Ο Εργατικός Τομέας του ΜΛΑ “Ηλέκτρα Αποστόλου” διοργανώνει το Σάββατο 29/11 στις 19.00 εκδήλωση με θέμα “20 χρόνια μαθητικοί, φοιτητικοί και εκπαιδευτικοί αγώνες για Δημόσια-Δωρεάν Παιδεία: διδάγματα, συμπεράσματα, αγωνιστικά προτάγματα για το σήμερα" με ομιλητή τον Πρόεδρο του ΣΕΠΕ Αμαρουσίου, διδάκτορα ιστορίας της εκπαίδευσης, συγγραφέα και δημοτικό σύμβουλο Αμαρουσίου Δημήτρη Πολυχρονιάδη.
Η περίοδος που ανοίγεται από το 2006 και μετά στην εκπαίδευση χαρακτηρίζεται από την προσπάθεια επιτάχυνσης των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Επιχειρείται η εφαρμογή των κατευθύνσεων της Ε.Ε (Συνθήκη της Μπολόνια για την όρθωση ταξικών φραγμών στην τριτοβάθμια εκπαίδευση) και του ΟΟΣΑ (αξιολόγηση και κατηγοριοποίηση μαθητών, εκπαιδευτικών και σχολείων, γενικότερη υπονόμευση του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης). Το βάθεμα της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης με την επιβολή των μνημονιακών κατευθύνσεων βρίσκει τα σχολεία να παλεύουν με τις διογκούμενες ελλείψεις σε υλικοτεχνική υποδομή και πόρους και τους εκπαιδευτικούς να χάνουν το 30% του ήδη χαμηλού τους εισοδήματος. Η χρόνια αδιοριστία διογκώνει τις στρατιές των συμβασιούχων (αναπληρωτών) εκπαιδευτικών. Ακολουθεί η κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου, η προσπάθεια επιβολής πανεπιστημιακής αστυνομίας, η μείωση της κρατικής χρηματοδότησης στα Πανεπιστήμια σε ποσοστά της τάξης του 90%, το νεοφιλελεύθερης κοπής προσοντολόγιο για τις προσλήψεις εκπαιδευτικών, η προσπάθεια επιβολής της αντιεκπαιδευτικής αξιολόγησης, το νέο πειθαρχικό πλαίσιο που επιχειρεί να επιβάλλει κλίμα τρόμου μέσα στα σχολεία, οι διώξεις και τα πειθαρχικά φοιτητών για αγωνιστικές παρεμβάσεις και συνδικαλιστική δράση και η αυστηροποίηση των ποινών για τον μαθητικό πληθυσμό της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
Μπροστά σε όλα αυτά το εκπαιδευτικό κίνημα προέταξε σοβαρές και αποτελεσματικές αντιστάσεις τις τελευταίες 2 δεκαετίες. Η μεγάλη απεργία των δασκάλων το φθινόπωρο του 2006 (διάρκειας εξι εβδομάδων) καθυστέρησε 15 ολόκληρα χρόνια την ψήφιση της αντιεκπαιδευτικής αξιολόγησης, ως ιμπεριαλιστικής κατεύθυνσης του ΟΟΣΑ. Ταυτόχρονα, οδήγησε σε ορισμένες οικονομικές κατακτήσεις (κατώτερες των διεκδικήσεων και πρόσκαιρες, ωστόσο είχαν ένα αποτύπωμα). Οι μαθητικές και φοιτητικές κινητοποιήσεις του 2006-07 ματαίωσαν την κατάργηση του άρθρου 16. Οι φοιτητικές κινητοποιήσεις του 2011 συνέβαλαν στην απόσυρση του νόμου Διαμαντοπούλου τέσσερα χρόνια αργότερα. Το διαρκές πρόταγμα για μόνιμους και μαζικούς διορισμούς, συνέβαλε στο να γίνονται ορισμένοι διορισμοί τα τελευταία χρόνια (κατώτεροι, βέβαια, κι αυτοί των αναγκών).
Ξεχωριστή στιγμή σε αυτή την πορεία των αγώνων αποτελεί ο Δεκέμβρης του 2008! Τότε που διαπαιδαγωγήθηκε αγωνιστικά μια ολόκληρη μαθητική γενιά. Που πίστεψε ότι τα όνειρα μπορούν να πάρουν εκδίκηση. Εκδίκηση για τη δολοφονία του 15χρονου μαθητή Αλέξη Γρηγορόπουλου, αλλά και για τα δικαιώματα, τις ελευθερίες, τη ζωή που μας κλέβουν οι κυβερνήσεις και οι ιμπεριαλιστές.
Η πλούσια 20ετία των εκπαιδευτικών αγώνων με τις μερικές κατακτήσεις, τα μπλοκαρίσματα αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων αλλά και τις υποχωρήσεις του κινήματος μας διδάσκει.
Τώρα που βάλθηκαν να ξηλώσουν ό,τι έχει κρατηθεί με αίμα και αγώνες όρθιο από το δημόσιο σχολείο και πανεπιστήμιο “ξαναδιαβάζουμε” τις σελίδες της πρόσφατης ιστορίας μας με το βλέμμα στραμμένο στους σκληρούς αγώνες που έχουμε μπροστά μας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου