Δεν αποτελούν προίκα στο τουριστικό κεφάλαιο, πρέπει να ανήκουν στον λαό
Η Ελλάδα με τα 13.676 χιλιόμετρα ακτογραμμή, τις πολλές όμορφες, ήρεμες ή άγριες, γαλαζοπράσινες ή μπλε, ρηχές ή πιο βαθιές παραλίες, με άμμο, βότσαλο ή βράχια. Σ' αυτές που οι κάτοικοι κι οι πολυάριθμοι επισκέπτες κολυμπούν, αθλούνται, ξεκουράζονται, ψαρεύουν, ενίοτε ρεμβάζουν, κοιμούνται ή λιάζονται, αναπνέουν, ηρεμούν, ονειρεύονται και ερωτεύονται σε όλες τις ηλικίες, μ' όλους τους τρόπους. Είναι οι παραλίες του λαού μας.
Η δίψα του σύγχρονου ολοκληρωτικού καπιταλισμού να ανατάξει τα ποσοστά της κερδοφορίας του, επιβάλλει όλα τα δημόσια αγαθά όπως η ενέργεια, το νερό, η υγεία, η εκπαίδευση κλπ, οι ελεύθεροι χώροι και οι παραλίες μας, να μετατραπούν σε εμπόρευμα, με ιδιωτικό ή εταιρικό ιδιοκτήτη ή διαχειριστή, το οποίο θα εκποιείται στα χρηματιστηριακά παζάρια, για να αντλούνται κέρδη. Αμφισβητείται η συνταγματική προστασία τους (άρθρο 24), παρακάμπτεται, ποδοπατείται ο δημόσιος-ελεύθερος χαρακτήρας τους με πρόσχημα την επίκληση πότε στην εξυπηρέτηση του χρέους και πότε στο υπερκείμενη νομοθεσία της ΕΕ.
Έτσι, παραλίες φιλέτα σε όλη τη χώρα επανασχεδιάζονται προς εντατικότερη τουριστική ανάπτυξη με στομφώδεις τίτλους, κρύβοντας τις συνέπειες για τον λαό (π.χ. στην Αττική περί Αθηναϊκής Ριβιέρα). Από τα δυσβάσταχτα ομπρελοκαθίσματα ως τη σαλαμοποίηση τους σε επιμέρους πρότζεκτ. Μέσα από σκανδαλώδεις-αντιλαϊκές συμβάσεις υπέρ πολυεθνικών ομίλων παραχωρούνται μέχρι 99 χρόνια προκειμένου να περιφραχτούν, ανεγερθούν εντός τους ματαιόδοξες υπερφίαλες κατασκευές (π.χ. Ελληνικό), οι οποίες έναντι υψηλού αντιτίμου θα πωλούνται για την πολυτελή διαβίωση, ανα-λψυχή και επιδειξιομανία της παγκόσμιας ελίτ. Οι εργαζόμενοι χάνουν το δικαίωμα πρόσβασης σ' αυτές, γίνονται κλειστά κλαμπ, ενώ η μόνη συμμετοχή που τους προορίζουν είναι ως φτηνό εργατικό δυναμικό στην κατασκευή και βοηθητικό προσωπικό στην συνέχεια με απάνθρωπα ωράρια και σχέσεις εργασίας-λάστιχο.
Προαγωγός αυτού του σχεδιασμού οι αντιλαϊκές πολιτικές όλων των κυβερνήσεων, οι σχεδιασμοί-οδηγίες της ΕΕ, του ΟΟΣΑ και του ΔΝΤ. Με βοηθό όλο το μνημονιακό οπλοστάσιο: Υπερταμείο, ΕΤΑΔ κλπ επιδιώκουν να επαναχαράξουν μια νέα «κανονικότητα» για τους εργαζόμενους που θα αποκλείονται από το δη- μιούργημα των κόπων τους, από το φυσικό τους περιβάλλον, δεν θα «χωρούν» σ' αυτό για να μπορεί να πωλείται χωρίς συνωστισμούς στον πελάτη-τουρίστα».
Οι παραλίες Πεύκο κι Ευκάλυπτα στο Λαγονήσι (όπως κι η Καραθώνα στο Ναύπλιο) είναι δύο τέτοια παραδείγματα που η κυβέρνηση με την ΕΤΑΔ επιχειρεί να αλλάξει το δημόσιο-ελεύθερο χαρακτήρα τους για τον λαό, να τις περιφράξει αφήνοντας έξω κατοίκους κι επισκέπτες, ώστε να τις παραδώσει προίκα στον διπλανό μεγαλοξενοδόχο. Σύμφωνα μάλιστα με τα όσα καταμαρτυρούν πολλά μέλη του κινήματος και της τοπικής κοινωνίας έναν επιχειρηματία («Αττικός Ήλιος ΑΕ», συμφερόντων Μαντωνανάκη) που κατάπιε με τα χρόνια περιφράσσοντας όλη τη χερσόνησο του Λαγονησίου, βάζοντας εμπόδια στην ελεύθερη πρόσβαση σε όσους δε γίνονται πελάτες του. Που δεν απέδωσε ούτε την συμβατική υποχρέωση των 15.000 ευρώ τον χρόνο από τη σκανδαλώδη σύμβαση που είχε από τον τότε υπουργό του ΠΑΣΟΚ Άκη Τσοχατζόπουλο, ενώ σε συμφωνία με τη σημερινή κυβέρνηση ΝΔ διεκδικεί κι από πάνω αποζημίωση 850 εκατομμυρίων για διαφυγόντα κέρδη, ώστε να ξεχρεώσει και να επεκτείνει με δημόσιο χρήμα τα επιχειρηματικά του σχέδια.
Από την άλλη, ένας κάτοικος της περιοχής αφηγείται: «Όμως οι παραλίες αυτές, οι παραλίες μας, δεν είναι ορφανές. Έχουν ζωή, σφύζουν από κάθε λογής ζωή. Είμαστε όλοι εμείς οι κάτοικοι της περιοχής κι όλου του λεκανοπεδίου που εδώ μεγαλώσαμε, μάθαμε να κολυμπάμε, τις αγαπήσαμε και μας βοήθησαν με τα αγαθά τους να ενηλικιωθούμε, να ζήσουμε όμορφα με χαρά κι αξιοπρέπεια. Οι παραλίες είναι η καταφυγή μας για αναψυχή, άσκηση, βελτίωση και προαγωγή της υγείας μας. Αποτελούν διέξοδο σωτηρίας στις φυσικές καταστροφές (πλημμύρες, πυρκαγιές) που μας πλήττουν όλο και συχνότερα. Η φυσική τους διαμόρφωση εμποδίζει τη διάβρωση των εδαφών ρυθμίζει την ροή των υδάτων, κατακρατώντας τα ιζήματα δημιουργούν πολύτιμους υγροβιότοπους από σπάνια είδη πανίδας και χλωρίδας, στοιχεία υπερπολύτιμα για μια ισορροπημένη διαβίωση.
Αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας μας σ' αυτό τον τόπο, συνδέονται με τα παραμύθια, τα τραγούδια, τις αφηγήσεις, με τον ίδιο τον πολιτισμό μας. Είναι το ιερό της ζωής. Της δικής μου, της δικής σου, όλων μας. Τις έχουμε ανάγκη, δε θα επιτρέψουμε να αποκοπούμε ποτέ από αυτές, για κανένα επιχειρηματικό συμφέρον, ανάπτυξη ή εμπορευματοποίηση. Τα κέρδη αυτά μάς είναι αδιάφορα, ανίερα και εγκληματικά. Οργανωθήκαμε λοιπόν σ' ένα πολύμορφο μαζικό αποφασισμένο κίνημα, συγκροτημένο δημοκρατικά με συχνές λαϊκές συνελεύσεις, ομάδες εργασιών και συντονισμού δράσεων, με καθημερινή 24ωρη περιφρούρηση των παραλιών. Είμαστε αποφασισμένοι αξιοποιώντας όλα τα μέσα που διαθέτουμε, κινηματικά, πολιτικά και νομικά να υπερασπιστούμε το δικαίωμά μας σ' αυτές μέχρι το τέλος: "ελεύθερες, καθαρές και δωρεάν παραλίες για όλες-όλους"».
Αυτές οι πολύμορφες δράσεις τους ένα χρόνο τώρα, οι 20.000 υπογραφές, η αξιοθαύμαστη αντοχή, ο ενωτικός χαρακτήρας με όλες τις δυνάμεις του λαού της περιοχής, οργανωμένες και μη, η σύνδεση με άλλα κινήματα υπεράσπισης των δημοσίων αγαθών (νερό κλπ, Καραθώνα/Ναύπλιο, Mare Libero/Νάπολη) και κυρίως ότι με την περιφρούρηση τους οι παραλίες είναι ακόμη ελεύθερες σε όλες/όλους, αποτελεί ήδη μια τεράστια νίκη που ενισχύει την πεποίθηση πως όταν ο λαός θέλει, μπορεί με οργανωμένο και μαχητικό τρόπο, να υπερασπίζεται το δίκιο του.
Η περαιτέρω μαζικοποίηση, πολιτική εμβάθυνση του κινήματος, η υιοθέτηση του αιτήματος για την κατάργηση όλων των μνημονιακών νόμων, η ανάδειξη των λανθασμένων πολιτικών όλων όσων συνήργησαν στο να φτάσουμε σ' αυτό το σημείο, πιο αποφασιστική σύνδεση του με όλα τα ανάλογα κινήματα εντός κι εκτός της χώρας, αποτελούν τις καλύτερες εγγυήσεις ότι το κίνημα αυτό θα φτάσει μέχρι την τελική νίκη.
Γιώργος Προυσαλίδης, μέλος του κινήματος «Ελεύθερες Παραλίες», για την εφημερίδα "Πριν", του Σαββατοκύριακου 2 - 3 Αυγούστου 2025.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου