▸Νόμος του κράτους είναι από την προηγούμενη εβδομάδα ο νέος Εθνικός Κλιματικός Νόμος (ν. 4936/2022).
Λίγες μόλις μέρες πριν τον φετινό εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Περιβάλλοντος στις 5 Ιουνίου, η κυβέρνηση της ΝΔ, με τις ψήφους των βουλευτών της και με πρόσχημα την προστασία του, έρχεται πλέον να ολοκληρώσει τη δουλειά. Αυτή που ξεκίνησε δυο χρόνια πριν με το αντιπεριβαλλοντικό τερατούργημα του νόμου Χατζηδάκη.
«Είμαστε σίγουροι ότι με αυτό το φιλόδοξο και ρεαλιστικό σχέδιο, η μικρή Ελλάδα θα είναι πρωτοπόρα και θα υλοποιήσει όλα όσα δεσμεύτηκε, τόσο για την κλιματική ουδετερότητα, όσο και για την ανάπτυξη», δήλωσε χαρακτηριστικά ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ Χρήστος Μπουκώρος, υπεραμυνόμενος του νομοσχεδίου. Και η αλήθεια είναι πως η κυβέρνηση παραμένει συνεπής στις δεσμεύσεις της απέναντι στα καρτέλ της «πράσινης ανάπτυξης», που βρίσκουν μια μεγάλη ευκαιρία για την ανάταση της κερδοφορίας τους, ενώ τα απαλλάσσει οριστικά από οποιαδήποτε ταλαιπωρία έθεταν μέχρι τώρα οι περιβαλλοντικοί περιορισμοί που είχαν απομείνει. Τι κι αν, για ακόμα μια φορά, το δυσβάσταχτο κόστος μετακυλίεται στην κοινωνική πλειοψηφία, που θα κληθεί να πληρώσει τα σπασμένα της «προσαρμογής»…
Η συζήτηση, βέβαια, στην ολομέλεια της Βουλής ήταν ενδεικτική για τον βαθμό της ουσιαστικής συμφωνίας των κυβερνητικών κομμάτων με τις επιχειρούμενες αλλαγές. ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ απέδειξαν ξανά πως αποδέχονται ως μονόδρομο τις «πράσινες» πολιτικές της ΕΕ και οι όποιες ενστάσεις εντοπίζονται στο μίγμα της πολιτικής.
Ο «κλιματικός νόμος» δεν αποτελεί κάποιο συνολικό σχέδιο αντιμετώπισης της κλιματικής κρίσης, όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση, αλλά ενσωματώνει τις επιμέρους αποφάσεις της ΕΕ. Ενώ, στο όνομα της κλιματικής ουδετερότητας και των μηδενικών εκπομπών ρύπων μέχρι το 2050, εισάγει την υποχρεωτικότητα των πράσινων επενδύσεων έναντι της πολιτικής που μέχρι σήμερα έδινε βάρος στα κίνητρα για να επιλεχθούν τέτοιες επενδύσεις. Ενδεικτικά, μάλιστα, των πραγματικών προθέσεων της κυβέρνησης και της υποκριτικής της φιλοπεριβαλλοντικής ρητορίας είναι δυο από τα δεκάδες σημεία του νέου νόμου, που ξεσήκωσαν σημαντικές αντιδράσεις και τα οποία τελικά αποσύρθηκαν. Έτσι, λίγο πριν την ψήφιση του νόμου, η κυβέρνηση αφαίρεσε την υποχρεωτική εξαίρεση από την αναδάσωση των εκτάσεων που έχουν κηρυχθεί αναδασωτέες αλλά δεν έχουν κυρωθεί στους δασικούς χάρτες και την υποχρεωτική ασφάλιση από την 1η Ιανουαρίου 2025 στα νέα κτίρια που βρίσκονται σε ζώνες υψηλής τρωτότητας.
Από την άλλη, με βάση τον νέο πια κλιματικό νόμο:
α) Προβλέπεται η σταδιακή μέχρι το 2026 υποχρεωτική κυκλοφορία αποκλειστικά ηλεκτρικών αυτοκινήτων, έτσι ώστε μέχρι το 2030 να έχει επιτευχθεί ο στόχος της ηλεκτροκίνησης. Τι κι αν τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα είναι πολύ ακριβότερα από τα συμβατικά, ενώ ακόμα και για τα μεταχειρισμένα το κόστος προβλέπεται απλησίαστο για τους εργαζόμενους; Μετατρέπουν την αυτοκίνηση σε είδος πολυτελείας για τον λαό, όταν την ίδια ώρα καμιά πρόβλεψη δεν υπάρχει για τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, εκεί που το περιβαλλοντικό αποτύπωμα είναι σημαντικά μεγαλύτερο.
β) Αποκλείεται σταδιακά η επιλογή καυσίμου θέρμανσης. Οι νέοι καυστήρες πετρελαίου θα απαγορευθούν από το 2025, το πανάκριβο φυσικό αέριο γίνεται σταδιακά υποχρεωτικό, ενώ θεσπίζονται διατάξεις για υποχρεωτική εγκατάσταση συστημάτων ηλιακής ενέργειας, χωρίς καμία πρόβλεψη για την κάλυψη του κόστους. Με άλλα λόγια, στο όνομα της περιβαλλοντικής προστασίας, το κόστος των συστημάτων κεντρικής θέρμανσης για τα λαϊκά νοικοκυριά εκτινάσσεται, με τις πρώτες εκτιμήσεις να κάνουν λόγο για τετραπλασιασμό του κόστους θέρμανσης για κάθε σπίτι. Και όλα αυτά την περίοδο που η ενεργειακή φτώχεια βαθαίνει και χτυπά την πόρτα στους εργαζόμενους.
γ) Ταυτόχρονα, με στόχο την προώθηση των πανάκριβων και κερδοφόρων για το κεφάλαιο ΒΑΠΕ, επαναλαμβάνεται ο στόχος της οριστικής απολιγνιτοποίησης από το 2029 και μετά. Ενώ, προβλέπονται ιδιώτες ανάδοχοι της «πράσινης μετάβασης» των νησιών, που θα προσδιορίζουν με δική τους πρωτοβουλία τα έργα που τους ενδιαφέρουν.
δ) Παράλληλα, λαμβάνονται μια σειρά από «κλιματικά όρια» για τις επιχειρήσεις. Πρόκειται ουσιαστικά για πανάκριβες αντικαταστάσεις εξοπλισμού και μεθόδων παραγωγής που έρχονται να οδηγήσουν σε λουκέτο μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις υπέρ των μεγάλων ομίλων που έχουν την κεφαλαιακή επάρκεια για να απορροφήσουν τις αλλαγές.
ε) Ανεπηρέαστα δε θα μείνουν ούτε τα ταμεία δήμων και περιφερειών από τις νέες αλλαγές. Ο νέος κλιματικός νόμος προβλέπει «ουδέτερα κλιματικά» κτίρια στην τοπική διοίκηση αλλά δε φέρνει αυξήσεις ούτε στον τακτικό προϋπολογισμό τους ούτε στο πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων. Με άλλα λόγια, για ακόμα μια φορά οι δημότες θα κληθούν οριζόντια να πληρώσουν το μάρμαρο είτε μέσα από την αύξηση των δημοτικών τελών είτε με την υποβάθμιση και την ιδιωτικοποίηση των παρεχόμενων υπηρεσιών.
Ο γενικός κανόνας που υπηρετεί πλήρως ο Εθνικός Κλιματικός Νόμος είναι σταθερός. Υποχρεωτική αντικατάσταση των παλιών υποδομών μεταφοράς, ενέργειας και στέγασης από άλλες πράσινες υποδομές. Με ταυτόχρονη άρση οποιουδήποτε περιβαλλοντικού ελέγχου και μετακυλίση του κόστους στη λαϊκή πλειοψηφία.
Την ώρα μάλιστα που οι εξορύξεις υδρογονανθράκων, η καύση λιγνίτη, το υγροποιημένο φυσικό αέριο LNG και η πυρηνική ενέργεια είναι εδώ και καταστρέφουν τον πλανήτη και το κλίμα, ο κλιματικός νόμος δεν κάνει τίποτε άλλο παρά να τα παίρνει από τους εργαζόμενους και να τα δίνει στο κεφάλαιο. Η κυβέρνηση νομοθετεί την «ατομική ευθύνη» για την προστασία του περιβάλλοντος καλώντας το λαό να πληρώσει για την δήθεν επίτευξη της «κλιματικής ουδετερότητας».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου