Το Σουφλί στο πόδι

Στην πρόσφατη επίσκεψή του ο Μητσοτάκης στον χτυπημένο από τις πυρκαγιές Έβρο είπε ότι ερχόμενος εκεί θέλει να σηματοδοτήσει «την ξεχωριστή προτεραιότητα που δίνει η κυβέρνηση στην αναπτυξιακή δυναμική του κεντρικού και του βόρειου Έβρου». Μίλησε επίσης για τη «γεωπολιτική θέση του Έβρου», «πύλη εισόδου από την Ανατολή αλλά και προς τον βορρά, όπου όταν ολοκληρωθεί ο πόλεμος στην Ουκρανία και αρχίσει η ανοικοδόμηση…», «η Ελλάδα δια μέσω του Έβρου μπορεί να παίξει ρόλο»…

Μάλλον δεν ήταν ιδιαίτερα πειστικά τα επιχειρήματά του. Την περασμένη Παρασκευή οι κάτοικοι στο Σουφλί το οποίο χτυπήθηκε ανελέητα από την περσινή πυρκαγιά (όπως ανέδειξαν και οι μαθητές του Λυκείου της πόλης με την ταινία μικρού μήκους που γύρισαν) κατέβηκαν μαζικά σε συγκέντρωση στο κέντρο της πόλης καταγγέλλοντας ότι από την «εξαγγελία των μέτρων για την ανασυγκρότηση του Έβρου, εξαιρέθηκε η περιοχή του Δήμου Σουφλίου» προκαλώντας «στην τοπική κοινωνία αισθήματα ανασφάλειας, δυσφορίας και αγανάκτησης» όπως ανέφερε χαρακτηριστικά το ψήφισμα της συγκέντρωσης.

Είναι πραγματικά να αγανακτεί κανείς ακούγοντας τον πρωθυπουργό να εξαρτά την «ανοικοδόμηση» του χτυπημένου Σουφλίου από την ανοικοδόμηση της Ουκρανίας, όταν τελειώσει ο πόλεμος!

Στη συγκέντρωση συμμετείχαν μαζικά οι μαθητές της πόλης που έφτιαξαν το δικό τους διαδικτυακό κάλεσμα: «Το 2024 ήταν υποσχέσεις ισόρροπης ανάπτυξης, προσδοκίες για ένα καλύτερο αύριο, η ελπίδα ότι όλα θα πάνε καλά. Ματαιότης. Οι γονείς μας, οι αγρότες, οι μελισσοκόμοι, οι κτηνοτρόφοι, οι αμπελουργοί, οι δασεργάτες, οι επιχειρηματίες, προδομένοι, ξεχασμένοι. Και τα μέτρα  ανασυγκρότησης, αδικαιολόγητα άδικα, ανύπαρκτα για εμάς».

Δεκάδες ήταν τα αιτήματα που περιέχονται στο ψήφισμα της συγκέντρωσης. Κάποια από αυτά απαντάνε στα πραγματικά προβλήματα των αγροτών, των εργαζόμενων και της νεολαίας.

Κάποια άλλα, βγαλμένα κατευθείαν από το πρόγραμμα της ΝΔ, στοχεύουν στους «επενδυτές», στην εμπορευματοποίηση του περιβάλλοντος, τη «στρατιωτική βοήθεια» καλλιεργώντας την αυταπάτη ότι κάτι μπορεί να αλλάξει προς το «καλύτερο».

Αλλά τα πράγματα δεν πρόκειται να αλλάξουν απαιτώντας από την κυβέρνηση να επεκτείνει το άθλιο πρόγραμμά της και στον Έβρο. Ούτε μέσα από τους δημάρχους και τους μητροπολίτες. Η απάντηση βρίσκεται στον κοινό αγώνα των εργαζομένων, των αγροτών και της νεολαίας, με πλούσια παράδοση. Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά το ψήφισμα:

«Η ιστορία του Δήμου Σουφλίου, στενά συνδεδεμένη με τους αγώνες για ένα καλύτερο αύριο, από τις μετεξεργάτριες του Βιομηχανικού Συγκροτήματος των αδελφών Τζίβρε, μέχρι και τους σημερινούς βιοπαλαιστές που μάχονται για να επιβιώσουν, μετά από τις αλλεπάλληλες κρίσεις και τις συνέπειες των δύο μεγάλων καταστροφικών πυρκαγιών, μας διδάσκει ότι για την ευόδωση των ανώτερων στόχων του, πρέπει κανείς να κοπιάζει και να επιμένει».

Γιώργος Πίτας για το ergatiki.gr