Από τα «νταμπάνια» δηλ. την ταφή των απορριμμάτων στο ΧΥΤΑ της Φυλής, εξαρτάται η Αττική των 4 εκατoμμυρίων κατοίκων και των 66 Δήμων. Ο χώρος που βρίσκεται στα σύνορα Άνω Λιοσίων και Φυλής, ξεκίνησε το 1960 σαν μια από τις πολλές χωματερές του νομού.
Ήταν ένα παλιό λατομείο που ξεφορτώνανε χύμα κάθε είδους σκουπίδια και απόβλητα. Με τη δημιουργία του Ενιαίου Συνδέσμου των Δήμων το 1990, άρχισαν να θάβονται τα απορρίμματα. Το 2000, έγινε το δεύτερο ΧΥΤΑ Άνω Λιοσίων και από το 2003-2006 αποφασίστηκε η επέκτασή του στο Δήμο Φυλής. Το 2012, έγινε ανάθεση σε ιδιώτη της διαχείρισης των απορριμμάτων με 4 μονάδες επεξεργασίας τους.
Η εξουσιαστική μετάλλαξη στην ηγεσία της Περιφέρειας μεταξύ «Αλεπούδων» και «Λύκων», ξεκίνησε το 2000 με «το τίποτα» συνεχίζεται με «το καθόλου». Το 2014 η κα Δούρου (με την ιδιότητα της Περιφερειάρχου), ακύρωσε την ανάθεση της διαχείρισης των απορριμμάτων μέσω ΣΔΙΤ, ως ασύμβατη με τις ευρωπαϊκές αρχές. Από τότε και μέχρι το 2016, η Περιφέρεια ασχολήθηκε με την Αναθεώρηση του Περιφερειακού Σχεδιασμού, δηλαδή πρόβλεψη για 3 ΧΥΤΥ, έναν στο Γραμματικό με ΕΣΠΑ, δεύτερο στη Νότια Αττική και τρίτο στη Δυτική, αλλά χωρίς χωροθετήσεις, όσο αφορά τις δύο τελευταίες τοποθεσίες.
Κανένα από τα αυτά τα έργα δεν δημοπρατήθηκε. Δεν εγκρίθηκαν, ούτε ώριμα έργα με επιδοτήσεις ΕΣΠΑ για Σταθερούς Σταθμούς Μεταφόρτωσης Απορριμμάτων (βλέπε την άκαρπη προσπάθεια του Δήμου Αθηναίων και τις χαμένες εργατόωρες όσων ασχολήθηκαν και στο τέλος πικράθηκαν). Η κα Δούρου, δηλαδή, εναντιώθηκε και στην προσπάθεια των Δήμων να διαχειριστούν μόνοι τους τα απορρίμματά τους, παρόλο που είχαν ήδη ξεκινήσει χωριστή συλλογή οργανικών σκουπιδιών και ανακυκλωμένων υλικών.
Η απάθεια, η προχειρότητα της αντιμετώπισης, η αδιαφορία, οδηγεί ακόμα μέχρι το τέλος της θητείας της, στο καθημερινό ξεφόρτωμα των απορριμμάτων. Ο ουρανός συνεχίζει να συννεφιάζει από τα σμήνη των γλάρων που εφορμούν στα απόβλητα. Από το 1960 μέχρι και σήμερα εξακολουθεί να είναι προσωρινή Διεύθυνση. Μιλάμε για την «ακολουθία» του ΤΙΠΟΤΑ.
Στις 31/7/19 έγινε κατάληψη της Περιφέρειας από σωματεία, φορείς, περιβαλλοντικές κινήσεις πολιτών, ιδιαίτερα της Δυτικής Αττικής μαζί με την ΠΟΕ – ΟΤΑ. Η κα Δούρου βρέθηκε τον Ιούλιο του 2019 να επαναλαμβάνει τα λόγια της κας Αφρ.Μπιζά (Αντιπροέδρου του ΕΔΣΝΑ), από το 2014: «Η χωρητικότητα του νέου κυττάρου του ΧΥΤΑ είναι 3.550.000 κυβικά μέτρα και εκτιμάται ότι θα διαρκέσει 1-1,5 χρόνο». Και μετά τι;
Μετά πάντα φταίνε: Η παραπληροφόρηση, η κινδυνολογία, τα ψέματα και η καταστροφολογία. Να θυμηθούμε την Ρόζα, όταν μιλούσε για τους παραλληλισμούς που χρησιμοποιεί το κράτος με τα καιρικά φαινόμενα και μεθοδευμένες επικινδυνότητες, μαύρες προφητείες, οι οποίες δεν έγιναν πραγματικότητα, αλλά αφήνουν κάθε περιθώριο στον νεοεκλεγέντα κο Πατούλη να καταγγέλλει το μηδενικό έργο που παραλαμβάνει. Μήπως ο ΧΥΤΑ Φυλής δεν αποτελεί πολιτικό ζήτημα;
Όχι δυστυχώς!!!
Δείχνει από μακριά ότι το «νέο» έρχεται στηριγμένο στα δεκανίκια «του παλιού» και η σήψη βαθαίνει. Υπάρχει σύμπνοια, συμπόρευση, χορός ιδιωτών και κοινοπραξιών, όφελος υπεργολάβων που δεν θα έχουν πια καμία ευθύνη για τις συνέπειες των συνθηκών εργασίας, για τα εργατικά ατυχήματα και τις απολύσεις, σ΄αυτό που χαρακτηρίζεται μεγάλο «περιβαλλοντικό και οικονομικό σκάνδαλο».
Οι απευθείας αναθέσεις ή τα ΣΔΙΤ που αποτελούνται από την σύμπραξη του Δημόσιου και Ιδιωτικού φορέα, θα επιφέρουν πλήγματα και αποσταθεροποιήσεις, στους εργαζόμενους της καθαριότητας των Δήμων, στους εργαζόμενους στον ΧΥΤΑ αλλά και στους κατοίκους των Δήμων, κυρίως της Δυτικής Αττικής.
«Ρεαλιστική λύση» δεν μπορεί να δοθεί από το νέο Περιφερειάρχη και τη Ν.Δ, προς όφελος των εργαζομένων και των κατοίκων των 66 Δήμων της Αττικής.
Το ρήγμα των 40 μέτρων στην χωματερή τον περασμένο Ιούνιο, δημιούργησε ένα τεράστιο πρόβλημα, σχεδόν για ένα μήνα, στην αποκομιδή των απορριμμάτων σ΄ όλους τους Δήμους της Αττικής και ιδιαίτερα της Αθήνας, ο οποίος είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός απορριμμάτων. Όλοι ανεξαίρετα οι Δήμοι απευθύνθηκαν σε εργολάβους (που σε οδηγεί η ανάγκη ή η κυβέρνηση της ολιγωρίας;) και φυσικά δεν μαθεύτηκε το γεγονός.
Η λύση θα επιβληθεί μόνο μέσα από μαζικές κινητοποιήσεις, καταθέσεις ολοκληρωμένων προτάσεων που θα προτάσσουν το κοινωνικό όφελος και όχι την επιβίωση των μεγάλων πολιτικών κομμάτων και την ανάπτυξη μέσω μεγαλοεργολάβων ευεργετών του καθεστηκύου συστήματος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου