Κρίνουμε σκόπιμο να υπενθυμίσουμε στην κυβέρνηση ότι 5 από τις νησίδες του ΝΑ Αιγαίου, με βάση την τελευταία απογραφή πληθυσμού το 2021, κατοικούνται επισήμως. Πρόκειται για τα νησιά Κίναρος, Λέβιθα, Σύρνα, Ζαφοράς και Κουνούπα, ενώ κτηνοτροφικές δραστηριότητες ασκούνται και σε πλήθος άλλων μικρότερων νησίδων. Ποια καλύτερη απόδειξη κυριαρχίας υπάρχει από τη μόνιμη παρουσία Ελλήνων πολιτών και την τακτική άσκηση οικονομικής δραστηριότητας;
Βέβαια η κυβέρνηση δεν δείχνει την ίδια αναισθησία όταν έχει να κάνει με επενδυτές στις ΑΠΕ. Συγκεκριμένα, σε 23 νησίδες του νοτίου και νοτιοανατολικού Αιγαίου, που σχεδόν όλες είχε ανακοινωθεί ότι θα περιληφθούν στο θαλάσσιο πάρκο του Αιγαίου, σχεδιάζεται το φαραωνικό αιολικό εργοστάσιο της εταιρείας Κυκλαδικά Μελτέμια, θυγατρικής της Eunice Energy. Και στις 23 νησίδες αυτές υπάρχουν ακόμα ενεργές βεβαιώσεις παραγωγού για την εγκατάσταση ανεμογεννητριών, όπως επιβεβαιώνει και ο γεωπληροφοριακός χάρτης της ΡΑΑΕΥ. Παρά την ακύρωση του έργου από το ΥΠΕΝ, η ΡΑΑΕΥ ποτέ δεν ανακάλεσε αυτές τις βεβαιώσεις, δίνοντας το δικαίωμα στην εταιρεία να επανέλθει ανά πάσα στιγμή με μια καινούρια Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, με σκοπό την υλοποίηση του έργου. Καμία κίνηση δεν έχει γίνει από την κυβέρνηση για την απολύτως νόμιμη ακύρωση αυτού του έργου.
Οι πρακτικές της ελληνικής κυβέρνησης είναι και από νομικής άποψης έωλες. Η εξαίρεση των νησιών από τα θαλάσσια πάρκα έρχεται σε ευθεία αντίθεση με τη σαφή, τεκμηριωμένη και αδιαπραγμάτευτη θέση που είχε διατυπώσει μεταξύ άλλων και ο τέως Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος, ο οποίος διετέλεσε Καθηγητής στη Νομική Σχολή Αθηνών:
«Οι Συνθήκες της Λωζάνης του 1923 και των Παρισίων του 1947 καθορίζουν, επακριβώς και χωρίς κανένα ερμηνευτικό πρόβλημα, τα σύνορα, το έδαφος και την επ’ αυτών κυριαρχία της Ελλάδας, δίχως ν’ αφήνουν ίχνος “γκρίζας ζώνης” ιδίως στη θάλασσα, και δίχως να υπόκεινται, από την φύση τους, σε αναθεώρηση ή επικαιροποίηση. Το μόνο “ανοιχτό” ζήτημα με την Τουρκία είναι η οριοθέτηση της νησιωτικής υφαλοκρηπίδας».
Στο ίδιο πνεύμα, σε επίσκεψή του στο ΥΠΕΘΑ (4 Ιουνίου 2018), είχε τονίσει με αφορμή το πρόγραμμα NATURA 2000 ότι:
«Οι περιοχές αυτές –συμπεριλαμβανομένων και των κάθε είδους νησίδων και βραχονησίδων, άσχετα από την έκταση ή την κατοίκησή τους– βρίσκονται εντός των ελληνικών και ευρωπαϊκών συνόρων. Κατά συνέπεια, οι τουρκικές διεκδικήσεις είναι αβάσιμες και αυθαίρετες, σε αντίθεση με το Διεθνές και Ευρωπαϊκό Δίκαιο».
Μια τέτοια υποχώρηση δεν είναι «ρεαλισμός». Η στάση της κυβέρνησης δεν αγνοεί επιδεικτικά μόνο την τεράστια επιστημονική δουλειά που έγινε για την ένταξη των νησίδων αυτών στο θαλάσσιο πάρκο Αιγαίου, αλλά και το Διεθνές Δίκαιο, που ρητά αναγνωρίζει την ελληνική κυριαρχία στις νησίδες αυτές.
Η κυβέρνηση οφείλει να αναθεωρήσει τις υποχωρητικές της τακτικές και να εντάξει άμεσα τις νησίδες και βραχονησίδες των Δωδεκανήσων στα θαλάσσια πάρκα. Οτιδήποτε λιγότερο είναι ασέβεια στην ελληνική ιστορία, στο περιβάλλον και στους κατοίκους των νησίδων του ΝΑ Αιγαίου.
Στην εικόνα βλέπουμε τοπίο του νησιού Σύρνα, το οποίο πλέον κατοικείται μόνιμα, έχει οικισμό και εκκλησάκι που λειτουργεί. Η Σύρνα, σύμφωνα με την Ειδική Περιβαλλοντική Μελέτη για τις περιοχές Natura Κυκλάδων και ΝΑ Αιγαίου, θα αποτελούσε το κέντρο του θαλάσσιου πάρκου Αιγαίου - μέχρι να επικρατήσει ο "ρεαλισμός" της κυβέρνησης.
#small_islands_matter
fb.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου