Είμαστε ενάντια καθώς είναι τεχνικά αδύνατο να ηλεκτροδοτήσουν σταθερά και προκαλούν περισσότερα προβλήματα από αυτά που πάνε να λύσουν.
Επειδή έχουν βαθιές επιπτώσεις στην βιοποικιλότητα που η απώλεια της αποτελεί ένα από τους μεγαλύτερους κινδύνους για την ανθρωπότητα και τα οικοσυστήματα.
Επειδή αποτελούν μεγάλο κίνδυνο για τα πολιτισμικά μας τοπία και τις τοπικές οικονομικές δραστηριότητες.
Επειδή δεν σταματάει η καύση ορυκτών καυσίμων αλλά αντικαθίσταται ο εγχώριος λιγνίτης με το εισαγόμενο φυσικό αέριο.
Επειδή ετοιμάζονται εξορύξεις υδρογονανθράκων στις ελληνικές θάλασσες σε τεράστια βάθη με ανυπολόγιστες συνέπειες.
Επειδή, στους καιρούς της ιδιωτικοποιημένης αγοράς ενέργειας δεν υπάρχει κάποιο σχέδιο βασισμένο σε επιστημονικές, ορθολογικές και δημοκρατικές διαδικασίες. Ένα μεγάλο επενδυτικό παζάρι που τα χρηματιστήρια, η «ελεύθερη» αγορά και τα τεράστια συμφέροντα καθορίζουν τις κινήσεις. Απο αγαθό με δημόσιο έλεγχο, το ρεύμα, έχει γίνει κερδοσκοπικό προιόν.
Επειδή σε συνδυασμό με τα τεράστια φωτοβολταϊκά σε καλλιεργήσιμες εκτάσεις, την ενεργειακή χρήση του νερού, με τα μεγάλα φράγματα και τα μικρά υδροηλεκτρικά, τις μπαταρίες-κοντέινερ, τα εργοστάσια φυσικού αερίου , τα συνοδά έργα, κ.α, δημιουργείται ένα ασφυκτικό, βιομηχανικό πλαίσιο στην ελληνική φύση και ύπαιθρο.
Επειδή σε μας εμφανίζονται ως πράσινη παραγωγή ενέργειας αλλά η κατασκευή τους είναι ιδιαίτερα αντι-οικολογική κυρίως λόγω των σπάνιων γαιών που χρειάζονται και εξορύσσονται σε ορυχεία της Κίνας και της Αφρικής αλλά και των μεταφορών κτλ
Επειδή κανένας από τους φονταμενταλιστές της «πράσινης» μετάβασης, δεν μιλάει για το φρένο στην ανάπτυξη που χρειαζόμαστε, για την εξοικονόμηση ενέργειας, για την πολεμική βιομηχανία, για τον ενεργοβόρο υπερτουρισμό και γενικότερα ένα καταναλωτικό τρόπο ζωής και διακυβέρνησης που μας ωθεί με ταχύτητα στην καταστροφή.
Η αλήθεια είναι ότι οι επενδυτές δεν χρειάζονται να κάψουν μια έκταση για να τοποθετήσουν α/γ. Η μεγαλύτερη ίσως βοήθεια που τους προσφέρει η πυρκαγιά είναι ότι επιταχύνει το ρυθμό εγκατάλειψης της υπαίθρου έτσι διευκολύνονται μπροστά στις τεράστιες αντιδράσεις που αντιμετωπίζουν.
Η εγκατάλειψη της ελληνικής υπαίθρου είναι από τα σημαντικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα με πολλαπλές προεκτάσεις σε κοινωνικό, πολιτικό, οικονομικό, οικολογικό και άλλα επίπεδα.
Οι πολιτικές της αέναης ανάπτυξης, της ελεύθερης αγοράς, της οικονομικής μεγέθυνσης των επενδυτών και της καταστολής της αντίθετης άποψης είναι ένα εκρηκτικό μείγμα που δεν έχουν κανένα πρόβλημα να ρημάξουν τη χώρα.
Χρειαζόμαστε οργανωμένες αντιστάσεις στο αδιέξοδο αυτό, κοφτερή κριτική σκέψη, δημοκρατικό σχεδιασμό και αλλαγή πορείας. Αν συνεχίσουμε έτσι θα βρούμε. Ήδη βρίσκουμε με μεγάλο κόστος.
Ελεύθερα βουνά χωρίς αιολικά λοιπόν. Είτε με πυρκαγιές στην επικαιρότητα είτε όχι.
Γιάννης Βασιλάκης, Ρέθυμνο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου