Μια τεράστια πετρελαιοκηλίδα που η Ναόμι Κλάιν αποκάλεσε "βίαιο τραύμα στον ζωντανό οργανισμό που είναι η ίδια η Γη".
Οι πιο δυσοίωνες προβλέψεις επαληθεύτηκαν.
Η πετρελαιοκηλίδα ήταν παράγοντας θανάτου για 5000 θηλαστικά. 2 έως 5 τρισεκατομμύρια νεαρά ψάρια χάθηκαν. Το ετήσιο κόστος στην αλιεία υπολογίζεται σε 47 εκατομμύρια δολάρια, συμπαρασύροντας τις παράκτιες κοινότητες των ψαράδων και τον πολιτισμό τους. Μόνο το 5% από τις φωλιές των σπουργιτιών σε σημεία του βαλτότοπου με πετρέλαιο διασώθηκε. Το 50% της βιοποικιλότητας στο παράκτιο ίζημα χάθηκε.
Ο Τζον Γουάδεν, ανεξάρτητος παρατηρητής και οικολόγος, πετώντας λίγες μέρες μετά πάνω από τον Κόλπο, μίλησε για αιμορραγία της θάλασσας, μια ρητορική που παραπέμπει στη θεώρηση ορισμένων ιθαγενικών πολιτισμών. Πιστεύουν ότι το πετρέλαιο είναι μέρος του ruiria, του "αίματος της Μητέρας Γης", ότι η ροή της ζωής εξαρτάται από αυτό και ότι οι γεωτρήσεις συνιστούν παραβίαση της ιερότητας.
Θα περίμενε κανείς η ανθρωπότητα να μη πειράξει ξανά με τέτοιο βάναυσο τρόπο τη θάλασσα. Να την αντιμετωπίζει με ευγνωμοσύνη και δέος και να αξιοποιεί την πολύτιμη δυνατότητα της να ενώνει.
Αντ' αυτού κάποιοι παράγουν πολεμικούς βρυχηθμούς από πάνω της στο βωμό των ενεργειακών ανταγωνισμών.
Είναι το ίδιο υλικό αυτό που καταστρέφει το φυσικό περιβάλλον και μολύνει τους ανθρώπους με μίσος και εθνικισμό. Και δεν το χρειαζόμαστε στις ζωές μας.
(Πολλά στοιχεία αντλήθηκαν από το βιβλίο της Naomi Klein, Στις Φλόγες, εκδόσεις Κλειδάριθμος)
Βασισμένο σε ανάρτηση της δημοσιογράφου Μαρίας Λουκά το 2022
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου