Για τα προγραμματισμένα έργα εγκατάστασης ανεμογεννητριών και λοιπών ΑΠΕ στον νομό Αχαΐας και την ευρύτερη περιοχή
Για την πράσινη ανάπτυξη ως κομμάτι της αναδιάρθρωσης του κεφαλαίου, το ενεργειακό ζήτημα, τη λεηλασία του φυσικού κόσμου
Για τους απαραίτητους τοπικούς και υπερτοπικους αγώνες που διεξάγονται και πρέπει να συνολικοποιηθουν, ενάντια στα αδηφάγα καπιταλιστικά σχέδια
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΟΛΕΤΗΡΑ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ, ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΟΥΜΕ ΤΟ ΦΥΣΙΚΟ ΚΟΣΜΟ ΑΠΟ ΤΗ ΛΕΗΛΑΣΙΑ ΚΡΑΤΟΥΣ-ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ
To τελευταίο διάστημα, πλήθος βιομηχανικών έργων ΑΠΕ (αιολικά πάρκα, υδροηλεκτρικά φράγματα κλπ) απειλούν τα βουνά και τα ποτάμια της περιοχής μας· συγκεκριμένα το Σκιαδοβούνι και τη Λειψούτα Ερυμάνθου αλλά και τις τοποθεσίες Ορνιθοκάθισμα, Παπαρίτσα και Πλακουτσόβουνο Παναχαϊκού. Παρόμοια απειλή διατρέχουν οι ποταμοί Πείρος και Τεθρέας έπειτα από τις θετικές γνωμοδοτήσεις για τα υδροηλεκτρικά φράγματα. Αρκετές από τις περιοχές αυτές θεωρούνται προστατευόμενες περιοχές του Δικτύου Natura 2000 αλλά, παρ’ όλα αυτά, η δίψα για κέρδος και η ανάγκη του κεφαλαίου και του κράτους για εκμετάλλευση των περιοχών αυτών είναι μεγαλύτερη ακόμα και από την υποτιθέμενη θεσμική προστασία τους. Επί της ουσίας, βρισκόμαστε αντιμέτωπες όχι μόνο με μια άνευ προηγουμένου λεηλασία του φυσικού κόσμου από το κράτος και το κεφάλαιο αλλά και με την καταδίκη της πολύτιμης βιοποικιλότητας των περιοχών μας, του φυσικού μας πλούτου και κατά συνέπεια του μέλλοντος, τόσο του δικού μας όσο και των επόμενων γενεών.
Σε κάθε περίπτωση, η δημιουργία αιολικών πάρκων στα προαναφερθέντα βουνά θα σημάνει το κόψιμο εκατοντάδων δέντρων, τη πιθανή μόλυνση των ρεμάτων και του υδροφόρου ορίζοντα αλλά και το θόρυβο που θα υφίσταται η πανίδα είτε κατά την διάρκεια της κατασκευής των έργων, είτε μετά την εγκατάσταση των ανεμογεννητριών. Επί της ουσίας, μιλάμε για μια άνευ προηγουμένου υποτίμηση των συνθηκών διαβίωσης για όλα τα έμβια όντα των περιοχών αυτών αλλά και για μια δραματική αλλαγή στο μικρο-κλίμα της εκάστοτε περιοχής.
Βέβαια, μέχρι και πριν λίγα χρόνια, οι διάφοροι παπατζήδες και οι κολαούζοι τους διαφήμιζαν τις ανεμογεννήτριες στα βουνά υποσχόμενοι ανάπτυξη και οφέλη για τις τοπικές κοινωνίες, φθηνό ρεύμα για όλους, προστασία του περιβάλλοντος και απεξάρτηση της ενεργειακής παραγωγής από τα ορυκτά καύσιμα. Ωστόσο, σύντομα η πραγματικότητα αποκάλυψε το μέγεθος της απάτης τους και οι τοπικές κοινωνίες αντέδρασαν. Γι’ αυτό και οι επενδυτές και οι κυβερνητικοί εντολοδόχοι τους εκτός από τα ψέμματα και τη συκοφαντία μετέρχονται πληθώρα μέσων προώθησης των σκοπών τους, όπως τις «χορηγίες» στις τοπικές κοινότητες, δηλαδή την προσπάθεια για χρηματισμό και εξαγορά συνειδήσεων αλλά και μη διαφανείς fast track διαδικασίες και βέβαια, όπου χρειάστηκε, τις μονάδες καταστολής της αστυνομίας.
Παρ΄ όλα αυτά, για τις τοπικές κοινωνίες, το μόνο που προσέφεραν τα αιολικά στις κορυφογραμμές, τα υδροηλεκτρικά στα ποτάμια, τα φωτοβολταϊκά στα λιβάδια και τα χωράφια, δεν είναι τίποτε άλλο παρά ρημαγμένα τοπία και υποβάθμιση του βιοπορισμού των φτωχών αγροτών που δεν παρεμβαίνουν δραστικά στη φύση. Από περιβαλλοντική σκοπιά, η εγκατάσταση ΑΠΕ σε ευαίσθητα οικοσυστήματα είναι καταστροφική για το μικρο-κλίμα της περιοχής και ένα γενικό και αόριστο όφελος για την αποτροπή της κλιματικής αλλαγής, μόνο ως στάχτη στα μάτια και δικαιολογία ενός περιβαλλοντικού εγκλήματος μπορεί να θεωρηθεί.
Συνεπώς, είναι σημαντικό να αντιλαμβανόμαστε ότι ο κοινός ολετήρας τόσο της φύσης όσο και της ζωής μας είναι η αδηφάγα ανάγκη του καπιταλισμού για ανάπτυξη και γιγάντωση των δομών του, προκειμένου αυτός να αναπτυχθεί σε κάθε σπιθαμή της γης και του φυσικού περιβάλλοντος αλλά και να βαθύνει την εκμετάλλευση των εργαζομένων με όποιους τρόπους μπορεί.
Παράλληλα, θα πρέπει να αντιλαμβανόμαστε την κρατική-καπιταλιστική προπαγάνδα και να την αποδομούμε στα μυαλά των από τα κάτω της κοινωνίας. Οι αυξήσεις στην ηλεκτρική ενέργεια δεν οφείλονταν στον πόλεμο στην Ουκρανία. Είναι οι κρατικές πολιτικές εκείνες που μετέτρεψαν την ηλεκτρική ενέργεια σε ένα χρηματιστηριακό πολλαπλασιαστή κερδών για τα αφεντικά της ενέργειας. Η απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας, η έναρξη λειτουργίας του Χρηματιστηρίου Ενέργειας, η «πράσινη μετάβαση» και το new green deal είναι πολιτικές που συνέβαλαν τα μέγιστα σε αυτές τις αυξήσεις. Βέβαια, δεδομένου ότι η ενέργεια είναι το προϊόν που εμπεριέχεται σε όλα τα άλλα προϊόντα, η αύξηση των τιμών στην ενέργεια συνεπάγεται άμεσα την αύξηση των τιμών γενικότερα, αποτελώντας, ταυτόχρονα, μια πρώτης τάξεως ευκαιρία τόσο για υπερκοστολόγηση πολλών προϊόντων όσο και για αισχροκέρδεια. Έτσι, βασικά αγαθά και είδη πρώτης ανάγκης γίνονται απρόσιτα για πολλές από εμάς, την ίδια στιγμή που οι μισθοί παραμένουν στα ίδια χαμηλά επίπεδα που ήταν πριν τις αυξήσεις.
Με άλλα λόγια, όσο λεηλατείται η φύση, άλλο τόσο λεηλατείται και η ζωή μας. Όλα αλέθονται στην καπιταλιστική μηχανή αποκλειστικά για το κέρδος του κεφαλαίου. Οι εξωφρενικές αυξήσεις στο ρεύμα -που έχουν συντελέσει με τη σειρά τους στην ασφυκτική αύξηση του κόστους ζωής- δεν οδηγούν μόνο στον πολλαπλασιασμό των κερδών των αφεντικών και τη μετατροπή της ζωής μας σε έναν αγώνα επιβίωσης. Ταυτόχρονα, μετατρέπουν το φυσικό κόσμο σε πεδίο επενδύσεων, καθώς – σύμφωνα με την κυρίαρχη προπαγάνδα – η αύξηση των επενδύσεων σε ΑΠΕ (αιολικά, φωτοβολταϊκά) θα ρίξει -δήθεν- τις τιμές του ρεύματος. Υπόσχονται, εκβιάζοντάς μας, ότι όσα περισσότερα βουνά και όσες περισσότερες κοίτες ποταμών καταστρέψουν, τόσο φθηνότερο ηλεκτρικό ρεύμα θα έχουμε. Προσπαθούν να μας πείσουν ότι η επίθεση στα βουνά και τα ποτάμια θα μας ωφελήσει, ώστε να συναινέσουμε στην καταστροφή τους. Σε κάθε περίπτωση, όλα αυτά δεν είναι τίποτε άλλο από ψέμματα. Άλλωστε η -μέχρι στιγμής- εγκατάσταση ~3000 ανεμογεννητριών στην ελλαδική επικράτεια δεν έχει επηρεάσει ούτε κατ’ ελάχιστο θετικά τους λογαριασμούς μας. Τα αφεντικά και το κράτος έχουν, λοιπόν, δίκιο πως οι κρίσεις γεννούν ευκαιρίες. Με τη διαφορά, όμως, πως οι κρίσεις είναι δικές μας, ενώ οι ευκαιρίες δικές τους.
Δε μας ξεγελάνε. Το κράτος και ο καπιταλισμός σπέρνουν θάνατο, εκμετάλλευση, καταπίεση, καταστροφή και λεηλασία του φυσικού κόσμου. Η επίθεση που δεχόμαστε από τον καπιταλισμό είναι ολομέτωπη και τη βιώνουμε σε κάθε πεδίο της ζωής και της υπόστασής μας. Γι’ αυτό κι εμείς οφείλουμε να οργανωθούμε και να αντεπιτεθούμε σε όλα τα μέτωπα σε έναν κοινό αντικαπιταλιστικό-αντικρατικό-αντιπατριαρχικό αγώνα που θα συνδέει όλους τους επιμέρους αγώνες. Ο αγώνας για έναν κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης και ελευθερίας δεν μπορεί παρά να είναι και αγώνας για την υπεράσπιση του φυσικού κόσμου, των οικοσυστημάτων και των έμβιων πλασμάτων ενάντια στην αδηφάγα καπιταλιστική μηχανή και τον κόσμο του κέρδους, που καταδικάζουν όλες μας στη μιζέρια και τη δυστυχία σπέρνοντας καταστροφή και ερημοποίηση.
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ & ΤΟΥ ΦΥΣΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΟΙΝΟΣ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΣ ΦΥΣΗΣ ΤΗ ΛΕΗΛΑΣΙΑ, ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΓΗ & ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
Προλέτ Accion: Ταξική δράση για την αντεπίθεση στον κόσμο των αφεντικών & την κατάργηση της μισθωτής σκλαβιάς / proletaccion@espiv.net
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου