Δαδιά και Βάλια Κάλντα: «Συντονισμένο σχέδιο» καταστροφής

Μετά από δέκα μέρες έσβησε η φωτιά στο δάσος της Δαδιάς που σύμφωνα με τον Διονύση Καλύβα, καθηγητή του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, που μίλησε στην ΕΡΤ, «έκαψε 40.000 στρέμματα» καταστρέφοντας «ένα σημαντικό μέρος ενός μοναδικού οικοσυστήματος». Χιλιάδες είναι τα καμένα στρέμματα και στο Δρυμό της Βάλια Κάλντα που την Τρίτη 2/8 συνέχιζε να καίει ανεξέλεγκτη για 12 ολόκληρες μέρες.  

Δύο από τα πολυτιμότερα οικοσυστήματα της χώρας, καίγονται αφημένα στην τύχη τους για μέρες, με την κυβέρνηση να ψάχνει δικαιολογίες στο «ανάγλυφο» του τοπίου είτε εκεί που δεν υπήρχε τέτοιο θέμα, όπως στην Δαδιά, είτε εκεί που ήταν προφανές, όπως στην Βάλια Κάλντα. Αλλά το «ανάγλυφο» του τοπίου δεν μοιάζει να στέκεται εμπόδιο όταν είναι να προχωρήσουν οι μπίζνες των εργολάβων ακόμη και όταν αφορούν τις κορυφογραμμές της Πίνδου ή άλλα βουνά της Ελλάδας.

Αυτές τις μπίζνες ήρθε να διευκολύνει το πλαίσιο που έβαζε το νομοσχέδιο «για την απλούστευση της περιβαλλοντικής αδειοδότησης» που έγινε νόμος με τις ψήφους της Νέας Δημοκρατίας, τις πρώτες πρωινές ώρες της Παρασκευής, 29/7. «Αυτά δεν έγιναν τυχαία. Έγιναν επειδή υπάρχει συντονισμένο σχέδιο, υπάρχει πρόγραμμα που υλοποιείται και έχει φέρει αποτελέσματα, έχει φέρει επενδύσεις» τόνισε χαρακτηριστικά στην ομιλία του ο  υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Σκρέκας.

Κάτω από την πίεση του κινήματος που διαδήλωνε έξω από την Βουλή αποσύρθηκαν προσωρινά εκείνες οι διατάξεις του νομοσχεδίου που αφορούσαν τις προστατευόμενες περιοχές, στις οποίες θα επέτρεπαν βαριές χρήσεις, όπως ΒΑΠΕ, δίκτυα μεταφοράς ενέργειας, οργανωμένες τουριστικές εγκαταστάσεις. Όπως ανέφερε η Καθημερινή αυτές οι διατάξεις «είχαν ξεσηκώσει περιβαλλοντικές οργανώσεις και επιστημονικούς φορείς, ωστόσο σωρευτικά σε πολιτικό επίπεδο λειτούργησε και η πολυήμερη πυρκαγιά στο Εθνικό Πάρκο Δαδιάς». Αλλά η απόσυρση είναι προσωρινή καθώς ο Σκρέκας πρόσθεσε ότι θα το επαναφέρει «έως το τέλος Αυγούστου, μόλις ανοίξει η Βουλή». 

Μέγιστο καθήκον ενός υπουργού Περιβάλλοντος θα ήταν έως το τέλος Αυγούστου, να προσπαθήσει να οργανώσει την μάχη με τις πυρκαγιές  που έρχονται μαζί με τα μελτέμια – αλλά πού τέτοια τύχη. Κάθε μέρα που περνάει αυτή η κυβέρνηση γίνεται όλο και μεγαλύτερη απειλή για το περιβάλλον και τις ζωές μας. Οι αγώνες είναι μπροστά για να ανατρέψουμε την ίδια και όλους τους περιβαλλοντοκτόνους νόμους της μαζί.

Δάσος Δαδιάς: «Aδιαφορία που κοστίζει»

Ενώ ακόμη η φωτιά στο δάσος της Δαδιάς συνέχιζε να μαίνεται, ο Γιώργος Δεμερίδης, δασολόγςο και πρώην πρόεδρος του Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Δαδιάς Σουφλίου, τόνισε: «Έχουν γίνει πάρα πολλά λάθη. Όταν πρέπει να προσέξεις τα ζητήματα της πυρκαγιάς, πρέπει απαραίτητα να λάβεις βασικά μέτρα πρόσληψης, ώστε στην καταστολή της να ξέρεις τι θα γίνει. Αυτοί μια ζωή δεν έπαιρναν μέτρα πρόληψης. Δεν θέλουν να καταλάβουν πόσο σημαντικό είναι, επιφανειακά το αντιμετωπίζουν. Έτσι γίνονται οι φωτιές και οι ζημιές είναι πάρα πολύ μεγάλες. 

Η ιδιαιτερότητα του δάσους είναι τα αρπακτικά πουλιά, όπως ο μαυρόγυπας που έχει τη μοναδική αποικία σε όλη την Ευρώπη. Κι αντί να το φροντίσουν όπως θα έπρεπε, το άφησαν έτσι χωρίς κοινωνική παρουσία. Παλιότερα οι φορείς του τόπου, οι συλλογικότητες, η τοπική κοινωνία συμμετείχαν στα όργανα του Φορέα. Ήταν εκεί να ξέρουν τι γίνεται, να παίρνουν θέση, ώστε να συνδυάζεται η προστασία του φυσικού πλούτου με την οικονομία. Στη συνέχεια αποφασίστηκε να μείνει μόνο το προσωπικό των Φορέων, τα διοικητικά συμβούλια καταργούνται, και το υπουργείο από την Αθήνα θα αποφασίζει για όλα. Μια λογική συγκεντρωτικού κράτους.

Από τα τέλη του 2009 μέχρι το 2013, παραλάβαμε μια κατάσταση χαώδη και καταφέραμε και τη φτιάξαμε. Πήραμε προσωπικό, από τέσσερα άτομα φτάσαμε τα δεκατέσσερα, ζωντάνεψε η υπηρεσία. Αυτό τώρα έχει αλλάξει ξανά. Καταργήθηκαν τα διοικητικά συμβούλια, έγιναν περικοπές, έμειναν δυο δασολόγοι στο Φορέα, το δασαρχείο στο Σουφλί υπολειτουργεί. Μια αδιαφορία που κόστισε.

Τα αεροπλάνα που έστειλαν για να ρίχνουν νερό δεν έφταναν. Κάηκαν μέχρι στιγμής 25 χιλιάδες στρέμματα και το κακό είναι ότι η φωτιά μπήκε ακόμα και στον πυρήνα του εθνικού δάσους. Η πυροσβεστική έχει και μεγάλες ελλείψεις και απειρία και άρνηση να ακούσει προτάσεις και παρατηρήσεις. Οι πυροσβέστες γνωρίζουν από αστικές, όχι δασικές πυρκαγιές. Παλιότερα είχαν καεί ζωντανοί πολλοί. Γι’ αυτό αποφεύγουν να μπουν μέσα στη φωτιά, και ύστερα λένε είναι δύσβατο...».

Από ergatiki.gr 1|2