Όχι, δεν είναι ημέρα γιορτής. Είναι ημέρα πένθους για το ελληνικό περιβάλλον.
Σήμερα δεν γιορτάζουμε. Θρηνούμε για τα βουνά που πληγώνονται, για τα δάση που καίγονται, για τις θάλασσες που λεηλατούνται, για τα ποτάμια και τις λίμνες που παραδίδονται στην εκμετάλλευση, για την άγρια ζωή που αφανίζεται, για τη φωνή των κοινοτήτων που φιμώνεται.
Οι βουνοκορφές και τα νησιά μας κατακλύζονται από αιολικά "πάρκα", οι κάμποι, οι πλαγιές και οι λίμνες από αχανή φωτοβολταϊκά, οι ποταμοί μας τσιμεντώνονται για μεγάλα και μικρά υδροηλεκτρικά φράγματα.
Η τεράστια αυτή παραγωγή ρεύματος δεν προορίζεται για τον πολίτη, δεν εξασφαλίζει φθηνή ενέργεια. Προορίζεται για εξαγωγή σε άλλες χώρες, μέσω διασυνδέσεων ή με τη μορφή υδρογόνου, πάνω στα αποκαΐδια των τοπίων μας.
Πλάι στα σπίτια μας και σε δάση σχεδιάζονται επικίνδυνα συστήματα αποθήκευσης ενέργειας με μπαταρίες λιθίου, ενώ συστήματα αντλησιοταμίευσης απειλούν λίμνες, τεχνητές και φυσικές, καταστρέφοντας φυσικά οικοσυστήματα.
Τα δάση μας καίγονται, και το κράτος τα αφήνει να καούν. Και όχι μόνο αυτό. Στα άθικτα δάση ανοίγουν δρόμοι "πυροπροστασίας" και αντιπυρικές ζώνες που λειτουργούν ως δικαιολογία για αποψιλώσεις και βαριά μηχανήματα μέσα στο δάσος (πρόγραμμα Antinero).
Ακόμα και το αστικό πράσινο κόβεται. Δέντρα 40 και 50 ετών κλαδεύονται υπερβολικά ή εξαφανίζονται σιωπηλά. Ολόκληρα πάρκα ερημοποιούνται.
Ο νέος νόμος για τα δάση επιτρέπει την "απόληψη βιομάζας" από τα φυσικά δάση — δηλαδή την αποψίλωση για καυσόξυλα και pellets, με κρατική επιδότηση, σαν να είναι τα δάση μας "ορυχεία" ξυλείας.
Στη θάλασσα, ετοιμάζονται εξορύξεις υδρογονανθράκων ακόμα και μέσα στην Ελληνική Τάφρο, μια μοναδική περιοχή βιοποικιλότητας. Παράλληλα, προχωρούν τα υπεράκτια αιολικά, η υποθαλάσσια αποθήκευση CO₂ και νέοι αγωγοί υδρογονανθράκων. Η χρήση εισαγόμενων ορυκτών καυσίμων συνεχίζεται ευρέως στις μεταφορές και στην παραγωγή ενέργειας.
Η ατμοσφαιρική ρύπανση είναι ασφυκτική σε μέρη όπως ο Βόλος, η Ελευσίνα, η Σίνδος.
Το νερό λείπει, και όταν υπάρχει, συχνά δεν είναι ούτε καθαρό, ούτε πόσιμο.
Οι ιχθυοκαλλιέργειες επεκτείνονται σαν καρκίνος σε νησίδες, κόλπους και ακτές, καταστρέφοντας το θαλάσσιο και παράκτιο περιβάλλον.
Οι παραλίες και τα νησιά μας χτίζονται χωρίς σχέδιο από τεράστιες "στρατηγικές επενδύσεις" και άναρχη real estate ανάπτυξη. Παράνομοι δρόμοι ανοίγονται και παράνομες οικοδομές σηκώνονται καθημερινά. Καμία πολεοδομία, κανένα υπουργείο δεν ελέγχει τις παραβάσεις. Έτσι φτάνουμε σε τραγωδίες, όπως το Σαρακήνικο.
Η Ελλάδα μετατρέπεται ταχύτατα σε εξορυκτική αποικία: λευκόλιθος, λίθιο, αντιμόνιο, ψευδάργυρος, βωξίτης, χρυσός, αδρανή υλικά. Μέσα σε δάση, σε κοιλάδες, ακόμα και μέσα σε περιοχές Natura.
Αντί να προστατεύσει τη φύση και το κλίμα, η Ελλάδα επιταχύνει την καταστροφή. Δεν εφαρμόζει τους περιβαλλοντικούς νόμους. Αγνοεί επιστήμονες και κοινωνίες. Δεν υπάρχει καμία πραγματική διαβούλευση, καμία συμμετοχή των πολιτών και της τοπικής αυτοδιοίκησης στις αποφάσεις. Μόνο προσχηματικά "σχέδια" και μεγάλα λόγια για τη βιτρίνα των Βρυξελλών.
Τα προεδρικά διατάγματα για τις περιοχές Natura καθυστερούν σκόπιμα παρόλο που η χώρα έχει καταδικαστεί για αυτό από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Άλλα καθεστώτα προστασίας (Καταφύγια Άγριας Ζωής, αισθητικά δάση, Εθνικά Πάρκα) ακυρώνονται στην πράξη.
Πάνω από το 70% των απορριμμάτων θάβεται. Πλαστικά μιας χρήσης παντού. Παράνομες χωματερές σε νησιά, σε υγροβιότοπους, στα βουνά, και σκουπίδια που καίγονται χωρίς έλεγχο.
Τα φυτοφάρμακα ρέουν ανεξέλεγκτα, σκοτώνοντας έντομα και πουλιά.
Το κυνήγι συνεχίζεται ανεξέλεγκτο, σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Η άγρια ζωή εξαφανίζεται, χωρίς καμία ουσιαστική προστασία.
Η περιβαλλοντική εκπαίδευση είναι ανύπαρκτη. Ποιος μιλά ουσιαστικά για το περιβάλλον στα σχολεία; Ποιος εξηγεί, ποιος δείχνει τι σημαίνει οικοσύστημα, τι είναι το χώμα, τι είναι η ζωή;
Δεν είναι τυχαίο που το ΥΠΕΝ φέτος δεν εξέδωσε μέχρι στιγμής ούτε μια ανακοίνωση για την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος. Αλλά και να εκδώσουν, δεν έχουν να πουν τίποτα. Γιατί το μόνο που απομένει είναι σιγή, μπροστά σε ένα έγκλημα χωρίς τιμωρία.
Ελπίζουμε να μη φτάσουμε στο σημείο η Ελλάδα να μοιάζει με την εικόνα που αναρτούμε… Αλλά αν συνεχίσουμε έτσι, δεν θα είναι ελπίδα — θα είναι προφητεία.
Μένουμε ενεργοί, δεν σιωπούμε, δεν ξεχνάμε. Η προστασία του περιβάλλοντος είναι πράξη αντίστασης.
#WorldEnvironmentDay
Κίνηση για την Υπεράσπιση των Νησίδων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου