Είναι γνωστό πως η Ελλάδα πάντα δανείζεται και είναι πάντοτε χρεωμένη. Κατά τη διάρκεια, όμως, της γερμανο-ιταλικής κατοχής, για πρώτη φορά στην ιστορία της, - η Ελλάδα μετατράπηκε από οφειλέτη σε δανειστή. Και μάλιστα δάνεισε τη Γερμανία και την Ιταλία! Η κατεχόμενη χώρα «δάνεισε» στους κατακτητές για να συντηρούν τους στρατούς τους στην Ελλάδα, αλλά και στη Βόρεια Αφρική. Φυσικά, οι ναζί και οι φασίστες δεν ρώτησαν. Αποφάσισαν, άρπαξαν το «δάνειο» και μετά το γερμανικό κράτος κάνει πως δεν χρωστάει τίποτα...
H διακήρυξη του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου (ΕΑΜ) προς τον ελληνικό λαό πρωτοκυκλοφόρησε στη γερμανοκρατούμενη Ελλάδα τον Σεπτέμβρη του 1942. Ιδού τι γράφει, στις πρώτες σελίδες της ο εμπνευσμένος δάσκαλος Δημήτρης Γληνός.
«Μα τι να πει λοιπόν η μικρή φτωχή κι ερημωμένη Ελλάδα, που δεν έβλαψε κανένα, που κανενός τη χώρα δεν πήγε να καταπατήσει, ούτε κανενός να πάρει τα αγαθά, όταν οι καταχτητές της ερούφηξαν κιόλας σ' ένα χρόνο μέσα δυόμιση δισεκατομμύρια μάρκα "για έξοδα στρατού κατοχής”; Και της ζητάνε τώρα να πλερώνει τα έξοδα της γερμανικής εκστρατείας στην Αφρική, βάζοντάς τηνε (άκουσον, άκουσον!!) να «δανείζει» η Ελλάδα στη Γερμανία 20-30 δισεκατομμύρια δραχμές το μήνα! Και τώρα δεν τρέφουμε μόνο τα στρατεύματα κατοχής. Παρά ταΐζουμε εμείς και το στρατό του Ρόμελ, για να υποβοηθήσουμε να εγκαθιδρυθεί η "νέα τάξη” και στην Αφρική. Η "νέα τάξη" των γκάνγκστερς!
Έτσι κατάντησαν να πεθαίνουν εκατοντάδες και χιλιάδες άνθρωποι από την πείνα, καταντήσαμε να δρασκελάμε κουφάρια στους δρόμους, να θάφτουμε τους νεκρούς μας σωριασμένους μέσα στα κάρρα των σκουπιδιών μας. Έτσι καταντήσαμε όλοι σκελετοί και τα παιδιά μας ατροφικά με καλαμένια ποδαράκια και μάτια σβησμένα. Έτσι φυτεύεται στα στήθια μας η φυματίωση, η ατροφία κι ο εκφυλισμός».
Αυτό δείχνει ολοφάνερα τη διορατικότητα, τις ικανότητες και τον πατριωτισμό του συντάκτη της Δημήτρη Γληνού, ο οποίος εντόπισε έγκαιρα και ανέδειξε εύστοχα τα προβλήματα που αντιμετώπιζε η κατεχόμενη Ελλάδα.
Η Ελλάδα, κατά τη διάρκεια της ιστορικής της διαδρομής, δανείζεται και είναι πάντοτε χρεωμένη. Έως και σήμερα! Κατά τη διάρκεια, όμως, της γερμανο-ιταλικής κατοχής, για πρώτη φορά στην ιστορία της, η Ελλάδα μετατράπηκε από οφειλέτη σε δανειστή. Και μάλιστα δάνεισε τη Γερμανία και την Ιταλία! Με τα χρήματα εκείνα θα διατρέφονταν και θα συντηρούνταν τα κατοχικά στρατεύματα: Η Βέρμαχτ, δηλαδή ο γερμανικός στρατός που είχε 500.000 άνδρες, ο ιταλικός στρατός με 250.000 άνδρες και ο βουλγαρικός με 60.000 άνδρες. Σ' αυτούς προστέθηκαν και τα έξοδα διατροφής του εκστρατευτικού γερμανικού σώματος στην Αφρική, του λεγόμενου Africa Corps, που βρισκόταν εκεί υπό την διοίκηση του Ρόμελ.
Η ναζιστική Γερμανία αποφάσισε ότι η ελληνική δωσιλογική κυβέρνηση (υπό τον εγκάθετο Κουίσλιγκ πρωθυπουργό, τον Γεώργιο Τσολάκογλου), θα παρείχε τελικά κάθε μήνα, το ποσό των 8 δισ. δραχμών για τη διατροφή των κατοχικών στρατευμάτων. Ας σημειωθεί ότι έως το τέλος του 1941 τα έξοδα του γερμανικού στρατού κατοχής ήταν δυόμισι φορές το ύψος του προϋπολογισμού της Ελλάδας και τα 2/3 του εθνικού εισοδήματος. Η Ελλάδα έπρεπε να δίνει στη Γερμανία, μηνιαίως, ποσά που αντιστοιχούσαν στο ήμισυ της ετήσιας νομισματικής κυκλοφορίας της. Αλλά τα ποσά αυτά, σύμφωνα με τις διατάξεις της Συνθήκης της Χάγης του 1907, η Ελλάδα δεν μπορούσε να τα καταβάλει.
Κατόπιν τούτου εφευρέθηκε η λύση του «αναγκαστικού κατοχικού δανείου», δηλαδή η σύναψη ενός υποχρεωτικού δανείου από την Ελλάδα προς τη Γερμανία και την Ιταλία. Έτσι η Ελλάδα μετατράπηκε για πρώτη φορά σε δανειστή και μάλιστα, ως κατεχόμενη χώρα!
Στις 14 Μαρτίου 1942, λοιπόν, κατά τη διάρκεια της Συνδιάσκεψης της Ρώμης υπογράφηκε η σύμβαση του δανείου μεταξύ των πληρεξουσίων και ειδικών εντεταλμένων του Άξονα, δηλαδή των Άλντεμπουργκ της Γερμανίας και Γκίτζι της Ιταλίας, χωρίς φυσικά την παρουσία της Ελλάδας, στην οποία ανακοινώθηκε η απόφαση εννέα ημέρες αργότερα με ρηματική διακοίνωση! Η σύμβαση προέβλεπε πως η Ελλάδα θα έδινε έως 1,5 δισ. δραχμές μηνιαίως για τις ανάγκες των δυνάμεων κατοχής.
Σε εφαρμογή του Πρωτοκόλλου της 14ης Μαρτίου 1942 η ελληνική δωσιλογική κυβέρνηση υπέγραψε το πρακτικό της Σύσκεψης που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα στις 2 Δεκεμβρίου 1942 σύμφωνα με το οποίο η Τράπεζα της Ελλάδος έπρεπε να μεριμνά και για την τιμαριθμική αναπροσαρμογή (!) του παραπάνω ποσού λόγω του πληθωρισμού. Έτσι το 1,5 δισ. δραχμές έγινε 8 δισ. Ως έναρξη καταβολής των δόσεων εξόφλησης ορίσθηκε ο Απρίλιος 1943. Έτσι το αναγκαστικό δάνειο μετατράπηκε σε κανονικό συμβατικό δάνειο ώστε να αντιστοιχεί σε 25 εκατομμύρια μάρκα. Το δάνειο ήταν άτοκο (μηδενικό επιτόκιο), δηλαδή η Ελλάδα ως δανειστής, δεν θα εισέπραττε τόκους έως την ημέρα αποπληρωμής του. Η Ελλάδα κατέστη για πρώτη φορά στην ιστορία της δανειστής, ενώ ταυτόχρονα, τους μήνες εκείνους (χειμώνας του 1942), χιλιάδες άνθρωποι πέθαιναν στους δρόμους εξαιτίας της πείνας.
Η Ιταλία έχει εξοφλήσει το ποσό του δανείου που της αναλογεί, αλλά η Γερμανία, χρησιμοποιώντας κατά καιρούς διάφορα τεχνάσματα αρνείται να το εξοφλήσει, παρόλο που κατέβαλε μερικές δόσεις έως το 1944. Έκτοτε το δάνειο κατέστη έντοκο λόγω υπερημερίας της Γερμανίας. Το συνολικό υπόλοιπο ποσό προς πλήρη εξόφληση υπολογίζεται στα 60 δις ευρώ. Η Ελλάδα όμως δεν έπαυσε να διεκδικεί την επιστροφή του. Συγκεκριμένα μετά τη μεγάλη εκλογική νίκη της Ένωσης Κέντρου στις 16 Φεβρουαρίου 1964 συγκροτήθηκε επιτροπή νομικών και οικονομολόγων για το διαχωρισμό του «αναγκαστικού κατοχικού δανείου» από την ομάδα των υπολοίπων οφειλών της Γερμανίας (π.χ. επανορθώσεις και αρχαιολογικοί θησαυροί) προς το ελληνικό κράτος, με σκοπό την καλύτερη και ταχύτερη διεκδίκησή του. Την ίδια χρονιά (1964) αποκαλύφθηκε από τον καθηγητή Άγγελο Αγγελόπουλο, κατά τη διάρκεια συνεδρίου, ότι η κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή είχε παραιτηθεί το 1958 από τις αξιώσεις της Ελλάδας για το «αναγκαστικό κατοχικό δάνειο» με αντάλλαγμα τη λήψη δανείου αξίας 200 εκατομμυρίων μάρκων, σύμφωνα με την απάντηση του υπουργού Οικονομικών της Γερμανίας Ράινχαρτ. Ένα ακόμη από τα επιτεύγματα του.... «εθνάρχη» Κωνσταντίνου Καραμανλή!
Η Επιτροπή αυτή αποφάνθηκε ότι τα κατοχικά δάνεια αποτελούν συμβατική υποχρέωση της Γερμανίας, άσχετη με τις επανορθώσεις και τις οφειλές της προς τους Έλληνες πολίτες, δηλαδή τις ονομαζόμενες αποζημιώσεις.
Τέλος, θεωρώ απαραίτητο να επαναλάβω δύο επισημάνσεις που έχει κάνει ο αξέχαστος αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης Μανώλης Γλέζος (1925-2020).
Η πρώτη αφορά στη μη υπογραφή Συνθήκης Ειρήνης μεταξύ Ελλάδας και Γερμανίας. Αντ' αυτής έχει υπογραφεί Συνθήκη μη εμπόλεμης κατάστασης. Αυτό είναι ένα τέχνασμα της Γερμανίας με σκοπό να αποφύγει να εξοφλήσει όλες τις οφειλές της, διότι εάν υπογράψει Συνθήκη Ειρήνης, θα υποχρεωθεί να επιστρέψει ό,τι χρωστάει.
Η δεύτερη αφορά στα αναγκαστικά δάνεια που είχε συνάψει με τη Γιουγκοσλαβία και την Πολωνία, τα οποία όμως έχει εξοφλήσει! Γιατί;
Δημήτρης Χατζηπαναγιώτου για την στήλη "Ρωγμές στον Χρόνο" της εβδομαδιαίας εφημερίδας "ΠΡΙΝ" του Σαββατοκύριακου 28-29 Δεκεμβρίου 2024
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου