ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 2014: Συμμετέχουμε στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ και εκφράζουμε το ρεύμα της ριζοσπαστικής αντικαπιταλιστικής Οικολογίας

ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ  2014:

Ως ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΙ συμμετέχουμε στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ και εκφράζουμε το ρεύμα της ριζοσπαστικής αντικαπιταλιστικής Οικολογίας. Ενόψει των Ευρωεκλογών πιστεύουμε ότι δύο είναι οι κύριοι λόγοι για τους οποίους οι Έλληνες ψηφοφόροι πρέπει ν’ αρνηθούν να δώσουν την ψήφο τους στα κόμματα του αστικού συνασπισμού εξουσίας τα οποία κυβέρνησαν ή συγκυβέρνησαν κατά τα τελευταία δέκα χρόνια (η ΝΔ με την παραφυάδα της, τη νεοναζιστική εγκληματική συμμορία Χ.Α, το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ) καθώς και στα κόμματα των επίδοξων διαχειριστών της κρίσης (ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με την παραφυάδα τους το ΠΟΤΑΜΙ.) Ο πρώτος λόγος συνδέεται με την αποκάλυψη του αληθινού χαρακτήρα της ΕΕ και ο δεύτερος λόγος συνδέεται με το Κυπριακό ζήτημα.

Ποιο είναι το πραγματικό πρόσωπο της ΕΕ;

Πρώτα απ’ όλα είναι αναγκαίο να τονιστεί ότι η ΕΕ, με πυρήνα τους θεσμούς της και τις συνθήκες της (Μάαστριχτ, Άμστερνταμ, Νίκαιας, Λισσαβώνας, Λευκή Βίβλος, Ευρωσύνταγμα) δεν ελέγχεται από τους λαούς, αλλά από τους τρα- πεζίτες, τους βιομηχάνους και τους μεγάλους αγροτοεπιχειρηματίες. Αυτοί  έχουν  ωφεληθεί από τις ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών και τις επιδοτήσεις των αγροτικών προϊόντων (γάλα, βούτυρο κ.α). Αυτοί καθορίζουν τις τιμές τους. Οι δύο από τους τρεις δανειστές μας, δηλαδή η Ευ- ρωπαική Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) και η Ευρω- παϊκή Επιτροπή (ΕΕ) είναι όργανα της Ευρωπαϊ- κής Ένωσης. Αυτοί είναι που μαζί με το ΔΝΤ μας επέβαλαν τα μνημόνια της φτώχειας. Δεν είναι ένας οργανισμός  αλληλεγγύης  στους φτωχούς και εκμεταλλευόμενους.  Δεν είναι το «σπίτι των λαών». Είναι η σύγχρονη «Ιερή Συμμαχία». Πρέ- πει να σύρουμε το πέπλο της σιωπής που έχουν υψώσει τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και η απο- προσανατολιστική προπαγάνδα  του πολιτικού και οικονομικού κατεστημένου γύρω από την ΕΕ και την ευρωζώνη και να αποκαλύψουμε ότι:

● Οι θεσμοί της ΕΕ αντανακλούν τη θέληση και τα συμφέροντα των πολυεθνικών, των χρηματιστηρίων και των κυβερνήσεων της ΕΕ και θεμε- λιώνονται πάνω στο δραστικό περιορισμό της λα- ϊκής και εθνικής κυριαρχίας των κρατών μελών, καθώς και των εργατικών, κοινωνικών και δημοκρατικών κατακτήσεων  των ευρωπαϊκών λαών. Θωρακίζονται και διαπνέονται από την ιδεολογία της λεγόμενης «οικονομίας της ανοικτής αγοράς με ελεύθερο ανταγωνισμό».

● Οι τέσσερις βασικές ελευθερίες του ευρωπαϊκού νεοφιλελευθερισμού,  δηλαδή η ελεύθερη διακίνηση αγαθών, υπηρεσιών, κεφαλαίων και ανθρώπων, διακηρύσσονται ως ο νέος «μωσαϊ- κός νόμος». Ταυτόχρονα, έχουν θεσμοθετηθεί: η εδραίωση ενός απρόσιτου, ολιγαρχικού και γρα- φειοκρατικού μοντέλου διακυβέρνησης  των χω- ρών της ΕΕ, η διεύρυνση των σχέσεων ανισοτιμί- ας μεταξύ των κρατών μελών υπέρ των ισχυρών χωρών, η υποχώρηση του εθνικού δικαίου έναντι του κοινοτικού και η μετατροπή των εθνικών κοι- νοβουλίων σε διακοσμητικά όργανα, που... απλώς ενημερώνονται και εκφράζουν τη γνώμη τους!

● Τα όργανα νομοθετικής και εκτελεστικής εξουσίας στην ΕΕ, μόνον κατ’ όνομα είναι δημοκρατικά. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η περιβόητη Κομισιόν, ανα- γορεύεται σε υπέρτατο και ανεξέλεγκτο αφέντη διακυβέρ- νησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης και συνάμα σε κύρια πηγή νομοθετικής εξουσίας,  αφού,  εκτός εξαιρέσεων,  το απο- κλειστικό δικαίωμα εισαγωγής νομοθετημάτων για ψήφιση ασκείται μόνο από την Κομισιόν! Ούτε το Ευρωκοινοβούλιο, ούτε ομάδες κρατών ή εθνικών κοινοβουλίων έχουν ισοδύναμο έστω δικαίωμα! Καταργείται η διάκριση της νομοθε- τικής εξουσίας από την εκτελεστική, η οποία στην πράξη αναλαμβάνει δικαιοδοσίες απόλυτου νομοθέτη. Πρόσφατα (6-4-2014) ο νέος υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας δήλω- σε ότι «η Κομισιόν είναι εντελώς άχρηστη στο ζήτημα της ανάπτυξης»!!

● To Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο  (Ε.Κ.) έχει μετατραπεί σε νομοθετική καρικατούρα και σε υποχείριο της εκτελεστικής εξουσίας. Το Ε.Κ μπορεί ν’ αποφασίζει αλλά μόνο στα πλαί- σια συναπόφασης! Έτσι για να εγκριθεί ένα σχέδιο νόμου, απαιτείται να συμφωνήσει, εκτός από το Ε.Κ, και το Συμβού- λιο Υπουργών, αλλιώς η νομοθετική πράξη δεν εκδίδεται. Με τον τρόπο αυτό η βούληση των λαϊκών αντιπροσώπων της ΕΕ ακυρώνεται από τη βούληση των κυβερνήσεων! Ο ευρωπαϊκός νόμος αποτελεί νομοθετική πράξη γενικής ισχύ- ος. Είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει αμέσως σε κάθε κράτος μέλος.

● Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) είναι ένα ακό- μη όργανο με απόλυτες εξουσίες, που ασκεί τη νομισματικήπολιτική χωρίς το δημοκρατικό και πολιτικό έλεγχο των ορ- γάνων της ΕΕ και υπεράνω όλων των εθνικών κυβερνήσεων.

● Το λεγόμενο «ευρωπαϊκό  σύνταγμα» εγκαθιδρύει επί- σης την υπεροχή του ευρωπαϊκου δικαίου έναντι του εθνι- κού. Η ΕΕ έχοντας ενιαία νομική προσωπικότητα, μπορεί να συνάπτει διεθνείς συμφωνίες και να νομοθετεί.

● Έχει θεσπιστεί η κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας (ΚΕΠΠΑ), στην προοπτική της κοινής άμυνας, η οποία εναρμονίζεται πλήρως με την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ “του διαρκούς και προληπτικού πολέμου”, με τον ευρωαντλαντικό άξονα και το ΝΑΤΟ. Στα πλαίσια αυτά, εί- ναι εντελώς φυσιολογική η άρνηση της ΕΕ να εμφανιστεί ως εγγυήτρια της εδαφικής ακεραιότητας και της ανεξαρτησίας των χωρών που τη συναποτελούν. Η κατεχόμενη Κύπρος αποτελεί απόδειξη. Απεναντίας, διακηρύσσονται ανοιχτά η επιθετική διάσταση της εξωτερικής πολιτικής της, “η απο- στολή μη στρατιωτικών και στρατιωτικών δυνάμεων” έξω από τα σύνορα της ΕΕ, στο όνομα της “ειρήνης, της πρόλη- ψης συγκρούσεων και της ενίσχυσης της διεθνούς ασφάλει-ας”.

● Στο όνομα των αγορών η ΕΕ προωθεί τους γενετικά τρο- ποποιημένους οργανισμούς, δηλαδή τα γνωστά μας μεταλ- λαγμένα προϊόντα, τα τρόφιμα των πολυεθνικών εταιριών και τη συγκέντρωση της γης στους αγροτοεπιχειρηματίες. Καταστρέφεται έτσι ανεπανόρθωτα η φύση και το περιβάλ- λον και υποβαθμίζεται η ποιότητα της ζωής μας.

Ωφέλησε τον ελληνικό λαό η συμμετοχή της Ελλάδας στην ΕΕ και την Ευρωζώνη;

Η απάντηση είναι  σαφώς αρνητική, διότι η ΕΕ με τα όργανά της:

Διέλυσε τις εργασιακές σχέσεις. εντατικοποίησε την εκμετάλλευση των εργαζομένων και μετέτρεψε τη σταθερή εργασία στη λεγόμενη «απα- σχολησιμότητα» με την εφαρμογή των ελαστικών  μορφών  εργασίας   (π.χ. τετράωρη απασχόληση, μείωση μισθών και ημερομισθίων, ανεξέλεγκτες απολύσεις, μη αναγνώριση τριετιών, μη κα- ταβολή επιδομάτων σε όλους τους ανέργους, ανταπεργία των εργοδοτών, υπονόμευση απεργιών, ενίσχυση επιχειρη- ματικών συμφερόντων, μείωση εργοδοτικών εισφορών στα ασφαλιστικά ταμεία, ανασφάλεια στις συνθήκες εργασίας, κατάργηση κοινωνικών παροχών κ.α), με αποτέλεσμα να υπάρχουν,  σήμερα, 1.400.000 άνεργοι!!

Επιδιώκει με τη στρατηγική της λεγόμενης «απελευθέρωσης των αγορών» να κλείνουν ή να εγκαθίστανται σε άλλες χώρες εθνικές βιομηχανίες (π.χ. ναυπηγεία Σκαρα- μαγκά, Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα κ.α) ή να πωλούνται αντί ευτελούς και βραχυπρόθεσμου οφέλους (το οποίο και αυτό θα καταλήξει στα ταμεία των δανειστών για την πλη- ρωμή των δόσεων του δημόσιου χρέους) άλλες επιχειρήσεις (π.χ ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, ΟΛΘ κ.α) ή δημόσια περιουσία (π.χ. πρώην αεροδρόμιο Ελληνικού).

Επέβαλε τα μνημόνια της φτώχειας, το λεγόμενο PSI (με το οποίο έχασαν τις αποταμιεύσεις τους χιλιάδες κάτοχοι ομολόγων παρόλο που είχαν την εγγύηση του Ελληνικού Δημόσιου και τα αποθεματικά τους ασφαλιστικά ταμεία, νοσοκομεία, πανεπιστήμια κα), καθώς και το καθεστώς
«αυξημένης εποπτείας» υπό το οποίο θα βρίσκεται η Ελλά- δα μέχρις ότου εξοφλήσει το 75% των δανείων της! Δηλαδή η μνημονιακή πολιτική αποκτά θεσμικό χαρακτήρα και ταυτόχρονα χρονική διάρκεια μισού αιώνα!

Κι αν ακόμη απεγκλωβιστούμε από τους μηχανισμούς χρηματοδότησης των ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ, θα πέσουμε στα νύχια των λεγόμενων αγορών, δηλαδή των διεθνών ιδιωτι-κών τραπεζών. Από τη Σκύλλα στη Χάρυβδη. Οι κεντρικές τράπεζες ανά τον κόσμο, έχουν δημιουργήσει, σήμερα, το λεγόμενο «περιβάλλον φθηνού χρήματος» που ευνοεί το δανεισμό χωρών και γενικά την πιστωτική επέκταση προς κάθε κατεύθυνση. Αυτό, όμως, θα οδηγήσει την Ελλάδα στην παγίδα του υπερδανεισμού. Η κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ πανηγυρίζει γιατί δανείστηκε λίγα δισεκατομμύρια ευρώ από τις αγορές, ενώ θα έπρεπε να πανηγυρίζει εάν υπήρχε ανάπτυξη. Αυτή όμως δεν υπάρχει. Με το νέο δα- νεισμό έπεσε πάλι στην πρώτη παγίδα των αγορών. Με δανεικά όμως δε γίνεται ανάπτυξη. Έτσι δεν θα επιτευχθεί ποτέ ο στόχος της μείωσης του δημόσιου χρέους που επιδι- ώκει η κυβέρνηση των κεφαλαιοκρατών.

Ξύπνησε ο εφιάλτης του «Σχεδίου Ανάν» με τις ευλογίες της ΕΕ

Δέκα χρόνια μετά το βροντερό όχι του Κυπριακού λαού (24-4-2004) στα σχέδια των Αμερικανών και των Βρετανών -που είχαν ως  κύριο  σκοπό  τη μετατροπή της ανεξάρτητης και κυρίαρχης Κύπρου σε προτεκτοράτο- και την απόρριψη του λεγόμενου «Σχεδίου Ανάν» και ένα μόλις χρόνο από τον οικονομικό στραγγαλισμό της Κύπρου, με τον δολοφονικό βραχίονα της ΕΕ, οι εκφραστές της βαρβαρότητας της Νέας Τάξης Πραγμάτων και της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης των αγορών επανέρχονται θρασύτατοι με παρόμοιο σχέδιο. Είναι το «Σχέδιο Ανάν Νο2», ακριβώς σαράντα χρόνια από την εισβολή του τουρκικού στρατού στην Κύπρο.

Είναι αναγκαίο να υπενθυμιστεί ότι το πρώτο «Σχέδιο Ανάν» δεν  ήταν προϊόν  διαπραγματεύσεων, αλλά το αποτέλεσμα της επιδιαιτησίας του τότε γενικού γραμματέα Κόφι Ανάν.

Οι Κύπριοι, βέβαια, έκαναν το χρέος τους ως ελεύθεροι άνθρωποι που αποδιώχνουν τους προστάτες και φυλάττουν Θερμοπύλες, ακόμη κι αν ο Εφιάλτης θα φανεί στο τέλος.

Ας θυμηθούμε, όμως, μερικές από τις «λεπτομέρειες» του πρώτου «Σχεδίου Ανάν»:

1.  Νομιμοποιείται η τουρκική εισβολή και κατοχή στη Βόρεια Κύπρο.

2.  Παραμένει ο τουρκικός στρατός κατοχής, οι έποικοι (120.000), καθώς και η διεθνής στρατιωτική δύναμη υπό τη διοίκηση του ΟΗΕ.
3.  Παραμένουν οι βρετανικές στρατιωτικές βάσεις, οι οποίες έχουν   κατασκοπευτική   αποστολή   στην Ανατολική Μεσόγειο και Μέση Ανατολή.
4.  Θεσμοθετείται  και βαθαίνει η διχοτόμηση, ενώ η λεγόμενη          ενοποίηση    είναι    επιφανειακή.    Δε δημιουργούνται μόνο δυο «συνιστώντα κράτη» αλλά και ουσιαστικά ένα τρίτο, διότι οι βρετανικές βάσεις, ως βρετανικής κτήσεως εδάφη, αποκτούν ακόμη και δική τους υφαλοκρηπίδα!!
5.  Εξακολουθεί να ισχύει ο αποικιοκρατικός «θεσμός» των λεγόμενων εγγυητριών δυνάμεων (Τουρκίας, Ελλάδας-Αγγλίας), οι οποίες διατηρούν τα «επεμβατικά δικαιώματά τους».
6.  Δημιουργείται ανώτατο πολιτικό όργανο (Ενδεκαμελές Επιδιαιτητικό Δικαστήριο), υπεράνω  Βουλής, Γερουσίας και Προέδρου, στο οποίο εκτός από τους τρεις Ελληνοκύπριους, και τους τρεις Τουρκοκύπριους θα διοριστούν τρεις ξένοι!
Οι   ίδιες   ακριβώς  «λεπτομέρειες»  ή   ελαφρώς παραλλαγμένες θα ενσωματωθούν  και στο λεγόμενο «Σχέδιο Ανάν Νο2», με τις ευλογίες της ΕΕ.

Συμπαιγνία ΕΕ - Τουρκίας - ΗΠΑ - Βρετανίας

Το  πρώτο «Σχέδιο  Ανάν» είχε  ικανοποιήσει όλα τα συμφέροντα της  Τουρκίας (και  όχι  των φτωχών Τουρκοκυπρίων για τους οποίους ουσιαστικά κανένας δεν ενδιαφέρεται), με τη δικαιολογία ότι ήταν ο μοναδικός τρόπος για να πείσει ο τότε, αλλά και σημερινός, πρωθυπουργός Ερντογάν τους στρατιωτικούς ν’ αποδεχθούν το σχέδιο. Άλλωστε είναι  γνωστό ότι ο Κ. Ανάν είχε υποσχεθεί, μέσω ΗΠΑ, ότι θα ικανοποιηθούν τα αιτήματά τους. Έφτασαν μέχρι του σημείου να προβλέπεται η συμβατική και συνταγματική υποχρέωση της Κύπρου να υποστηρίξει την ένταξη της Τουρκίας  στην Ευρωπαϊκή Ένωση!! Εκτός από αυτό προβλεπόταν η δυνατότητα ελέγχου, κάθε στρατιωτικής χρήσης του εδάφους του νέου προτεκτοράτου, από  την Τουρκία, την ΕΕ  και  τον ευρωστρατό. Έτσι είτε με το ένα σχέδιο είτε με το άλλο όχι μόνο δίνεται συγχωροχάρτι στην Τουρκία για τα διεθνή εγκλήματα της εισβολής, της κατοχής και του εποικισμού, αλλά η Κύπρος μετατρέπεται σε όργανο της Τουρκίας μέσα στην ΕΕ. Ταυτόχρονα, ετοιμάζουν το νέο προτεκτοράτο στην Κύπρο και διαιωνίζουν την κατοχή εντός της ΕΕ.

Αυτά είναι απαραίτητο να τα γνωρίζουν όσοι πιστεύουν ότι η ΕΕ μπορεί να συμβάλει στη λύση του κυπριακού ή να εγγυηθεί την ομαλή εφαρμογή του οποιουδήποτε «Σχεδίου Ανάν». Άλλωστε άλυτα εξακολουθούν να παραμένουν σημαντικά ευρωπαϊκά προβλήματα με ευθύνη της ΕΕ (π.χ.
βασκικό,  καταλωνικό,  βορειοιρλανδικό).  Για ποιες «εγγυήσεις» εφαρμογής μιλάνε ΗΠΑ και ΕΕ όταν επί σαράντα χρόνια  κατοχής, η  Τουρκία  έχει  αρνηθεί προκλητικά να εφαρμόσει τα ψηφίσματα και τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας και των Γενικών Συνελεύσεων του ΟΗΕ;

Αποδείχθηκε, τελικά, ότι η διαδικασία ένταξης της Κύπρου στην ΕΕ χρησιμοποιήθηκε ως μοχλός πίεσης για να γίνει δεκτό το σχέδιο. Είναι γνωστές οι απειλές και οι  εκβιασμοί όλων των αξιωματούχων   της  ΕΕ με προεξάρχοντα τον τότε επίτροπο Φερχόιγκεν, τον οποίο ακόμη και αυτός ο Ντενκτάς, (ο οποίος είχε διοριστεί Εισαγγελέας από τους Άγγλους αποικιοκράτες το 1957) αποκάλεσε «Ναζί αξιωματικό που δίνει διαταγές».! Τσιμουδιά ο Φερχόιγκεν! Αν το είχαν πει αυτό οι Έλληνες ή  οι  Κύπριοι, θα  είχε  δημιουργηθεί…  διπλωματικό επεισόδιο!
 
Τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Κύπρο, όλα τα στρώματα των αστικών τάξεων είχαν αποδεχθεί το πρώτο «Σχέδιο Ανάν» ως βάση διαπραγματεύσεων, καθώς και τη διαδικασία της επιδιαιτησίας που οδήγησαν στη σημερινή κατάσταση, για να πετύχουν την οικονομική τους επέκταση σε  δήθεν  κλίμα σταθερότητας. Είναι  αναγκαίο  να υπενθυμιστεί ότι το πρώτο «Σχέδιο Ανάν» δεν ήταν «παρθενογένεση» και δεν το εμπνεύστηκε ο Κ. Ανάν. Αποτελούσε συνέχεια  των χειρισμών που  έκαναν  οι κυβερνήσεις των Προέδρων Γ. Βασιλείου και Γλ. Κληρίδη. Μάλιστα οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι είχαν διαβεβαιώσει το λεγόμενο διεθνή παράγοντα, ότι δήθεν ο Κυπριακός λαός θα το υπερψήφιζε.

Σήμερα, τα ίδια στρώματα των αστικών τάξεων στην Ελλάδα και στην Κύπρο με πρωταγωνιστές τους πολιτικούς εκφραστές τους δηλαδή τα κόμματα ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, ΣΥΡΙΖΑ και άλλα μικρότερα που είναι στο περιθώριο, σε αγαστή συνεργασία με γνωστούς «εφιαλτές» του παρελθόντος (βλ. πρόσφατη συνέντευξη του Κων/νου Μητσοτάκη στο Ραδιοτηλεοπτικό Ίδρυμα Κύπρου (ΡΙΚ στις 18-4-2014), καθώς και με το κόμμα του Κυπρίου Προέδρου Νίκου Αναστασιάδη (ΔΗΣΥ) ετοιμάζονται, ως παλιοί ένθερμοι υποστηρικτές του πρώτου «Σχεδίου Ανάν», να πάρουν την «εκδίκησή» τους με το «Σχέδιο Ανάν Νο2». Όχι  μόνον δε θα τους το επιτρέψουμε, αλλά θα τους τιμωρήσουμε και με τη ψήφο μας τόσο στις ευρωεκλογές όσο και στις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές. Ψηφίζουμε ΑΝΤΑΡΣΥΑ που έχει σταθερές πατριωτικές και διεθνιστικές θέσεις για τη λύση του Κυπριακού.

Αίτημα των καιρών η «διπλή έξοδος» από την Ευρωζώνη και την ΕΕ

Να ανατρέψουμε το πρώτο εμπόδιο στην πορεία προς το Σοσιαλισμό

Οι γνώσεις μας, οι εμπειρίες μας και η αποκάλυψη του πραγματικού προσώπου της ΕΕ κατά τη διάρκεια της εφαρμογής των μνημονίων την τετραετία  2010-2014, μας οδηγούν στο ορθό συμπέρασμα ότι η ΕΕ δεν είναι δυνατόν να μεταρρυθμιστεί προς όφελος των φτωχών και των εκμεταλλευομένων. Οι κεφαλαιοκράτες έχουν    αποδείξει ότι διαθέτουν τις ικανότητες να διαχειρίζονται την κρίση, να την ξεπερνούν, έστω και προσωρινά, δημιουργώντας εντάσεις. Δεν μπορούν όμως να την υπερβούν οριστικά ώστε να δείξουν στις κοινωνίες την ιστορική, ασφαλή και βιώσιμη προοπτική.

Τι θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ εντός της Ευρωζώνης; Κατά τη γνώμη μας θα προσπαθήσει να εξασφαλίσει ρευστότητα, να διαχειριστεί με άλλον τρόπο το χρέος και να πείσει τους δανειστές ότι έχει τη δυνατότητα και την πρόθεση να το εξοφλήσει. Επομένως, είναι εντελώς αβάσιμο ότι «θα καταργήσει τα μνημόνια με ένα νόμο, ένα άρθρο, σε μια μέρα», παραμένοντας,  ταυτόχρονα, μέλος της ΕΕ  Οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ, αργά ή γρήγορα, θα αντιληφθούν ότι όποιο πρόβλημα κι αν προσπαθήσει να αντιμετωπίσει το λαϊκό κίνημα (από το Κυπριακό Ζήτημα έως την τιμή του γάλακτος) δεν μπορεί παρά να συγκρουστεί με την ΕΕ, τις οδηγίες και τις δεσμεύσεις της, τη συνολική φύση και το χαρακτήρα της.

Για μας, η «διπλή έξοδος» από Ευρωζώνη και ΕΕ, προς λαϊκή, αντικαπιταλιστική, ριζοσπαστική κατεύθυνση και με τους όρους που θέτει το λαϊκό κίνημα  (μονομερή κατάργηση των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων, παύση πληρωμών και διαγραφή του χρέους, εθνικοποίηση των τραπεζών και των επιχειρήσεων που έχουν στρατηγική και εθνική σημασία) είναι αναγκαία και εφικτή. Μόνο έτσι θα καταργηθούν τα μνημόνια και οι δανειακές συμβάσεις.

Είναι το πρώτο ουσιαστικό βήμα προς τη μελλοντική σοσιαλιστική κοινωνία όπου θ’ αναπτυχθεί, θ’ανθίσει και θα καρπίσει μια νέα ιεράρχηση των αναγκών των εργαζομένων και θα δημιουργηθεί ένα νέος επαναστατικός ανθρωπισμός, ώστε η ζωή των ανθρώπων  ν’ αποκτήσει νέο ουσιαστικό περιεχόμενο. Η  μελλοντική σοσιαλιστική κοινωνία, στην οποία στοχεύει η  στρατηγική της  Αντικαπιταλιστικής Οικολογίας, δε  θα  είναι  μια  κοινωνία απεριόριστων  υλικών αγαθών,  διότι  ο φυσικός πλούτος και τα ενεργειακά αποθέματα δεν είναι ανεξάντλητα. Ας θυμηθούμε τους ιδρυτές του επιστημονικού σοσιαλισμού που αναφέρουν ότι «όταν θα’χει εξαφανιστεί η δουλική υποταγή των ατόμων στον καταμερισμό της εργασίας και συγχρόνως και η αντίθεση μεταξύ πνευματικής  και χειρωνακτικής εργασίας, όταν η εργασία, από μέσο για να ζούμε θα’χει γίνει η πρώτη ανάγκη της ζωής, όταν μαζί με την πολύπλευρη ανάπτυξη των ατόμων θα’ χουν αναπτυχθεί και οι παραγωγικές δυνάμεις και από τις κοινωνικές του πηγές ο πλούτος θα αναβλύζει με αφθονία, τότε μόνο θα γίνει δυνατό να υπερνικηθεί  ολοκληρωτικά ο στενός ορίζοντας του αστικού δικαίου και η κοινωνία να αναγράψει στη σημαία της: ο καθένας ανάλογα με τις ικανότητές του, στον καθένα ανάλογα με τις ανάγκες του».

Η παραμονή στην ΕΕ είναι εμπόδιο στη μεγάλη αυτή πορεία. Πρέπει να το ανατρέψουμε και να συνεχίσουμε με περισσότερη δύναμη.

Είναι τεράστιο πολιτικό λάθος των ψηφοφόρων που ανήκουν στον κόσμο της εργασίας και γνωρίζουν το ταξικό τους συμφέρον να ψηφίσουν τα κόμματα που υποστηρίζουν, άμεσα (ΝΔ-Χ.Α-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ) ή έμμεσα (ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ) τα «σφαγεία» της ΕΕ και της Ευρωζώνης. Αυτά τα κόμματα ας τα ψηφίσει η στυγνή και μισητή μειοψηφία των τραπεζιτών, των  βιομηχάνων, των  εφοπλιστών, των αγροτοεπιχειρηματιών, των υποτακτικών τους και των απολογητών τους.
  
Ο κόσμος της εργασίας ας δώσει την ψήφο του στην πατριωτική, αντιφασιστική, διεθνιστική, αντιρατσιστική, μετωπική και ενωτική ΑΝΤΑΡΣΥΑ.