ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΣΤΟΥΣ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΤΖΗΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ

Aυτά που κυριαρχούν εδώ και χρόνια, τόσο κατά την προετοιμασία όσο και κατά τη διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων, είναι: Πρώτον, τα κέρδη για τις καπιταλιστικές εταιρείες (αθλητικές, φαρμακευτικές, διαφημιστικές, ασφαλιστικές, κατασκευαστικές, ποτών και τροφίμων, τηλεπικοινωνιών, πληροφορικής, ηλεκτρονικής τεχνολογίας, ξενοδοχειακές, τουριστικές κ.λπ). Δεύτερον, η χρήση αναβολικών από τους αθλητές που τους οδηγούν, αργά αλλά σταθερά, προς την αναπηρία ή ακόμη και το θάνατο. Τρίτον, η αχαλίνωτη εμπορευματοποίηση και διαφήμιση των προϊόντων των χορηγών που ταυτίζονται με τις πολυεθνικές εταιρείες. Τέταρτον, ο εξοντωτικός ανταγωνισμός μεταξύ των αθλητών και ο χρηματισμός των αθλητικών παραγόντων και ιδιαίτερα των λεγόμενων «αθανάτων» της Δ.Ο.Ε. Πέμπτον, η χρησιμοποίηση του πολιτισμού και των τεχνών στην υπηρεσία των κάθε είδους κερδοσκόπων. Έκτον, τα αστρονομικά ποσά των χρηματικών αμοιβών που παίρνουν οι νικητές οι οποίοι από την επόμενη μέρα χρησιμοποιούνται ως οχήματα διαφήμισης των προϊόντων των κάθε είδους εταιρειών. Έβδομον, η επιβολή του πανάκριβου πρωταθλητισμού και όχι η προαγωγή του μαζικού λαϊκού αθλητισμού. Δηλαδή η επιβολή του ισχυρότερου οικονομικά κράτους. Όγδοον, η προώθηση και η όξυνση του ρατσισμού και του εθνικισμού. Η προσπάθεια ιδεολογικής και πολιτικής χειραγώγησης των λαών για την εξυπηρέτηση των επιδιώξεων της οποιασδήποτε ντόπιας και ξένης οικονομικής ολιγαρχίας. Τέλος, η ένταση των χωροταξικών ανισοτήτων και η καταπάτηση των ελεύθερων χώρων της πόλης. Όσον αφορά τις οικονομικές επιπτώσεις, για να πειστεί και ο πιο δύσπιστος αναγνώστης, ας διαβάσει τι είπε το 1997 ο έλληνας αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων Παναγιώτης Γεννηματάς: «Οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι ένα στιγμιαίο αδίκημα, μια στιγμιαία απόλαυση, που μπορεί όμως να κληροδοτήσει ένα διαρκές χρέος»!!! Αυτό σημαίνει ότι επίκεινται μακροχρόνιες περίοδοι φορολογίας και λιτότητας για εκατομμύρια εργαζόμενους. Το οικονομικό κόστος είναι μια πραγματική θηλιά στο λαιμό μας. Ενώ η αρμόδια επιτροπή, όταν ανέλαβε τη διοργάνωση των Αγώνων, ισχυριζόταν ότι το κόστος των ολυμπιακών έργων ανερχόταν στα 400 δισ. δραχμές και το κόστος των παράλληλων έργων που συνδέονται με τα ολυμπιακά στα 370 δισ. δραχμές, ο υφυπουργός Εθνικής Οικονομίας δήλωσε ότι «τα αναγκαία έργα για να διευκολυνθούν οι Ολυμπιακοί Αγώνες θα κοστίσουν 2,5 τρισ. δραχμές»!!! Η παραπάνω εκτίμηση αποτελεί μια σαφή ένδειξη ότι θα ξεκινήσουμε από το 2,5 τρισ. δραχμές και βλέπουμε πού θα φτάσουμε!!! Όλοι οι Ολυμπιακοί Αγώνες των τελευταίων δεκαετιών είχαν σημαντικό παθητικό. Ειδικότερα, στη Βαρκελώνη το 1992 είχαν παθητικό 765 δισ. δραχμές! Ο προϋπολογισμός των Ολυμπιακών Αγώνων θα επιβαρυνθεί ακόμη με το ποσό των 150 δισ. δραχμών λόγω της δημιουργίας Ειδικής Επιτροπής για θέματα που συνδέονται με την ασφάλεια των αγώνων. Οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις είναι στην κυριολεξία καταστροφικές και συνολικές. Στην ασφυκτικά πυκνοκατοικημένη Αθήνα του νέφους, όπου συγκεντρώνεται το 60% του συνολικού πληθυσμού της χώρας, ήρθαν να προστεθούν τα λεγόμενα «Ολυμπιακά Έργα» για να πνίξουν τους ελεύθερους χώρους στην πόλη και στον ευρύτερο χώρο του λεκανοπεδίου, για τη διατήρηση των οποίων αγωνίζεται σήμερα το λαϊκό κίνημα και οι οργανώσεις του. Να τι γίνεται γύρω από την πόλη της Αθήνας: Στις παρυφές του εθνικού δρυμού της Πάρνηθας, χτίζεται μια νέα πόλη χωρίς όμως η πρωτεύουσα να έχει λύσει τα βασικά προβλήματά της. Για το λεγόμενο «Ολυμπιακό Χωριό», που θεωρείται το μεγαλύτερο από τα έργα, δεσμεύτηκε έκταση 1.300 στρεμμάτων γης, από τα οποία τα 400 έχουν χαρακτηριστεί δασική έκταση η οποία όμως καταπατήθηκε από το Ελληνικό Δημόσιο για να πραγματοποιηθεί η ανοικοδόμησή του. Ο χώρος έχει: α) τη ζώνη κατοικίας και β) τη διεθνή ζώνη που δόθηκε με χαριστικούς όρους στα ιδιωτικά συμφέροντα των μεγαλοεργολάβων, για να χτίσουν εμπορικά κέντρα, χώρους ψυχαγωγίας, ξενοδοχεία κ.λπ. Αλλά και αυτό το έργο θα μείνει «κολοβό». Ελλείψει χρόνου δεν θα κατασκευαστούν τα αντιπλημμυρικά έργα τα οποία προγραμματίζονται μετά το 2004. Στη δασική έκταση του Αλσους Βεϊκου, του μεγαλύτερου ελεύθερου χώρου αστικού πράσινου στο λεκανοπέδιο, ανοικοδομούνται, ουσιαστικά παράνομα, τεράστιες εγκαταστάσεις που θα τις χρησιμοποιούν μια χούφτα αθλητές για τα αθλήματα του πινγκ πονγκ και της ρυθμικής γυμναστικής. Δημιουργούνται επίσης τεράστιοι χώροι στάθμευσης δίπλα στη βυζαντινή εκκλησία Ομορφοκκλησιά. Στο Μαρούσι η τσιμεντοποίηση συνεχώς επεκτείνεται. Για την κατασκευή του «Χωριού Τύπου Αμαρουσίου» σε έκταση 250 στρεμμάτων θα απαιτηθούν συνολικά 290 εκατ. ευρώ. Για το «Χωριό Τύπου ΣΕΛΕΤΕ», σε έκταση 230 στρεμμάτων που ανήκει στον ΟΣΚ και όπου σήμερα λειτουργούν οι σχολές ΣΕΛΕΤΕ, θα απαιτηθούν 58 εκατ. ευρώ για την κατασκευή 38.000 τ.μ. κτιριακών εγκαταστάσεων. Σε μια άλλη έκταση 45 στρεμμάτων που ανήκει στον ΟΕΚ, μεθοδεύεται η κατασκευή εμπορικού κέντρου, ξενοδοχείου και πολυκινηματογράφου. Για όλα αυτά ο συντελεστής δόμησης θα τριπλασιαστεί (στο 1,80 από το 0,60), το περιβάλλον θα επιβαρυνθεί και το κυκλοφοριακό χάος θα είναι καθημερινό. Στην παραλία του Σαρωνικού, μετά την παραχώρηση της εκμετάλλευσης των ακτών του ΕΟΤ σε επιχειρηματικούς ομίλους, μεθοδεύεται και η άλωση του πρώην αεροδρομίου στο Ελληνικό. Ενώ εξαγγέλθηκε, ύστερα από λαϊκές κινητοποιήσεις των κατοίκων των γύρω δήμων, ότι θα μετατραπεί σε μητροπολιτικό πάρκο, τώρα μεθοδεύουν την κατασκευή γηπέδων συνολικής χωρητικότητας 60.000 θεατών. Μάλιστα ο Χ. Παπουτσής υπερθεμάτισε και ζήτησε να μετατραπεί σε χώρο αγώνων αυτοκινήτων ταχύτητας τύπου «φόρμουλα ένα»! Στον Αγιο Κοσμά θα δημιουργηθούν εγκαταστάσεις για 50.000 θεατές ιστιοπλοϊας, εγκαταστάσεις εξυπηρέτησης σκαφών, εμπορικό κέντρο πολλαπλών χρήσεων. Στο Φαληρικό Όρμο, στο Δέλτα του Φαλήρου και στο χώρο του Ιπποδρόμου θα δημιουργηθούν τεράστια γήπεδα, ενώ το Ρυθμιστικό Σχέδιο της Αθήνας του 1985 προέβλεπε ότι θα γινόταν πόλος αναψυχής, πολιτισμού, αθλητισμού και πράσινου. Στον Μαραθώνα, με την κατασκευή του κωπηλατοδρομίου θα καταστραφούν οι δεσμοί του ιστορικού τοπίου με την ιστορία και την αρχαιολογία. Αλλά και μέσα στην Αθήνα το καπιταλιστικό πρότυπο ανάπτυξης είναι κυρίαρχο. Στο Γουδί υπονομεύεται η δημιουργία μητροπολιτικού πάρκου από μεγαλοεργολάβους, οι οποίοι θα προσπαθήσουν να τριπλασιάσουν τις επιτυχίες τους και να πολλαπλασιάσουν τα κέρδη τους, μετά την τσιμεντοποίηση του πάρκου Ελευθερίας από το συγκρότημα Λαμπράκη και του κτήματος Θων. Η απόφαση της κυβέρνησης να συνταχθεί με το μεγαλοεργολάβο Βωβό και η άρνησή της να τροποποιηθεί το ρυμοτομικό σχέδιο πόλεως, ώστε να χαρακτηριστεί το κτήμα Θων ελεύθερος κοινόχρηστος χώρος πράσινου, είχε ως αποτέλεσμα την τσιμεντοποίηση ενός ακόμη ελεύθερου χώρου της πόλης μας. Ας σημειωθεί ότι στο «παρά πέντε» σώθηκε ο ελεύθερος χώρος πίσω από το Σαρόγλειο Μέγαρο (πλατεία Ρηγίλλης) από την τσιμεντοποίησή του με το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης των εφοπλιστών Γουλανδρή. Κι αυτό επειδή τυχαία η αρχαιολογική σκαπάνη ανακάλυψε το περίφημο Λύκειο του Αριστοτέλη. Απεναντίας, στο γνωστό οικόπεδο Μακρυγιάννη, η αρχαιολογική έρευνα τελείωσε πριν ολοκληρωθεί και αξιολογηθεί ώστε να επισπευσθεί η ανέγερση του Μουσείου λόγων των Ολυμπιακών Αγώνων. Παράλληλα το ΥΠΕΧΩΔΕ αυξάνει επιλεκτικά τους συντελεστές δόμησης εξυπηρετώντας συγκεκριμένα οικονομικά συμφέροντα, προωθεί αλλαγές στις χρήσεις γης καθώς και οικιστικές επεκτάσεις κατεδαφίζοντας ό,τι απέμεινε από το λεγόμενο «Ρυθμιστικό Σχέδιο Αθηνών» του 1985. Στο κέντρο της Αθήνας προγραμματίζεται η ανέγερση πολυτελών ξενοδοχείων, ενώ η πόλη θεωρείται κορεσμένη από πλευράς κλινών. Ακόμη και η Εκκλησία της Ελλάδος θα χτίσει ξενοδοχείο 1.500 κλινών στις παρυφές του Λυκαβηττού. Κι αυτά ενώ την τελευταία δεκαπενταετία αρκετά ξενοδοχεία στο κέντρο έχουν μετατραπεί σε κτίρια γραφείων. Στον ευαίσθητο τομέα των μεταφορών και των κυκλοφοριακών ρυθμίσεων τα προβλήματα είναι οξυμένα στην πόλη μας. Κυριαρχούν οι ταξικές επιλογές με σκοπό την εξυπηρέτηση των Ολυμπιακών Αγώνων. Η κατάσταση επιτείνεται λόγω έλλειψης χώρων στάθμευσης, μη επαρκών μέσων μαζικής συγκοινωνίας και λόγω της κυριαρχίας του αδηφάγου Ι.Χ. Η αλόγιστη και εγωιστική χρήση του τελευταίου αφενός μεν συμβάλλει σε μεγάλο βαθμό στην ατμοσφαιρική ρύπανση και τη δημιουργία του «νέφους», αφετέρου δε καταδυναστεύει τους πεζούς. Ο ΟΣΕ, μετά την έγκριση της κατασκευής του Προαστιακού Σιδηροδρόμου στην ευρύτερη περιοχή της Αθήνας, προσπαθεί να επιβάλει μια απαράδεκτη λύση εις βάρος της ποιότητας της ζωής των κατοίκων στις συνοικίες από τις οποίες διέρχεται. Η λύση της μη υπογειοποίησης του προαστιακού εξυπηρετεί μόνο τις ανάγκες των Ολυμπιακών Αγώνων και δεν υπολογίζει τις δυσμενείς κοινωνικές, οικονομικές και περιβαλλοντικές επιπτώσεις. Με δυο λόγια, όλα όσα προαναφέραμε εντείνουν τις χωροταξικές ανισορροπίες και καταργούν τους ελεύθερους χώρους. Ο δήμος Αθηναίων υπηρετεί πιστά τις υποδείξεις της ανώνυμης εταιρείας Αθήνα 2004 και των χορηγών και προσφέρει ολόκληρη την υλική υποδομή του στην εξυπηρέτηση των Ολυμπιακών Αγώνων. Για παράδειγμα, οι δημοτικές κατασκηνώσεις στον Αγιο Ανδρέα θα μετατραπούν σε χώρο φιλοξενίας των δημοσιογράφων. Έτσι από το 2003 δεν θα λειτουργήσουν πλέον ως κατασκηνώσεις παιδιών και ηλικιωμένων. Όλοι οι αθλητικοί χώροι του δήμου Αθηναίων (κολυμβητήριο, Εθνικός Γ.Σ., κλειστό γήπεδο Στρέφη, γήπεδα Ρουφ και Ανω Κυψέλης) παραχωρούνται έως το τέλος Απριλίου 2004 και θα χρησιμοποιηθούν ως χώροι προπόνησης. Ακόμη και ολόκληρο το 3ο Δημοτικό Σχολείο θα κλείσει για να εξυπηρετεί το άθλημα της τοξοβολίας. Οποιαδήποτε ανταποδοτικά έργα κι αν γίνουν θα τα χρηματοδοτηθούν από το ταμείο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης κι όχι από άλλα κονδύλια.   O εθελοντισμός, τον οποίο προωθούν και διαφημίζουν η κυβέρνηση και η Αθήνα 2004 Α.Ε., είναι ένα εργαλείο στα χέρια τους για να εξασφαλίσουν ανέξοδα, τόσο αυτοί όσο και οι διάφοροι χορηγοί-επιχειρήσεις, προσφορά εργασίας, η οποία είναι απαραίτητη για τη διεξαγωγή των αγώνων. Έτσι όλοι όσοι θα χρησιμοποιήσουν τους ανυποψίαστους, δραστήριους, καλοπροαίρετους και ευαίσθητους εθελοντές ως πειθήνια όργανά τους, θα πλουτίσουν αδικαιολόγητα αφού θα αποκομίσουν (ουσιαστικά παράνομα) τεράστια κέρδη από τη μη καταβολή ημερομισθίων σε άλλους μισθωτούς τους οποίους ήταν υποχρεωμένοι να προσλάβουν στη θέση των εθελοντών, με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας ορισμένου χρόνου. Ο κυβερνητικός αυτός εθελοντισμός, δεν έχει καμιά σχέση με τον εθελοντισμό που εκφράζει τα συναισθήματα μια βαθιάς κοινωνικής αλληλεγγύης. Απεναντίας αποτελεί διαστρέβλωσή του. Ο γνήσιος κι όχι ο παραπλανητικός ή κατ επίφασιν εθελοντισμός έχει δώσει έως σήμερα πολλά δείγματα και σε διάφορους τομείς: στην προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος που κινδύνευσε από διάφορες αιτίες (π.χ. πλημμύρες, πυρκαγιές, σεισμούς) καθώς και στην ανακούφιση πληθυσμιακών ομάδων από φυσικές καταστροφές, ασθένειες ή ασιτία (π.χ. στις χώρες της Ασίας και της Αφρικής που μαστίζονται από τα φαινόμενα αυτά). Ο γνήσιος εθελοντισμός δεν έχει βέβαια καμιά σχέση με την εκμετάλλευσή του από τις δήθεν «Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις». Παράλληλα η οικονομική ολιγαρχία και οι κοινωνικές-πολιτικές δυνάμεις που έχουν αναδειχθεί μέσα από τις κυρίαρχες παραγωγικές σχέσεις θα χρησιμοποιήσουν αυτόν τον κυβερνητικό εθελοντικό στρατό για την ιδεολογική χειραγώγηση του λαού και ιδιαίτερα της νεολαίας. Θα επιχειρήσουν να επιβάλουν στην ελληνική κοινωνία άλλου είδους ανθρώπινες ηθικές και πολιτιστικές αξίες. Πρώτον, τη λατρεία της ταχύτητας και της υπερδύναμης σε συνδυασμό με τη λογική του εύκολου και γρήγορου κέρδους, καθώς και την ταύτιση των θεατών με αυτά τα πρότυπα Δεύτερον, την ανάδειξη του αθλητικού εθνικισμού. Τρίτον, την άκριτη αποδοχή των προϊόντων της φρενιτιώδους διαφήμισης, μέσω της πλήρους εμπορευματοποίησης και του αχαλίνωτου καταναλωτισμού. Τέλος, την αυστηρή πειθαρχία και την πλήρη υποταγή που εξαφανίζουν τη διατύπωση της ελεύθερης γνώμης.