Όμως, τώρα κινδυνεύει να εκτελεστεί με απαγχονισμό.
Ιρανοί πράκτορες εξαφάνισαν την Κούρδισσα κοινωνική λειτουργό Παχσάν Αζίζι, την έκλεισαν στην απομόνωση για μήνες και τη βασάνισαν. Η Παχσάν κατάφερε να στείλει μια επιστολή πέρσι το καλοκαίρι όπου περιέγραφε τις «ανακρίσεις» της: Την κρεμούσαν επανειλημμένα ή την έθαβαν 10 μέτρα κάτω απ’ τη γη και μετά την ανέσυραν ξανά. Η φρίκη είναι αδιανόητη. Τώρα, μετά από μια δίκη-παρωδία
, το Ιράν καταδίκασε την Παχσάν σε θάνατο.
Ακτιβιστές για τα ανθρώπινα δικαιώματα καλούν τους πολίτες όλου του κόσμου να διαμαρτυρηθούμε και να απαιτήσουμε την απελευθέρωση της Παχσάν. Άνθρωποι σ’ όλο τον κόσμο στέλνουν ήδη επιστολές στον Gholam Hossein Mohseni Ejei, τον επικεφαλής του δικαστικού σώματος του Ιράν. Είναι ώρα να λάβουμε μέρος στην παγκόσμια έκκληση για δικαιοσύνη και να απαιτήσουμε την απελευθέρωση της Παχσάν.
Η παγκόσμια κατακραυγή ενάντια στην εκτέλεση της Παχσάν δεν αφορά μόνο την δικιά της απελευθέρωση. Δείχνει στο Ιράν ότι ο κόσμος δεν έχει ξεχάσει όσους καταπατούνται τα δικαιώματά τους από το θεοκρατικό-φονταμενταλιστικό καθεστώς του.
Υπογράψτε την ηλεκτρονική φόρμα
Έκκληση της Διεθνή Αμνηστεία
Βιογραφικό
Η Pakhshan Azizi γεννήθηκε στις 7 Αυγούστου 1984 στο Μαχαμπάντ του Ιράν, είναι μία Κουρδο-Ιρανή ακτιβίστρια ανθρωπίνων δικαιωμάτων που επί του παρόντος αναγνωρίζεται ως πολιτική κρατούμενη στο Ιράν. Τον Ιούλιο του 2024, καταδικάστηκε σε θάνατο με την κατηγορία της «ένοπλης εξέγερσης κατά του κράτους». Της επιβλήθηκε επιπλέον ποινή φυλάκισης τεσσάρων ετών για φερόμενη σχέση με το Κόμμα Ελεύθερης Ζωής του Κουρδιστάν (PJAK). Οι νομικοί της εκπρόσωποι αρνήθηκαν αυτούς τους ισχυρισμούς.
Η Pakhshan Azizi αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο Allameh Tabataba'i στην Τεχεράνη με πτυχίο στην κοινωνική εργασία. Στις 16 Νοεμβρίου 2009, ενώ φοιτούσε στο πανεπιστήμιο, μαζί με άλλους Κούρδους φοιτητές, συμμετείχε σε διαμαρτυρία κατά των πολιτικών εκτελέσεων στο Κουρδιστάν, συνελήφθη και φυλακίστηκετ. Αφού αποφυλακίστηκε με εγγύηση στις 19 Μαρτίου 2010 μετά από τέσσερις μήνες κράτησης, η Αζίζι μετακόμισε στην περιοχή του Κουρδιστάν του Ιράκ. Το 2015, η Azizi άρχισε να εργάζεται εθελοντικά στη βορειοανατολική Συρία ως κοινωνική λειτουργός φροντίζοντας πρόσφυγες και θύματα του Ισλαμικού Κράτους.
Η Azizi συνελήφθη στο σπίτι των γονιών της στο Shahrak-e Kharazi της Τεχεράνης από το Υπουργείο Πληροφοριών στις 4 Αυγούστου 2023. Επίσης συνελήφθησαν ο πατέρας της Aziz Azizi, η αδερφή της Pershang κι ο σύζυγος της, Χοσεΐν Αμπάσι,. Τα μέλη της οικογένειας της Pakhshan Azizi αφέθηκαν ελεύθερα μετά από αρκετές ημέρες ανάκρισης, ενώ η Azizi κρατήθηκε στην πτέρυγα 209 της φυλακής Evin σε απομόνωση, για αρκετούς μήνες, κατά τη διάρκεια των οποίων ανέφερε ότι ξυλοκοπήθηκε και βασανίστηκε σωματικά για να αποσπάσει ομολογίες. Της απογορεύτηκε η νομική εκπροσώπηση και όπως και οι επισκέψεις με της οικογένειά της. Στις 11 Δεκεμβρίου 2023, η Azizi μεταφέρθηκε εκτός απομόνωσης στη γυναικεία πτέρυγα των φυλακών Evin. Τον Φεβρουάριο του 2024, η Αζίζι κατηγορήθηκε επισήμως για ένοπλη εξέγερση, από το Τμήμα Πέντε της Εισαγγελίας της Ασφάλειας Evin. Στις 23 Ιουλίου 2024, οι δικηγόροι της ενημερώθηκαν ότι η Azizi είχε καταδικαστεί σε θάνατο από το Τμήμα 26 του Ισλαμικού Επαναστατικού Δικαστηρίου.
Στις 17 Ιανουαρίου 2025, ο Khaled Ali-Panah, ξάδερφος της Verisheh Moradi και εκπρόσωπος της "Campaign for Freedom", ενημέρωσε το BBC Persian ότι η Verisheh Moradi, η Pakhshan Azizi και επτά άλλες γυναίκες που φυλακίστηκαν στη φυλακή Evin είχαν στερηθεί κάθε δυνατότητα επικοινωνίας με τις οικογένειές τους και τους νόμιμους εκπροσώπους τους μέχρι και το προηγούμενο βράδυ. Ο Ali-Panah ανέφερε ότι αυτό το περιστατικό ακολούθησε τη μετάδοση ενός προγράμματος από το Πρακτορείο Ειδήσεων Fars , ένα μέσο που συνδέεται με το Σώμα των Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης (IRGC), το οποίο στοχοποιούσε τους Pakhshan Azizi και Verisheh Moradi. Χαρακτήρισε αυτή τη μετάδοση κατασκεύασμα σε βάρος των δύο ατόμων, που έχουν καταδικαστεί σε θάνατο. Το πρόγραμμα τους κατηγορούσε ότι συνδέονταν με την οργάνωση PJAK, συμμετείχαν στις διαδηλώσεις για την Mahsa Amini και επέστρεψαν στο Ιράν για να προωθήσουν τις δραστηριότητές τους εναντίον της κυβέρνησης, κρυβόμενοι σε «ασφαλή σπίτια». Ο Khaled Ali-Panah απέρριψε τους ισχυρισμούς που παρουσιάστηκαν σε αυτό το πρόγραμμα.
Η Κουρδική Ερυθρά Ημισέληνος και η Οργάνωση Αποκατάστασης και Ανάπτυξης Shams, που βρίσκεται στη βορειοανατολική Συρία, έχουν παράσχει μεταφρασμένες επίσημες επιστολές που πιστοποιούν τον ρόλο της Παχσάν Αζίζι ως κοινωνικής λειτουργού . Ο αδερφός της, Asu Azizi, παρείχε αυτά τα έγγραφα στο BBC Persian . Σε μια δήλωση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης , ο Asu προέτρεψε τον κόσμο να βοηθήσει την αδερφή του να ανατρέψει την δικαστική απόφαση εναντίον της, υποστηρίζοντας: "Η Pakhshan υποστήριζε αποκλειστικά τη δικαιοσύνη και τα δικαιώματα του λαού. Οι κατηγορίες εναντίον της είναι αβάσιμες και άδικες". Περαιτέρω ενημέρωσε το BBC ότι ένας φορητός υπολογιστής, που περιείχε ζωτικής σημασίας έγγραφα σχετικά με την εκτεταμένη δουλειά της Pakhshan με διεθνείς οργανισμούς, κατασχέθηκε από το Υπουργείο Πληροφοριών. Ωστόσο, αυτά τα στοιχεία δεν έχουν παρουσιαστεί στο δικαστήριο ούτε έχουν επίσημα καταγραφεί.
Ο Asu Azizi παρείχε επίσης διάφορες επιβεβαιώσεις από τρεις διεθνείς οργανισμούς που δραστηριοποιούνται σε κουρδικές περιοχές του Ιράκ και της Συρίας, οι οποίοι επιβεβαιώνουν ότι η Pakhshan έχει συμμετάσχει σε εθελοντική κοινωνική εργασία σε αποστολές τους.
Μια συγκεκριμένη επιστολή, υπογεγραμμένη από τη Maja Hess, την ιδρύτρια μιας ελβετικής μη κερδοσκοπικής ανθρωπιστικής οργάνωσης που συμμετέχει σε πρωτοβουλίες που σχετίζονται με την υγεία σε πολλές χώρες, συμπεριλαμβανομένης της βορειοανατολικής Συρίας, επιβεβαιώνει ότι η Pakhshan Azizi προσέφερε εθελοντικά κοινωνική εργασία, βοηθώντας συγκεκριμένα γυναίκες και παιδιά που βρίσκονται εκτοπισμένες στον προφυγικό καταυλισμό Nowruz που βρίσκεται στην περιοχή Derik για πρόσφυγες από την περιφέρεια Sinjar του Βόρειο Ιράκ . Μια άλλη επιστολή από τον Οργανισμό Αποκατάστασης και Ανάπτυξης Shams αναφέρει ότι η Pakhshan Azizi παρείχε υπηρεσίες κοινωνικής εργασίας στον προσφυγικό καταυλισμό Al-Hawl στην Al-Hasakah από τον Σεπτέμβριο του 2017 έως τον Δεκέμβριο του 2021, όπου βοήθησε γυναίκες και παιδιά που είχαν πέσει θύματα πολέμου και βίας. Επιπλέον, η αλληλογραφία από την Ερυθρά Ημισέληνο της Βορειοανατολικής Συρίας επιβεβαιώνει το ρόλο της Pakhshan Azizi ως εθελόντριας κοινωνικής λειτουργού στον καταυλισμό Nowruz από τον Δεκέμβριο του 2014 έως τον Αύγουστο του 2017.
Σε ηχητική δήλωση που δημοσιεύτηκε από το BBC, ο Aziz Azizi, ο πατέρας της Pakhshan, τόνισε ότι η κόρη του ήταν πράγματι κοινωνική λειτουργός και ότι οι δραστηριότητές της ήταν σταθερά ειρηνικές σε όλα τα στάδια της νομικής της υπόθεσης. Παρατήρησε ότι «οι συνθήκες γύρω από την περίπτωση της Pakhshan στερούνται λογικής συνέπειας· είναι απίθανο για ένα άτομο να αναλάβει ταυτόχρονη βραχυπρόθεσμη εκπαίδευση στην οδοντιατρική, την πολιτική και τις στρατιωτικές υποθέσεις».
Στις 16 Ιουλίου 2024, ο Συνασπισμός για τις Γυναίκες στη Δημοσιογραφία - Coalition For Women in Journalism (CFWIJ) εξέδωσε δήλωση αλληλεγγύης προς την Παχσάν Αζίζι, καταδικάζοντας τη σύλληψή της και τη μεταχείρισή της υπό κράτηση. Στις 24 Ιουλίου 2024, την επομένη της ειδοποίησης της ποινής της στην Παχσάν Αζίζι, οι γυναίκες πολιτικές κρατούμενες στις Φυλακές Έβιν οργάνωσαν καθιστική διαμαρτυρία διαμαρτυρόμενη για τη θανατική ποινή που της επιβλήθει. Στις 9 Σεπτεμβρίου 2024, το Κέντρο για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα στο Ιράν εξέδωσε κοινή δήλωση μαζί με είκοσι πέντε άλλες οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων καλώντας το Ιράν να ανακαλέσει τη θανατική ποινή της Παχσάν Αζίζι. Σε αυτούς που συνυπογράφουν την κοινή αυτή δήλωση περιλαμβάνονται οι: Οργανισμός για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα Hengaw, United4Iran, Justice for Iran και Iran Human Rights (IHRNGO). Η οργάνωση ανθρωπίνων δικαιωμάτων Διεθνής Αμνηστία ξεκίνησε μια εκστρατεία εκ μέρους της P. Azizi στις 30 Σεπτεμβρίου 2024. Η οργάνωση δημοσίευσε ένα ανοιχτό υπόδειγμα επιστολής που απευθυνόταν στον Gholamhossein Mohseni Ejei, τον Ανώτατο Δικαστήριο του Ιράν, ενθαρρύνοντας τους ανθρώπους να γράψουν τις δικές τους εκκλήσεις για λογαριασμό της P. Azizi ή να χρησιμοποιήσουν το υπόδειγμα της οργάνωσης. Η Επιτροπή Γυναικών του Εθνικού Συμβουλίου Αντίστασης του Ιράν εξέδωσε μια δήλωση καταδικάζοντας τη θανατική ποινή της P. Azizi στις 8 Ιανουαρίου 2025.
Στις 14 Ιανουαρίου 2025, μια κοινοπραξία ανεξάρτητων εμπειρογνωμόνων των Ηνωμένων Εθνών για τα ανθρώπινα δικαιώματα εξέφρασε σημαντική ανησυχία σχετικά με την απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου του Ιράν να επικυρώσει τη θανατική ποινή της Παχσάν Αζίζι. Οι εμπειρογνώμονες δήλωσαν, «Οι κατηγορίες εναντίον της Παχσάν Αζίζι δεν πληρούν τα κριτήρια των "βαρύτερων εγκλημάτων" όπως επιτάσσει το διεθνές δίκαιο για την εφαρμογή της θανατικής ποινής. Η θανατική της ποινή αντιπροσωπεύει σοβαρή παραβίαση του διεθνούς δικαίου των ανθρωπίνων δικαιωμάτων». Υποστήριξαν περαιτέρω ότι η σύλληψη και η επακόλουθη καταδίκη της P. Azizi φαίνεται να συνδέονται κυρίως με τις νόμιμες δραστηριότητές της ως κοινωνικής λειτουργoύ, συμπεριλαμβανομένης της υποστήριξής της στους πρόσφυγες από το Ιράκ και τη Συρία.
Οι εμπειρογνώμονες των Ηνωμένων Εθνών εξέφρασαν ανησυχία όταν έλαβαν αναφορές ότι η Παχσάν Αζίζι είχε υποστεί σοβαρά ψυχολογικά και σωματικά βασανιστήρια στην απομόνωση, φαινομενικά για να αποσπάσει ομολογία. Επιπλέον, φέρεται να της έχουν αρνηθεί την επίσκεψη από μέλη της οικογένειάς της και την πρόσβαση σε νομική εκπροσώπηση της επιλογής της. Έχει υποστηριχθεί ότι αρκετοί συγγενείς της Azizi είχαν επίσης κρατηθεί προσωρινά και αντιμετώπισαν κατηγορίες εθνικής ασφάλειας, πιθανώς ως μέσο εξαναγκασμού της να ομολογήσει την ενοχή της. «Η χρήση βασανιστηρίων για απόσπαση ομολογίας και η παραβίαση των δικαιωμάτων δίκαιης δίκης καθιστούν τη θανατική ποινή που επιβλήθηκε στον Αζίζι σαφώς αυθαίρετη», δήλωσαν.
Οι ειδικοί τόνισαν την μεγάλη τους δυσαρέσκεια σχετικά με τον αυξανόμενο αριθμό εκτελέσεων στο Ιράν, ο οποίος ξεπέρασε τις 900 το 2024, συμπεριλαμβανομένης μιας ανησυχητικής αύξησης των εκτελέσεων γυναικών. Τόνισαν την επιτακτική ανάγκη για το Ιράν να σταματήσει τις εκτελέσεις που αντιβαίνουν στα διεθνή νομικά πρότυπα και παραβιάζουν τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα. Οι ειδικοί ανέφεραν, «Είμαστε ιδιαίτερα ανήσυχοι για τη συστηματική στοχοποίηση Κούρδων γυναικών ακτιβιστριών μέσω κατηγοριών με πολιτικά κίνητρα. Η δίωξη της Π. Αζίζι αποτελεί παράδειγμα της εντεινόμενης δίωξης που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες ακτιβίστριες της μειονότητας στο Ιράν και αντανακλά μια συνεχή πρόθεση να φιμωθούν, καλλιεργώντας μια διάχυτη ατμόσφαιρα φόβου». Κάλεσαν τις ιρανικές αρχές να ακυρώσουν αμέσως τη θανατική ποινή κατά της Pakhshan Azizi, να ερευνήσουν καταγγελίες για βασανιστήρια και παραβιάσεις των δικαιωμάτων δίκαιης δίκης και να σταματήσουν την παρενόχληση και τη στόχευση γυναικών ακτιβιστριών στο Ιράν. Οι εμπειρογνώμονες δήλωσαν ότι επί του παρόντος συμμετέχουν σε συζητήσεις με την ιρανική κυβέρνηση σχετικά με αυτό το ζήτημα καταπίεσης που υπάρχει στη χώρα.
Η Zahra Rahnavard , εξέχουσα ηγέτης του Ιρανικού Πράσινου Κινήματος, ζήτησε την ακύρωση της θανατικής ποινής που επιβλήθηκε στην Παχσάν Αζίζι. Σε μήνυμα που μεταδόθηκε από το BBC Persian, η Rahnavard ισχυρίστηκε, "Οι αρχές έχουν την ευθύνη να ανακαλέσουν τη θανατική ποινή της Pakhshan Azizi, μιας κοινωνικά συνειδητοποιημένης ακτιβίστριας, και να προβούν στην απελευθέρωσή της". Υπογράμμισε ότι η ακύρωση αυτής της ποινής θα πρέπει να χρησιμεύσει ως μια κομβική ενέργεια που ανοίγει τις πόρτες των φυλακών και ενώνει ξανά όλους τους υποστηρικτές της ελευθερίας με την κοινωνία, δίνοντας προτεραιότητα στην απελευθέρωση των γυναικών που είναι φυλακισμένες σε όλο το λατρεμένο έθνος μας, το Ιράν. Συνοδεύοντας το μήνυμά της, η Zahra Rahnavard μοιράστηκε έναν πίνακα αφιερωμένο στις «θαρραλέες γυναίκες του Ιράν που υπομένουν την καταπίεση της τυραννίας», ολοκληρώνοντας τη δήλωσή της με το σύνθημα « Γυναίκα, Ζωή, Ελευθερία », που έχει τις ρίζες του στον κουρδικό πολιτισμό.
Πηγές: wikipedia,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου