ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΘΗΚΕΥΣΗ ΔΙΟΞΕΙΔΙΟΥ ΤΟΥ ΑΝΘΡΑΚΑ ΣΤΟΝ ΠΡΙΝΟ ΘΑΣΟΥ
Τι είναι το CCS;
Η περίπτωση του Πρίνου Θάσου
CCS (Carbon Capture & Storage) είναι η τεχνολογία δέσμευσης και αποθήκ noευσης διοξειδίου του άνθρακα (CO2). Η εταιρεία «EnEarth», θυγατρική της «Energean», σχεδιάζει τη χρησιμοποίηση των παλιών κενών «πηγαδιών» εξόρυξης πετρελαίου του Πρίνου ως χώρο αποθήκευσης CO2, με ρυθμό αποθήκευσης ως τρία εκατομμύρια τόνους CO2 ετησίως. Οι ρύποι θα προέρχονται από σταθμούς παραγωγής ενέργειας, μονάδες καύσης αποβλήτων, διυλιστήρια, εγκαταστάσεις παραγωγής πλαστικών, λιπασμάτων, τσιμέντου κλπ. Ο σχεδιασμός περιλαμβάνει τη δέσμευση των CO2-ρύπων από τις καμινάδες των εγκαταστάσεων/εργοστασίων, τη μεταφορά τους μέσω αγωγού από τη Βουλγαρία, μέσω θαλάσσης από Κροατία και Ιταλία, αλλά και οδικά από κοντινότερες περιοχές, και την αποθήκευση τους στον Πρίνο. Έτσι, θα δημιουργηθεί κάτω από τα πόδια μας ο μεγαλύτερος χώρος τελικής υγειονομικής ταφής των CO2-ρύπων στην Νοτιοανατολική Ευρώπη, γεγονός που θα έχει ένα τεράστιο αρνητικό αποτύπωμα στο μελλοντικό τουριστικό τοπίο, ενώ εγκυμονεί μεγάλους κινδύνους για το ανθρωπογενές και φυσικό περιβάλλον στο διηνεκές.
Γιατί λέμε ΟΧΙ στην αποθήκευση CO2 στον Πρίνο
1. Το CCS είναι μια επικίνδυνη τεχνολογία που δεν είναι ούτε ασφαλής, ούτε αποτελεσματική και σίγουρα δεν είναι βιώσιμη. Επίσης, δεν είναι επαρκώς δοκιμασμένη αφού δεν έχει πολλά χρόνια δοκιμών. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι το 70% των μεγαλύτερων και πιο διαφημισμένων έργων απέτυχαν, αφήνοντας πίσω τους περιβαλλοντική και οικονομική ζημιά. Αν η τεχνολογία CCS είναι σε πειραματικό στάδιο, θα δεχτούμε εμείς και τα παιδιά μας να γίνουμε πειραματόζωα;
2. Οι CO2 ταμιευτήρες είναι πολύ κοντά στο νησί και στην γύρω περιοχή του κόλπου της Καβάλας. Σε άλλες περιπτώσεις αντίστοιχων υποθαλάσσιων έργων CCS, οι αποστάσεις από την πλησιέστερη στεριά είναι δεκάδες και εκατοντάδες χιλιόμετρα και όχι λίγα μίλια όπως στον Πρίνο.
3. Η ευρύτερη περιοχή είναι σεισμογενής. Εκτός του ότι υπάρχει σοβαρός κίνδυνος διαρροής σε περίπτωση μεγάλου σεισμού, μελέτες δείχνουν την πιθανή αύξηση της σεισμικότητας των περιοχών που φιλοξενούν τέτοια έργα. Γιατί να αναλάβουμε τέτοιο ρίσκο;
4. Στην υπόγεια αποθήκευση CO2, η μονιμότητα της αποθήκευσης δεν μπορεί να διασφαλιστεί. Δημιουργεί νέους συστημικούς κινδύνους που τελικά θα επωμιστούν οι μελλοντικές γενιές ως αιώνιο βάρος.
5. Πολλές μελέτες επισημαίνουν τον κίνδυνο των λεγόμενων «ξαφνικών εκρήξεων - blow outs». Πρόκειται για ξαφνικές, ανεξέλεγκτες απελευθερώσεις CO2 που μπορεί να συμβούν λόγω αύξησης πίεσης. Ο έλεγχος αυτών των εκρήξεων στη θάλασσα είναι πολύ πιο δύσκολος από ό,τι στην ξηρά. Οι διαρροές θα προκαλέσουν οξίνιση του θαλασσινού νερού που θα μειώσει την πλούσια βιοποικιλότητα της περιοχής. Αυτό θα σημάνει υποβάθμιση του θαλάσσιου περιβάλλοντος με καταφανείς συνέπειες στην αλιεία. Πρόκειται να αναλάβει κανείς την ευθύνη του χαμένου εισοδήματος και της αποκατάστασης του φυσικού περιβάλλοντος;
6. Καθώς η πίεση αυξάνει, τα υπόγεια ύδατα σε ακτίνα έως και 100 χιλιομέτρων μπορεί να γίνουν αλατούχα ή να επιβαρυνθούν με βαρέα μέταλλα, καθιστώντας τα ακατάλληλα για την παραγωγή πόσιμου νερού και τη γεωργία. Θα θέσουμε σε κίνδυνο τον παραγωγικό χαρακτήρα του τόπου και το μέλλον χιλιάδων οικογενειών για την εξυπηρέτηση ξένων μεγάλων συμφερόντων;
7. Monitoring / Παρακολούθηση: Η εταιρεία θα είναι υπεύθυνη για 30 με 40 χρόνια. Η κοινωνία αιώνια! Κατά τη διάρκεια του έργου και για αιώνες μετά τη λειτουργία αποθήκευσης, ο χώρος πρέπει να παρακολουθείται σχετικά με την μόνιμη στεγανότητα. Μετά την παρέλευση των συμβάσεων με την εταιρία η επιτήρηση πηγαίνει στο Ελληνικό κράτος. Μπορούμε να εμπιστευτούμε την οποιαδήποτε μετέπειτα σύμβαση ελέγχου και τις μετρήσεις που θα προκύπτουν;
8. Δεν έχουμε καμία εμπιστοσύνη στην εταιρεία και στην Πολιτεία όσον αφορά τη τήρηση των ποιοτικών προτύπων με τα οποία θα γίνει η εισπίεση του CO2. Δεν ξεχνάμε την πρόσφατη (2022) πυρκαγιά στις χερσαίες εγκαταστάσεις στη Ν. Καρβάλη Πως θα ελέγχεται ότι η αποθήκευση θα αφορά καθαρό CO2 και όχι προσμίξεις με άλλους ρύπους; Πως και από ποιον θα τηρούνται οι προδιάγραφες σχετικά με τα μίγματα με το υπάρχον υδρόθειο στις δεξαμενές και το όριο ραδιενέργειας που επιτρέπει το πρωτόκολλο του Λονδίνου;
9. Το έργο δεν είναι σε καμία περίπτωση «έργο μεγάλης εθνικής σημασίας». Οι ρύποι που θέλουν να θάψουν είναι κυρίως εισαγόμενοι προκειμένου να συνεχίσουν να παράγουν ξένες βιομηχανίες, ενώ οι δικές μας έχουν καταδικαστεί σε θάνατο τις τελευταίες δεκαετίες. Τα κέρδη δικά τους, τα σκουπίδια δικά μας
10. Τα έργα CCS δεν απομακρύνουν το CO2 από την ατμόσφαιρα, όπως κάνουν άλλες διαθέσιμες τεχνολογίες, αλλά παρέχουν άλλοθι στις εταιρίες που καίνε ορυκτά καύσιμα να συνεχίσουν να εκπέμπουν CO2. Πρόκειται για μια προσχηματική λύση που εμποδίζει την πραγματική αποδέσμευση από τους υδρογονάνθρακες. Μελέτες έχουν δείξει ότι η όλη διαδικασία, εκτός από ενεργοβόρα, είναι και ιδιαίτερα ρυπογόνα, αφούπαράγει νέο CO2 που φτάνει το 13% του όγκου που αποθηκεύεται. Τι έχουμε τελικά κερδίσει όταν συνεχίζεται η καύση ορυκτών καυσίμων αλλά θάβονται οι ρύποι τους;
11. Δεν υπάρχουν μελέτες για την συμβατότητα και συμβίωση του τουριστικού χαρτοφυλακίου με την μακροχρόνια ταφή CO2. Η περαιτέρω εκβιομηχάνιση της παράκτιας περιοχής και η επιβάρυνση του θαλάσσιου περιβάλλοντος είναι επιζήμια για τον τουρισμό. Η διατήρηση του τουριστικού προϊόντος είναι προτεραιότητα για την επιβίωση της τοπικής κοινωνίας. Θα βάλουμε μπροστά τις δικές μας ανάγκες ή τις κερδοσκοπικές ανάγκες ξένων επιχειρηματικών ομίλων;
Επίλογος...
Αυτά τα σκουπίδια δεν είναι δικά μας
Οι τοπικές κοινωνίες Καβάλας-Θάσου δεν έχουν κανένα όφελος από το έργο, καθώς θα εξυπηρετήσει σχεδόν αποκλειστικά μεγάλα ευρωπαϊκά οικονομικά συμφέροντα, ούτε καν εθνικά, πόσο μάλλον τοπικά. Από την άποψη αυτή δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση «έργο μεγάλης εθνικής σημασίας», αλλά επιβάλλεται από την Κομισιόν.
Ενώ η ΕΕ έχει συμβάλει στην αποβιομηχανοποίηση της ευρύτερης περιοχής, τώρα μας αναγκάζει να θάβουμε κάτω από τα πόδια μας τους ρύπους της δικής της βιομηχανίας.
Κανένα αντισταθμιστικό μέτρο δεν μπορεί να αντισταθμίσει το ΚΑΘΑΡΟ μέλλον αυτού του μοναδικού τόπου που ζούμε εμείς και τα παιδιά μας.
ΓΙΑΤΙ ΛΟΙΠΟΝ ΝΑ ΦΟΡΤΩΘΕΙ Η ΠΕΡΙΟΧΗ ΣΤΙΣ ΠΛΑΤΕΣ ΤΗΣ ΕΝΑ ΤΕΤΟΙΟ ΡΙΣΚΟ ΓΙΑ ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ ΕΩΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΕΧΕΙ ΤΟ ΠΑΡΑΜΙΚΡΟ ΟΦΕΛΟΣ;
Να μη γίνει ο τόπος μας η χαβούζα της Ευρώπης. Άνθρωποι και περιβάλλον πάνω από τα κέρδη των πολυεθνικών.
Τετάρτη 12 Μαρτίου 2025, Λιμένας, Πλατεία Ηρώων, στις 16:30, ΟΛΟΙ στην Πανθασιακή Συγκέντρωση Διαμαρτυρίας.
Λέμε ΟΧΙ στην αποθήκευση CO2 στον Πρίνο.
Η Θάσος μας ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΕΙ η χαβούζα της Ευρώπης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου