- Αποτελεί είδηση για τα μεγάλα ΜΜΕ η
προσχώρηση και της πιο μικρής ομάδας
στο Συνασπισμό, αλλά όχι η συμμετοχή
των Οικολόγων Εναλλακτικών στα
ψηφοδέλτια του ΜΕ.Ρ.Α. Πείτε μας, πώς
πήρατε αυτή την απόφαση;
- Η απόφαση της συμμετοχής μας στο Μέτωπο Ριζοσπαστικής Αριστεράς δεν είναι τυχαία και δεν αποτελεί προεκλογικό πυροτέχνημα. Απεναντίας, είναι αποτέλεσμα μιας βαθιάς και συνεχούς πολιτικής διαδικασίας και ιδεολογικής ωρίμανσης, που άρχισε το Νοέμβρη του 2000 και συνεχίζεται ως σήμερα. Ανταποκριθήκαμε στο κάλεσμα του ΜΕ.Ρ.Α. για την ανάπτυξη του διαλόγου και την κοινή δράση των δυνάμεων της ριζοσπαστικής Αριστεράς και της αντικαπιταλιστικής Οικολογίας, με απώτερο στόχο τη συγκρότηση του ανεξάρτητου αντικαπιταλιστικού Πόλου της Αριστεράς. Μέσα από έναν πλούσιο προβληματισμό, αλλά και μέσα από τους αγώνες μας και την κοινή δράση μας στο κίνημα κατά της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης, το αντιπολεμικό και το κίνημα κατά της περιβαλλοντικής καταστροφής και της διεξαγωγής των Ολυμπιακών Αγώνων, ωρίμασαν οι προϋποθέσεις για την περαιτέρω συνεργασία μας με τις δυνάμεις της ριζοσπαστικής Αριστεράς και ειδικότερα για την πολιτική έκφραση και συμμετοχή των Οικολόγων Εναλλακτικών και μέσα από τα ψηφοδέλτια των συνδυασμών που καταρτίζει, σε όλη την Ελλάδα, το Μέτωπο Ριζοσπαστικής Αριστεράς. Πρέπει να τονίσουμε, ιδιαίτερα, ότι είναι η πρώτη κάθοδός μας σε επίπεδο εθνικών βουλευτικών εκλογών, σε συνεργασία με άλλες πολιτικές οργανώσεις. Από την πρώτη κάθοδό μας, στις ευρωεκλογές του 1989, έως σήμερα, έχουμε συμμετάσχει δύο φορές στη μάχη των ευρωεκλογών και πέντε φορές στις διάφορες εθνικές βουλευτικές εκλογές. Όλες τις φορές, είχαμε επιλέξει την αυτόνομη κάθοδο. Αυτή τη φορά, επιλέξαμε τη συνεργασία μας με το ΜΕ.Ρ.Α. για τους λόγους που προανέφερα, αλλά και για να συμβάλουμε στην ανάπτυξη και στην αποτελεσματικότητα της μετωπικής δράσης των αντικαπιταλιστικών δυνάμεων. Ταυτόχρονα, αρνηθήκαμε την αυτοπεριχαράκωση και τις «μοναχικές» πορείες και απεγκλωβιστήκαμε από τις ψευδαισθήσεις της «μικρομέγαλης» πολιτικής.
- Οι Οικολόγοι Εναλλακτικοί φέρουν τον ιστορικό τίτλο ενός σχετικά μαζικού πολιτικού ρεύματος κατά το παρελθόν. Θεωρείτε τον εαυτό σας συνέχεια αυτού του ρεύματος, τομή ή και τα δύο; Και σε ποια κατεύθυνση;
- Φέτος το Μάη, συμπληρώνονται δεκαπέντε χρόνια από την ίδρυση των Οικολόγων Εναλλακτικών και τον ερχόμενο Νοέμβρη, επίσης δεκαπέντε χρόνια από την εκλογή αντιπροσώπου μας στο ελληνικό κοινοβούλιο, με 50.800 ψήφους και 0,77%. Την επιτυχία μας αυτή την επαναλάβαμε τον Απρίλη του 1990. Μάλιστα, και τις δύο φορές στείλαμε γυναίκα στη Βουλή. Από την άποψη αυτή, οι Οικολόγοι Εναλλακτικοί είναι μια ιστορική οργάνωση στο χώρο της πολιτικής Οικολογίας και αποτελεί την αδιάσπαστη συνέχεια του πολιτικού εγχειρήματος που άρχισε το 1989 και στέφθηκε με πλήρη επιτυχία. Για αυτό και υπονόμευσαν, με διάφορους τρόπους, τους Οικολόγους Εναλλακτικούς. Πρόσφεραν καρέκλες και μικρόφωνο στις πρώην βουλευτίνες μας και σε άλλα στελέχη, οργάνωσαν πολιτικές σκευωρίες με σκοπό να μας πλήξουν πολιτικά ή να μας απορροφήσουν. Εμείς αντισταθήκαμε, μείναμε στο πολιτικό μας μετερίζι, ανασυγκροτηθήκαμε και τα τελευταία χρόνια κάναμε μια βαθιά τομή με τη χάραξη της στρατηγικής της Αντικαπιταλιστικής Οικολογίας.
- Ο Γ. Παπανδρέου λανσάρει ένα μεταμοντέρνο τεχνοκρατικό λάιφ στάιλ υγιεινής ζωής, με τζόκινγκ και σορτσάκι. Θα πρέπει να αναμένει κανείς την ένταξη της οικολογίας στην προεκλογική ατζέντα του...
- ...ναι, τις τελευταίες μέρες, όχι μόνον ακούσαμε, αλλά «βομβαρδιστήκαμε», στο πλαίσιο της... «νέας αλλαγής», από διάφορους όρους περί άμεσης ή συμμετοχικής δημοκρατίας, κόμματος-κοινωνίας και άλλες συναφείς αοριστίες και γενικολογίες κενές περιεχομένου. Στο επόμενο διάστημα, είναι βέβαιο ότι θα μπει και το κερασάκι στην τούρτα. Δηλαδή, η Οικολογία. Είναι, όμως, αναγκαίο να υπενθυμιστεί ότι τη θυμούνται, υποκριτικά βέβαια, όλα σχεδόν τα κόμματα και ιδιαίτερα την προεκλογική περίοδο. Όλοι αυτοί οι παράγοντες έχουν φροντίσει προηγουμένως να κατασκευάσουν διάφορες ομάδες «μιας χρήσης», χρησιμοποιώντας, κυρίως τα ονόματα Αριστερά, Οικολογία, Ανανέωση. Σε αυτές τις μεθόδους επιδόθηκαν, στο παρελθόν, κυρίως το ΠΑΣΟΚ και ο Συνασπισμός. Κατά τα άλλα και επί της ουσίας, είτε με το ΠΑΣΟΚ του Ευθυμιόπουλου της Γκριν Πις και του Μοδινού με το «Κέντρο για την Αειφόρο Ανάπτυξη», είτε με τη Νέα Δημοκρατία, η Ελλάδα θα εξακολουθεί να καταγγέλλεται για τις παραβάσεις της ελληνικής και ευρωπαϊκής νομοθεσίας, οι ελεύθεροι χώροι του λεκανοπεδίου της Αττικής θα οικοδομούνται και θα θυσιάζονται στο βωμό των Ολυμπιακών Αγώνων, το νέφος από την υπερβολική χρήση του Ι.Χ. και η ρυπογόνος βιομηχανία θα πνίγουν τους κατοίκους και θα υποβαθμίζουν τη ζωή τους. Εάν, σε όλα αυτά, προστεθεί και ο πρόσφατος δασοκτόνος νόμος, τότε είναι ολοφάνερο ότι, εάν δεν αντισταθούμε μαχητικά, η κατάσταση θα χειροτερεύσει δραματικά. Τόσο ο παλιός, όσο και ο νέος αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, είναι συνυπεύθυνοι γι’ αυτά τα περιβαλλοντικά εγκλήματα. Ο δικομματισμός της τελευταίας τριακονταετίας είναι υπεύθυνος για τα σημερινά πολιτικά και περιβαλλοντικά αδιέξοδα, διότι αντιμετωπίζει το περιβάλλον ως εμπόρευμα.
- Κάτω από αυτές τις συνθήκες, το πρόβλημα της Αριστεράς αναδεικνύεται σε κυρίαρχο. Ποια Αριστερά, λοιπόν;
- Έχουμε διακηρύξει κατά καιρούς και σε διάφορους τόνους ότι η θέση της Οικολογίας, ως εναλλακτικής πρότασης στην πολιτική και στην κοινωνία και γενικότερα στη ζωή, ή θα είναι αντικαπιταλιστική, ριζοσπαστική και αντιιμπεριαλιστική, ή θα είναι εκφυλιστική. Στο πλαίσιο αυτό αγωνιζόμαστε για να μπολιάσουμε το δέντρο της ανεξάρτητης, αντικαπιταλιστικής, αντιϊμπεριαλιστικής Αριστεράς με το οικολογικό όραμα και τις παραδόσεις των αντιπυρηνικών αγώνων μας. Να γονιμοποιήσουμε το δημοκρατικό, εργατικό και διεθνιστικό κίνημα αλληλεγγύης, την ταξική εργατική συνείδηση και την ανεξάρτητη Αριστερά των μαζικών αγώνων για την ανατροπή των κυρίαρχων, σήμερα, παραγωγικών σχέσεων, που έχουν εξοντώσει τους εργαζόμενους και έχουν εξαντλήσει τους πλουτοπαραγωγικούς πόρους της φύσης. Αυτή η διαδικασία, φυσικά, είναι μακρόχρονη και ένας ενδιάμεσος σταθμός της είναι η υπερψήφιση των συνδυασμών του Μετώπου Ριζοσπαστικής Αριστεράς, στους οποίους συμμετέχουν και οι Οικολόγοι Εναλλακτικοί. Ο Συνασπισμός, ουσιαστικά, επιδιώκει το «πρασίνισμα» του καπιταλισμού, ενώ το ΚΚΕ έχει εγκλωβίσει την Οικολογία στα στενά όρια της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
ΟΔΟΣΤΡΩΤΗΡΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΛΑΟ ΟΙ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ
- Οι Ολυμπιακοί Αγώνες ταυτίζονται σχεδόν με την καταστροφή του αστικού περιβάλλοντος, των εργατικών και δημοκρατικών δικαιωμάτων. Συνολική απόρριψή τους ή αναγκαστική αποδοχή και άρνηση απλώς των συνεπειών τους;
- Σήμερα, όλοι πλέον αντιλαμβάνονται ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες έχουν μετατραπεί σε έναν οδοστρωτήρα για το λαό και σε χρυσωρυχείο για το κεφάλαιο. Αποτελούν μια στιγμιαία απόλαυση, που θα κληροδοτήσει τελικά ένα διαρκές χρέος, λόγω της σύναψης νέων δανείων εκατομμυρίων ευρώ, για την ικανοποίηση των εργολαβικών υπερβάσεων στα λεγόμενα ολυμπιακά έργα οι ζωές εργατών, βέβαια, που χάθηκαν δεν πρόκειται να πληρωθούν με ευρώ... Ήδη το περιβάλλον και πιο συγκεκριμένα η αττική γη έχει υποστεί σημαντικές και μη αναστρέψιμες βλάβες. Έχει αλλάξει όψη και χρήση όλη η παραλία του Σαρωνικού, από το Φάληρο μέχρι τη Γλυφάδα. Αλλοιώθηκε το ιστορικό τοπίο του Μαραθώνα και ο δασικός χαρακτήρας του άλσους Βεϊκου. Δημιουργήθηκε μια μικρή πόλη στις παρυφές του εθνικού δρυμού της Πάρνηθας. Τσιμεντοποιήθηκε το Μαρούσι, όπου το περιβόητο Κέντρο Τύπου κρίθηκε από το Συμβούλιο της Επικρατείας ότι είναι αυθαίρετο!
- ...μα το εγκαινίασε ο ίδιος ο πρωθυπουργός!
- ...ναι, παρ’ όλα αυτά, πριν από δύο μήνες, το εγκαινίασε ο Κ. Σημίτης. Είναι πρωτοφανές στα παγκόσμια χρονικά να εγκαινιάζει ο πρωθυπουργός της χώρας ένα αυθαίρετο! Αλήθεια, πότε θα ζητήσουν οι ιδιοκτήτες του τα απαραίτητα δικαιολογητικά για την ηλεκτροδότησή του; Ταυτόχρονα, στο πλαίσιο της ασφαλούς διεξαγωγής των Ολυμπιακών Αγώνων, μεθοδεύεται και υλοποιείται η καταστολή και ο περιορισμός των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών.
- Το ερώτημα, όμως, παραμένει: πώς πρέπει να αντιδράσουμε;
- Μπροστά σε μια τέτοια τραγική κατάσταση, δεν μπορούμε να μιλάμε για αναγκαστική αποδοχή και δήθεν περιορισμό των συνεπειών από τη διεξαγωγή τους, διότι πρόκειται για μια εκ θεμελίων καταστροφή. Χρειάζεται μια συνολική αντιπαράθεση με ένα μαζικό, ρωμαλέο κίνημα. Εδώ πρέπει να αναλογιστούν τις ευθύνες τους, ιδιαίτερα ο Συνασπισμός, ο οποίος ουσιαστικά αποδέχεται - έστω και με κριτική - όλη αυτή την καταστροφή, αλλά και το ΚΚΕ, το οποίο, παρά τους υψηλούς τόνους κατά των αρνητικών συνεπειών, δεν μπορεί να οικοδομήσει ένα συνολικό μέτωπο εναντίωσης. Έτσι, όμως, οποιαδήποτε πάλη εναντίον των αρνητικών επιπτώσεων καθίσταται αναποτελεσματική.
- Η απόφαση της συμμετοχής μας στο Μέτωπο Ριζοσπαστικής Αριστεράς δεν είναι τυχαία και δεν αποτελεί προεκλογικό πυροτέχνημα. Απεναντίας, είναι αποτέλεσμα μιας βαθιάς και συνεχούς πολιτικής διαδικασίας και ιδεολογικής ωρίμανσης, που άρχισε το Νοέμβρη του 2000 και συνεχίζεται ως σήμερα. Ανταποκριθήκαμε στο κάλεσμα του ΜΕ.Ρ.Α. για την ανάπτυξη του διαλόγου και την κοινή δράση των δυνάμεων της ριζοσπαστικής Αριστεράς και της αντικαπιταλιστικής Οικολογίας, με απώτερο στόχο τη συγκρότηση του ανεξάρτητου αντικαπιταλιστικού Πόλου της Αριστεράς. Μέσα από έναν πλούσιο προβληματισμό, αλλά και μέσα από τους αγώνες μας και την κοινή δράση μας στο κίνημα κατά της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης, το αντιπολεμικό και το κίνημα κατά της περιβαλλοντικής καταστροφής και της διεξαγωγής των Ολυμπιακών Αγώνων, ωρίμασαν οι προϋποθέσεις για την περαιτέρω συνεργασία μας με τις δυνάμεις της ριζοσπαστικής Αριστεράς και ειδικότερα για την πολιτική έκφραση και συμμετοχή των Οικολόγων Εναλλακτικών και μέσα από τα ψηφοδέλτια των συνδυασμών που καταρτίζει, σε όλη την Ελλάδα, το Μέτωπο Ριζοσπαστικής Αριστεράς. Πρέπει να τονίσουμε, ιδιαίτερα, ότι είναι η πρώτη κάθοδός μας σε επίπεδο εθνικών βουλευτικών εκλογών, σε συνεργασία με άλλες πολιτικές οργανώσεις. Από την πρώτη κάθοδό μας, στις ευρωεκλογές του 1989, έως σήμερα, έχουμε συμμετάσχει δύο φορές στη μάχη των ευρωεκλογών και πέντε φορές στις διάφορες εθνικές βουλευτικές εκλογές. Όλες τις φορές, είχαμε επιλέξει την αυτόνομη κάθοδο. Αυτή τη φορά, επιλέξαμε τη συνεργασία μας με το ΜΕ.Ρ.Α. για τους λόγους που προανέφερα, αλλά και για να συμβάλουμε στην ανάπτυξη και στην αποτελεσματικότητα της μετωπικής δράσης των αντικαπιταλιστικών δυνάμεων. Ταυτόχρονα, αρνηθήκαμε την αυτοπεριχαράκωση και τις «μοναχικές» πορείες και απεγκλωβιστήκαμε από τις ψευδαισθήσεις της «μικρομέγαλης» πολιτικής.
- Οι Οικολόγοι Εναλλακτικοί φέρουν τον ιστορικό τίτλο ενός σχετικά μαζικού πολιτικού ρεύματος κατά το παρελθόν. Θεωρείτε τον εαυτό σας συνέχεια αυτού του ρεύματος, τομή ή και τα δύο; Και σε ποια κατεύθυνση;
- Φέτος το Μάη, συμπληρώνονται δεκαπέντε χρόνια από την ίδρυση των Οικολόγων Εναλλακτικών και τον ερχόμενο Νοέμβρη, επίσης δεκαπέντε χρόνια από την εκλογή αντιπροσώπου μας στο ελληνικό κοινοβούλιο, με 50.800 ψήφους και 0,77%. Την επιτυχία μας αυτή την επαναλάβαμε τον Απρίλη του 1990. Μάλιστα, και τις δύο φορές στείλαμε γυναίκα στη Βουλή. Από την άποψη αυτή, οι Οικολόγοι Εναλλακτικοί είναι μια ιστορική οργάνωση στο χώρο της πολιτικής Οικολογίας και αποτελεί την αδιάσπαστη συνέχεια του πολιτικού εγχειρήματος που άρχισε το 1989 και στέφθηκε με πλήρη επιτυχία. Για αυτό και υπονόμευσαν, με διάφορους τρόπους, τους Οικολόγους Εναλλακτικούς. Πρόσφεραν καρέκλες και μικρόφωνο στις πρώην βουλευτίνες μας και σε άλλα στελέχη, οργάνωσαν πολιτικές σκευωρίες με σκοπό να μας πλήξουν πολιτικά ή να μας απορροφήσουν. Εμείς αντισταθήκαμε, μείναμε στο πολιτικό μας μετερίζι, ανασυγκροτηθήκαμε και τα τελευταία χρόνια κάναμε μια βαθιά τομή με τη χάραξη της στρατηγικής της Αντικαπιταλιστικής Οικολογίας.
- Ο Γ. Παπανδρέου λανσάρει ένα μεταμοντέρνο τεχνοκρατικό λάιφ στάιλ υγιεινής ζωής, με τζόκινγκ και σορτσάκι. Θα πρέπει να αναμένει κανείς την ένταξη της οικολογίας στην προεκλογική ατζέντα του...
- ...ναι, τις τελευταίες μέρες, όχι μόνον ακούσαμε, αλλά «βομβαρδιστήκαμε», στο πλαίσιο της... «νέας αλλαγής», από διάφορους όρους περί άμεσης ή συμμετοχικής δημοκρατίας, κόμματος-κοινωνίας και άλλες συναφείς αοριστίες και γενικολογίες κενές περιεχομένου. Στο επόμενο διάστημα, είναι βέβαιο ότι θα μπει και το κερασάκι στην τούρτα. Δηλαδή, η Οικολογία. Είναι, όμως, αναγκαίο να υπενθυμιστεί ότι τη θυμούνται, υποκριτικά βέβαια, όλα σχεδόν τα κόμματα και ιδιαίτερα την προεκλογική περίοδο. Όλοι αυτοί οι παράγοντες έχουν φροντίσει προηγουμένως να κατασκευάσουν διάφορες ομάδες «μιας χρήσης», χρησιμοποιώντας, κυρίως τα ονόματα Αριστερά, Οικολογία, Ανανέωση. Σε αυτές τις μεθόδους επιδόθηκαν, στο παρελθόν, κυρίως το ΠΑΣΟΚ και ο Συνασπισμός. Κατά τα άλλα και επί της ουσίας, είτε με το ΠΑΣΟΚ του Ευθυμιόπουλου της Γκριν Πις και του Μοδινού με το «Κέντρο για την Αειφόρο Ανάπτυξη», είτε με τη Νέα Δημοκρατία, η Ελλάδα θα εξακολουθεί να καταγγέλλεται για τις παραβάσεις της ελληνικής και ευρωπαϊκής νομοθεσίας, οι ελεύθεροι χώροι του λεκανοπεδίου της Αττικής θα οικοδομούνται και θα θυσιάζονται στο βωμό των Ολυμπιακών Αγώνων, το νέφος από την υπερβολική χρήση του Ι.Χ. και η ρυπογόνος βιομηχανία θα πνίγουν τους κατοίκους και θα υποβαθμίζουν τη ζωή τους. Εάν, σε όλα αυτά, προστεθεί και ο πρόσφατος δασοκτόνος νόμος, τότε είναι ολοφάνερο ότι, εάν δεν αντισταθούμε μαχητικά, η κατάσταση θα χειροτερεύσει δραματικά. Τόσο ο παλιός, όσο και ο νέος αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, είναι συνυπεύθυνοι γι’ αυτά τα περιβαλλοντικά εγκλήματα. Ο δικομματισμός της τελευταίας τριακονταετίας είναι υπεύθυνος για τα σημερινά πολιτικά και περιβαλλοντικά αδιέξοδα, διότι αντιμετωπίζει το περιβάλλον ως εμπόρευμα.
- Κάτω από αυτές τις συνθήκες, το πρόβλημα της Αριστεράς αναδεικνύεται σε κυρίαρχο. Ποια Αριστερά, λοιπόν;
- Έχουμε διακηρύξει κατά καιρούς και σε διάφορους τόνους ότι η θέση της Οικολογίας, ως εναλλακτικής πρότασης στην πολιτική και στην κοινωνία και γενικότερα στη ζωή, ή θα είναι αντικαπιταλιστική, ριζοσπαστική και αντιιμπεριαλιστική, ή θα είναι εκφυλιστική. Στο πλαίσιο αυτό αγωνιζόμαστε για να μπολιάσουμε το δέντρο της ανεξάρτητης, αντικαπιταλιστικής, αντιϊμπεριαλιστικής Αριστεράς με το οικολογικό όραμα και τις παραδόσεις των αντιπυρηνικών αγώνων μας. Να γονιμοποιήσουμε το δημοκρατικό, εργατικό και διεθνιστικό κίνημα αλληλεγγύης, την ταξική εργατική συνείδηση και την ανεξάρτητη Αριστερά των μαζικών αγώνων για την ανατροπή των κυρίαρχων, σήμερα, παραγωγικών σχέσεων, που έχουν εξοντώσει τους εργαζόμενους και έχουν εξαντλήσει τους πλουτοπαραγωγικούς πόρους της φύσης. Αυτή η διαδικασία, φυσικά, είναι μακρόχρονη και ένας ενδιάμεσος σταθμός της είναι η υπερψήφιση των συνδυασμών του Μετώπου Ριζοσπαστικής Αριστεράς, στους οποίους συμμετέχουν και οι Οικολόγοι Εναλλακτικοί. Ο Συνασπισμός, ουσιαστικά, επιδιώκει το «πρασίνισμα» του καπιταλισμού, ενώ το ΚΚΕ έχει εγκλωβίσει την Οικολογία στα στενά όρια της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
ΟΔΟΣΤΡΩΤΗΡΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΛΑΟ ΟΙ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ
- Οι Ολυμπιακοί Αγώνες ταυτίζονται σχεδόν με την καταστροφή του αστικού περιβάλλοντος, των εργατικών και δημοκρατικών δικαιωμάτων. Συνολική απόρριψή τους ή αναγκαστική αποδοχή και άρνηση απλώς των συνεπειών τους;
- Σήμερα, όλοι πλέον αντιλαμβάνονται ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες έχουν μετατραπεί σε έναν οδοστρωτήρα για το λαό και σε χρυσωρυχείο για το κεφάλαιο. Αποτελούν μια στιγμιαία απόλαυση, που θα κληροδοτήσει τελικά ένα διαρκές χρέος, λόγω της σύναψης νέων δανείων εκατομμυρίων ευρώ, για την ικανοποίηση των εργολαβικών υπερβάσεων στα λεγόμενα ολυμπιακά έργα οι ζωές εργατών, βέβαια, που χάθηκαν δεν πρόκειται να πληρωθούν με ευρώ... Ήδη το περιβάλλον και πιο συγκεκριμένα η αττική γη έχει υποστεί σημαντικές και μη αναστρέψιμες βλάβες. Έχει αλλάξει όψη και χρήση όλη η παραλία του Σαρωνικού, από το Φάληρο μέχρι τη Γλυφάδα. Αλλοιώθηκε το ιστορικό τοπίο του Μαραθώνα και ο δασικός χαρακτήρας του άλσους Βεϊκου. Δημιουργήθηκε μια μικρή πόλη στις παρυφές του εθνικού δρυμού της Πάρνηθας. Τσιμεντοποιήθηκε το Μαρούσι, όπου το περιβόητο Κέντρο Τύπου κρίθηκε από το Συμβούλιο της Επικρατείας ότι είναι αυθαίρετο!
- ...μα το εγκαινίασε ο ίδιος ο πρωθυπουργός!
- ...ναι, παρ’ όλα αυτά, πριν από δύο μήνες, το εγκαινίασε ο Κ. Σημίτης. Είναι πρωτοφανές στα παγκόσμια χρονικά να εγκαινιάζει ο πρωθυπουργός της χώρας ένα αυθαίρετο! Αλήθεια, πότε θα ζητήσουν οι ιδιοκτήτες του τα απαραίτητα δικαιολογητικά για την ηλεκτροδότησή του; Ταυτόχρονα, στο πλαίσιο της ασφαλούς διεξαγωγής των Ολυμπιακών Αγώνων, μεθοδεύεται και υλοποιείται η καταστολή και ο περιορισμός των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών.
- Το ερώτημα, όμως, παραμένει: πώς πρέπει να αντιδράσουμε;
- Μπροστά σε μια τέτοια τραγική κατάσταση, δεν μπορούμε να μιλάμε για αναγκαστική αποδοχή και δήθεν περιορισμό των συνεπειών από τη διεξαγωγή τους, διότι πρόκειται για μια εκ θεμελίων καταστροφή. Χρειάζεται μια συνολική αντιπαράθεση με ένα μαζικό, ρωμαλέο κίνημα. Εδώ πρέπει να αναλογιστούν τις ευθύνες τους, ιδιαίτερα ο Συνασπισμός, ο οποίος ουσιαστικά αποδέχεται - έστω και με κριτική - όλη αυτή την καταστροφή, αλλά και το ΚΚΕ, το οποίο, παρά τους υψηλούς τόνους κατά των αρνητικών συνεπειών, δεν μπορεί να οικοδομήσει ένα συνολικό μέτωπο εναντίωσης. Έτσι, όμως, οποιαδήποτε πάλη εναντίον των αρνητικών επιπτώσεων καθίσταται αναποτελεσματική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου