Ιδρύθηκε η "Κομμουνιστική Απελευθέρωση"

Την Παρασκευή 14 Φεβρουαρίου 2025 στην Αθήνα, η "Πρωτοβουλία για ένα σύγχρονο κομμουνιστικό πρόγραμμα και κόμμα", ξεκίνησε το συνέδριο για την ίδρυση μιας νέας κομμουνιστικής οργάνωσης με το όνομα "Κομμουνιστική Απελευθέρωση".

Η Πρωτοβουλία αυτή - στην οποία συμμετείχαν κυρίως σύντροφοι και συντρόφισσες του Νέου Αριστερού Ρεύματος (ΝΑΡ) -, είχε δώσει στη δημοσιότητα την πρόταση για τις Θέσεις και τις προγραμματικές αρχές της νέας οργάνωσης τον Οκτώβριο 2024 καθώς και την πρόταση για τις αρχές λειτουργίας και το καταστατικό της νέας συλλογικότητας τον Νοέμβριο 2024. Τους τελευταίους πέντε μήνες εκατοντάδες άνθρωποι όλων των ηλικιών συμμετείχαν και συσπειρώθηκαν στις Επιτροπές της Πρωτοβουλίας που συγκροτήθηκαν σε 31 πόλεις σε όλη τη χώρα, διεξάγοντας μια πλούσια προσυνεδριακή διαδικασία δεκάδων συνελεύσεων και εκδηλώσεων, με αντικείμενο τη συζήτηση επί των κειμένων που κατατέθηκαν για το ιδρυτικό συνέδριο.

Η εναρκτήρια διαδικασία του συνεδρίου πραγματοποιήθηκε στη Νομική Σχολή Αθήνας την Παρασκευή 14/2 το απόγευμα. Οι εργασίες του συνεδρίου συνεχίστηκαν μέχρι και την Κυριακή 16 Φεβρουαρίου, με τη συμμετοχή περίπου 500 αγωνιστριών και αγωνιστών από τις Επιτροπές της Πρωτοβουλίας για σύγχρονο κομμουνιστικό πρόγραμμα και κόμμα από όλες τις Περιφέρειες της χώρας. Οι εκλεγμένοι αντιπρόσωποι και οι παρατηρητές μέλη της Πρωτοβουλίας συζήτησαν και αποφάσισαν για τις Θέσεις, τις προγραμματικές αρχές, το όνομα, το καταστατικό και το σχέδιο δράσης της νέας οργάνωσης.

"Πράσινα" μασκαρέματα ενόψει ευρωεκλογών

Προεκλογικά πράσινα μασκαρέματα ! Εκείνοι που υπέγραψαν, υποστήριξαν ή δεν ψέλλισαν κάτι ενάντια στις εξορύξεις και εγκαταστάσεις ΒΑΠΕ σε ευαίσθητους περιβαλλοντικά προστατευόμενους χώρους, μεταμφιέστηκαν σε πράσινους, αριστερούς και οικολόγους προεκλογικά.

Ο πρώην υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, του ΣΥΡΙΖΑ Γιώργος Σταθάκης κατέρχεται ως υποψήφιος ευρωβουλευτής με τα ψηφοδέλτια της Νέας Αριστεράς ενώ ο πρώην ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ που έφυγε από αυτόν λίγο πριν τις τωρινές ευρωεκλογές Πέτρος Κόκκαλης, εμφανίζεται ήδη ως πολέμιος της κλιματικής αλλαγής με τον "Κόσμο" του. Η επίσημη συνεργασία του μάλιστα με τους συνδιαχειριστές της αστικής εξουσίας, Ευρωπράσινους, που όχι μόνο έχουν ξεπλύνει τους εδώ και χρόνια υπεύθυνους για την περιβαλλοντική κρίση συμμετέχοντας σε κυβερνήσεις τους δίνοντάς τους "πράσινο" και "οικολογικό" άλλοθι, αλλά έχουν βάψει τα χέρια τους με αίμα υποστηρίζοντας τον πόλεμο στην Ουκρανία και σιωπώντας για την γενοκτονία των Παλαιστινίων από το Ισραήλ, έχουν καταστήσει την μασκαράτα του πλέον αποκρουστική.

Τον Αύγουστο του 2017 προκηρύχθηκαν από τον υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Γιώργο Σταθάκη, οι διαγωνισμοί για τις εξορύξεις σε Ιόνιο και Κρήτη. Οι συμβάσεις παραχώρησης των θαλάσσιων οικοπέδων στο Ιόνιο και στην Κρήτη, μάλιστα, προετοιμάζονταν μεθοδικά από την κυβέρνηση Τσίπρα σχεδόν από την ώρα της υπογραφής του τρίτου μνημονίου. Οι δύο πρώτες συμβάσεις για το Ιόνιο και τον Κυπαρισσιακό Κόλπο υπογράφηκαν τον Απρίλιο του 2019 με την ισπανική Repsol.

Παραβάσεις των νόμων και του Συντάγματος κατά την διάρκεια της τετραετίας 2019-2023

του Δημήτρη Χατζηπαναγιώτου, Δικηγόρου ε.τ.

Α. Η ιδιωτικοποίηση των ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ παρέλαβε τις εταιρείες ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ στο Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ) το οποίο συστάθηκε κατόπιν εντολής της μνημονιακής τρόικας (ΔΝΤ, ΕΚΤ, ΚΟΜΙΣΙΟΝ) με αποκλειστικό σκοπό την ιδιωτικοποίηση περιουσιακών στοιχείων του Δημοσίου.

Μετά από διαπραγματεύσεις όμως με την τρόικα αναγκάστηκε να τις μεταφέρει στο ΥΠΕΡΤΑΜΕΙΟ το οποίο όμως δεν είναι ταμείο ιδιωτικοποιήσεων, αλλά σύμφωνα με το Ν. 4389/2016 έχει σκοπό τη «μακροπρόθεσμη επαύξηση της αξίας των περιουσιακών στοιχείων που κατέχει». Πέραν τούτου η μεταφορά στο ΥΠΕΡΤΑΜΕΙΟ έγινε με τη διαδικασία της λεγόμενης «ρήτρας ασφαλείας» του άρθρου 2 του Ν. 4425/2016 το οποίο προβλέπει δεσμεύσεις που προκύπτουν από το Σύνταγμα, καθώς και υποχρεώσεις συμμόρφωσης στις δικαστικές αποφάσεις. Με τη διαδικασία αυτή αποτρέπεται η πώληση των μετοχών των δύο εταιρειών και η αναγκαστική ιδιωτικοποίησή τους.

Παρόλα αυτά η Ομοσπονδία Εργαζομένων της ΕΥΔΑΠ διαφώνησε και άσκησε αίτηση ακύρωσης ενώπιον του ΣτΕ το οποίο με δύο (2) αποφάσεις της Ολομέλειάς του (190/2022 και 191/2022) έκρινε ως αντισυνταγματική τη μεταφορά των δύο (2) εταιρειών στο ΥΠΕΡΤΑΜΕΙΟ, κατοχυρώνοντας ταυτόχρονα το δημόσιο έλεγχο στο νερό ως δημόσιου αγαθού.

Απεναντίας η κυβέρνηση της ΝΔ ήταν… «συνεπής» στην προεκλογική στρατηγική του Κυρ. Μητσοτάκη, ο οποίος το 2019 είχε δηλώσει ότι αναζητούσε το λεγόμενο «στρατηγικό επενδυτή» για την ιδιωτικοποίηση των ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ. Η ακριβής δήλωση που έγινε το 2018 στο Real FM ήταν: «Είμαι υπέρμαχος της λογικής ότι και στην ΕΥΑΘ και στην ΕΥΔΑΠ πρέπει να μπει στρατηγικός επενδυτής». Επειδή όμως υπήρχε το νομικό εμπόδιο των προαναφερθεισών αποφάσεων του ΣτΕ προσπάθησε με πρόσφατο δικό της νόμο τον Ιούλιο 2022 (άρθρα 114 και 115 του Ν. 4964/2022) να παρακάμψει τις αποφάσεις του ΣτΕ δηλώνοντας ότι η ψήφισή του αποτελεί συμμόρφωση της Κυβέρνησης προς τις αποφάσεις του.

Κατόπιν τούτου η αρμόδια Επιτροπή Συμμόρφωσης του ΣτΕ έκρινε το Μάρτιο 2023, με το υπ’ αριθ. 7 και 8/2023 αμετάκλητες αποφάσεις, ότι η ψήφιση του Ν. 4964/2022 δεν αποτελεί συμμόρφωση της κυβέρνησης και υποχρέωσε το υπουργείο Οικονομικών να προβεί σε όλες τις απαιτούμενες διοικητικές ενέργειες, το αργότερο εντός προθεσμίας έξι (6) μηνών (δηλαδή έως 12-12-2023), για την επιστροφή των μετοχών των ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ από το ΥΠΕΡΤΑΜΕΙΟ στον έλεγχο του Δημοσίου. Εάν δεν ολοκληρωθεί η επιστροφή τότε θα πρόκειται για συνταγματική εκτροπή και ταυτόχρονα για ποινικό θέμα παράβασης καθήκοντος.

ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΙ: Τριάντα χρόνια σεμνής πολιτικής παρουσίας

Για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση, με συμφιλίωση ανθρώπου -φύσης

Συλλογικό κείμενο

Στις εκλογές της 5ης Νοεμβρίου 1989 οι Οικολόγοι Εναλλακτικοί εκλέγουν για πρώτη φορά βουλευτή και μάλιστα γυναίκα. Ο νεότευκτος πολιτικός φορέας ανέδειξε έντονα και για πρώτη φορά στην κεντρική πολιτική σκηνή τον οικολογικό προβληματισμό για τα θέματα του περιβάλλοντος. Στην πορεία , οι Οικολόγοι Εναλλακτικοί συναντήθηκαν με την προσπάθεια της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς, καταρχήν στο ΜΕΡΑ και στη συνέχεια στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΙ: Αγωνιζόμαστε, συμμετέχουμε, ψηφίζουμε ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Αγωνιζόμαστε, συμμετέχουμε, ψηφίζουμε την πατριωτική, αντιφασιστική, διεθνιστική, αντιρατσιστική, ενωτική ΑΝΤΑΡΣΥΑ

ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 2019

Ως ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΙ συμμετέχουμε στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ και εκφράζουμε το ρεύμα της Αντικαπιταλιστικής Ριζοσπαστικής Οικολογίας. Οι φετινές ευρωεκλογές συμπίπτουν με τη συμπλήρωση 30 χρόνων από την ίδρυσή μας το 1989. Η πρώτη δεκαετία (1989-1999) ήταν η περίοδος των αυτόνομων συμμετοχών στις εθνικές βουλευτικές εκλογές και στις ευρωεκλογές. Η δεύτερη δεκαετία (1999-2009) ήταν η περίοδος της μετωπικής πολιτικής δράσης και της συνεργασίας με το ΜΕΡΑ. Και η τρίτη (2009-2019) αυτή που διανύουμε συνεργαζόμενοι με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΙ: Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θεμέλιο του Λαϊκού Μετώπου

Η συγκρότηση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ το 2009 ήρθε ως αποτέλεσμα της διαπίστωσης ότι μόνο ένα ευρύτερο λαϊκό μέτωπο πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων, που θα εκφράζει την εργατική τάξη, τους συμμάχους της, καθώς και άλλα κοινωνικά στρώματα, μπορεί να σηκώσει το βάρος ενός λαϊκού μαζικού και παρατεταμένου αγώνα με προοπτική την τελική νίκη και τη μετάβαση στο σοσιαλισμό. Το αίτημα αυτό παραμένει επίκαιρο. Οι πολιτικές οργανώσεις της Αριστεράς οφείλουν να αντιληφθούν ότι για ν’ αποβεί αυτή η σύγκρουση προς όφελος των δυνάμεων της εργασίας, δηλαδή προς όφελος αυτών που παράγουν τον πλούτο, είναι υποχρεωμένες να κινηθούν στο δρόμο της κοινής δράσης. Θα παραμείνουν διασπασμένες ακόμη και σε αντίθεση μεταξύ τους ή θα αντιληφθούν το αυτονόητο; Δεν διαβάζουν τους αρθρογράφους του αστικού τύπου που τρέμουν μπροστά στο ενδεχόμενο συγκρότησης ενός νέου λαϊκού μετώπου, το οποίο θα έχει μεν παρόμοια κοινωνικά, πολιτικά, ιδεολογικά και πατριωτικά χαρακτηριστικά μ’ εκείνα του αντιστασιακού ΕΑΜ, αλλά ταυτόχρονα θα έχει γονιμοποιηθεί με τους αγώνες κατά της ΕΕ, του κεφαλαίου και του αστικού συνασπισμού εξουσίας;

Γιατί αντιδικεί η Α. Ανδρεαδάκη;

Δ. Χατζηπαναγιώτου

Από τις βουλευτικές εκλογές του Σεπτέμβρη 2007, η πορεία των Οικολόγων Πράσινων, ως συστημική πολιτική οργάνωση με θέσεις υπέρ της ΕΕ και της ευρωζώνης και του «Σχεδίου Ανάν» στο Κυπριακό, είναι φθίνουσα. Στις ευρωεκλογές 2014 διασπάστηκαν σε Τρεμοπουλικούς και Χρυσογελικούς και στις βουλευτικές εκλογές τον περασμένο Γενάρη, ο μεν πρώτος με τους φίλους του (Τσιρώνη, Διάκο) συνεργάστηκαν με το ΣΥΡΙΖΑ, ο δε Χρυσόγελος με τον Φ. Κουβέλη της ΔΗΜΑΡ. Απέτυχαν παταγωδώς και οι δυο τους. Ο Γ. Τσιρώνης όμως, ανταμείφθηκε για την μεσολάβησή του προς τον ΣΥΡΙΖΑ. Ταυτόχρονα, εξακολουθούσαν να παρεμποδίζουν τους Οικολόγους Εναλλακτικούς, διότι τους ανησυχούσε η συνεργασία τους αρχικά με το ΜΕΡΑ και αργότερα με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Για τον σκοπό αυτό, χρησιμοποιούν ως αιχμή του δόρατος την Αναστασία Ανδρεαδάκη, η οποία ήταν τυπικά μεσεγγυούχος χρηματικού ποσού το οποίο ανήκει, σύμφωνα με αμετάκλητη δικαστική απόφαση στους Οικολόγους Εναλλακτικούς και έχει κατατεθεί στο ΤΠΔ Αθηνών.

Οι Βουλευτικές Εκλογές του Τρίτου Μνημονίου

Ως ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΙ συμμετέχουμε στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ και εκφράζουμε τις ιδέες και το ρεύμα της ριζοσπαστικής αντικαπιταλιστικής Οικολογίας. Ταυτόχρονα, επιδιώκουμε τη συγκρότηση του μετώπου κατά της ευρωζώνης και της ΕΕ, για τη διπλή έξοδο. Επιδιώκουμε επίσης τη βαθύτερη ενότητα και την πολιτική ενοποίηση, σε ανώτερο επίπεδο, των δυνάμεων της ανεξάρτητης αντικαπιταλιστικής Αριστεράς.

Οικολόγοι Εναλλακτικοί: «Όχι» στο τελεσίγραφο των δανειστών

Κατά τη διάρκεια των τελευταίων βουλευτικών εκλογών είχαμε επισημάνει ότι μπορούμε με την κοινή μας δράση να ανατρέψουμε το πρώτο εμπόδιο που βρίσκεται μπροστά μας στη μεγάλη πορεία προς το Σοσιαλισμό, δηλαδή τον εγκλωβισμό μας στην ευρωζώνη και την Ε.Ε. Ισχυριζόμασταν και εξακολουθούμε να υποστηρίζουμε ότι οι γνώσεις μας, οι εμπειρίες μας και η αποκάλυψη του πραγματικού προσώπου της ΕΕ κατά τη διάρκεια της εφαρμογής των μνημονίων την τετραετία 2010-2014, μας οδηγούν στο ορθό συμπέρασμα ότι η ΕΕ δεν είναι δυνατόν να μεταρρυθμιστεί προς όφελος των φτωχών και των εκμεταλλευομένων.

Για εμάς η διπλή έξοδος από ευρώ και ΕΕ προς μια λαϊκή, αντικαπιταλιστική, ριζοσπαστική κατεύθυνση και με τους όρους που θέτει το λαϊκό κίνημα (μονομερής κατάργηση των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων, παύση πληρωμών και διαγραφή του χρέους, εθνικοποίηση των τραπεζών και των επιχειρήσεων που έχουν στρατηγική και εθνική σημασία) είναι αναγκαία και εφικτή.

ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 2014: Συμμετέχουμε στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ και εκφράζουμε το ρεύμα της ριζοσπαστικής αντικαπιταλιστικής Οικολογίας

ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ  2014:

Ως ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΙ συμμετέχουμε στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ και εκφράζουμε το ρεύμα της ριζοσπαστικής αντικαπιταλιστικής Οικολογίας. Ενόψει των Ευρωεκλογών πιστεύουμε ότι δύο είναι οι κύριοι λόγοι για τους οποίους οι Έλληνες ψηφοφόροι πρέπει ν’ αρνηθούν να δώσουν την ψήφο τους στα κόμματα του αστικού συνασπισμού εξουσίας τα οποία κυβέρνησαν ή συγκυβέρνησαν κατά τα τελευταία δέκα χρόνια (η ΝΔ με την παραφυάδα της, τη νεοναζιστική εγκληματική συμμορία Χ.Α, το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ) καθώς και στα κόμματα των επίδοξων διαχειριστών της κρίσης (ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με την παραφυάδα τους το ΠΟΤΑΜΙ.) Ο πρώτος λόγος συνδέεται με την αποκάλυψη του αληθινού χαρακτήρα της ΕΕ και ο δεύτερος λόγος συνδέεται με το Κυπριακό ζήτημα.

Στο δρόμο του λαϊκού μετώπου

Οι πολιτικές οργανώσεις να βοηθήσουν στην κοινή δράση

Ο αστικός συνασπισμός εξουσίας (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ) ως πυλώνας της αστικής κοινοβουλευτικής αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας έχει υποστεί σημαντικές ρωγμές κατά την τελευταία δεκαετία. Τόσο από κοινωνικής – οικονομικής πλευράς όσο και από εκλογικής επιρροής έχει υποστεί βαριές ήττες. Οι καίριες αυτές απώλειες τον οδηγούν σε αποδιοργάνωση και αποσύνθεση. Φρέσκα πολιτικά φρούτα εμφανίστηκαν στην αγορά (ΑΝΕΛ, ΧΑ, ΔΗΜΑΡ, 58 κ.ά.). Οι παράγοντες αυτοί διεκδικούν μερίδιο του εκλογικού ποσοστού του.

Το 2004 η ΝΔ παρέλαβε από την κυβέρνηση Κ. Σημίτη δημόσιο χρέος ύψους 180 δισ. ευρώ και κέρδισε στην εκλογική αναμέτρηση µε ποσοστό 42%. Το 2009 το ΠΑΣΟΚ παρέλαβε από την κυβέρνηση Κ. Καραμανλή δημόσιο χρέος ύψους 360 δισ. ευρώ και κέρδισε στην εκλογική αναμέτρηση µε ποσοστό 44%. Όσο μεγαλύτερο το χρέος τόσο µμεγαλύτερη και η «νίκη»! Σήμερα η ΝΔ στην πρόθεση ψήφου βρίσκεται στο 22-23% και το ΠΑΣΟΚ στο 6-7%. Φθίνουν συνεχώς αλλά δεν ανατράπηκαν ακόμη. Ποιοι και µε ποιο τρόπο θα τους ανατρέψουν προς όφελος του Ανθρώπου και της Φύσης;

Εκλογική Διακήρυξη των ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΩΝ

Οικολόγοι Εναλλακτικοί

Αγωνιζόμαστε, συμμετέχουμε, ψηφίζουμε

ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. ΑΝΤικαπιταλιστική Αριστερή Συνεργασία για την Ανατροπή – Μέτωπο της Αντικαπιταλιστικής. Επαναστατικής, Κομμουνιστικής Αριστεράς και της Ριζοσπαστικής Οικολογίας.

Τα πολιτικά πραξικοπήματα και η σήψη του αστικού συνασπισμού εξουσίας

Οι βουλευτικές εκλογές του 2012 είναι οι τρίτες κατά σειρά από το Σεπτέμβρη του 2007 δηλαδή σε χρονικό διάστημα μόλις 4,5 ετών! Υπενθυμίζουμε ότι το 2007 είχαν προκηρυχθεί μ’ ένα πρωτότυπο προεκλογικό πραξικόπημα του «πρωθυπουργού της πυρκαγιάς» Κ. Καραμανλή, διότι κανένας από τους λόγους που είχε επικαλεσθεί δεν αποτελούσε το λεγόμενο «εθνικό λόγο», ώστε να δικαιολογείται η διεξαγωγή τους. Με τη διάλυση της Βουλής, όμως, παραγράφηκαν, σύμφωνα με το Νόμο περί ευθύνης υπουργών, όλα τα αδικήματα που είχαν διαπράξει οι υπουργοί του ΠΑΣΟΚ κατά την περίοδο 2000-2007.

Ιστορία των Οικολόγων Εναλλακτικών

Οι Οικολόγοι Εναλλακτικοί, αποτελούν τον πολιτικό φορέα της αντικαπιταλιστικής οικολογίας, που ιδρύθηκε το 1989 και εκπροσωπήθηκε στο ελληνικό κοινοβούλιο κατά την περίοδο 1989-1993.

Υπήρξε η πρώτη προσπάθεια δημιουργίας πράσινου κόμματος στην Ελλάδα.

Κατά τη δεκαετία του '80 η πολιτική οικολογία γνωρίζει μια σχετική ανάπτυξη στην Ελλάδα βασιζόμενη κυρίως σε τοπικές οικολογικές ομάδες. Από το 1982 θα αρχίσουν οι προσπάθειες για συντονισμό της δράσης αυτών των οργανώσεων σε πανελλαδικό επίπεδο. Αυτές θα καταλήξουν την περίοδο 1987-1989 σε μια δομή δικτύου, η οποία θα υιοθετήσει μια σειρά από θεωρητικές θέσεις αλλά δεν θα ομοφωνήσει στην πιθανότητα συμμετοχής στις ευρωεκλογές του 1989.

Παράλληλα, μια ένωση πολιτών, στην οποία συμμετείχαν και αρκετά μέλη τοπικών οικολογικών ομάδων, θα σχηματίσει τους Οικολόγους Εναλλακτικούς. Αυτοί, θα συμμετάσχουν στις ευρωεκλογές του Ιουνίου 1989 και θα συγκεντρώσουν το 1,11% των ψήφων. Μπροστά σε μια τέτοια επιτυχία μιας λίστας που δεν είχε στηριχθεί από κανέναν, μέσα σε ένα γενικότερο ρεύμα υπέρ του οικολογικού κινήματος, οι υπάρχουσες οικολογικές και εναλλακτικές οργανώσεις (στις δεύτερες συγκαταλέγονται και ομάδες όπως τα "Άνθη του Κακού" κ.α.) συναίνεσαν στη δημιουργία της Ομοσπονδίας Οικολογικών και Εναλλακτικών Οργανώσεων-Οικολόγοι Εναλλακτικοί, στην οποία συμμετείχαν πάνω από 100 οργανώσεις.

Στις εκλογές του Νοέμβρη 1989 οι Οικολόγοι Εναλλακτικοί θα συγκεντρώσουν 0,58% των ψήφων και θα εκλέξουν μια βουλευτή, την Μαρίνα Δίζη, στην Α' Αθήνας. Στις εκλογές του Απρίλη 1990 θα συγκεντρώσουν 0,77% και θα εκλέξουν μια βουλευτή, την Τασία Ανδρεαδάκη, στη Β' περιφέρεια Πειραιά. Οι διαφωνίες σε μια σειρά ζητήματα, όπως π.χ. στη στρατηγική των συνεργασιών στις δημοτικές εκλογές του Οκτώβρη 1990, θα οδηγήσουν την Ομοσπονδία στα πρόθυρα της διάλυσης, παρ' όλες τις σχετικές επιτυχίες των οικολογικών συνδυασμών σε διάφορους δήμους (Θεσσαλονίκη 2,4% και Αθήνα 2,0%).

Η ελλιπής οργανωτική δομή και η έλλειψη συνοχής μεταξύ των οργανώσεων, καθώς και η υποστήριξη από ηγετικά στελέχη αντιδιαμετρικά αντίθετων απόψεων θα σημάνουν μια σειρά αποχωρήσεων και θα καταστήσουν τα όργανα του φορέα αδρανή. Η Ομοσπονδία θα προτιμήσει τη διάλυση από τη συμμετοχή στις εθνικές εκλογές του 1993, στις οποίες είχε μπει πια πλαφόν του 3% για εκλογή.

Η περίοδος του 1989-1991 έχει χαρακτηριστεί για την πολιτική οικολογία στην Ελλάδα ως «μια περίοδος εφηβικού ενθουσιασμού αλλά και αναπόφευκτων λαθών, λόγω της έλλειψης πολιτικής κουλτούρας του οικολογικού χώρου και της διείσδυσης ετερόκλητων στοιχείων». Οι βασικοί συντελεστές του εγχειρήματος εκτιμούν ότι ήταν υπέρ το δέον ανοικτοί και δεν κατάφεραν να διαμορφώσουν έγκαιρα ένα σαφές και αποτελεσματικό οργανωτικό πλαίσιο και ένα πράσινο πολιτικό πρόγραμμα. Η Ομοσπονδία των Οικολόγων Εναλλακτικών κλήθηκε να αντιμετωπίσει πολύ νωρίς στην πορεία της μια σειρά από σημαντικά θέματα, για τα οποία δεν είχε ξεκάθαρη ή κοινή θέση: τη στήριξη ή όχι της οικουμενικής κυβέρνησης του 1989-1990, την οργανωτική δομή της, τα λεγόμενα «εθνικά» θέματα κ.α. Παρ’ όλα αυτά, η εμπειρία άφησε στο κοινωνικό επίπεδο πολλά θετικά και κυρίως την περίοδο εκείνη ρίζωσαν πολλές περιβαλλοντικές οργανώσεις και άρχισε ο βαθύτερος και πιο ολοκληρωμένος προβληματισμός για τα οικολογικά θέματα. Πολλά από εκείνα τα στελέχη συμμετείχαν στην άνθηση των περιβαλλοντικών και κοινωνικών οργανώσεων της επόμενης δεκαετίας. Πολλές από τις σημερινές σημαντικές οργανώσεις ξεκίνησαν από άτομα που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην πρώτη φάση της πολιτικής ιστορίας των πρασίνων στην Ελλάδα. Πολιτικοί από άλλα κόμματα έχουν δηλώσει ότι οι Οικολόγοι Εναλλακτικοί «έλεγαν σωστά πράγματα αλλά ήταν μπροστά από την εποχή τους».

Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του '90 οι εναπομείναντες του αρχικού πολιτικού φορέα της αντικαπιταλιστικής οικολογίας, Οικολόγοι Εναλλακτικοί, χωρίς τα μέλη της πάλαι ποτέ Ομοσπονδίας Οικολογικών και Εναλλακτικών οργανώσεων που προτίμησαν πολλοί εξ αυτών την πρόσδεσή τους στο άρμα του Ευρωπαϊκού Πράσινοου Κόμματος των Φίσερ και Κον-Μπεντίτ που υποστήριξαν την ιμπεριαλιστική επέμβαση του ΝΑΤΟ στη Γιουγκοσλαβία καθώς και τον βομβαρδισμό της, αποσκιρτώντας από τις θεμελιώδεις αρχές της οικολογίας περί Ειρήνης και Μη-Βίας καθώς και τη δημιουργία των "Οικολόγων Πρασίνων" (αρχικά "Πράσινη Πολιτική"), συμμετέχει στο Μέτωπο Ριζοσπαστικής Αριστεράς (ΜΕ.Ρ.Α.) και από το 2009 στην Αντικαπιταλιστική Αριστερή Συνεργασία για την Ανατροπή (ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.)

Κρίση, Αριστερά και ιδεολογία

Συλλογικό κείμενο των Οικολόγων-Εναλλακτικών

Διανύουμε μια περίοδο ιστορικής σύγκρουσης. Βρισκόμαστε ακόμη στην αρχή. Έρχεται βαθειά ύφεση και ανεργία. Σ’ αυτήν τη σύγκρουση η αντίθεση κεφαλαίου - εργασίας είναι κυρίαρχη. Είναι αυτή που καθορίζει σε τελευταία ανάλυση τις κοινωνικο-οικονομικές και πολιτικές εξελίξεις. Απεναντίας η αντίθεση ανθρώπου - φύσης, που είχε αναδειχθεί τη διετία των πυρκαγιών (2007-2009) υποβαθμίστηκε και τέθηκε στο περιθώριο της τρέχουσας πολιτικής περιόδου.

Οι πολιτικές οργανώσεις της Αριστεράς, αξιοποιώντας αυτή την ιστορική ευκαιρία, οφείλουν να αντιληφθούν ότι για ν’ αποβεί αυτή η σύγκρουση προς όφελος των δυνάμεων της εργασίας, δηλαδή προς όφελος αυτών που παράγουν τον πλούτο, είναι υποχρεωμένες να κινηθούν στο δρόμο της κοινής δράσης. Θα παραμείνουν διασπασμένες, ακόμη και σε αντίθεση μεταξύ τους ή θα αντιληφθούν το αυτονόητο; Ταυτόχρονα πρέπει να παρουσιάσουν το κοινό τους πρόγραμμα για την απόκρουση και την ανατροπή των αντιλαϊκών μέτρων.

Δέκα εννιά χρόνια μετά την έκρηξη στον πυρηνικό αντιδραστήρα Νο 4, το Τσέρνομπιλ παραμένει το μεγαλύτερο σκάνδαλο για τον Πολιτισμό μας

Οι συνέπειες για την υγεία μας και το Περιβάλλον θα είναι ορατές για τις επόμενες τριάντα γενιές

Ήταν 26 Απριλίου 1996 ημέρα Σάββατο και ώρα 01.20. Στον πυρηνικό αντιδραστήρα Νο 4 η νυχτερινή βάρδια έκανε ένα πείραμα, χωρίς όμως να διακόψει τη λειτουργία του. Ο τεράστιος πυρηνικός αντιδραστήρας είχε γεμίσει με 180.000 κιλά ραδιενεργού υλικού, όσο δηλαδή θα περιείχαν χίλιες βόμβες σαν αυτές της Χιροσίμα. Λίγα λεπτά αργότερα και ενώ οι διαδικασίες είχαν ξεφύγει από κάθε έλεγχο, ο πυρηνικός αντιδραστήρας Νο 4 του πυρηνικού εργοστασίου του Τσέρνομπιλ, τινάχτηκε στον αέρα από έκρηξη, η οροφή του κατέρρευσε και ξέσπασε φωτιά σε πολλά σημεία. Διακόσια ραδιενεργά στοιχεία άρχισαν ν' απλώνονται, με τη βοήθεια των ανέμων σ' όλες τις ηπείρους του πλανήτη. Επί δεκαπέντε ολόκληρες μέρες κρατούσε η πυρκαγιά στον πυρηνικό αντιδραστήρα, απελευθερώνοντας ραδιενέργεια στην ατμόσφαιρα. Στις 27 Απριλίου το ραδιενεργό νέφος έπληξε τη Σουηδία, η οποία δέχθηκε στο έδαφός της το 5% της συνολικής ποσότητας ραδιενεργών στοιχείων που διέρρευσαν από τον πυρηνικό αντιδραστήρα. Σήμανε συναγερμός και η Ανθρωπότητα πληροφορήθηκε για τη μεγαλύτερη καταστροφή του εικοστού αιώνα. Στις 28 Απριλίου το ραδιενεργό νέφος έφτασε στην Πολωνία και τη Γερμανία και στις 30 Απριλίου σε περιοχές της Τσεχοσλοβακίας, της Αυστρίας, της Ελβετίας, της Ιταλίας και της Ελλάδας. Στις 2-3 Μαΐου επέστρεψε με τη βοήθεια των ανέμων, στη Γιουγκοσλαβία, την Αλβανία, την Ελλάδα και επεκτάθηκε προς την Τουρκία και τη Μαύρη Θάλασσα. Τελικά έφτασε έως την Ινδία, την Κίνα, την Ιαπωνία, τις ΗΠΑ και την Αυστραλία. Ολόκληρος ο πλανήτης ένοιωσε την ανάσα της ραδιενέργειας. Η πυρηνική παραφροσύνη σ' όλο της το μεγαλείο.

Συνέντευξη του Δημήτρη Χατζηπαναγιώτου

Η συνέντευξη που έδωσε ο σ. Δημήτρης Χατζηπαναγιώτου εκ μέρους των ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΩΝ που συμμετέχουν στο ψηφοδέλτιο του ΜΕΤΩΠΟΥ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ, στον ΚΩΣΤΑ ΜΑΡΚΟΥ στην εφημερίδα "Πριν"

- Αποτελεί είδηση για τα μεγάλα ΜΜΕ η προσχώρηση και της πιο μικρής ομάδας στο Συνασπισμό, αλλά όχι η συμμετοχή των Οικολόγων Εναλλακτικών στα ψηφοδέλτια του ΜΕ.Ρ.Α. Πείτε μας, πώς πήρατε αυτή την απόφαση;

- Η απόφαση της συμμετοχής μας στο Μέτωπο Ριζοσπαστικής Αριστεράς δεν είναι τυχαία και δεν αποτελεί προεκλογικό πυροτέχνημα. Απεναντίας, είναι αποτέλεσμα μιας βαθιάς και συνεχούς πολιτικής διαδικασίας και ιδεολογικής ωρίμανσης, που άρχισε το Νοέμβρη του 2000 και συνεχίζεται ως σήμερα. Ανταποκριθήκαμε στο κάλεσμα του ΜΕ.Ρ.Α. για την ανάπτυξη του διαλόγου και την κοινή δράση των δυνάμεων της ριζοσπαστικής Αριστεράς και της αντικαπιταλιστικής Οικολογίας, με απώτερο στόχο τη συγκρότηση του ανεξάρτητου αντικαπιταλιστικού Πόλου της Αριστεράς. Μέσα από έναν πλούσιο προβληματισμό, αλλά και μέσα από τους αγώνες μας και την κοινή δράση μας στο κίνημα κατά της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης, το αντιπολεμικό και το κίνημα κατά της περιβαλλοντικής καταστροφής και της διεξαγωγής των Ολυμπιακών Αγώνων, ωρίμασαν οι προϋποθέσεις για την περαιτέρω συνεργασία μας με τις δυνάμεις της ριζοσπαστικής Αριστεράς και ειδικότερα για την πολιτική έκφραση και συμμετοχή των Οικολόγων Εναλλακτικών και μέσα από τα ψηφοδέλτια των συνδυασμών που καταρτίζει, σε όλη την Ελλάδα, το Μέτωπο Ριζοσπαστικής Αριστεράς. Πρέπει να τονίσουμε, ιδιαίτερα, ότι είναι η πρώτη κάθοδός μας σε επίπεδο εθνικών βουλευτικών εκλογών, σε συνεργασία με άλλες πολιτικές οργανώσεις. Από την πρώτη κάθοδό μας, στις ευρωεκλογές του 1989, έως σήμερα, έχουμε συμμετάσχει δύο φορές στη μάχη των ευρωεκλογών και πέντε φορές στις διάφορες εθνικές βουλευτικές εκλογές. Όλες τις φορές, είχαμε επιλέξει την αυτόνομη κάθοδο. Αυτή τη φορά, επιλέξαμε τη συνεργασία μας με το ΜΕ.Ρ.Α. για τους λόγους που προανέφερα, αλλά και για να συμβάλουμε στην ανάπτυξη και στην αποτελεσματικότητα της μετωπικής δράσης των αντικαπιταλιστικών δυνάμεων. Ταυτόχρονα, αρνηθήκαμε την αυτοπεριχαράκωση και τις «μοναχικές» πορείες και απεγκλωβιστήκαμε από τις ψευδαισθήσεις της «μικρομέγαλης» πολιτικής.

5 Ιουνίου, Παγκόσμια Μέρα Περιβάλλοντος: Το καμπανάκι της λειψυδρίας χτύπησε!

Είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα της εποχής μας (κι ας μην το έχουμε συνειδητοποιήσει ακόμη), το οποίο θα γίνει οξύτερο κατά τις επόμενες δεκαετίες! Οι αιτίες της λειψυδρίας είναι πολλές: Μόλυνση των υδάτων, υπεράντληση των υπογείων αποθεμάτων και τεράστια σπατάλη στην άρδευση των εκτάσεων λόγω της εντατικοποίησης της γεωργίας, αύξηση πληθυσμού, αλόγιστη χρήση από τους τουρίστες στους συνεχώς αυξανόμενους τόπους παραθερισμού, μεγάλες απώλειες στο δίκτυο ύδρευσης  άρδευσης, χαμηλές βροχοπτώσεις, μη αξιοποίηση των επιφανειακών υδάτων και των νερών των βροχών, αποψίλωση δασικών εκτάσεων και η  προκαλούμενη ερημοποίηση κ.λ.π. Η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί μοιάζει με έναν τραπεζικό λογαριασμό ταμιευτηρίου από τον οποίο  μονίμως χρήματα,  να τ' αντικαθιστούμε, λένε οι απανταχού Οικολόγοι. Ο Πλανήτης μας αντιμετωπίζει ήδη πολύ έντονα προβλήματα λόγω της έλλειψης νερού. Είναι αναγκαίο λοιπόν να ληφθούν επειγόντως μέτρα τόσο σε παγκόσμιο, όσο και σε εθνικό επίπεδο. Οι καιροί ου μενετοί.

Ο Swaminathan Asokan ονειρεύεται νερό. Το βλέπει ν' αναβλύζει ορμητικά από μια τεράστια βρύση. Κάθεται, το παρατηρεί και γεμίζει το ένα καλάθι μετά το άλλο. Απολαμβάνει τη  δροσιά του. Ξαφνικά ξυπνά συνειδητοποιώντας τον εφιάλτη. Διότι στο Madras,  μια από τις τέσσερις μεγαλύτερες πόλεις της Ινδίας, στην οποία διαμένει ο Asokan δεν υπάρχει νερό. Η πηγή έχει στερέψει εδώ και αρκετό καιρό, γι΄ αυτό και ο Asokan αναγκάζεται να ξυπνά μέσα στη νύχτα, να διασχίζει μια διαδρομή πέντε λεπτών, φορτωμένος με πλαστικούς κουβάδες για να φτάσει σε μια βρύση κοινής χρήσης. Καθώς το νερό κυλά εκεί μεταξύ 4 και 6 το πρωί, ο 34χρονος Asokan, υπάλληλος σε μια χρηματοοικονομική εταιρεία, προσπαθεί να βρίσκεται στην ουρά στις 3.30π.μ. Το αποτέλεσμα είναι πέντε κουβάδες νερού με τις οποίες πρέπει να περάσει ολόκληρη την ημέρα.

Ο Asokan  θεωρείται τυχερός σε σύγκριση με τους υπόλοιπους κατοίκους της χώρας. Χιλιάδες χωριά των Ινδιών δεν έχουν καθόλου αποθέματα νερού. Έτσι οι κάτοικοι αναγκάζονται να διανύσουν μεγάλες αποστάσεις προκειμένου να φτάσουν στο κοντινότερο πηγάδι ή ποτάμι για να μαζέψουν νερό. Στις πόλεις όπου οι ελλείψεις είναι μεγαλύτερες, μονάδες όπως νοσοκομεία ή ξενοδοχεία προμηθεύονται νερό από πλανόδιους, οι οποίοι μαζεύουν νερό και το πουλάνε. Αν και το μεγαλύτερο μέρος της Ινδίας παρουσιάζει αυξημένα ποσοστά βροχοπτώσεων, τα αποθέματα νερού δεν επαρκούν λόγω της μη ελεγχόμενης και γρήγορης ανάπτυξης του πληθυσμού. Η υπερβολική άντληση των υπογείων πετρωμάτων που συγκρατούν νερό και η αλόγιστη κοπή δέντρων που συγκρατούν και αποθηκεύουν νερό έχουν διαταράξει την υδρολογική ισορροπία. Το νερό που θεωρείται πολύτιμο είναι μερικές φορές μολυσμένο από περιττώματα και βιομηχανικά απόβλητα κάνοντας όσους το πίνουν επιρρεπείς σε ασθένειες.

Τζενίν: Το αιώνιο στίγμα των Ισραηλινών και του Σιωνισμού

Κάποια στιγμή, μέσα στον ορυμαγδό, τις καταστροφές και τις δολοφονίες αμάχων που προκαλούσαν τα άρματα μάχης, τα ελικόπτερα «Απάτσι» και τα βομβαρδιστικά του ισραηλινού στρατού εισβολής στη Δυτική Όχθη της Παλαιστίνης, μερικοί δημοσιογράφοι κατάφεραν να εισέλθουν στο αρχηγείο του Αραφάτ και να συνομιλήσουν μαζί του. Σ’ ερώτηση δημοσιογράφου, για την ηρωική αντίσταση των ολιγάριθμων Παλαιστινίων και τις σφαγές που επακολούθησαν από τους εισβολείς, ο Αραφάτ απάντησε: «Η πόλη αυτή ονομάζεται πλέον Τζενίνγκραντ, όπως Στάλινγκραντ. Το ξέρεις το Στάλινγκραντ;»

Τότε στις 17 Ιουλίου 1942 ένα μεγάλο τμήμα του γερμανικού στρατού έφτασε στα άκρα της πόλης του Στάλινγκραντ κι ένα άλλο κοντά στην πόλη Ροστόβ, στο πλαίσιο της μεγάλης ναζιστικής επίθεσης στο Ανατολικό Μέτωπο. Ο συσχετισμός των δυνάμεων ήταν σαφώς υπέρ των Γερμανών εισβολέων. Κατείχαν ολόκληρη την ηπειρωτική Ευρώπη. Τα εργοστάσιά της τα αξιοποιούσε, προς όφελος της, η ναζιστική Γερμανία. Οι κατακτημένες περιοχές της ΕΣΣΔ απέδιδαν τότε το 40% της συνολικής παραγωγής σιτηρών και άλλο τόσο της κτηνοτροφίας. Το Στάλινγκραντ ήταν ένα σημαντικό βιομηχανικό κέντρο όπου λειτουργούσαν πάνω από 120 βιομηχανίες και κατοικούσαν 500.000 άνθρωποι. Εάν οι Σοβιετικοί κατόρθωναν να κρατήσουν το Στάλινγκραντ οι Γερμανοί εισβολείς δε 0α μπορούσαν να έχουν υπό τον έλεγχό τους την ευρύτερη περιοχή του Καυκάσου. Η μάχη του Στάλινγκραντ άρχισε στις 17.7.1942 και η άμυνα κράτησε ως τις 18 Νοεμβρίου του ίδιου χρόνου. Ως το Γενάρη του 1943 οι σοβιετικοί είχαν απωθήσει τους εισβολείς, οι οποίοι παραδόθηκαν στις 2 Φεβρουάριου 1943. Η νίκη του Στάλινγκραντ ήταν πλέον γεγονός. Οι εισβολείς είχαν ηττηθεί.

Στη Τζενίν οι Ισραηλινοί εισβολείς, μετά τις σφαγές και την άρνησή τους να δεχθούν παρατηρητές του ΟΗΕ ηττήθηκαν ηθικά στα μάτια της Παγκόσμιας Κοινής Γνώμης. Ή Τζενίν ή Τζενίνγκραντ θα είναι πλέον στην Ιστορία το αιώνιο στίγμα του σιωνισμού.

Εγκληματίας πολέμου ο Σαρόν

Σύμφωνα με νόμο του 1993 τα βελγικά δικαστήρια έχουν το δικαίωμα να δικάζουν ξένους για εγκλήματα πολέμου οπουδήποτε κι αν αυτά έχουν διαπραχθεί. Το αίτημα αυτό υπέβαλαν οι δικηγόροι των είκοσι τριών (23) Παλαιστινίων, ενώπιον βελγικού δικαστηρίου και υποστήριξαν ότι το Βέλγιο έχει το δικαίωμα να δικάσει τον Ισραηλινό πρωθυπουργό Αριέλ Σαρόν για εγκλήματα πολέμου. Η απόφαση θα εκδοθεί στις 26 Ιουνίου.

Δημοσιεύτηκε στην έκδοση πολιτικής οικολογίας "Οικολόγοι Εναλλακτικοί",  Αθήνα, Μάρτιος - Μάιος 2002, Β' Περίοδος, Αρ. Φύλλου 30, σελ. 3 

Η Ιντιφάντα της Παλαιστινιακής Ανεξαρτησίας

Μιχιάρ Εκτάμι

Από τις 28 Σεπτεμβρίου 2000 που άρχισε η δεύτερη Ιντιφάντα της Παλαιστινιακής Ανεξαρτησίας, όλοι οι Παλαιστίνιοι, άνδρες, γυναίκες και παιδιά, ως αμυνόμενοι έχουν αποδυθεί στον «υπέρ πάντων αγώνα» για ν’ αποκτήσουν ένα ανεξάρτητο, κυρίαρχο και ελεύθερο κράτος, σε καθεστώς Ειρήνης και Δικαιοσύνης και σύμφωνα με τις αποφάσεις του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Στον αγώνα αυτόν έχουν δώσει, έως σήμερα, πάνω από 1.000 νεκρούς μάρτυρες και 30.000 τραυματίες. Μεταξύ αυτών πολλά ανήλικα παιδιά, διότι τόλμησαν να πετάξουν πέτρες... στα ισραηλινά τεθωρακισμένα!!

Από την άλλη πλευρά οι επιτιθέμενοι Ισραηλινοί πάνοπλοι, με τον πιο σύγχρονο οπλισμό που τους έχουν προμηθεύσει οι ΗΠΑ, χρησιμοποιώντας καθημερινά βόμβες και πυραύλους που εκτοξεύουν από ελικόπτερα και αεροπλάνα, εισβάλλοντας με τεθωρακισμένα στις περιοχές που κατοικούν και προσπαθούν να διοικήσουν οι Παλαιστίνιοι, καταστρέφουν την υποδομή της Παλαιστινιακής Αρχής (εγκαταστάσεις ραδιοτηλεοπτικού σταθμού, αρχηγεία κ.λ.π.), πυρπολούν και ισοπεδώνουν σπίτια, δολοφονούν αμάχους. Με δύο λόγια έχουν εγκαταστήσει ένα καθεστώς κατοχής και έχουν αρχίσει να υλοποιούν ένα σχέδιο γενοκτονίας των Παλαιστινίων.

Εμπνευστής αυτού του σχεδίου και επικεφαλής των δυνάμεων εισβολής και κατοχής είναι ο πρωθυπουργός του Ισραήλ Αριέλ Σαρόν. Ως πρώην υπουργός Άμυνας του Ισραήλ το 1992, ο Σαρόν ευθύνεται ως αυτουργός των σφαγών των αμάχων Παλαιστινίων στα στρατόπεδα των προσφύγων στη Σάμπρα και Σατίλα του Λιβάνου. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο σφαγέας των Παλαιστινίων, είχε απομακρυνθεί από το Υπουργείο Άμυνας το 1983, μετά από απόφαση ισραηλινού δικαστηρίου, σύμφωνα με την οποία είχε κριθεί ένοχος για τις σφαγές, αλλά κατάφερε να επανέλθει ως πρωθυπουργός είκοσι χρόνια αργότερα!!

Για την Ιντιφάντα της Παλαιστινιακής Ανεξαρτησίας, την κατοχή που έχουν επιβάλει οι Ισραηλινοί και τη γενοκτονία που έχουν εξαπολύσει μας μιλάει ο σ. Μιχιάρ Εκτάμι εκπρόσωπος του Δημοκρατικού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης στην Ελλάδα.

Τη συνέντευξη παραχώρησε στον αρχισυντάκτη της τριμηνιαίας οικολογικής έκδοσης επικοινωνίας "Οικολόγοι Εναλλακτικοί", Δημήτρη Χατζηπαναγιώτου:

Προκλητικά άρθρα των Αμερικάνων

Τόμας Φρίντμαν

Εκτός από τις δυνάμεις εισβολής και κατοχής οι Ισραηλινοί χρησιμοποιούν κάθε θεμιτό και αθέμιτο μέσο για να αποδυναμώσουν την Ιντιφάντα της Παλαιστινιακής Ανεξαρτησίας και να εξοντώσουν τους Παλαιστίνιους και τη σημερινή ηγεσία της Παλαιστινιακής Αρχής. Ένα απ’ αυτά τα μέσα είναι η χρησιμοποίηση των ΜΜΕ και ιδιαίτερα η αρθρογραφία ορισμένων δημοσιογράφων, οι οποίοι εκτελούν τις εντολές των αφεντικών τους. Όλοι φυσικά θυμούνται τους δήθεν πανηγυρισμούς των Παλαιστινίων που έδειξε το ΟΝΝ μετά το χτύπημα της 11ης Σεπτεμβρίου στη Ν. Υόρκη, με σκοπό να προβοκάρουν και να συκοφαντήσουν το γενναίο Παλαιστινιακό Κίνημα.

Τις προηγούμενες μέρες είδε το φως της δημοσιότητας ένα άρθρο του δημοσιογράφου Τόμας Φρίντμαν στην εφημερίδα «Νιου Γιορκ Τάιμς» το οποίο αποτελεί την κορύφωση τους προκλητικότητας των Ισραηλινών και των κάθε είδους συμμάχων τους. Στο άρθρο αυτό ο Τ. Φρίντμαν αφού χαρακτηρίζει το Γιασέρ Αραφάτ ως «πολιτικά νεκρό» και επισημαίνει ότι «κανένας, δε θέλει, ούτε το Ισραήλ, ούτε οι ΗΠΑ, ούτε οι Άραβες, ούτε οι ίδιοι οι στενοί του συνεργάτες - να φέρει την ευθύνη και κατά συνέπεια τη "ρετσινιά" του αποτελειώματος του» προχωράει σε τέσσερεις, προκλητικότατες, προτάσεις, τις οποίες ονομάζει «επιλογές» και φυσικά προβλέπει ότι κάποια απ’ αυτές θα υλοποιηθεί από τους Ισραηλινούς σε συνεργασία με τις ΗΠΑ.

Γράφει: