Κυριακή 21 Οκτωβρίου 2018

Πέλα Καλογήρου: «Οι εξορύξεις είναι το δρομολογημένο ξεπούλημα της χώρας στις πολυεθνικές»

Η παραχώρηση της μισής Ελληνικής επικράτειας σε πετρελαϊκές εταιρείες για έρευνα και εξόρυξη υδρογονανθράκων, είναι ένα εξαιρετικά σημαντικό ζήτημα που ξεκίνησαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις και συνεχίζει η σημερινή κυβέρνηση, χωρίς ουσιαστική ενημέρωση του κοινού και με πλήρη απουσία διαλόγου με τις τοπικές κοινωνίες. Στις 23/08/2017 δημοσιοποιήθηκαν στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως οι χάρτες με τα προς παραχώρηση θαλάσσια οικόπεδα για έρευνα και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων στην ελληνική επικράτεια. Σύμφωνα με τις δύο σχετικές αποφάσεις του υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Γιώργου Σταθάκη, παραχωρούνται συνολικά τρεις θαλάσσιες περιοχές, με σύμβαση μίσθωσης. Πρόκειται για τη θαλάσσια περιοχή βόρεια της Κεφαλλονιάς και δυτικά των νησιών Λευκάδας και Κέρκυρας στο Ιόνιο και για δύο οικόπεδα νοτιοδυτικά και δυτικά της Κρήτης. Για τα άγνωστα σημεία αυτού του ζητήματος και για τις αντιστάσεις που αρχίζουν να αναπτύσσονται στις τοπικές κοινωνίες συζητήσαμε με την Πέλα Καλογήρου, μέλος της Πρωτοβουλίας Πολιτών Πρέβεζας κατά των εξορύξεων.


Συνέντευξη στην Άντζελα Ιωαννίδου.

 ΕΡ.  Ποιο είναι το κυβερνητικό σχέδιο για την εξόρυξη υδρογονανθράκων και σε ποιο στάδιο βρίσκεται η διαδικασία.

Από την προηγούμενη ακόμη κυβέρνηση Σαμαρά είδαμε να ενεργοποιείται η ιδέα και να διαμορφώνονται οι ανοιχτές προτάσεις εκδήλωσης ενδιαφέροντος προς τις πολυεθνικές για την εκμετάλλευση υδρογονανθράκων με υπουργό τότε τον Μανιάτη. Ο ΣΥΡΙΖΑ σε εκείνη τη φάση σαν αντιπολίτευση δήλωνε κάθετα αντίθετος εκφράζοντας μάλιστα ανοιχτά την άποψη πως πρόκειται για έγκλημα κατά της ελληνικής κοινωνίας, πως διακυβεύονται τα εθνικά συμφέροντα της χώρας και πως η εξορυκτική διαδικασία θα θέσει σε κίνδυνο το περιβάλλον και όλους τους παραγωγικούς τομείς. Σήμερα, αποδεικνύοντας μας πως η εξουσία, διαφθείρει, πράττοντας ακριβώς τα αντίθετα από όσα δηλώνονταν τότε και μάλιστα με μεγάλη υπερηφάνεια εξαγγέλλουν τη μετατροπή της χώρας σε ενεργειακό κόμβο, «μπαταρία της Ευρώπης» όπως ακούσαμε χαρακτηριστικά να λέγεται. Ε, αυτό δεν αφήνει και πολλά περιθώρια για άλλες ερμηνείες παρά το δρομολογημένο ξεπούλημα της χώρας στις πολυεθνικές με όλες τις αρνητικές συνέπειες που αυτό θα φέρει. Φαίνεται ξεκάθαρα αυτό να είναι το κυβερνητικό σχέδιο για τη χώρα.

Η διαδικασία προχωρά με μεγάλη ταχύτητα από το 2017 όπου κυρώνονται από το ελληνικό κοινοβούλιο οι πρώτες συμβάσεις για έρευνα και εξόρυξη υδρογονανθράκων και ανακοινώνεται η συμφωνία της Energean Oil & Gas με την ισπανική πολυεθνική Repsol, που αποκτά το 60% των δικαιωμάτων έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων στα χερσαία οικόπεδα Ιωαννίνων και Αιτωλοακαρνανίας και αναλαμβάνει το ρόλο του Διαχειριστή.

Έχει προηγηθεί και η θετική γνωμοδότηση της επιτροπής περιβάλλοντος της Περιφέρειας Ηπείρου(!), και τα πρώτα συνεργεία των υπεργολάβων εμφανίζονται στην περιοχή τον προηγούμενο Οκτώβρη (2017) για να διεξαγάγουν προκαταρκτικές σεισμικές έρευνες, που περιλαμβάνουν εκρήξεις σε συνολικό μήκος 575 χιλιομέτρων. Η πρώτη σύμβαση λοιπόν αφορά το «οικόπεδο» Ιωαννίνων – Θεσπρωτίας.

Τον Μάρτη του 2018 κυρώνεται από την Βουλή με θετική ψήφο από ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΔΗΣΥ και Ποτάμι χωρίς ονομαστική ψηφοφορία και η δεύτερη σύμβαση για το οικόπεδο Άρτας – Πρέβεζας με την κοινοπραξία της ΕΛΠΕ. Και μόλις πριν λίγες μέρες υπογράφηκε μονομερώς η σύμβαση για τα πρώτα θαλάσσια «οικόπεδα» Νοτίου Ιονίου – Κυπαρισσιακός Κόλπος και Κρήτης με την κοινοπραξία ΕΛΠΕ – Total και ExxonMobil. Ενώ συνολικά τα θαλάσσια «οικόπεδα» στον εξορυκτικό χάρτη προς εκμετάλλευση είναι 22 από Βόρεια της Κέρκυρας μέχρι Νότια της Κρήτης συνολικής έκτασης 220.000 km2! Τα σεισμικά στη θαλάσσια περιοχή -που είναι και αχανής και μη προσβάσιμη έκταση- έγιναν πολύ πριν από Νορβηγική εταιρεία το 2012. Όλες οι συμβάσεις ας σημειώσουμε πως είναι OPEN DOOR. Ξεκάθαρα αποικιακού χαρακτήρα. Δηλαδή οι εταιρείες και στα δύο πεδία χερσαίο και θαλάσσιο κάνουν κουμάντο χωρίς να ελέγχονται από κανέναν.

Κι όλα αυτά χωρίς ΠΟΤΕ να γίνει καμία διαβούλευση με την κοινωνία!

ΕΡ. Όσοι προωθούν και υποστηρίζουν την υλοποίηση των εξορύξεων υδρογονανθράκων καθησυχάζουν λέγοντας πως οι όποιες αρνητικές για το περιβάλλον συνέπειες θα είναι αναστρέψιμες μέσα σε 30 με 40 χρόνια. Ένα άλλο επιχείρημα είναι οι θέσεις εργασίας που ανοίγουν. Πώς απαντάτε σε αυτά; Γιατί δεν πρέπει να γίνουν οι εξορύξεις, ποιοι είναι οι κίνδυνοι για το περιβάλλον και την κοινωνία;

Ναι, αυτή είναι η προπαγάνδα του εξορυκτικού λόμπυ. Όμως δεν υπάρχει κανένα προηγούμενο που να αποδεικνύει ότι οι συνέπειες από τις εξορύξεις θα μπορούσαν να είναι αναστρέψιμες.

Η ρύπανση των υδάτων και της γεωργικής γης από τις διαρροές, η ανεξέλεγκτη απόθεση των αποβλήτων της εξόρυξης, η αποψίλωση τεράστιων δασικών εκτάσεων, η παραγωγή τοξικών αποβλήτων από τη χρήση χημικών ουσιών, η αύξηση των αέριων εκπομπών ρύπων που συμβάλλουν στο φαινόμενο του θερμοκηπίου, η σεισμικότητα, τα προβλήματα υγείας, η καταστολή και εκδίωξη των τοπικών κοινοτήτων, η στρατιωτικοποίηση και τα πολεμικά επεισόδια. Αυτά είναι τα αποτελέσματα και μάλιστα με δεδομένα και στοιχεία που καθημερινά λαμβάνουμε από όλα τα πλάτη και μήκη της γης όπου γίνονται εξορύξεις. Ποιος μπορεί να τα αμφισβητήσει; Όπου κι αν στρέψουμε το βλέμμα μας το μόνο που μπορούμε να διακρίνουμε είναι καταστροφή και λεηλασία της φύσης και του ανθρώπου. Ερημοποίηση. Εξαναγκασμός των τοπικών κοινωνιών, δολοφονίες και διώξεις περιβαλλοντικών – πολιτικών αγωνιστών, ξεκλήρισμα ολόκληρων λαών για να μην επεκταθούμε στον πόλεμο που γίνεται για τα πετρέλαια και τους αγωγούς. Αυτά είναι τα επακόλουθα των εξορύξεων.

Μπορεί να λένε τα παραμύθια τους και αρκετοί να τα πιστεύουν, όταν όμως τους ζητήσεις εγγυήσεις κανένας ΔΕΝ τις δίνει. Ας σημειώσουμε εδώ, πως από τους Ισπανούς συντρόφους η Repsol που ετοιμάζεται να δραστηριοποιηθεί στα χερσαία τμήματα της Ηπείρου χαρακτηρίζεται «ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ της Ισπανίας» και δικαιολογημένα αφού έχει κατηγορηθεί για περιβαλλοντικά εγκλήματα και παραβιάσεις δικαιωμάτων σε 14 χώρες κυρίως στη Λατινική Αμερική και όχι μόνο. Από το 2001 μέχρι το 2013 έχει καταγράψει 16 επεισόδια ρύπανσης στις εγκαταστάσεις της στην Ταρανκόνα της Ισπανίας και τέλος κατά το 2016 βαρύνεται διεθνώς με 11 περιστατικά διαρροής από εξορύξεις.

Να αντιστρέψουμε όμως το ερώτημα; Υπάρχει πουθενά κανένα προηγούμενο «επιστροφής» στην προηγούμενη κατάσταση σε περιοχή με εξορυκτική βιομηχανία; Η εξορυκτική διαδικασία είναι λαίλαπα. Απαιτεί μια σειρά από πολλές άλλες βίαιες παρεμβάσεις – δραστηριότητες – επενδύσεις τις ονομάζουν αυτοί. Δίκτυα μεταφοράς, αγωγούς, πλατφόρμες. Τι θα είναι αναστρέψιμο όταν αποψιλωθούν τα δάση, μολυνθεί ο αέρας και τα νερά; Όταν η φυσιογνωμία του τόπου θα έχει αλλάξει ριζικά; Όταν καταστραφούν κυριολεκτικά τα πάντα και αφανιστεί όλο το οικοσύστημα και κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα; Όταν ο καρκίνος θα έχει αυξηθεί 300% ;

Το παραμύθι των θέσεων εργασίας, είναι το δεύτερο χαρτί τους. Οι πολυεθνικές που ετοιμάζονται να δραστηριοποιηθούν στην περιοχή το εξειδικευμένο καλοπληρωμένο θα λέγαμε προσωπικό, το φέρνουν μαζί τους. Οι θέσεις που οι συμβάσεις προβλέπουν είναι 160 θέσεις ανειδίκευτων εργατών ανά σύμβαση για όσο αυτοί τους χρειάζονται κι όχι για όλη τη διαδικασία. Κι έχουμε τη σύμβαση Ιωαννίνων – Θεσπρωτίας και της Άρτας – Πρέβεζας προς το παρόν. Δηλαδή αυτοί προσφέρουν 320 κακοπληρωμένες θέσεις εργασίας με ότι σύμβαση θελήσουν, κανένας δεν τους ελέγχει, για να χαθούν την ίδια στιγμή περίπου 12.000 θέσεις εργασίας που δραστηριοποιούνται στον πρωτογενή κυρίως τομέα παραγωγής που σήμερα τρέφουν όλη τη χώρα και όχι μόνο. Και πόσες ακόμη θέσεις εργασίας θα εξαφανιστούν σε τομείς όπως ο τουρισμός και σε άλλους συναφείς τομής παραγωγής;


Πέλα Καλογήρου (αριστερά), Μέλος της Πρωτοβουλίας Πολιτών Πρέβεζας κατά των εξορύξεων.
ΕΡ. Σε μια ομιλία σου μίλησες για κατευθυνόμενη και ψευδή ενημέρωση για τις υποτιθέμενες ευεργεσίες των εξορύξεων. Ποιος ευθύνεται;

Το εξορυκτικό λόμπυ φαίνεται να εκμεταλλεύεται σωστά τους τίτλους που κατέχει.

Από το 2012 ακόμη, η συνομοταξία τους έχει εισχωρήσει στην επιτροπή ενέργειας της Ακαδημίας Αθηνών από όπου και αντλούν κύρος. Βρήκε τον τρόπο να πείσει διάφορους νεοφιλελεύθερους ανάμεσά τους και τοπικούς άρχοντες διοργανώνοντας ημερίδες μονόπλευρης «ενημέρωσης» για τα οφέλη(!) των εξορύξεων.

Και βέβαια η «ενημέρωση» αυτή είναι απολύτως κατευθυνόμενη και ΨΕΥΔΗΣ αφού αναφέρονται στις ευεργεσίες των εξορύξεων και επιλέχτηκε καθόλου τυχαία αυτή η τακτική για τους πολίτες και τους τοπικούς άρχοντες που δεν είχαν όπως φαίνεται απορίες για τις επιπτώσεις και είδαμε να παραχωρούν απλόχερα στους δυνάστες του τόπου τις δημοτικές εκτάσεις προς εκμετάλλευση.

Τεράστιες οι ευθύνες της τοπικής αυτοδιοίκησης με τους εκλεγμένους να μοιάζουν εφήμεροι και υποτακτικοί αν και κατέχουν ΕΞΟΥΣΙΑ. Υποστηρίζοντας μια ιδεολογία που σχετίζεται άμεσα και με την ποιότητα του σκεπτικού τους και της ΜΗ γνώσης, που αυτοί οι ίδιοι ΔΕΝ έχουν.

Η διαπλοκή, η λαμογιά, ο πελατειακός συντηρητισμός. Η εργολαβία που καταβροχθίζει την πολιτική εξουσία αλλά που δυστυχώς αναπτύσσεται και ως εργολαβία της ίδιας της ζωής δεν είναι το χαρακτηριστικό του φάσματος της πολιτικής ζωής που βιώνουμε τόσα χρόνια;

Οι μανιακοί κερδοσκόποι που υπηρετούν κι ελέγχουν το σύστημα, επηρεάζουν, τους πολιτικούς, πλην εξαιρέσεων, οι οποίοι με τη σειρά τους κατευθύνουν ανάλογα τα διάφορα υποσυστήματα της Διοίκησης, φέρνοντας την κοινωνία σε αδιέξοδο.

Τα πάντα εξυπηρετούν, τον πλουτισμό εις βάρος κάθε μορφής ζωής δίχως κανένα ήθος απέναντι στον άνθρωπο, το ζώο, το δέντρο, το ποτάμι και τη θάλασσα, εξαφανίζοντας κάθε ψάρι και πτηνό και κάθε μικρό ή μεγάλο οικοσύστημα, σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Ε, τώρα ήρθε η σειρά της χώρας μας.

Αυτοί οι ίδιοι είναι, που έφτιαξαν τους νόμους της αγοράς και τις εξαρτήσεις από αυτούς, με ότι αυτό συνεπάγεται και κάθε καταστροφή που έχουμε δει να επιφέρει στον άνθρωπο και κάθε μέτωπο πολέμου που έχουμε δει να ανοίγουν γύρω μας. Ελέγχουν τα πάντα.

Το πρόβλημα είναι πως και οι πολίτες έχουν μάθει στην ανάθεση και στο ρουσφέτι και αντιγράφοντας τη διαφθορά της εξουσίας κινούνται στην ίδια λογική.

Είναι μια πολύ κρίσιμη περίοδος και για την Ελληνική κοινωνία και για όλη την ανθρωπότητα όμως, για το προς τα που θα γύρει η πλάστιγγα.

Έχουμε κι εμείς ως πολίτες το μερίδιο ευθύνης που μας αναλογεί. Όχι όλη την ευθύνη αλλά κάτι αναλογεί και σε μας που τρέφουμε το τέρας που μας κατασπαράζει.

ΕΡ. Υπάρχουν παραδείγματα εξορύξεων στο εξωτερικό που ενώ υπόσχονταν κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη αποδείχτηκε πως συνέβαλαν μόνο στην περιβαλλοντική και κοινωνική καταστροφή;

Άπειρα. Ή πιο σωστά όλα τα παραδείγματα είναι αρνητικά. Απλά μέχρι πριν λίγο καιρό δεν υπήρχε η πρόσβαση στην ενημέρωση που σήμερα έχουμε. Σε ποιες περιοχές να αναφερθούμε; Στα Μπασιλικάτα της Ιταλίας; Στην κοντινή μας Αλβανία; Στην Ισπανία; Στην Ολλανδία; Στη Γερμανία; Για να μην μιλήσουμε για τον κόλπο του Μεξικού, την Νιγηρία, την Λατινική αλλά και τη Βόρεια Αμερική ή να αναλύσουμε τη Μέση Ανατολή. Εκείνο όμως που έχει ενδιαφέρον είναι πως ακόμη και οι εξαιρέσεις, δηλαδή οι ελάχιστες χώρες που υποτίθεται -γιατί κι εκεί δεν λείπουν τα προβλήματα- πως με πολύ αυστηρές προδιαγραφές κάνουν εξορύξεις και μάλιστα υπό κρατικό έλεγχο π.χ Νορβηγία, προχωρούν προς την αποδέσμευση από τα ορυκτά και στρέφονται σε άλλες μορφές ενέργειας και μάλιστα οι συγκεκριμένοι σε πρωτοποριακά εναλλακτικές μορφές παραγωγής ενέργειας, δηλώνοντας επίσης πως από αυτή την μετάβαση και την αλλαγή σε καθαρές μορφές ενέργειας, θα διασφαλίσουν ακόμη καλύτερο βιοτικό επίπεδο αλλά και θα δημιουργήσουν ακόμη περισσότερες θέσεις εργασίας.

ΕΡ. Πόσες και ποιες ομάδες αγωνίζονται για την ανατροπή των σχεδίων για τις εξορύξεις στην Ήπειρο; Πώς σας αντιμετωπίζει ο κόσμος;

Σε όλες τις πόλεις έχουμε αναπτύξει συνελεύσεις και πρωτοβουλίες πολιτών. Γιάννενα, Θεσπρωτία, Πρέβεζα, Άρτα αλλά και στην Αθήνα και είμαστε σε συντονισμό μεταξύ μας. Αλλά συνδεόμαστε και με τα ανάλογα κινήματα και πανελλαδικά (Χαλκιδική, αιολικά πάρκα, αγωγοί TAP, ΑΓΕΤ ) και παγκοσμίως.

Δυστυχώς το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου, ακόμη και έπειτα από τόσους μήνες είναι ανενημέρωτοι. Σε αυτό συμβάλει και η αποσιώπηση των δράσεων μας από τα τοπικά ΜΜΕ όσο και από τα κεντρικά.

Πλην εξαιρέσεων! Βέβαια η πορεία που διοργανώσαμε την 1η Ιούνη στα Γιάννενα για την εποχή που διανύουμε ήταν μεγαλειώδης με την συμμετοχή 1700 ανθρώπων.

Συνεχίζουμε να παρεμβαίνουμε ενημερώνοντας τον κόσμο και στις πόλεις μας και στα χωριά της περιοχής. Τώρα για τις αντιδράσεις του κόσμου. Τι να σου πω; Άλλοι σοκάρονται και θυμώνουν, άλλοι περιμένουν πως και πως την ανάπτυξη, άλλοι αρνούνται να δουν την πραγματικότητα που έρχεται να μας κατασπαράξει.

Δεν είναι τυχαίο πως σήμερα ο καθένας μας για να επιβιώσει κάνει τιτάνιο αγώνα. Δεν είναι επίσης καθόλου τυχαίο πως μας συνθλίβουν καθημερινά και πως μεγάλος φόβος και ανασφάλεια έχει κυριέψει τον κάθε άνθρωπο που παλεύει να τα βγάλει πέρα. Κυρίως με τον κατευθυνόμενο και επιστημονικά μελετημένο, απόλυτα ελεγχόμενο τρόπο μαζικής «ενημέρωσης» που αποχαυνώνει.

Εδώ βρισκόμαστε ταΐζοντας με την σάρκα μας την κρεατομηχανή τους κι εμείς έχουμε βάλει στοίχημα, να μην ζήσουμε στην Κόλαση του Δάντη.

ΕΡ. Ο αγώνας κατά των εξορύξεων υδρογονανθράκων αφορά όλο τον ελληνικό λαό ή μόνο τους κατοίκους της Ηπείρου;

Στο σημερινό νεοφιλελεύθερο πλαίσιο της υποχώρησης των κρατών, και της υποδούλωσής τους στις πολυεθνικές εταιρίες βλέπε και τις διατλαντικές συμφωνίες που προηγήθηκαν (ΤΤΙΡ CETA κλπ) και με την επίθεση που δεχόμαστε σαν περιοχή (εννοώ όλη την χώρα και όλα όσα γίνονται με τον τρόπο που γίνονται, φαραωνικά έργα και με τις ανεμογεννήτριες και τα φωτοβολταϊκά, τους αγωγούς) πιστεύω πως ο αγώνας μας αφορά όλη την ανθρωπότητα, όπως αφορά κι εμάς ο αγώνας άλλων τοπικών κοινωνιών και στην Ελλάδα και στην υφήλιο.

Καλούμαστε να σπάσουμε αυτό το οικονομικό κατεστημένο που βασίζεται πάνω στην εκμετάλλευση, γιατί οφείλουμε να υπερασπιστούμε την ευημερία και τη ζωή την ίδια ως προνόμιο και υπέρτατο αγαθό.

Πολύ απλά αυτό το οικονομικό σύστημα έχει δοκιμαστεί και παρακμάζει, είναι αναίσχυντο και καταστροφικό, βάρβαρο, όσο και οι αποφάσεις αυτών που ορίζουν, το μέλλον της ανθρωπότητας και του πλανήτη.

Ανεξάρτητα από την έκβαση του αγώνα μας λοιπόν που υπό προϋποθέσεις και μαζική συμμετοχή, θα είναι και νικηφόρος, εμείς και οι συνειδήσεις μας θα έχουμε την ηρεμία πως τουλάχιστον προσπαθήσαμε να προασπιστούμε την ζωή μας και το μέλλον των επόμενων γενεών, ενημερώνοντας και ευαισθητοποιώντας.

Οι υπόλοιποι, αν τελικά τα καταφέρουν, όταν η κατάσταση θα είναι πια μη αναστρέψιμη σε όλα τα επίπεδα, ας απολογηθούν στις επόμενες γενιές πως όλα έγιναν, για «οικονομικούς λόγους».

Δεν υπάρχουν σχόλια: