Το φονικό κόστος των μνημονίων

Διασώστες βοηθάνε τον κόσμο να βγει
από τις βάρκες στο λιμάνι της Ραφήνας.
Οι εικόνες θυμίζουν τη Λέσβο το 2015

Έχουν περάσει 11 χρόνια από το 2007 όταν οι πυρκαγιές στην Πελοπόννησο κόστισαν την ζωή σε 63 ανθρώπους, ενώ χιλιάδες ζώα, σπίτια, καλλιεργήσιμες εκτάσεις και εκατομμύρια δέντρα κατακάηκαν.

Και ερχόμαστε σήμερα ξανά να ζήσουμε μια μεγαλύτερου μεγέθους καταστροφή στην Αττική με πάνω από 60 μέχρι στιγμής νεκρούς, δεκάδες αγνοούμενους και εκατοντάδες τραυματίες. Ο πρωθυπουργός Τσίπρας δήλωσε το βράδυ της καταστροφής ότι πρόκειται για ένα «ασύμμετρο φαινόμενο».

Όχι ότι με την κλιματική αλλαγή τα φαινόμενα δεν έχουν γίνει πράγματι πιο έντονα. Όμως οι ισχυροί άνεμοι μετά από μια περίοδο ζεστών ξηρών ημερών δεν είναι καινούργιο φαινόμενο. Συμβαίνει κάθε καλοκαίρι σε όλη τη χώρα με αποτέλεσμα τέτοιες μέρες να υπάρχουν δεκάδες εστίες φωτιάς – 47 συγκεκριμένα στις 23 Ιουλίου, τη μέρα που συνέβη η τραγωδία στην Ανατολική Αττική.


• Ασύμμετρο φαινόμενο είναι ότι η κυβέρνηση, ακολουθώντας την μνημονιακή πολιτική όλων των προηγούμενων, έχει υποτάξει όλες τις κοινωνικές ανάγκες στο βωμό της δημιουργίας του πλεονάσματος για να ικανοποιήσει τους δανειστές και τις «αγορές». Ένα υπερπλεόνασμα που προκύπτει μέσα από τις σκληρές περικοπές και τις ιδιωτικοποιήσεις που ρημάζουν δασοπροστασία, δασοπυρόσβεση, το ΕΚΑΒ, τα νοσοκομεία, τους ΟΤΑ και όλες εκείνες τις υπηρεσίες που αποδεικνύονται καίριες σε περίπτωση καταστροφής. 

• Ασύμμετρο φαινόμενο είναι η κυβέρνηση να διαθέτει σε τόκους προς τους δανειστές, 6,4 δις ευρώ το 2017, και οι δαπάνες για την πρόληψη των πυρκαγιών να είναι δέκα εκατομμύρια ευρώ και για την Πυροσβεστική 397 εκατ. ευρώ. Αντιπυρικές ζώνες, μάζεμα ξερών, διάνοιξη αγροτικών δρόμων, στελεχωμένα πυροφυλάκια και μια σειρά από μέτρα που μπορούν να εμποδίσουν την πυρκαγιά να απλωθεί, έχουν εγκαταλειφθεί.

• Ασύμμετρο φαινόμενο είναι το ελληνικό κράτος από τη μια να νοικιάζει από ιδιωτικές εταιρίες αεροσκάφη και ελικόπτερα για τη δασοπυρόσβεση επειδή τα δικά του είναι παμπάλαια και παροπλισμένα. Και από την άλλη, 700 πυροσβέστες να έχουν διατεθεί για πυρασφάλεια στα 14 αεροδρόμια της Frapport και των Εθνικών Οδών που τις εκμεταλλεύονται ιδιωτικές εταιρείες.
Eξοπλισμοί

• Ασύμμετρο φαινόμενο είναι το κράτος να δαπανάει ετησίως το 2,5% του ΑΕΠ, δηλαδή περίπου 4 δις ευρώ τον χρόνο, σε εξοπλισμούς αλλά να έχει μόνο 21 Καναντέρ από τα οποία μπορούν να πετάξουν τα 9.

• Ασύμμετρο φαινόμενο είναι η δαπάνη τεράστιων ποσών ώστε το λιμενικό και η Φρόντεξ να κυνηγάει στα σύνορα τους μετανάστες και τους πρόσφυγες αλλά την ίδια στιγμή να τσιγκουνεύονται τα λεφτά για την κάλυψη όλων των 4.000 κενών θέσεων μόνιμου προσωπικού πυροσβεστών που καταργήθηκαν με τον νόμο του 2011 – και από πάνω να πετσοκόβουν τους μισθούς τους.

• Ασύμμετρο φαινόμενο είναι τέλος, το υπουργείο Δημόσιας Τάξης να οργανώνει γιγαντιαίες «προληπτικές» επιχειρήσεις καταστολής στις φτωχογειτονιές της Δυτικής Αττικής (5.657 έλεγχοι, 2.332 προσαγωγές και 176 για μικροπαραπτώματα μέσα στο πρώτο δεκαήμερο του Ιούλη) για να πουλήσει «νόμο και τάξη» - αλλά τα πυροφυλάκια, αν υπάρχουν, να στελεχώνονται από εθελοντές και οι δήμοι να μαζεύουν πεπαλαιωμένα πυροσβεστικά οχήματα από δωρεές.

Αυτό είναι το φονικό κόστος των μνημονίων και δίπλα σε αυτό έρχονται να προστεθούν οι σπατάλες των εξοπλισμών, του «νόμου και της τάξης» και της ρατσιστικής πολιτικής της ΕΕ.

Αυτή είναι η κανονικότητα των μνημονίων.  Και η «ανάπτυξη» που υπόσχεται ο Τσίπρας μαζί με την έξοδο στις «αγορές» τον Αύγουστο, δεν πρόκειται να αλλάξει τα πράγματα προς το καλύτερο σε κανένα τομέα. Οι περικοπές θα συνεχιστούν αμείωτα, ενώ οι ιδιωτικοποιήσεις θα επεκτείνουν την πολιτική των παραχωρήσεων τεράστιων εκτάσεων γης για εκμετάλλευση από πολυεθνικές από τις Σκουριές μέχρι τα Γεράνια. Θα σημάνουν επέκταση της άναρχης δόμησης που τις φονικές της συνέπειες είδαμε και στις πλημμύρες της Μάνδρας και στις φωτιές της Αττικής.   

Η απάντηση σε αυτές τις επιλογές της κυβέρνησης -γιατί πολιτικές επιλογές είναι και όχι “φαινόμενα”- είναι να δυναμώσουμε την πάλη μας ενάντια στην ασύμμετρη απειλή που λέγεται καπιταλισμός, για μια κοινωνία που βάζει τους ανθρώπους πάνω από τα κέρδη.

Τους ανθρώπους που παλεύουν να σωθούν, πάνω σε βάρκες, από τα παράλια της Σκάλας Συκαμιάς στη Λέσβο μέχρι τη Ραφήνα, από τον παραλογισμό και την βαρβαρότητα αυτού του συστήματος. Τους απλούς εργαζόμενους, τους πυροσβέστες, τους διασώστες του ΕΚΑΒ, και όλους τους άλλους που όλη τη μέρα και τη νύχτα έδιναν τη μάχη ενάντια στις φλόγες και τον θάνατο.

ergatiki.gr