Νέα Προοπτική για τον κόσμο της Εργασίας και της Οικολογίας: Αντικαπιταλιστική Οικολογία και Ριζοσπαστική Αριστερά

Οι δυο πυλώνες του Ανεξάρτητου Αντικαπιταλιστικού Πόλου

Από το γυναικείο κίνημα του Σικάγου το 1896 έως σήμερα, η εκμετάλλευση της Εργασίας δημιούργησε το εργατικό κίνημα. Το ίδιο, εδώ και λίγες δεκαετίες, η εκμετάλλευση της Φύσης δημιούργησε, σε διάφορες χώρες, το οικολογικό κίνημα. Ας μην ξεχνάμε ότι τις προηγούμενες δεκαετίες το εργατικό ή το φοιτητικό κίνημα ήταν οι φορείς των νέων ανατρεπτικών ιδεών στην Κοινωνία. Αυτά ήταν τα κινήματα που καθοδήγησαν τους κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες, για μια πιο δίκαιη Κοινωνία, χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο ή για να έρθει η «φαντασία στην εξουσία». Τα τελευταία δυο χρόνια εμφανίστηκε και το κίνημα κατά της παγκοσμιοποίησης του κεφαλαίου και της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, στο οποίο συμμετέχουν διάφορες οργανώσεις συνδικαλιστών, οικολόγων, αγροτών, ακτιβιστών κ.λπ.

Η υπερεντατική εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών του Πλανήτη μας, με τη χρήση της σύγχρονης τεχνολογίας, σε συνδυασμό με την άγρια εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης και της ανθρώπινης βιολογίας γενικότερα, άνοιξε νέες προοπτικές συνεργασίας των δυνάμεων, που δρουν στα πλαίσια του οικολογικού και του εργατικού κινήματος. Σε δεύτερη φάση αναμένεται η σύμπτυξη αυτών των δυνάμεων σε ένα ισχυρό διεθνές δημοκρατικό, κοινωνικό κίνημα αλληλεγγύης, το οποίο θα μπει εμπόδιο στις επιδιώξεις του κεφαλαίου να μειώνει το χρόνο παραγωγής και κυκλοφορίας του σε βάρος των εργαζόμενων και ν' αυξάνει διαρκώς τα κέρδη του. Οι επιδιώξεις αυτές, όπως είναι γνωστό, έχουν ως τελικό αποτέλεσμα την καταστροφή του Περιβάλλοντος. Ας συγκρατήσουμε αυτά που είπε ο Μπρεντ Μπλακγουέλντερ, εκπρόσωπος της οικολογικής οργάνωσης «Φίλοι της Γης»: «Καταλυτικός παράγοντας που συνέβαλε στη μαζικότητα και το δυναμισμό των κινητοποιήσεων κατά της παγκοσμιοποίησης του κεφαλαίου, υπήρξε ο συντονισμός του οργανωμένου εργατικού κινήματος με το οικολογικό. Μια τάση που αν μονιμοποιηθεί ενδέχεται να οδηγήσει σε μια νέα ιστορική συμμαχία δυο κοινωνικών κινημάτων που μέχρι τώρα ακολουθούσαν ασύμβατες ή συγκρουόμενες διαδρομές».

Το καθήκον των δυνάμεων της Αντικαπιταλιστικής Οικολογίας είναι να γονιμοποιήσουν, σε αντικαπιταλιστική βάση, τις δυνάμεις της Ριζοσπαστικής Αριστεράς που εκφράζουν γενικά τον κόσμο της Εργασίας, και μέσα σ' αυτόν ειδικότερα το παραδοσιακό εργατικό κίνημα. Έτσι, θα συμβάλουν, θεωρητικά και πρακτικά, στη συνεργασία των μάχιμων δυνάμεων που δρουν τόσο στο οικολογικό όσο και στο εργατικό κίνημα. Μακροπρόθεσμος σκοπός αυτής της στρατηγικής είναι η ανατροπή των κυρίαρχων παραγωγικών σχέσεων.

ΟΙ ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΙ πραγματοποίησαν σημαντική πρόοδο από το 1999 έως σήμερα προς αυτήν την κατεύθυνση, συντονίζοντας τη δράση τους με τις δυνάμεις της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, καθώς και με άλλες οργανώσεις, στο πλαίσιο συγκρότησης επιτροπών κοινής δράσης. Παράλληλα από το Νοέμβριο 2000 αποδέχθηκαν την πρόσκληση σε διάλογο και κοινή δράση των πολιτικών δυνάμεων της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, οι οποίες παρουσίασαν δημόσια την πρόταση για τη συγκρότηση του Ανεξάρτητου Αντικαπιταλιστικού Πόλου. Η πρόταση αυτή αποτελεί μια σημαντική πολιτική εξέλιξη, διότι απευθύνει «ενωτικό κάλεσμα διαλόγου και κοινής δράσης σε κάθε ανένταχτο αγωνιστή, σε κάθε άνθρωπο που αγωνίζεται στα κινήματα, στην Πολιτική, στη Θεωρία, στον Πολιτισμό, στην Οικολογία, σε κάθε ανήσυχο νέο, σε κάθε σχήμα και οργάνωση, σε κάθε συσπείρωση και συλλογικότητα, στους αγωνιστές της Αντικαπιταλιστικής Οικολογίας».

Τα προβλήματα, όμως, που αναμένουν τη λύση τους είναι αφενός μεν ο χαρακτήρας που θ' αποκτήσει ο υπό συγκρότηση πόλος, αφετέρου δε η διεύρυνσή του με σκοπό την ευρύτερη πολιτική και κοινωνική του απήχηση και αποτελεσματικότητα. Η συνεργασία, στην κοινή δράση των ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΩΝ με τις δυνάμεις της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, βοηθάει στη λύση αυτών των προβλημάτων και ενισχύει την προοπτική της συγκρότησης του πόλου, ώστε ν' αποκτήσει ευρύτερο κοινωνικό πρόσωπο. Από την πρώτη στιγμή οι ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΙ μελέτησαν την πρόταση και διαπίστωσαν ότι τους αφορά. Με την περαιτέρω συμμετοχή τους δυναμώνει η φωνή της Αντικαπιταλιστικής Οικολογίας και:

  • Εξασφαλίζουν την ισότιμη συμμετοχή τους στον Ανεξάρτητο Αντικαπιταλιστικό Πόλο, διατηρώντας την οργανωτική αυτοτέλειά τους, χωρίς να γίνονται πολιτικοί δορυφόροι κάποιου κόμματος ή να συγκροτούν κάποια οικολογική τάση (σαν τον απαραίτητο μαϊντανό) μέσα σε κάποιο άλλο κόμμα.
  • Μπολιάζουν το δέντρο της Ανεξάρτητης, Αντικαπιταλιστικής, Ριζοσπαστικής, Αντιιμπεριαλιστικής Αριστεράς, με το οικολογικό όραμα, τις παραδόσεις των αντιπυρηνικών αγώνων τους και την αντικαταναλωτική συμπεριφορά τους.
  • Συμβάλλουν στην ανάπτυξη και στην αποτελεσματικότητα της μετωπικής δράσης των αντικαπιταλιστικών δυνάμεων, απορρίπτοντας την αυτοπεριχαράκωση, τις ψευδαισθήσεις της «μικρομέγαλης» πολιτικής και τις «μοναχικές» διαδρομές. 
  • Επιβεβαιώνουν στην πράξη, ότι η θέση τους βρίσκεται στον πόλο των δυνάμεων αυτών, που είναι ικανές να σηκώσουν το βάρος και να διεξαγάγουν τον πολιτικό, οικολογικό και ιδεολογικό πόλεμο, κατά οποιασδήποτε φιλελεύθερης κυβέρνησης και των συμμάχων της, με σκοπό να ανατρέψουν και ν' ακυρώσουν τα πολιτικά τους σχέδια.
  • Διακηρύσσουν ότι η θέση της Οικολογίας, ως εναλλακτικής πρότασης στην Πολιτική, στην Κοινωνία και γενικότερα στη Ζωή, ή θα είναι Αντικαπιταλιστική, Ριζοσπαστική και Αντιιμπεριαλιστική ή θα εκφυλιστεί προς δύο κατευθύνσεις. Δηλαδή είτε προς την ένταξη των παραγόντων (που μιλούν στ' όνομά της), σε κυβερνητικές και κρατικές θέσεις του μηχανισμού που ελέγχει και προσφέρει ήδη αφειδώς τόσο ο «σημιτισμός» όσο και άλλα κόμματα, όπως ο ΣΥΝ, είτε προς την ένταξη σε πολιτικά ουδέτερες «αθώες» και «εγωιστικές» περιβαλλοντικές οργανώσεις που ενδιαφέρονται μόνο για την προστασία της ελληνικής πανίδας και της χλωρίδας
  • Δείχνουν, με το δικό τους τρόπο στην Ελληνική κοινωνία, ότι εμπνέονται από τις αρχές και τις αξίες της Δημοκρατίας, της Αλληλεγγύης και του Διεθνισμού, οι οποίες έχουν και την οικολογική τους διάσταση.

Είναι αυτονόητο ότι στο αντικαπιταλιστικό αυτό πλαίσιο, δεν έχουν θέση όσοι μιλούν μεν στο όνομα της Πολιτικής Οικολογίας στην Ελλάδα, αλλά έχουν ήδη μετατοπιστεί δεξιά και συντηρητικά στην υπηρεσία είτε της περιβαλλοντοκτόνας κυβέρνησης του κεφαλαίου, είτε των διαπλεκόμενων μικροκομματικών συμφερόντων. Είναι οι ίδιοι παράγοντες που μεταποιούν, κατά καιρούς και ιδιαίτερα τις προεκλογικές περιόδους, την οποιαδήποτε μικρή ή μεγάλη θητεία τους στο οικολογικό κίνημα, σε υπογραφές συμπαράστασης στο ΠΑΣΟΚ και στο ΣΥΝ. Είναι οι ίδιοι οι οποίοι έχουν χρεωθεί ήδη τη διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 και την προγραμματισμένη καταστροφή του ευρύτερου Περιβάλλοντος στην Αττική (Μαραθώνας, παραλία Σαρωνικού, Άλσος Βεΐκου, κ.λπ.). Είναι, τέλος, οι ίδιοι που επεξεργάζονται «λύσεις» κεντροαριστερής διαχείρισης μέσω του λεγόμενου «Χώρου Διαλόγου». Στα παιχνίδια αυτά προσπάθησαν στο παρελθόν να εμπλέξουν και τους ΟΙΚΟΛΟΓΟΥΣ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΥΣ. Είναι γνωστή τα τελευταία χρόνια, η προσπάθεια του ΣΥΝ να προσεταιριστεί τον οικολογικό χώρο ή οργανώσεις που δρουν κατά της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης. Μια πλευρά αυτής της επιχείρησης αφορά στην άλωση των ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΩΝ, οι οποίοι όχι μόνο αντιστέκονται, αλλά από το 1999, χαράζοντας νέα στρατηγική, συμμετέχουν με διάφορους τρόπους στις διαδικασίες συγκρότησης του Ανεξάρτητου Αντικαπιταλιστικού Πόλου

Είναι πλέον επιτακτική η ανάγκη και ορατή η προοπτική για τη συγκρότησή του, αφού σήμερα διαπιστώνουμε ότι οι αξίες, οι αρχές, οι ιδέες, οι θέσεις και οι προτάσεις των δυνάμεων της Αντικαπιταλιστικής Οικολογίας, καλλιεργούνται, αναπτύσσονται και ανθίζουν στα ίδια χωράφια, δίπλα στις αξίες και τις αρχές των δυνάμεων της Ριζοσπαστικής Αριστεράς. Στην πράξη μπορούν, από τη μια πλευρά οι δυνάμεις της Αντικαπιταλιστικής Οικολογίας και από την άλλη οι δυνάμεις της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, ν' αποτελέσουν τους δυο βασικούς πυλώνες του Ανεξάρτητου Αντικαπιταλιστικού Πόλου στην Ελλάδα.

Ας μην ξεχνάμε ότι σήμερα, σε συνθήκες παγκοσμιοποίησης του χρηματιστηριακού, τραπεζικού και βιομηχανικού κεφαλαίου, το Περιβάλλον απειλείται από τις κυρίαρχες παραγωγικές σχέσεις και τον υπερκαταναλωτισμό που έχουν επιβληθεί στους εργαζόμενους. Η ανατροπή αυτών των σχέσεων μπορεί να γίνει μόνο με τους μαζικούς λαϊκούς αγώνες των εργαζόμενων, ενώ παράλληλα η ταξική εργατική συνείδηση θα εμπλουτίζεται από τις αρχές και τις αξίες των αντικαπιταλιστικών οικολογικών εναλλακτικών ριζοσπαστικών δυνάμεων.

Δεν υπάρχουν σχόλια: