Το 2019 είναι ένα σημαντικό ορόσημο για τους Οικολόγους Εναλλακτικούς. Το Μάη συμπληρώθηκαν τριάντα (30) χρόνια από την ίδρυσή τους και την πρώτη συμμετοχή τους στις εκλογικές διαδικασίες. Με το σύνθημα «Μια νέα πολιτική γεννιέται. Μην αφήσετε να την πνίξουν», συμμετείχαν στις ευρωεκλογές της 18ης Ιουνίου 1989 κι έγιναν γνωστοί, κατά τα επόμενα χρόνια, ως ο φορέας της Αντικαπιταλιστικής Ριζοσπαστικής Οικολογίας στην Ελλάδα. Ακριβώς τρία χρόνια μετά την πυρινική έκρηξη στο Τσέρνομπιλ (26 Απριλίου 1986), τα εκρηκτικά προβλήματα της πυρηνικής απειλής και των κλιματολογικών αλλαγών βρέθηκαν στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος του νέου πολιτικού κόμματος.Το πολιτικό εγχείρημα της ίδρυσης των Οικολόγων Εναλλακτικών και η συμμετοχή τους στις ευρωεκλογές αλλά και στις εθνικές βουλευτικές εκλογές της 5ης Νοεμβρίου 1989 και της 8ης Απριλίου 1990 που ακολούθησαν, στέφθηκαν με πλήρη επιτυχία. Για πρώτη φορά στην πολιτική ιστορία της χώρας, ένα οικολογικό πολιτικό κόμμα έστειλε αντιπρόσωπο -και μάλιστα γυναίκα- στο ελληνικό κοινοβούλιο. Με διαφορά λίγων χιλιάδων ψήφων είχε χάσει την έδρα στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο τον Ιούνιο 1989.
Με την παρέμβασή τους στην πολιτική και κοινωνική ζωή της χώρας, οι Οικολόγοι Εναλλακτικοί έφεραν την οικολογία στο προσκήνιο ως εναλλακτική λύση στη ζωή, στην κοινωνία, στην πολιτική, στην οικονομία. Τα οικολογικά προβλήματα ήταν πλέον στην ημερήσια διάταξη. Από τα γενικότερα που αντιμετωπίζουν όλοι οι κάτοικοι του Πλανήτη (φαινόμενο του θερμοκηπίου, κλιματολογικές αλλαγές, απειλή του πυρηνικού ολέθρου από τα πυρηνικά εργοστάσια και τις πυρινικές δοκιμές) έως τα καθημερινά που αντιμετωπίζουν οι πολίτες και υποβαθμίζουν τη ζωή τους (νέφος, συγκοινωνιακό χάος, μεταλλαγμένα τρόφιμα, φυτοφάρμακα, διοξίνες, «τρελές αγελάδες», έλλειψη μέτρων υγιεινής και ασφάλειας στους χώρους εργασίας, πυκαγιές και αποψίλωση των δασών, ρύπανση των θαλασσών και των κόλπων από τις πετρελαιοκηλίδες).Τάραξαν τα λιμνάζοντα ύδατα του ελληνικολύ κοινοβουλίου, όταν ακούστηκε για πρώτη φορά στην αίθουσα η φωνή τους κι έκαναν πράξη την προγραμματική τους δέσμευση για εναλλαγή στη θέση του βουλευτή, σε αντίθεση με την κατοχή της θέσης επί μια τετραετία! Ανάγκασαν όλα τα πολιτικά κόμματα, άλλα περισσότερο κι άλλα λιγότερο να «υιοθετήσουν», έστω και προσχηματικά, διάφορες οικολογικές προτάσεις τους και να τις εντάξουν στα προγράμματά τους.
Με αυτά τα δεδομένα, οι Οικολόγοι Εναλλακτικοί είχαν ήδη αρχίσει να κλονίζουν το κομματικό κατεστημένο. Ταυτόχρονα όμως άρχισε να γίνεται ορατή και η πολιτική απειλή που εγκυμονούσαν. 'Επρεπε λοιπόν, να πνίξουν αυτή τη «νέα πολιτική» εν τη γενέσει της!
Τους Οικολόγους Εναλλακτικούς και την πολιτική τους πολέμησαν, με θεμιτούς και αθέμιτους
τρόπους, τόσο τα οργανωμένα πολιτικά συμφέροντα όσο και άτομα και μάλιστα πρώην μέλη τους. Πρώην μέλη των Οικολόγων Εναλλακτικών έδωσαν «γη και ύδωρ» τόσο στο ΠΑΣΟΚ όσο και στον ΣΥΝ κι εξυπηρέτησαν τις κομματικές επιδιώξεις τους. Το χειρότερο όμως ήταν ότι μερικοί από αυτούς, κάθε προεκλογική περίοδο, εμφανίζονταν ως δήθεν ανένταχτοι, μεταποιούσαν τη θητεία τους στην Οικολογία σε υπογραφές και δηλώσεις συμπαράστσης στο ΠΑΣΟΚ και στον ΣΥΝ, ενώ ήταν γνωστό σε όλους ότι είχαν ήδη ενταχθεί σ' αυτά τα κόμματα. Οι ίδιοι οργάνωσαν τις κάθε είδους πολιτικές σκευωρίες.
Δυστυχώς, από τους Οικολόγους Εναλλακτικούς πέρασαν ως διάττοντες αστέρες, για ένα μικρό διάστημα από το 1989 έως σήμερα, διάφορα άτομα, όπως άλλωστε συμβαίνει σε κάθε πολιτικό κόμμα. Το φαινόμενο αυτό συμβαίνει πιο συχνά στις μικρές πολιτικές οργανώσεις. Τυχοδιώκτες, σφετεριστές, εμπαθείς συκοφάντες, «ναυάγια» της κοινωνίας και της πολιτικής, άεργοι, έμποροι και «λαθρέμποροι ιδεών» που χρησιμοποίησαν την ιδιότητα του μέλους για ιδιοτελείς σκοπούς. Κάποιοι άλλοι, παρόλο που αποχώρησαν και εντάχθηκαν σ' άλλα κόμματα, εξακολούθησαν να ζητούν από τα ηγετικά στελέχη των Οικολόγων Εναλλακτικών -και μάλιστα υπό την απειλή της φυλάκισής τους- να μην χρησιμοποιούν το όνομα του κόμματος, εκλαμβάνοντας αυτό ως ιδιοκτησία τους!Ευτυχώς οι Οικολόγοι Εναλλακτικοί που έδωσαν το αίμα τους και την ψυχή τους για να υπερασπιστούν το όνομα και την ιδεολογία, τους ξέβρασαν και απαλλάχτηκαν οριστικά και αμετάκλητα από αυτούς. Απεναντίας οι πολιτικές σκευωρίες που περιγράφονται στο ομώνυμο βιβλίο, τους ατσάλωσαν και τους κράτησαν ολοζώντανους.
Η συμβολή των Οικολόγων Εναλλακτικών στην ίδρυση του μετώπου ήταν σημαντική. Με τις θέσεις τους ανέδειξαν την οικολογική κρίση ως ένα κατεξοχήν πολιτικό ζήτημα. Τόνισαν ότι οι κεφαλαιοκράτες μπορούν μεν να διαχειριστούν την κρίση, αλλά δεν μπορούν να την υπερβούν οριστικά και να δείξουν στις κοινωνίες την ιστορική, ασφαλή και βιώσιμη προοπτική, διότι ο καπιταλισμός δεν μπορεί να συμφιλιωθεί με τη φύση, λόγω της ουσίας του. Οι κεφαλαιοκράτες δρουν πάντα σε συνάρτηση με το κέρδος και όχι με τις ανάγκες των ανθρώπων.
Ο ρόλος των Οικολόγων Εναλλακτικών παραμένει καθοριστικός, διότι από την πλευράς τους και με τις μικρές τους δυνάμεις, χωρίς μεγαλοστομίες, ωθούν το οικολογικό κίνημα προς την κατεύθυνση της ένταξής του, ως συστατικού στοιχείου του αγώνα της εργατικής τάξης για την ολοκληρωμένη χειραφέτησή της και την πλήρη απελευθέρωσή της.