφειοκράτες αισιόδοξους ότι η μετατροπή του Κιέβου σε κόμβο φυσικού αερίου, με διακηρυγμένο στόχο την απεξάρτηση της Ευρώπης από το ρωσικό αέριο, θα περνούσε απαρατήρητη από τη Μόσχα; Την απάντηση ίσως δίνει η γιγαντοαφίσα πίσω από τους ομιλητές: Μια χειραψία μεταξύ αφενός της Ουκρανίας, αφετέρου των ΗΠΑ και της ΕΕ (βλ. φωτογραφία). Τα υπόλοιπα, είναι ιστορία.

Οι «δικοί μας» επιχειρηματίες, γραφειοκράτες, κυβερνητικοί παράγοντες και λοιποί παρατρεχάμενοι που πανηγυρίζουν τις τελευταίες εβδομάδες για τη μετατροπή της χώρας σε ένα γιγαντιαίο βενζινάδικο των ΗΠΑ, θα είχαν πολλά να διδαχτούν από την πρόσφατη ιστορία του Κιέβου. Όχι επειδή οι δύο περιπτώσεις Ελλάδας και Ουκρανίας είναι ταυτόσημες. Αλλά επειδή στη μεγάλη χώρα της ανατολικής Ευρώπης αποτυπώνεται με τον πιο ανάγλυφο τρόπο το πού μπορεί να οδηγήσει η εμπλοκή βαθιά στον βούρκο των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, στο όνομα της «γεωπολιτικής αναβάθμισης». Υπάρχει άλλωστε και πιο «κοντινό» παράδειγμα: Η Κύπρος θα θυμίζει πάντα ότι οι μαξιμαλιστικές, επεκτατικές επί της ουσίας, βλέψεις της Αθήνας σε περιφερειακό επίπεδο, με τις «πλάτες» των ΗΠΑ, μπορούν να οδηγήσουν στην καταστροφή.

Βαρύ πλήγμα στο περιβάλλον φέρνει η επιμονή στα ορυκτά καύσιμα

Η Ελλάδα έχει επιλεχθεί από τις ΗΠΑ για μία αποστολή ιερή για τον δυτικό καπιταλισμό. Μετά από χρόνια προσπάθειας απεξάρτησης από το ρωσικό φυσικό αέριο «έπεσαν οι υπογραφές» για τον κάθετο διάδρομο φυσικού αερίου, το οποίο εισαγόμενο από τις ΗΠΑ μέσω της Αλεξανδρούπολης και της Ρεβυθούσας θα φτάνει ως την Ουκρανία. Σε αυτό το πλαίσιο, μία κουβέντα που αγνοεί τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις είναι στην καλύτερη ελλιπής.

Αν συλλογιστεί κανείς πως η παγκόσμια σύνοδος για το κλίμα COP30, η οποία ήταν υπό εξέλιξη κατά την επίσκεψη του Ζελένσκι στην Αθήνα, επιχειρεί να βάλει ένα στίγμα αποφασιστικής δράσης, φαντάζει ιδιαίτερα παράδοξο η Δύση με την Ελλάδα σε κεντρικό ρόλο να επενδύει δισεκατομμύρια στο ορυκτό αέριο. Αξίζει εδώ να τονιστεί, πως η χώρα μας βρίσκεται στην 30η θέση από τις 63 στην περιβαλλοντική πολιτική σύμφωνα με τον δείκτη επίδοσης κλιματικής αλλαγής (CCPI) για το 2026 ενώ σημείωσε πτώση οκτώ θέσεων από την περσινή χρονιά. Το αμερικανικό Ινστιτούτο για την Ενεργειακή Οικονομία και Χρηματική Ανάλυση (IEEFA) αναφέρει, επίσης, πως στην Ελλάδα η κατανάλωση φυσικού αερίου εκτοξεύτηκε κατά 28% μέσα σε μία μόνο χρονιά. Συνυπολογίζοντας το περιβαλλοντικό κόστος για την οικοδόμηση όλων των σταθμών εισόδου του LNG και διανομής του στον υπόλοιπο διάδρομο, φανερώνεται μία δυσοίωνη προοπτική για την πορεία απεξάρτησης από τα ορυκτά καύσιμα και ακόμα χειρότερη για την κλιματική καταστροφή.

COP30: Μία Σύνοδος τόσο διαφορετική αλλά και τόσο ίδια

Καθώς ο διεθνής καπιταλισμός βουλιάζει στους ανταγωνισμούς και στην πολεμική προετοιμασία η προστασία του κλίματος υποβαθμίζεται πλήρως, παρότι η υπερθέρμανση του πλανήτη προχωρά τάχιστα. Έτσι, και η φετινή σύνοδος στο Μπελέμ της Βραζιλίας, παρά το διαφορετικό χρώμα της, δεν μπορεί να δώσει κάτι θετικό. Η εισβολή ιθαγενών που καταστρέφονται οι τόποι τους ήρθε να το υπογραμμίσει…

Οι παγκόσμιες σύνοδοι για το κλίμα πραγματοποιούνται από τον ΟΗΕ εδώ και 30 χρόνια. Από το 1995 λαμβάνει χώρα η ετήσια συνάντηση «COP» μεταξύ ηγετών όλου του πλανήτη με διακηρυγμένο σκοπό την χάραξη μίας κοινής πορείας της ανθρωπότητας απέναντι στην κλιματική καταστροφή με στόχο την πολυπόθητη βιώσιμη ανάπτυξη. Παρόλο τον ένδοξο αυτό στόχο, οι εν λόγω σύνοδοι παραδοσιακά καταλήγουν σε βαρυσήμαντες και φιλόδοξες διακυρήξεις, με τρομακτικά αναντίστοιχο πρακτικό αντίκτυπο. Στα τριακοστά, ωστόσο, γενεθλια της, η παγκόσμια σύνοδος για το κλίμα φαίνεται να προσπαθεί να επαναπροσδιορίσει τον ρόλο της. Το COP30 πραγματοποιείται από τις 10 έως τις 20 Νοεμβρίου στο Μπελέμ της Βραζιλίας και έχει χαρακτηριστεί από συμμετέχοντες φορείς και ηγέτες ως «η σύνοδος της αλήθειας» και «η σύνοδος της πράξης».

Μόνο με αγώνες θα σώσουμε το κλίμα

Ξεκίνησε την Δευτέρα 10 Νοέμβρη, στην πόλη Μπελέμ του Αμαζονίου στη Βραζιλία, η COP30. Η 30η ετήσια Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για το Κλίμα. Και στη φετινή CΟΡ θα ακούσουμε φιλόδοξους στόχους και αόριστες υποσχέσεις που δεν θα έχουν καμία αξία.

 
Σύμφωνα με το Αμερικάνικο Ινστιτούτο Βιολογικών Επιστημών: «Βρισκόμαστε στο χείλος μιας μη αναστρέψιμης κλιματικής καταστροφής. Για πολλά χρόνια, οι επιστήμονες κρούουν τον κώδωνα για τους επικείμενους κινδύνους της κλιματικής αλλαγής λόγω της αύξησης των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και της αλλαγής του οικοσυστήματος. Παρά αυτές τις προειδοποιήσεις… οι εκπομπές ορυκτών καυσίμων έχουν αυξηθεί στο υψηλότερο επίπεδο όλων των εποχών και οι τρέχουσες πολιτικές μάς οδηγούν σε αύξηση της θερμοκρασίας κατά περίπου 2,7°C έως το 2100. Τώρα έχουμε φέρει τον πλανήτη σε κλιματικές συνθήκες που δεν έχουμε δει ποτέ εμείς ή οι προϊστορικοί συγγενείς μας... γίναμε μάρτυρες ρεκόρ θερμοκρασιών στην επιφάνεια της θάλασσας… και το σπάσιμο πολλών άλλων κλιματικών ρεκόρ. Επιπλέον, θα δούμε πολύ πιο ακραία καιρικά φαινόμενα τα επόμενα χρόνια. Οι ανθρωπογενείς εκπομπές CO2 και άλλων αερίων του θερμοκηπίου είναι οι κύριοι μοχλοί της κλιματικής αλλαγής… Παρά τις 6 Εκθέσεις της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Αλλαγή του Κλίματος, τις συναντήσεις COP, εκατοντάδες άλλες εκθέσεις και δεκάδες χιλιάδες επιστημονικές εργασίες, ο κόσμος έχει σημειώσει πολύ μικρή πρόοδο στην κλιματική αλλαγή, λόγω της σκληρής αντίστασης από αυτούς που επωφελούνται οικονομικά από το σύστημα που είναι βασισμένο στα ορυκτά καύσιμα». 

 

Δήμος Αθηναίων: Αναζητώντας το «περιβαλλοντικό αποτύπωμα» του Χάρη Δούκα

Επενδύσεις με ολίγον «πράσινο», όπως στον Ελαιώνα με το γήπεδο του Παναθηναϊκού

Πλησιάζοντας στη συμπλήρωση - την 1η Ιανουαρίου του 2026 - δύο χρόνων στο δημαρχιακό αξίωμα της Αθήνας, αξίζει να σταθούμε στην περιβαλλοντική πολιτική του Χάρη Δούκα, μιας και προβάλλεται ως ο... «δυνατός» τομέας της δημοτικής αρχής, που διαδέχτηκε τον Κώστα Μπακογιάννη. Δεν είναι τυχαίο ότι τη σχετική αντιδημαρχία (Κλιματικής Διακυβέρνησης και Κοινωνικής Οικονομίας) έχει αναλάβει ο Νίκος Χρυσόγελος, τέως ευρωβουλευτής και προβεβλημένο στέλεχος των Οικολόγων Πράσινων.

«Ο Δήμος Αθηναίων στοχεύει να συνεργαστεί με τους φορείς και τους πολίτες στην Αθήνα μέσα από το παρόν Κλιματικό Σύμφωνο για να πετύχει τον μετασχηματισμό της πόλης ώστε να γίνει κλιματικά ουδέτερη μέχρι το 2030, που σημαίνει αφενός να πετύχει μείωση των εκπομπών αερίων από τις δραστηριότητες της πόλης που συνεισφέρουν στην αλλαγή του κλίματος, κατά 80% και ταυτοχρόνως να γίνει η Αθήνα "πράσινη", όμορφη, καθαρή, με ισχυρή κοινωνική συνοχή και βιώσιμη οικονομία», διαβάζει όποιος/α επισκεφθεί την ιστοσελίδα του δήμου. Ποια είναι λοιπόν τα βασικά συστατικά της πολιτικής του Χάρη Δούκα στον τομέα του περιβάλλοντος; Μία ευρεία ατζέντα, η οποία καλύπτει - αν όχι το σύνολο - τα σημαντικότερα θέματα που φέρνει στον δημόσιο διάλογο η κλιματική αλλαγή. Ψηλά στην ατζέντα βρίσκονται θέματα όπως η εξοικονόμηση ενέργειας, το «πρασίνισμα» του αστικού χώρου, η βιώσιμη αστική κινητικότητα (ποδήλατο, ηλεκτροκίνηση) καθώς και η διαχείριση των απορριμμάτων με αιχμές την επαναχρησιμοποίηση, την ανακύκλωση και τη κομποστοποίηση.

Το δεύτερο σημείο που ξεχωρίζουμε, είναι ότι τα θέματα που αναδεικνύονται, προσεγγίζονται – σχεδόν κατά αποκλειστικότητα – μέσω κάποιου προγράμματος χρηματοδότησης (χρηματοδοτικό εργαλείο), συνήθως της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εδώ να υπογραμμίσουμε ότι αυτό πρακτικά σημαίνει πως οι περισσότερες παρεμβάσεις είναι «σημειακές» (π.χ. δενδροφύτευση στο ένα δημοτικό διαμέρισμα, «πρασίνισμα» μία σχολικής ταράτσας στο άλλο, ένα σημείο φυσικού δροσισμού στο τρίτο) και όχι «οριζόντιες» σε όλη την έκταση της πόλης των Αθηνών (π.χ. «πρασίνισμα» ταρατσών σε όλα τα σχολεία).

Η χρήση κονδυλίων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τις περισσότερες φορές συνεπάγεται την εμπλοκή σε κάθε πρόγραμμα (project) κάποιας επιχείρησης, είτε της τοπικής αυτοδιοίκησης (αναπτυξιακή), είτε αμιγώς ιδιωτική, μικρή ή μεγαλύτερη.

Ακύρωση από το ΣτΕ της εγκατάστασης 196 ανεμογεννητριών σε προστατευόμενες Natura 2000 βραχονησίδες του ΝΑ Αιγαίου

Μια από τις σημαντικότερες περιβαλλοντικές νίκες των τελευταίων δεκαετιών είναι πλέον γεγονός. Το Συμβούλιο της Επικρατείας, με την απόφαση 1600/2025, ακύρωσε οριστικά το φαραωνικό σχέδιο εγκατάστασης 106 ανεμογεννητριών σε 14 παρθένες βραχονησίδες του Νοτιοανατολικού Αιγαίου – περιοχή που η επιστημονική κοινότητα αποκαλεί «Γκαλαπάγκος της Μεσογείου» λόγω της ανεκτίμητης βιοποικιλότητάς τους.

Τι αποτρέψαμε

• 106 ανεμογεννήτριες ύψους έως 198,5 μ.
• Κατασκευή 70+ χλμ. δρόμων, 14 λιμανιών, 14 ελικοδρομίων και 673 χλμ. υποθαλάσσιων καλωδίων.
• Εγκατάσταση μέσα στον πυρήνα προστατευόμενων περιοχών Natura 2000.

Μη αναστρέψιμες επιπτώσεις σε:

• 650+ ζευγάρια μαυροπετρίτη (4,5% του παγκόσμιου πληθυσμού)
• 160+ ζευγάρια αιγαιόγλαρου (28% του εθνικού πληθυσμού)
• Φώκιες Monachus monachus, σπάνια ερπετά και ασπόνδυλα, στενοενδημικά είδη φυτών και δεκάδες άλλα είδη.

Τι έκρινε το ΣτΕ

Το ανώτατο δικαστήριο έκανε δεκτή την αίτηση ακύρωσης που καταθέσαμε, σε συνεργασία με κατοίκους και συλλόγους των νησιών και την Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, και ακύρωσε τις Βεβαιώσεις Παραγωγού της ΡΑΑΕΥ. Παράλληλα, το ΣτΕ απέρριψε την προσφυγή της εταιρείας κατά της απόρριψης του έργου από τη Διεύθυνση Περιβαλλοντικής Αδειοδότησης του ΥΠΕΝ.

Το δικαστήριο επικαλέστηκε σοβαρές νομικές ελλείψεις, όπως την παραβίαση της φέρουσας ικανότητας, τη λανθασμένη κατηγοριοποίηση νησίδων ως «ακατοίκητων» και την παράβλεψη κρίσιμων δεδομένων προστασίας του περιβάλλοντος.

Η απειλή εκτοπισμού των κατοίκων των νησιών

Τα νησιά Λέβιθα και Κίναρος κατοικούνται εδώ και αιώνες και έχουν βεβαιωμένη ανθρώπινη παρουσία από την αρχαιότητα. Παρόλα αυτά, μετά από δεκαετίες επιτυχημένων απογραφών, το 2011 η ΕΛΣΤΑΤ για πρώτη φορά δεν διαπίστωσε κατοίκους στα νησιά αυτά. Μόλις 2 μήνες αργότερα εκδόθηκαν από τη ΡΑΕ οι άδειες παραγωγής του αιολικού εργοστασίου, χαρακτηρίζοντας τα νησιά αυτά "ακατοίκητα".

Οι κάτοικοι το αντιλήφθηκαν το 2013, όταν ο Δήμος Λέρου, σε συνεννόηση με την εταιρεία, εξέδωσε πρωτόκολλο διοικητικής αποβολής των κατοίκων των Λεβίθων. Ξεκίνησαν έναν σκληρό νομικό και θεσμικό αγώνα, που τελικά ευοδώθηκε στην απογραφή του 2021, όταν η ΕΛΣΤΑΤ έπραξε το αυτονόητο, διορθώνοντας στην νέα απογραφή το προηγούμενο "λάθος". Επιπλέον, απογράφηκαν κάτοικοι στα νησιά Κουνούπα, Οφιδούσσα και Ζαφοράς.

Τι αποδεικνύει αυτή η νίκη

Ότι η «πράσινη ανάπτυξη» δεν μπορεί να σημαίνει καταστροφή προστατευμένων οικοσυστημάτων.

Ότι δεν υπάρχουν «ακατοίκητες» νησίδες, όταν αυτές αποτελούν ζωντανά οικοσυστήματα και εστίες οικογενειών επί αιώνες.

Ότι όταν κοινωνία, επιστήμη και δίκαιο συναντιούνται, ακόμα και τα πιο ισχυρά συμφέροντα υποχωρούν.

Ο αγώνας συνεχίζεται

Αυτή η δικαίωση δεν είναι το τέλος, αλλά η αρχή για την υπεράσπιση των βουνών, των νησιών, της θάλασσας, του νερού, των παραλιών, των τοπίων και του κοινού φυσικού μας πλούτου.

Συνεχίζουμε για να αποτρέψουμε τη βιομηχανοποίηση του Αιγαίου και του Ιονίου από τα αιολικά, χερσαία και παράκτια, και τις ανεξέλεγκτες ιχθυοκαλλιέργειες. Παράλληλα, αγωνιζόμαστε κατά της ανεξέλεγκτης τουριστικοποίησης, με την μαζική κατασκευή τεράστιων ξενοδοχειακών συγκροτημάτων σε εμβληματικά τοπία, την παράνομη διάνοιξη εκατοντάδων δρόμων, τις αχρείαστες φαραωνικές υποδομές, την εμπορευματοποίηση των παραλιών.

Επεκτείνουμε τον αγώνα στα βουνά μας, που απειλούνται με μια άνευ προηγουμένου ισοπέδωση από ανεμογεννήτριες και φωτοβολταϊκά, και στα ποτάμια και τις λίμνες, όπου σχεδιάζονται εκατοντάδες υδροηλεκτρικά, αντλησιοταμιεύσεις και πλωτά φωτοβολταϊκά.

Ενάντια στης φύσης τη λεηλασία - αγώνας για τη γη και την ελευθερία!

#small_islands_matter

Στην εικόνα το νησί Κουνούπα, που σώθηκε από τα αιολικά.

Κίνηση για την προστασία των Νησίδων

Καύση απορριμάτων: Υποχώρηση Χαρδαλιά για... διορθώσεις

Απόσυρση της Στρατηγικής Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων μετά τις μαζικές αντιδράσεις εντός του περιφερειακού συμβουλίου

Κάτω από το βάρος των αντιδράσεων και της μεγάλης κινητοποίησης σωματείων και φορέων τόσο στην Αττική όσο και πανελλαδικά, αποσύρθηκε και από το περιφερειακό συμβούλιο Αττικής η προτεινόμενη Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ), η οποία περιλαμβάνει την ενεργειακή αξιοποίηση των απορριμμάτων με τη χωροθέτηση έξι μονάδων καύσης σε όλη τη χώρα. Η περιφερειακή αρχή Χαρδαλιά, αφού πρώτα έφερε το θέμα της ΣΜΠΕ για έγκριση, στη συνέχεια αναγκάστηκε να προτείνει «σημεία βελτίωσης» και τελικά να το αποσύρει για... διόρθωση.

Στη συνεδρίαση, που πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 8 Οκτωβρίου, πήραν μέρος δεκάδες σωματεία, μαζικοί φορείς και συλλογικότητες, ενώ πραγματοποιήθηκε μεγάλη συγκέντρωση διαμαρτυρίας κατά τη διάρκειά του. Περισσότερες, μάλιστα, από 20 από αυτές τις συλλογικότητες τοποθετήθηκαν στην αρχή της συνεδρίασης, αλλά καμία δε βρήκε μια καλή κουβέντα να πει για το κυβερνητικό σχέδιο που φέρνει πλήρη παράδοση της διαχείρισης των απορριμμάτων στο ιδιωτικό κεφάλαιο, προωθώντας το καρκινογόνο μοντέλο της καύσης.

Όπως τονίζουν σε κοινή ανακοίνωση που εξέδωσαν 32 κινήσεις της αντικαπιταλιστικής και ριζοσπαστικής Αριστεράς σε δήμους και περιφέρειες πανελλαδικά, με το σχέδιο αυτό «ενταφιάζουν την ανακύκλωση προς όφελος των μεγαλοεργολάβων και των ιδιωτών παραγωγών ενέργειας (ιδιωτικοποιημένη ΔΕΗ κ.λπ.) με τραγικές συνέπειες για την υγεία και την ποιότητα ζωής. Αντί να προστατεύσουν την κοινωνία από την αύξηση και ανύπαρκτη, περιβαλλοντοκτόνο έως αναποτελεσματική διαχείριση των απορριμμάτων, προστατεύουν τα κέρδη αφού σ' αυτά τα εργοστάσια προβλέπονται εγγυημένες ποσότητες απορριμμάτων».

Δάση και κλιματική αλλαγή, μια ιστορία περικοπών και υποκρισίας

42.000 στρέμματα αγροτοδασικών εκτάσεων υπολογίζεται ότι καταστράφηκαν τον περασμένο Αύγουστο στη νότια Γαλλία στη μεγαλύτερη πυρκαγιά που έχει καταγραφεί στη χώρα τα τελευταία 80 χρόνια. Περίπου τα δύο τρίτα του συνόλου των καμένων εκτάσεων ήταν καθαρά δασικές. Μέχρι τις 15 Ιούλη στην Πορτογαλία καήκαν σχεδόν 27.000 στρέμματα, έκταση τριπλάσια από αυτή της προηγούμενης χρονιάς. Στην Ισπανία καταστράφηκαν κοντά στο 1.000.000 στρέμματα αγροτοδασικών εκτάσεων, σπάζοντας ρεκόρ δεκαετιών. Στην Ελλάδα μέχρι τα τέλη Αυγούστου είχαν καεί 454.000 στρέμματα στην πέμπτη χειρότερη χρονιά των τελευταίων ετών (με το 2007 να παραμένει «αξεπέραστο» με πάνω από 2.700.000 στρέμματα… ακολουθούν το 2023 με 1.747.000 και το 2021 με πάνω από 1.300.000 στρέμματα καμένης γης). 

Συνολικά στην Ευρώπη φέτος είχαμε ρεκόρ καταστροφών, με κοντά στα 2.500.000 στρέμματα καμένων αγροτοδασικών εκτάσεων. Εκτός από δάση και καλλιέργειες, σε πολλές περιπτώσεις κάηκαν οικισμοί, ενώ στην Ελλάδα είχαμε για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά τη φωτιά να φτάνει στις παρυφές μιας από τις μεγαλύτερες πόλεις της χώρας. Στην Ισπανία και την Πορτογαλία άνθρωποι εγκλωβίστηκαν και κάηκαν στα σπίτια τους, ενώ τουλάχιστον δύο πυροσβέστες σκοτώθηκαν κατά την προσπάθεια κατάσβεσης. 

Πέρα από την Ευρώπη, τον περασμένο Γενάρη στις ΗΠΑ εκτός από 37.000 στρέμματα δασικών εκτάσεων, 29 άνθρωποι σκοτώθηκαν, ενώ εξαφανίστηκαν ολόκληρες γειτονιές στα προάστια του Λος Άντζελες, με τις πυρκαγιές στη γύρω περιοχή να κρατάνε για σχεδόν έναν μήνα. Τα τελευταία χρόνια είχαμε επίσης καταστροφικές δασικές πυρκαγιές στην Αυστραλία και στο τροπικό δάσος του Αμαζονίου, που συρρικνώνεται χρόνο με τον χρόνο.

Κλιματική αλλαγή: Το μοτίβο απουσίας upwelling

Η πλανητική υπερθέρμανση συνεχίζει να αυξάνεται και είναι ίση με προσθήκη θερμότητας 4 βομβών Χιροσίμα το δευτερόλεπτο. Όμως, ένα επιπλέον ανησυχητικό φαινόμενο παρατηρήθηκε φέτος, φαινόμενο που θυμίζει την αιτία καταστροφής ενός αρχαίου πολιτισμού. 

Κλιματική Αλλαγή δεν είναι μόνο η υπερθέρμανση εξαιτίας του CO2. Είναι και η αλλαγή/κατάρρευση πολλών κλιματικών μοτίβων που επιδρούν το ένα με το άλλο δημιουργώντας απρόβλεπτες συνέπειες και επεκτάσεις.

Η παρατεταμένη ζέστη στους καύσωνες των τελευταίων τριών ετών, δεν οφείλεται μόνο στο φαινόμενο του θερμοκηπίου αλλά και στην θερμική ακτινοβολία (μαζί με 10% αύξηση της υγρασίας παγκοσμίως) που εκπέμπεται από την θάλασσα και προστίθεται στην υπερθέρμανση της ατμόσφαιρας. Η θάλασσα απορροφάει την επιπλέον θέρμανση του θερμοκηπίου, επηρεάζεται επιπλέον από τις αλλαγές των θαλασσίων ρευμάτων, αλλάζοντας τις έως τώρα ισορροπίες των τοπικών κλιμάτων. Έτσι, παρότι σε μας το καλοκαίρι πάει προς το τέλος, οι θερμοί νοτιάδες το παρατείνουν. Ενώ, την ίδια στιγμή, στην βορειοδυτική Ευρώπη δημιουργείται υπερψύξη και ακραία καιρικά φαινόμενα που πολλές φορές φτάνουν ως εμάς. (Θεσσαλία 2023).

ΠΥΡΚΑΓΙΕΣ: Κατασκευάζουν ενόχους για να κρύψουν τις ευθύνες τους

Η υπόθεση της Πάτρας και η σκευωρία της Πάρνηθας το 2021

Oι καταστροφικές πυρκαγιές του Αυγούστου γύρω από την Πάτρα παρέδωσαν στις φλόγες χιλιάδες στρέμματα γης μέσα σε κατοικημένες περιοχές. Πάνω από 42.000 στρέμματα γης έγιναν στάχτη, δείχνοντας με αυτό το τρόπο ότι η προετοιμασία της κυβέρνησης για την αντιπυρική περίοδο ήταν ανύπαρκτη. Η ενίσχυση της πολιτικής προστασίας, τόσο για την ΕΕ αλλά και για την ελληνική κυβέρνηση, είναι ψιλά γράμματα μπροστά στον πακτωλό χρημάτων που κατευθύνονται στην πολεμική προετοιμασία και το ΝΑΤΟ.

Απέναντι στις κωμικοτραγικές εικόνες αστυνομικών που στέλνονται στο μέτωπο των πυρκαγιών, οι ίδιοι οι κάτοικοι αντιλαμβάνονται πως αν δεν πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους τίποτα δεν μπορεί να σωθεί. Αυτό φάνηκε και στην Πάτρα τις ημέρες της πυρκαγιάς, όπου εκατοντάδες άνθρωποι και ειδικά νεολαίοι, συνέδραμαν με κάθε τρόπο στην προσπάθεια κατάσβεσης.

Αυτό που ακολούθησε ωστόσο με τις προφυλακίσεις δυο νέων παιδιών, 21 και 25 ετών, ως υπαίτιους εμπρηστές ξεπερνά κάθε όριο από πλευράς της κυβέρνησης. Η σκευωρία που έχει στήσει με την εμπλοκή της αστυνομίας, των δικαστικών αρχών και την πρόθυμη συμβολή αρκετών συστημικών ΜΜΕ, έχει ένα και μοναδικό σκοπό. Τον αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης από τα πραγματικά αίτια της πυρκαγιάς, που δεν είναι άλλα από την εγκληματική πολιτική της κυβέρνησης και όλων των προηγούμενων που έχουν διαλύσει την δασοπυρόσβεση και αφήνουν κάθε καλοκαίρι τα δάση και τις περιαστικές περιοχές στο έλεος των πυρκαγιών. Αυτή η προκλητική παρέμβαση της κυβέρνησης θέλει ταυτόχρονα να αποπροσανατολίσει την κοινή γνώμη από τις μελλοντικές συνέπειες των πυρκαγιών. Στα χωριά της ΒΙΠΕ Πατρών έχουν κάνει ήδη την εμφάνιση τους διάφορες ενεργειακές εταιρείες που προθυμοποιούνται να αγοράσουν μεγάλες εκτάσεις για την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών.

1/9: Διεθνής ημέρα ΜΜΕ για τις δολοφονίες δημοσιογράφων, απούσα η ΕΣΗΕΑ - Συγκέντρωση στις 4/9 στην ΕΣΗΕΑ ενάντια στη δολοφονία δημοσιογράφων και τη γενοκτονία στη Γάζα

Η πλειοψηφία του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ στηριζόμενη από τις δυνάμεις ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ, γυρνάει την πλάτη στη διεθνή δημοσιογραφική προσπάθεια για να δείξει καλό πρόθυμο πρόσωπο στην κυβέρνηση-συνεργάτη των σιωνιστών του Ισραήλ, υπεύθυνων για εγκλήματα πολέμου στη Γάζα. Φαίνεται πως η ΕΣΗΕΑ δεν θέλει να ταράξει τους συμμάχους Σιωνιστές που στοχοποιούν και δολοφονούν δημοσιογράφους, για αυτό και δεν μετέχει στην πρωτοβουλία.

Στην πρόσκληση της ΔΟΔ αναφέρεται συγκεκριμένα:

<<Μαζί με τους Δημοσιογράφους Χωρίς Σύνορα και την Avaaz, θα θέλαμε να προσκαλέσουμε τα μέσα ενημέρωσης, τους δημοσιογράφους και τα συνδικάτα και τις ενώσεις τους από όλο τον κόσμο να πουν: φτάνει πια”.

Η πρωτοβουλία περιλαμβάνει:

• Την 1η Σεπτεμβρίου όλα τα ΜΜΕ σε όλο τον κόσμο να κατεβάσουν τον διακόπτη. “ Παγκόσμια συσκότιση των μέσων ενημέρωσης”, το χαρακτηρίζει η Διεθνής Ομοσπονδία.
• Τη δημοσίευση του παρακάτω ενιαίου μηνύματος στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και στις ιστοσελίδες όλων των ΜΜΕ και όλων των Ενώσεων

«Με τον ρυθμό που δολοφονούνται δημοσιογράφοι στη Γάζα από τον ισραηλινό στρατό, σύντομα δεν θα υπάρχει κανείς για να σας ενημερώνει».

Όλες οι οργανώσεις που μετέχουν στη διεθνή πρωτοβουλία “συσκότισης των ΜΜΕ” την 1η Σεπτεμβρίου, επιβεβαιώνουν ότι η σύγκρουση έχει καταστήσει τη Γάζα «την πιο επικίνδυνη εστίαση στη σύγχρονη ιστορία του δημοσιογραφικού επαγγέλματος».

Η πρωτοβουλία αποσκοπεί στο συντονισμό ενός ενιαίου παγκόσμιου κινήματος τη Δευτέρα 1 Σεπτεμβρίου, στο οποίο συμμετέχουν μεγάλα ΜΜΕ σε όλο τον κόσμο, σε συμβολικές κινήσεις βήματα που αντικατοπτρίζουν τη διαμαρτυρία κατά της στόχευσης δημοσιογράφων και της αποτροπής πρόσβασης του ξένου Τύπου στον τομέα.

Γράμμα από την κόλαση της Γάζας

Μια σπαρακτική φωνή από τον γιατρό Az E Din Shehav

Δεν γράφω αυτά τα λόγια ως γιατρός, ούτε ως γιος, ούτε ως άντρας.

Γράφω ως κάποιος που κατέβηκε στα βάθη της κόλασης και γύρισε πίσω — όχι με προφητεία, αλλά με σιωπή στο λαιμό και αίμα κάτω από τα νύχια.

Αυτό που πρόκειται να διαβάσετε δεν είναι μήνυμα. Είναι ομολογία. Κραυγή. Καταγραφή της πτώσης μας.

Κι αν μου συγχωρήσει ο Θεός — ίσως και μια τελευταία προσευχή. 

Είμαστε παγιδευμένοι σε μια δίνη, σε έναν μεγάλο τροχό οδύνης που μας συνθλίβει, και αυτό δεν είναι τυχαίο — είναι έργο ανθρώπων.

Δεν είναι η μοίρα μας να πεινάμε. Δεν είναι ο ουρανός που μας βομβαρδίζει.

Είναι η λογική των ισχυρών, τα τελετουργικά της βίας, ο ψυχρός λογαριασμός της γεωπολιτικής που μετέτρεψαν τους δρόμους μας σε σφαγεία.

Κάθε πρωί ξυπνώ με την ίδια σκέψη: τελείωσε η μπαταρία;

Όχι η δική μου — η δική μου άδειασε προ πολλού — αλλά του κινητού μου.

Τη χρειάζομαι να κρατήσει αρκετά μέχρι να καταφέρω να την ξαναφορτίσω στο νοσοκομείο, για να παραμείνω συνδεδεμένος με κάτι — οτιδήποτε — που να υποδηλώνει πως είμαστε ακόμα μέρος του κόσμου των ζωντανών. 

Απόφαση - σταθμός του Διοικητικού Εφετείου Θεσσαλονίκης για την εκτός σχεδίου δόμηση

Μια νέα δικαστική απόφαση (375/2025) αλλάζει τα δεδομένα για την παρόδια εκτός σχεδίου δόμηση σε όλη τη χώρα. Το Διοικητικό Εφετείο Θεσσαλονίκης, με απόφαση-καταπέλτη, ακύρωσε οικοδομική άδεια ανέγερσης ξενοδοχειακού συγκροτήματος 5 αστέρων στη Χαλκιδική, στην περιοχή «Μπάρα – Καλύβια» (πρώην Κοινότητα Βαρβάρας, Δ.Ε. Αρναίας Δήμου Αριστοτέλη).

Το επίδικο έργο:

• Τουριστική επένδυση με κτίριο 2.097,99 τ.μ., 100 κλίνες, ήδη ενταγμένο σε αναπτυξιακό νόμο.
• Βρίσκεται σε προχωρημένο στάδιο κατασκευής, με δάνειο πολλών εκατομμυρίων ευρώ.
• Έχει εκδοθεί άδεια το 2021 από την ΥΔΟΜ Δήμου Αριστοτέλη, με διαδοχικές αναθεωρήσεις (έως το 2024 αναβαθμίστηκε σε 5 αστέρων).

Το Δικαστήριο έκρινε:

• Το γήπεδο δεν είχε πρόσωπο σε πολεοδομικά αναγνωρισμένο κοινόχρηστο δρόμο, όπως απαιτεί το Σύνταγμα, ο νόμος και η πάγια νομολογία του ΣτΕ.
• Ο δρόμος που επικαλέστηκαν οι ιδιοκτήτες ήταν χωματόδρομος με δουλεία διόδου από χρησικτησία, δηλαδή προϊόν ιδιωτικής βούλησης, και άρα δεν παρέχει οικοδομησιμότητα.
• Η Πολεοδομία που βεβαίωνε ότι «το γήπεδο ήταν και είναι άρτιο και οικοδομήσιμο» εκτέθηκε ανεπανόρθωτα.
• Η άδεια ακυρώθηκε και το ξενοδοχειακό συγκρότημα πλέον θεωρείται αυθαίρετο και κατεδαφιστέο.

Όχι στην καύση σκουπιδιών

Την κινητοποίηση περιβαλλοντικών οργανώσεων, σωματείων, δημοτικών κινήσεων και δήμων μεταξύ άλλων προκαλεί η πρόκληση της κυβέρνησης Μητσοτάκη να καταθέσει νομοσχέδιο που προωθεί στην πράξη την αντιπεριβαλλοντική πρακτική της καύσης απορριμμάτων.

«Το καταστροφικό σχέδιο της κυβέρνησης συζητήθηκε στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Νίκαιας-Ρέντη τη Δευτέρα 25/8» δήλωσε στην Εργατική Αλληλεγγύη η Κατερίνα Θωίδου, δημοτική σύμβουλος Νίκαιας -Ρέντη από την Ανταρσία στην Κοκκινιά. «Το λόγο πήρε ο πρόεδρος της ΠΟΕ ΟΤΑ και του Συλλόγου Εργαζομένων Ν. Τράκας που δήλωσε την κάθετη αντίθεση της Ομοσπονδίας και μίλησε για κλιμάκωση των κινητοποιήσεων μετά τη ΔΕΘ. Ενημέρωση έκανε και η Περιφερειακή σύμβουλος Κ. Λογοθέτη τονίζοντας ότι η κυβέρνηση στήνει μία μεγάλη μπίζνα πάνω στις πλάτες των δημοτών. Όλες οι παρατάξεις τάχθηκαν κατά της δημιουργίας εργοστασίων καύσης απορριμμάτων, που μάλιστα πιθανολογείται να ανεγερθούν στο Σχιστό Κερατσινίου.

Από την μεριά μας τονίσαμε ότι η θέση αυτού του σχεδίου είναι…στη χωματερή. Θυμίσαμε τους αγώνες των κατοίκων του Βόλου ενάντια στη καύση απορριμμάτων για τις ανάγκες της τσιμεντοβιομηχανίας, τονίζοντας ότι χρειάζεται πανεργατικός ξεσηκωμός ούτως ώστε αυτό το σχέδιο να μείνει στα χαρτιά, διεκδικώντας ταυτόχρονα δημόσιες δομές ανακύκλωσης με στόχο την προστασία της ανθρώπινης ζωής και του περιβάλλοντος και όχι τα κέρδη. Ήδη στην Κοζάνη, όπου προβλέπεται να φτιαχτεί εργοστάσιο καύσης, πραγματοποιήθηκε μέσα στον Αύγουστο, σύσκεψη με τη συμμετοχή δεκάδων σωματείων και φορέων, που αποφάσισαν μία σειρά τοπικών κινητοποιήσεων και μαζική συμμετοχή στο πανεργατικό συλλαλητήριο της ΔΕΘ».

Νέο σχέδιο της Κυβέρνησης με παλιά προβλήματα για τη ΔΕΘ - Να αποφασίσει η κοινωνία

Σημερινό (26.08.2025) δελτίο τύπου της Οργανωτικής επιτροπής δημοψηφίσματος για την ΔΕΘ:

Νέο σχέδιο της Κυβέρνησης με παλιά προβλήματα - Η Κοινωνία να αποφασίσει για τη ΔΕΘ 

Ενόψει της συνάντησης του πρωθυπουργού με φορείς της Θεσσαλονίκης στις 28.8.2025, εμφανίζονται στα τοπικά μέσα ενημέρωσης πληροφορίες για ‘νέο σχέδιο ανάπλασης’ της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης. Χωρίς καμία διαβούλευση, μελετημένο σχέδιο, χρήση δεδομένων και στοιχείων, η Κυβέρνηση και ο Δήμος Θεσσαλονίκης αποφεύγουν να ενημερώσουν υπεύθυνα τους πολίτες, αφήνοντας την κοινωνία στη γωνία για ένα ζήτημα που αφορά άμεσα στο μέλλον και στην καθημερινότητα της πόλης. Η αλλαγή σχεδίων πραγματοποιείται μέσα από συνεννόηση μεταξύ Κυβέρνησης και Δημάρχου Θεσσαλονίκης, με στόχο να παρουσιαστεί ότι η μεν πρώτη αφουγκράζεται τη φωνή της πόλης, ενώ ο δεύτερος προβάλλει τις ανακοινώσεις ως πρωτοβουλίες δικές του. Ωστόσο, οι συνεχείς μεταβολές στις θέσεις και τις «κόκκινες γραμμές» που έχουν εκφραστεί μέχρι σήμερα δείχνουν μια σταθερή τάση υποστήριξης των κυβερνητικών επιλογών, γεγονός που αφήνει ερωτήματα για τη συνέπεια και τη διαφάνεια της διαδικασίας.

Σύμφωνα με τις μέχρι τώρα πληροφορίες, το αρχικό φαραωνικό σχέδιο real estate εγκαταλείπεται οριστικά. 

Η Έκθεση παραμένει στο κέντρο, με δύο νέους χώρους – έναν εκθεσιακό και έναν συνεδριακό – συνολικής επιφάνειας μόλις 30 στρεμμάτων, ενώ 150 στρέμματα θα αποδοθούν σε μητροπολιτικό πάρκο. Από τα υπάρχοντα κτίρια θα διατηρηθούν μόνο το Παλέ ντε Σπορ, ο Πύργος του ΟΤΕ και το κτήριο του ΜΜΣΤ. Το έργο θα χρηματοδοτηθεί εξ ολοκλήρου από δημόσιους και κοινοτικούς πόρους ύψους 120 εκατ. ευρώ.

Η Οργανωτική Επιτροπή Δημοψηφίσματος, γνωρίζοντας ότι η φημολογούμενη αλλαγή προκλήθηκε υπό την πίεση των 69 συλλογικοτήτων και πλέον των 19.000 δημοτών που στηρίζουν την πρωτοβουλία για δημοψήφισμα, σημειώνει τα σοβαρά κενά και προβλήματα του νέου σχεδίου. 

Πέθανε σε ηλικία 98 ετών, ο Ευτύχης Μπιτσάκης

Πέθανε στις 19/8/2025 ο Ευτύχης Μπιτσάκης στα 98 του χρόνια, στο νοσοκομείο Αλεξάνδρα, όπου νοσηλευόταν τις τελευταίες μέρες. 

Γεννήθηκε το Δεκέμβρη του 1927 στο Κάδρος Κανδάνου, της επαρχίας Κισσάμου του νομού Χανίων. Οργανώθηκε στην ΕΠΟΝ το 1943 σε ηλικία 16 ετών για να παλέψει ενάντια στη φασιστική κατοχή. Καταδικάστηκε σε θάνατο σε ηλικία 19 ετών και μετά από μετατροπή της ποινής του σε 18ετή κάθειρξη, έμεινε δεσμώτης μέχρι το 1955. Φυλακίστηκε στο Ιτζεδίν στο Καλάμι Χανίων, στις φυλακές Αβέρωφ, στη Σύρο και εξορίστηκε στη Γυάρο.

Μετά την επιστροφή του από την εξορία, ως μέλος του ΚΚΕ, διετέλεσε Γραμματέας στη Σπουδάζουσα της ΕΔΑ Αθήνας κατά τα έτη 1956-1958, Επίσης ανέλαβε καθήκοντα στην εφημερίδα Αυγή και υπήρξε μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπή της ΕΔΑ. Μετά τη λήψη του πτυχίου του ως χημικού, το 1958, εργάστηκε σε ιδιωτική φαρμακευτική εταιρεία. Λόγω της έλλειψης πιστοποιητικού κοινωνικών φρονημάτων, το 1965 φεύγει στην Γαλλία για για να μπορέσει να συνεχίσει το ερευνητικό και διδακτικό του έργο. Η χούντα των συνταγματαρχών στην Ελλάδα τον βρήκε στο εξωτερικό όπου ανέπτυξε έντονη αντιδικτατορική δράση.  Διετέλεσε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ από το 1968-1973. Επέστρεψε στην Ελλάδα το 1976.

Αποχώρησε από το ΚΚΕ το 1989 και εντάχτηκε στο Νέο Αριστερό Ρεύμα (ΝΑΡ). όπου εκλέχτηκε στην Πολιτική του Επιτροπή  το 1990.

Οι αντιστάσεις και τα όρια των κινημάτων του κατά υπερτουρισμού

Τουριστική βιομηχανία

Σε ένα βραδινό δρομολόγιο Κως-Νίσυρος, στη μέση περίπου της διαδρομής, φάνηκε από την πλευρά της Κω ένας οικισμός με μερικές εκατοντάδες φωτάκια. «Το βλέπεις αυτό το χωριό; Ναι! Δεν είναι χωριό!».

Και πράγματι ήταν ένα ξενοδοχείο-μεγαθήριο, από τα περιβόητα all inclusive, όπου εντός του οι επιβάτες ενός ολόκληρου τσάρτερ από την Αγγλία ή κάποια σκανδιναβική χώρα περνάνε το περιβόητο «Summer in Greece». Μέσα τρώνε, στις πισίνες κάνουν μπάνιο και σε ειδικά διαμορφωμένους χώρους διασκεδάζουν τα βράδια. Καμία επαφή με το τοπικό στοιχείο ή τους κατοίκους...

«Υπάρχουν, όμως, και εκείνοι οι τουρίστες/στριες που αφήνουν λεφτά», απαντούν κάποιοι. Και πράγματι, ο τουρισμός συνεισφέρει άμεσα στο ΑΕΠ της χώρας γύρω στο 13% και έμμεσα γύρω στο 30%. «Άρα, όποιες βελτιώσεις χρειάζονται -αν χρειάζονται- πρέπει να γίνουν στα all inclusive καταλύματα και τα κρουαζιερόπλοια», συνεχίζουν. Κάτι τέτοιο είναι σωστό εάν ως αποκλειστικό κριτήριο της συζήτησης μπει το οικονομικό κέρδος. Το πρόβλημα του υπερτουρισμού, όμως είναι κοινωνικό και πολυεπίπεδο.

Όπως κάθε κοινωνική δραστηριότητα, έτσι και ο τουρισμός καθορίζεται από το εκάστοτε κοινωνικοοικονομικό περιβάλλον. Στις μέρες μας, αυτό που κάποτε ήταν μια εμπειρία αναψυχής, ανταλλαγής και ανακάλυψης, έχει μετατραπεί σε ένα βιομηχανοποιημένο και επιθετικό πεδίο καπιταλιστικής ανάπτυξης.

Παραλίες: «Ελεύθερες, καθαρές και δωρεάν»

Δεν αποτελούν προίκα στο τουριστικό κεφάλαιο, πρέπει να ανήκουν στον λαό

Η Ελλάδα με τα 13.676 χιλιόμετρα ακτογραμμή, τις πολλές όμορφες, ήρεμες ή άγριες, γαλαζοπράσινες ή μπλε, ρηχές ή πιο βαθιές παραλίες, με άμμο, βότσαλο ή βράχια. Σ' αυτές που οι κάτοικοι κι οι πολυάριθμοι επισκέπτες κολυμπούν, αθλούνται, ξεκουράζονται, ψαρεύουν, ενίοτε ρεμβάζουν, κοιμούνται ή λιάζονται, αναπνέουν, ηρεμούν, ονειρεύονται και ερωτεύονται σε όλες τις ηλικίες, μ' όλους τους τρόπους. Είναι οι παραλίες του λαού μας.

Η δίψα του σύγχρονου ολοκληρωτικού καπιταλισμού να ανατάξει τα ποσοστά της κερδοφορίας του, επιβάλλει όλα τα δημόσια αγαθά όπως η ενέργεια, το νερό, η υγεία, η εκπαίδευση κλπ, οι ελεύθεροι χώροι και οι παραλίες μας, να μετατραπούν σε εμπόρευμα, με ιδιωτικό ή εταιρικό ιδιοκτήτη ή διαχειριστή, το οποίο θα εκποιείται στα χρηματιστηριακά παζάρια, για να αντλούνται κέρδη. Αμφισβητείται η συνταγματική προστασία τους (άρθρο 24), παρακάμπτεται, ποδοπατείται ο δημόσιος-ελεύθερος χαρακτήρας τους με πρόσχημα την επίκληση πότε στην εξυπηρέτηση του χρέους και πότε στο υπερκείμενη νομοθεσία της ΕΕ.

Βιολογικά προϊόντα: «Σαρωτικοί» έλεγχοι με διαλυμένο ΕΛΓΟ-ΔΗΜΗΤΡΑ

Τα επιχειρηματικά συμφέροντα κόβουν και ράβουν τα θεσμικά πλαίσια στα μέτρα τους

Παναγιώτης Κάτσαρης, γεωπόνος, πρόεδρος Συλλόγου Εργαζομένων στον ΕΛΓΟ-ΔΗΜΗΤΡΑ για την εφημερίδα "Πριν" του Σαββατοκύριακου 2-3 Αυγούστου 2025

Tην Τετάρτη 23/7 το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων ανακοίνωσε τη διενέργεια «σαρωτικών» ελέγχων στο σύστημα πιστοποίησης βιολογικών προϊόντων. Η συγκεκριμένη ενέργεια ουσιαστικά προσπαθεί επικοινωνιακά να βγάλει την κυβέρνηση από τη δύσκολη θέση. Για τον έλεγχο των βιολογικών κανένας πραγματικός μηχανισμός δεν υφίσταται. Από την άλλη, το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ φαίνεται να πυροδοτεί διαρκώς νέες εξελίξεις,

Οι λειτουργίες του δημόσιου τομέα έχουν εδώ και δεκαετίες αποδιοργανωθεί σε βαθμό αποσύνθεσης. Έχουν αποψιλωθεί από προσωπικό, η υποχρηματοδότηση έχει συρρικνώσει την επιχειρησιακή ικανότητα τους, κρίσιμες λειτουργίες έχουν παραδοθεί στα ιδιωτικά επιχειρηματικά συμφέροντα. Αυτά κόβουν και ράβουν ακόμα και τα θεσμικά πλαίσια στα μέτρα τους και η βιολογική παραγωγή ελέγχεται από ολιγοπώλια.

Οι εργαζόμενοι στον ΕΛΓΟ-ΔΗΜΗΤΡΑ αμέτρητες φορές έχουν κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου για το γεγονός ότι το ελεγκτικό έργο του Οργανισμού εκτελείται στοιχειωδώς, μόνο χάρη στην επαγγελματική ευσυνειδησία των λιγοστών καταπονημένων υπαλλήλων και δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της γιγαντωμένης αγοράς που έχει δημιουργηθεί. Μίας αγοράς που δεν δημιουργήθηκε γιατί υπάρχει πραγματική αύξηση της ζήτησης των βιολογικών προϊόντων εγχώρια, αλλά για να τροφοδοτήσει την πλούσια Βόρεια Ευρώπη. Επιπλέον στόχος είναι και οι ευρωπαϊκές επιδοτήσεις, ευκαιρίες ασύδοτου πλουτισμού σε διάφορους πολιτικούς «ημέτερους» με χαρακτηριστικά μαφίας. Μέσα σ' αυτό το πρόσφορο έδαφος για ρεμούλα, είναι αναμενόμενο ότι τα κόλπα της τα γνωρίζουν και μπορούν να τα αξιοποιούν, όσοι έχουν στα χέρια τους θέσεις-κλειδιά σε υψηλά πόστα. 

Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι η Διεύθυνση Πιστοποίησης και Προδιαγραφών διαθέτει συνολικά εννέα ελεγκτές, επιφορτισμένους με τον έλεγχο 16 Ιδιωτικών Φορέων Πιστοποίησης (ΟΕΠ), που πιστοποίησαν πάνω από 100.000 βιοκαλλιεργητές το 2024.

Τα συμπεράσματα δικά σας...

Πυρκαγιές: Στο ίδιο έργο θεατές και το φετινό καλοκαίρι

Πάνω από 130.000 καμένα στρέμματα μέχρι τα τέλη Ιουλίου

«Κάνουμε βήματα μπροστά ακολουθώντας έναν σχεδιασμό ο οποίος με προσήλωση και με επιμονή τελικά αποδίδει». Αυτά είχε δηλώσει, μεταξύ άλλων, ο Κυριάκος Μητσοτάκης κατά τη διάρκεια εκδήλωσης παραλαβής 164 πυροσβεστικών οχημάτων στις 18 Ιουλίου. Λίγες ημέρες μετά κι έχοντας μπει στην «καρδιά της αντιπυρικής περιόδου», οι κυβερνητικές φιέστες δέχτηκαν το πρώτο πλήγμα, καθώς παρθένο ελατόδασος στον Φενεό Κορινθίας καταστράφηκε.

Η πυρκαγιά, η οποία ξέσπασε στις 22 Ιουλίου, άφησε πίσω της σχεδόν 16.000 καμένα στρέμματα εκ των οποίων τα 8.800 ήταν δάσος Κεφαλληνιακής ελάτης, τεράστιας οικολογικής σημασίας, που δύσκολα θα αναγεννηθεί. Τέσσερις μέρες αργότερα, η Πολιτική Προστασία υποβλήθηκε στο κρισιμότερο τεστ για τη φετινή χρονιά, με απολογισμό σχεδόν 57.000 καμένα στρέμματα στις πέντε σημαντικότερες πυρκαγιές που ξέσπασαν στις 26 Ιουλίου σε Κύθηρα, Εύβοια, Χανιά, Μεσσηνία και Κρυονέρι. Τα 28.122 καμένα στρέμματα εντοπίζονται στα Κύθηρα, δηλαδή σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις, το 1/5 του νησιού. Παρά τις υπεράνθρωπες προσπάθειες της Πυροσβεστική, των εθελοντών πυροσβεστών, της Πολιτικής Προστασίας και όλων όσων συμμετείχαν στο έργο της κατάσβεσης, γίναμε πάλι θεατές στο ίδιο έργο με κατεστραμμένες περιουσίες, καμένες δασικές εκτάσεις, τραυματισμένους και εξαντλημένους πυροσβέστες.