Γράφει η Μαριάννα ΤζιαντζήΧιροσίμα, 6 Αυγούστου 1945, λίγο μετά τη ρίψη της ατομικής βόμβας. Εκατοντάδες τραυματίες προσπαθούν να απομακρυνθούν από το φλεγόμενο κέντρο της πόλης και να καταφύγουν σ’ ένα πάρκο. Πολλοί είναι γυμνοί ή μισόγυμνοι, καθώς τα ρούχα τους είχαν πάρει φωτιά. Πάνω στο γυμνό σώμα έχουν μείνει αποτυπώματα από τιράντες καθώς εκεί το δέρμα κάηκε λιγότερο. Ανάμεσα στη στρατιά των «εγκαυματιών» (μια λέξη που την ακούμε συχνά μετά την πυρκαγιά στην Ανατολική Αττική) ξεχωρίζουν κάποιες γυναίκες που την ώρα της έκρηξης φορούσαν κιμονό με σχέδια λουλουδιών τα οποία έχουν αποτυπωθεί στο σώμα τους, καθώς το λευκό χρώμα αντανακλά τη θερμότητα από τη βόμβα ενώ τα σκούρα χρώματα την απορροφούν και τη μεταφέρουν στο δέρμα – κι εκεί το έγκαυμα είναι πιο βαθύ.
