Το πρωί της 20ης Μαρτίου μια ομάδα 35 κατοίκων της Μ. Παναγίας και της Ιερισσού βρέθηκε στο φυλάκιο αγώνα στις Σκουριές, αντιδρώντας στην παρουσία τοπογράφων της «Ελληνικός Χρυσός». Σε αυτή την περιοχή το επενδυτικό σχέδιο της εταιρείας (συμφερόντων Μπόμπολα και θυγατρική πια της πολυεθνικής Eldorado) προβλέπει γιγάντια ανοιχτή εξόρυξη, κατασκευή εργοστασίου επεξεργασίας χρυσού και μετατροπή 2 ρεμάτων σε λίμνες τελμάτων.
Με μία πρωτοφανή για τα ελληνικά δεδομένα κίνηση, η εταιρεία σταμάτησε την παραγωγή στο υπάρχον μεταλλείο στο Στρατώνι, έβαλε τους εργαζόμενους σε πούλμαν και τους μετέφερε στις Σκουριές. Εκεί, με τις πλάτες της αστυνομίας, επιτέθηκαν στους συγκεντρωμένους με αποτέλεσμα τραυματισμούς και την καταστροφή του φυλακίου.
Η απάντηση της τοπικής κοινωνίας ήταν άμεση. Καταλήφθηκε το Δημαρχείο στην Ιερισσό και έγινε συγκέντρωση. Στις 25 Μαρτίου η παρέλαση μετατράπηκε σε διαδήλωση κατά των σχεδίων του κράτους και της εταιρείας. Πάνω από 2.500 κάτοικοι της περιοχής συγκεντρώθηκαν στη Μεγάλη Παναγία και πορεύτηκαν προς το αποκλεισμένο από πολλές διμοιρίες ΜΑΤ βουνό. Τα ΜΑΤ έκαναν εκτεταμένη χρήση χημικών για να διαλύσουν τον κόσμο, με αποτέλεσμα να γίνουν πολύωρες συγκρούσεις.
Νύχτα οργής
Την Παρασκευή 30/3 πάνω από χίλιοι πολίτες πολιόρκησαν το δημοτικό συμβούλιο στην Ιερισσό, διαμαρτυρόμενοι για τη στάση του δημάρχου Χ. Πάχτα και της πλειοψηφίας, που λειτουργούν σαν εκπρόσωποι της εταιρείας και συκοφαντούν τους αγωνιζόμενους κατοίκους με χαρακτηρισμούς όπως οικολαμόγια, περιφερόμενοι μπαχαλάκηδες κλπ. Με την εμφάνιση των ΜΑΤ τα πνεύματα οξύνθηκαν με αποτέλεσμα η Ιερισσός να ζήσει μια νύχτα οργής και εξέγερσης, με τα ΜΑΤ να καταδιώκονται και τους συμβούλους να απεγκλωβίζονται μετά από διαπραγματεύσεις στις 4 το πρωί.
Την Τετάρτη 4/4 πραγματοποιήθηκε με μεγάλη συμμετοχή λαϊκή συνέλευση στη Μ. Παναγία για τη συνέχιση του αγώνα. Ψηφίσματα συμπαράστασης εξέδωσαν ο Πανελλήνιος Σύλλογος Δασολόγων, η ΕΛΜΕ Χαλκιδικής, Πρωτοβουλίες-Συλλογικότητες από τη Χαλκιδική και τη Θεσσαλονίκη και σύσσωμα τα κόμματα της αριστεράς. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ Χαλκιδικής εξέδωσε ανακοίνωση στην οποία απαιτεί: “Να φύγουν οι χρυσοθήρες από τη Β. Χαλκιδική, Εθνικοποίηση του ορυκτού πλούτου με κοινωνικό έλεγχο, κατάργηση του χουντικού μεταλλευτικού κώδικα, αποχαρακτηρισμό της περιοχής από μεταλλευτική, αποκατάσταση από τις ζημιές που έχει προκαλέσει η ανεξέλεγκτη δράση των πολυεθνικών, αυτοδιάθεση των τοπικών κοινωνιών”.
Με μία πρωτοφανή για τα ελληνικά δεδομένα κίνηση, η εταιρεία σταμάτησε την παραγωγή στο υπάρχον μεταλλείο στο Στρατώνι, έβαλε τους εργαζόμενους σε πούλμαν και τους μετέφερε στις Σκουριές. Εκεί, με τις πλάτες της αστυνομίας, επιτέθηκαν στους συγκεντρωμένους με αποτέλεσμα τραυματισμούς και την καταστροφή του φυλακίου.
Η απάντηση της τοπικής κοινωνίας ήταν άμεση. Καταλήφθηκε το Δημαρχείο στην Ιερισσό και έγινε συγκέντρωση. Στις 25 Μαρτίου η παρέλαση μετατράπηκε σε διαδήλωση κατά των σχεδίων του κράτους και της εταιρείας. Πάνω από 2.500 κάτοικοι της περιοχής συγκεντρώθηκαν στη Μεγάλη Παναγία και πορεύτηκαν προς το αποκλεισμένο από πολλές διμοιρίες ΜΑΤ βουνό. Τα ΜΑΤ έκαναν εκτεταμένη χρήση χημικών για να διαλύσουν τον κόσμο, με αποτέλεσμα να γίνουν πολύωρες συγκρούσεις.
Νύχτα οργής
Την Παρασκευή 30/3 πάνω από χίλιοι πολίτες πολιόρκησαν το δημοτικό συμβούλιο στην Ιερισσό, διαμαρτυρόμενοι για τη στάση του δημάρχου Χ. Πάχτα και της πλειοψηφίας, που λειτουργούν σαν εκπρόσωποι της εταιρείας και συκοφαντούν τους αγωνιζόμενους κατοίκους με χαρακτηρισμούς όπως οικολαμόγια, περιφερόμενοι μπαχαλάκηδες κλπ. Με την εμφάνιση των ΜΑΤ τα πνεύματα οξύνθηκαν με αποτέλεσμα η Ιερισσός να ζήσει μια νύχτα οργής και εξέγερσης, με τα ΜΑΤ να καταδιώκονται και τους συμβούλους να απεγκλωβίζονται μετά από διαπραγματεύσεις στις 4 το πρωί.
Την Τετάρτη 4/4 πραγματοποιήθηκε με μεγάλη συμμετοχή λαϊκή συνέλευση στη Μ. Παναγία για τη συνέχιση του αγώνα. Ψηφίσματα συμπαράστασης εξέδωσαν ο Πανελλήνιος Σύλλογος Δασολόγων, η ΕΛΜΕ Χαλκιδικής, Πρωτοβουλίες-Συλλογικότητες από τη Χαλκιδική και τη Θεσσαλονίκη και σύσσωμα τα κόμματα της αριστεράς. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ Χαλκιδικής εξέδωσε ανακοίνωση στην οποία απαιτεί: “Να φύγουν οι χρυσοθήρες από τη Β. Χαλκιδική, Εθνικοποίηση του ορυκτού πλούτου με κοινωνικό έλεγχο, κατάργηση του χουντικού μεταλλευτικού κώδικα, αποχαρακτηρισμό της περιοχής από μεταλλευτική, αποκατάσταση από τις ζημιές που έχει προκαλέσει η ανεξέλεγκτη δράση των πολυεθνικών, αυτοδιάθεση των τοπικών κοινωνιών”.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου