Άθλια παζάρια στη σύνοδο για το περιβάλλον

Στην ίδια τη Σύνοδο των G20 στην Ρώμη, οι εκπρόσωποι των πλουσιότερων χωρών που συμμετέχουν και στην Γλασκώβη, για ακόμη μια φορά κατέληξαν σε γενικόλογες διακηρύξεις αποφεύγοντας να πάρουν συγκεκριμένες δεσμεύσεις. Σύμφωνα με το πρακτορείο Ρόιτερς, «η κοινή δήλωση των χωρών για το κλίμα αντικατοπτρίζει τις σκληρές διαπραγματεύσεις που έγιναν ανάμεσα στους διπλωμάτες αλλά το τελικό κείμενο δεν έχει παρά ελάχιστες συγκεκριμένες δράσεις για μείωση των εκπομπών άνθρακα», χρησιμοποιώντας μάλιστα «λιγότερο σκληρή γλώσσα» από προηγούμενες αποφάσεις.

Σύμφωνα τώρα με διαρροές (32.000 σχόλια από κυβερνήσεις, παράγοντες κλπ πάνω στο κείμενο για την απόφαση της Cop26) που δημοσίευσε η Greenpeace για το τι θα συζητηθεί στην Γλασκώβη, αρκετές χώρες ήδη σχηματίζουν ένα λόμπι προκειμένου να «λειάνουν» την τελική απόφαση της συνόδου. Οι χώρες του ΟΠΕΚ δηλώνουν ότι θέλουν να απαλειφθούν οι αναφορές για «ραγδαία απαλλαγή από τα ορυκτά καύσιμα», η κυβέρνηση της Αυστραλίας (η μεγαλύτερη εξαγωγός χώρα σε λιγνίτη) αρνείται ότι η καύση του οδηγεί σε μεγαλύτερες εκπομπές αερίων των θερμοκηπίου. Η Σαουδική Αραβία στην θέση της λέξης «μετασχηματισμός» προτιμάει την λέξη «μεταβατική» με «στοχευμένες παρεμβάσεις». Στην Cop26 θα συμμετέχουν όλες οι μεγάλες εταιρίες πετρελαίου και φυσικού αερίου, που πρόσφατα έχουν επεκταθεί σε επενδύσεις «πράσινης ενέργειας».

Μέσα σε αυτό το κλίμα, την περασμένη εβδομάδα ο ίδιος ο γγ του ΟΗΕ Γκουτέρες δήλωσε ότι ανησυχεί πολύ «για το ενδεχόμενο αποτυχίας της συνόδου στην Γλασκώβη». Αλλά θα ήταν λάθος να συνδέσει κανείς την επερχόμενη αποτυχία με «καλές-πράσινες» και «κακές-μη πράσινες» κυβερνήσεις». 

Στην πρόσφατη Σύνοδο της κατά τα άλλα «πρωτοπόρου» ΕΕ, μια σειρά από χώρες τάχθηκαν υπέρ της αναγνώρισης του ρόλου του φυσικού αερίου (ως «καύσιμο-γέφυρα») και της πυρηνικής ενέργειας ως «πράσινες» εναλλακτικές εναντίον της κλιματικής αλλαγής. Ενώ η υποτιθέμενη στροφή Μπάιντεν από την πολιτική μη-αναγνώρισης της κλιματικής αλλαγής του Τραμπ, στην πράξη δεν έχει σημάνει τίποτε όπως απέδειξε και το πρόσφατο μπλοκάρισμα προγράμματος απεξάρτησης από τα ορυκτά καύσιμα στις ΗΠΑ, μετά από παρέμβαση γερουσιαστών, όχι των ρεπουμπλικάνων, αλλά του Δημοκρατικού Κόμματος.

Η ανικανότητα των κυβερνήσεων και των διεθνών οργανισμών να αντιμετωπίσουν την κλιματική αλλαγή οφείλεται στο ότι είναι υποχείρια άπληστων καπιταλιστών - που τους ενδιαφέρουν το γρήγορο μεγάλο κέρδος και η επικράτησή τους στον διαρκή οικονομικό, και όχι μόνο, πόλεμο με τους ανταγωνιστές τους. Αυτοί οι δύο βασικοί παράγοντες, κέρδος και ανταγωνισμοί, είναι παρόντες σε κάθε σύνοδο και κάθε απόφαση που αυτή παίρνει, παρατείνοντας για «αργότερα» κάθε ουσιαστική αντιμετώπιση.

Η διεθνής γραφειοκρατία των 30.000 διπλωματών, εκπροσώπων πολυεθνικών κλπ που βρίσκεται ήδη στην Γλασκώβη για την Σύνοδο Cop26 θα προσπαθήσει να χαϊδέψει για ακόμη μια φορά τις αυταπάτες των θεσμικών περιβαλλοντικών οργανώσεων που συμμετέχουν στο εσωτερικό της ενώ στην ουσία αυτό που θα υπερασπίσει είναι τα συμφέροντα του κράτους ή της πολυεθνικής που εξυπηρετεί.

Γι’ αυτούς τους λόγους, ο Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας αναμένει για το 2021 όχι μείωση αλλά αύξηση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα κατά 5% σε σχέση με το 2020. Γι’ αυτό οι δεσμεύσεις, από το 2009, των πλουσιοτέρων χωρών, ότι θα ενισχύουν οικονομικά με 100 δις ευρώ τον χρόνο τις φτωχότερες και πληττόμενες από την κλιματική αλλαγή χώρες για να μειώσουν τους ρύπους τους, δεν έγιναν ποτέ πράξη. Πως θα μπορούσε άλλωστε, όταν εδώ και δεκαετίες, με την βούλα των διεθνών θεσμών που αυτές ελέγχουν, έχει στηθεί το επικερδές εμπόριο και «χρηματιστήριο ρύπων» στο οποίο κράτη και επιχειρήσεις τζογάρουν πουλώντας και αγοράζοντας ρύπους, θεωρώντας το «βασικό εργαλείο» απέναντι στην απειλή της κλιματικής αλλαγής!

ergatiki.gr