Αγωνιζόμαστε, συμμετέχουμε, ψηφίζουμε ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Τα αλλεπάλληλα πολιτικά πραξικοπήματα της Ν.Δ.

Οι εθνικές βουλευτικές εκλογές του 2007 είχαν προκηρυχθεί μ’ ένα πρωτότυπο προεκλογικό πραξικόπημα, διότι κανένας από τους λόγους που είχε επικαλεσθεί ο Κ. Καραμανλής (κατάρτιση νέου προϋπολογισμού – αναθεώρηση Συντάγματος – μεταρρυθμίσεις) δεν αποτελούσε «εθνικό λόγο» ώστε να δικαιολογείται το αίτημα, προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, της διάλυσης της Βουλής και η προκήρυξη εκλογών. Ταυτόχρονα, όμως, τότε παραγράφηκαν, σύμφωνα με το Νόμο περί ευθύνης υπουργών, όλα τα αδικήματα που είχαν διαπράξει οι υπουργοί του ΠΑΣΟΚ κατά την περίοδο 2000 – 2004. Παρόλα αυτά ο «μονάρχης» πρωθυπουργός το έπραξε ανενδοίαστα. Απεναντίας, ο μοναδικός λόγος, ο οποίος θα έπρεπε να οδηγήσει στην παραίτηση του πρωθυπουργού και στην προκήρυξη των εκλογών, δηλαδή η βιβλική καταστροφή του δασικού μας πλούτου από τις πυρκαγιές του 2007, αποσιωπήθηκε προκλητικά.

Με παρόμοιο πραξικόπημα και με πρόσχημα τις ευρωεκλογές της 7ης Ιουνίου 2009, διέλυσε και πάλι τη Βουλή, με αποτέλεσμα να παραγραφούν τα αδικήματα (π.χ. ομόλογα, βατοπέδι που διέπραξαν υπουργοί του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ.).

Για τρίτη φορά τώρα και μάλιστα στο μέσον της κυβερνητικής του θητείας, ο «πρωθυπουργός της πυρκαγιάς» επικαλείται και πάλι σαν «εθνικό λόγο» την οικονομική κρίση, η οποία είχε ξεσπάσει στις ΗΠΑ, εδώ κι ένα χρόνο.

Οι θεσμοθετημένοι, από την αστική τάξη, μέθοδοι υφαρπαγής της ψήφου του εκλογικού σώματος.

Οι ανομολόγητοι σκοποί των δύο εταίρων (ΝΔ – ΠΑΣΟΚ) του αστικού συνασπισμού εξουσίας ήταν, είναι και θα είναι η νόθευση και η υφαρπαγή της ψήφου του εκλογικού σώματος. Αυτό επιβεβαιώθηκε και με την ψήφιση του νέου εκλογικού νόμου (του γνωστού ως «νόμου Παυλόπουλου»), ο οποίος δίνει το δώρο των πενήντα εδρών στο πρώτο κόμμα και μειώνει το απαιτούμενο ποσοστό για την περιπόθητη αυτοδυναμία στο 39,5%. Βέβαια ο πρώτος διδάξας ήταν ο άλλος εταίρος, το ΠΑΣΟΚ, το οποίο με το λεγόμενο «νόμο Σκανδαλίδη» είχε ανοίξει το δρόμο, προσφέροντας δώρο σαράντα εδρών. Αυτό όμως δεν είχε ικανοποιήσει πλήρως τον τότε ισχυρότερο εταίρο, τη ΝΔ, η οποία άλλαξε «επί τα βελτίω» το νόμο, υποθέτοντας ότι θα είναι εσαεί … το πρώτο κόμμα ! Είναι αναγκαίο να τονιστεί ότι ένα από τα «παραθυράκια» του εκλογικού νόμου προβλέπει ότι όσο λιγότερα κόμματα αντιπροσωπεύονται στη Βουλή, τόσο μειώνεται το ποσοστό της αυτοδυναμίας. Σε περίπτωση εισόδου τεσσάρων κομμάτων το ποσοστό θα μειωθεί στο 39%. Διπλά κέρδη για τα κόμματα της αστικής τάξης. Ο εκάστοτε εκλογικός νόμος, είναι το ισχυρότερο όπλο στα χέρια του θεωρούμενου ως πρώτο κόμμα, για τη νόθευση και την υφαρπαγή της ψήφου του εκλογικού σώματος. Οι άλλοι δύο ισχυροί πυλώνες της αστικής κοινοβουλευτικής αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, πάνω στους οποίους στηρίζεται ο αστικός συνασπισμός εξουσίας για να επιτύχει την εξυπηρέτηση των ταξικών, οικονομικών και πολιτικών συμφερόντων του, είναι η οικονομική ενίσχυση των κομμάτων από τον κρατικό προϋπολογισμό και τα ΜΜΕ (τηλεόραση – ραδιόφωνο – τύπος), που ελέγχονται από τους μεγαλοεργολάβους.

Γιατί προκηρύχθηκαν πρόωρες εκλογές και που θα μας οδηγήσουν;

Κατ’ αρχήν, σύμφωνα με όσα προαναφέρθηκαν, ο τρόπος προκήρυξης και αυτών των εκλογών δείχνει περίτρανα τον ολοκληρωτικό χαρακτήρα και τη σήψη του πολιτικού αστικού συστήματος, αλλά ταυτόχρονα δείχνει και την παρωδία της αστικής αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας. Πλήρης απαξίωση και υποτίμηση από τον πρωθυπουργό των υπουργών του και των βουλευτών του.

Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Ν.Δ. διακήρυσσε από το βήμα της Βουλής, μια μόλις ώρα πριν από το διάγγελμα του «μονάρχη» πρωθυπουργού, ότι κανένας στην Ελλάδα δεν επιθυμεί τις εκλογές!!

Την τελευταία όμως διετία 2007-2009 δημιουργήθηκαν νέα γεγονότα. Πρώτον, η τεράστια καταστροφή του δασικού πλούτου της χώρας, σε συνδυασμό με τα φαινόμενα της λειψυδρίας, της ερημοποίησης και του θερμοκηπίου, αυτό που με δυο λέξεις ονομάζεται «κλιματική αλλαγή». Αυτή η κατάσταση έχει ναρκοθετήσει τη μελλοντική πορεία μας ως χώρας και έθνους. Φυσικά αυτό δεν απασχολεί τον Κ. Καραμανλή και την κυβέρνηση της ΝΔ. Αυτό αποδεικνύεται αδιάσειστα από το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός είχε το απύθμενο θράσος, να προκηρύξει εκλογές αμέσως μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές, με φόντο τα αποκαΐδια και τους νεκρούς. Ούτε βεβαίως για τους νεκρούς της ΛΑΡΚΟ, της ΠΕΤΡΟΛΑ, της ναυπηγοσκευαστικής ζώνης και των εκατοντάδων εργατικών ατυχημάτων ενδιαφέρονται. Δικαίως θα μείνει στην Ιστορία ως «πρωθυπουργός της πυρκαγιάς». Και οι εταίροι του αστικού συνασπισμού εξουσίας η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ ως κατ’ εξακολούθηση εμπρηστές, αφού για άλλη μια φορά αποδείχθηκε ανεπαρκής ο κρατικός μηχανισμός στους τομείς πρόληψης και κατάσβεσης των πυρκαγιών.  Η πληρότητα και η αξιοπιστία των μέτρων προστασίας των δασών της χώρας, έχουν θυσιαστεί ήδη από το 2005 στο βωμό της δημοσιονομικής σταθερότητας και της μη επανόδου της χώρας στο καθεστώς επιτήρησης που μας είχε επιβάλει η Ευρωπαϊκή Ένωση πριν από δυο χρόνια. Δυστυχώς η καταστροφή έγινε και η ζημιά είναι ανεπανόρθωτη. Θα χρειασθούν πολλά χρόνια για να επανέλθει η χλωρίδα και η πανίδα στα επίπεδα που ήταν πριν τις πυρκαγιές και υπό την προϋπόθεση ότι ο,τιδήποτε ξαναβλαστήσει δε θα ξανακαεί. Στη περίπτωση της Πάρνηθας αυτό δε θα γίνει ποτέ! Το θέμα της προστασίας του περιβάλλοντος είναι το ίδιο σημαντικό όπως ο πολιτισμός, η υγεία και η παιδεία του λαού. Απαιτούνται μεγάλα ποσά για τη οργάνωση της αντιπυρικής πολιτικής και προστασίας. Δυστυχώς, εδώ και δεκαετίες οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ δίνουν  μόνο ψίχουλα. Έχουν περικόψει τις δαπάνες υλικοτεχνικής υποδομής για την πυροπροστασία και διαθέτουν αστρονομικά ποσά για στρατιωτικούς εξοπλισμούς, πρωθυπουργικά αεροσκάφη, συνόδους τύπου ΟΑΣΕ, εφήμερους ολυμπιακούς αγώνες και φιέστες τύπου Γιουροβίζιον, ενώ ταυτόχρονα χαρίζουν εκατομμύρια ευρώ στις ποδοσφαιρικές ομάδες. Την τελευταία δεκαετία δαπανήθηκαν μόνον 300 εκατομμύρια ευρώ για τη θωράκιση της χώρας απέναντι στις πυρκαγιές, που αποτελούν όχι απλώς μια πραγματικότητα, αλλά μια εθνική τραγωδία. Απεναντίας, ξοδεύθηκαν περίπου 100 δισεκατομμύρια ευρώ λόγω υποτιθέμενων στρατιωτικών απειλών και της παρουσίας στρατιωτικών δυνάμεων έξω από τη χώρα μας.

Η οικονομική κρίση

Ο δεύτερος παράγοντας που ενέσκηψε σαρωτικός είναι αυτός της οικονομικής κρίσης, σε συνδυασμό με την κοινωνική και νεολαιίστικη έκρηξη του περασμένου Δεκέμβρη. Η σημερινή παγκόσμια κρίση του κεφαλαιοκρατικού τρόπου παραγωγής, συσσώρευσης και ανάπτυξης, με την είσοδο της αμερικανικής και ευρωπαϊκής οικονομίας στη ζώνη της ύφεσης, συνυπάρχει στη χώρα μας με τη διαφθορά και την παρακμή της ελληνικής αστικής τάξης και των πολιτικών εκφραστών της που κυβερνούν την Ελλάδα τα τελευταία τριάντα πέντε χρόνια.

Η χρηματοπιστωτική κρίση είναι ενδογενής. Πρόκειται για την πλήρη αποτυχία των αγορών του ολοκληρωτικού καπιταλισμού, που απελευθερώθηκαν τα τελευταία είκοσι χρόνια. Η ιδιωτική πρωτοβουλία δεν μπορεί να λύσει τα προβλήματα που υπάρχουν στους τομείς της παιδείας, της υγείας, της κατοικίας, των συγκοινωνιών του περιβάλλοντος και της ποιότητας της ζωής. Αυτά θα λυθούν μόνο σε συλλογική και κοινωνική βάση και με άλλο τρόπο παραγωγής. Οι μηχανισμοί σκέψης και γνώσης που έχει υπό τον έλεγχο της η κυρίαρχη αστική τάξη δεν μπορούν πλέον να παράγουν νέες ιδέες. Προτείνουν τις γνωστές λύσεις. Παίρνουν τα χρήματα των φορολογούμενων και τα δίνουν στις τράπεζες και σε άλλους χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς που ελέγχονται και διοικούνται απ’ αυτούς που ευθύνονται για τις χρεωκοπίες και το όργιο πολιτισμού.

Η απάντηση στην οικονομική κρίση, που έχει κλονίσει ισχυρότατα τον ολοκληρωτικό καπιταλισμό της εποχής μας, πρέπει να πάρει μαζικό λαϊκό χαρακτήρα, να έχει διάρκεια και να μην εξαντληθεί μόνο σε ξεσπάσματα οργής κατά του εκάστοτε επιτελείου της αστικής πολιτικής και των κάθε είδους μηχανισμών της κρατικής καταστολής. Η κοινωνία μας επί ΠΑΣΟΚ και ΝΔ έμαθε να ζει με δανεικά. Έτσι σήμερα, εξαιτίας των δανείων η μεν κεντρική κυβέρνηση χρωστάει 280 δισ. ευρώ (άνω τα 105% του ΑΕΠ), τα δε νοικοκυριά και οι επιχειρήσεις 250 δισ. ευρώ (άνω του 100% του ΑΕΠ). Με δυο λόγια χρωστάμε τα τριπλάσια απ’ αυτά που παράγουμε ετησίως. Ταυτόχρονα μόνον κατά το πρώτο εξάμηνο του 2009 χάθηκαν 100.000 θέσεις εργασίας.

Αυτήν τη νέα κατάσταση η κυβέρνηση της ΝΔ δε μπόρεσε να τη διαχειριστεί επιτυχώς για κομματικά, ταξικά και προσωπικά της οφέλη. Υπό την πίεση, τις απαιτήσεις, τις έμμεσες απειλές και τις υποδείξεις των παραγόντων του βιομηχανικού, χρηματιστικού και εφοπλιστικού κεφαλαίου, που επιδιώκει την εφαρμογή ανελέητης αντεργατικής πολιτικής, ενέδωσε στην προκήρυξη των πρόωρων εκλογών, παρόλο που χαρακτηρίστηκε ως «ευθανασία της Ν.Δ.» από πρώην υπουργό της!!

Η αστική τάξη όμως διαθέτει σημαντικό πολιτικό οπλοστάσιο και μπορεί να υλοποιήσει διάφορες εναλλακτικές λύσεις για τη σωτηρία του πολιτικού, κοινωνικού και οικονομικού συστήματος. Το εκλογικό αποτέλεσμα όμως μπορεί να οδηγήσει είτε στην ισχνή αυτοδυναμία του ΠΑΣΟΚ και την αποχώρηση του Κ. Καραμανλή από τον πολιτικό στίβο, είτε ακόμη και στη συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και ταυτόχρονα στην αλλαγή ηγεσίας στη Ν.Δ. Η δεύτερη αυτή εκδοχή (στην οποία συναινούν ουσιαστικά οι ηγεσίες ΝΔ και ΠΑΣΟΚ) αποτελεί την ιδανική λύση που επιθυμεί και το βιομηχανικό – χρηματιστικό σύμπλεγμα. Με αρχηγό της ΝΔ ένα απολύτως πειθήνιο όργανο στα κελεύσματα των ΗΠΑ και πρωθυπουργό το αγαπημένο παιδί και πρώην ομόλογο της Μαντλίν Ολμπράϊτ (υπουργού εξωτερικών των ΗΠΑ κατά τους βομβαρδισμούς των λαών της Γιουγκοσλαβίας το 1999), η εξαρτημένη αστική τάξη της Ελλάδας θα πανυγηρίζει. Δεν αποκλείονται επίσης οι κεντροακροδεξιές (ΝΔ – ΛΑΟΣ) ή κεντροαριστερές (ΠΑΣΟΚ – ΣΥΝ) λύσεις. Τέλος το νέο «φορείο συναίνεσης» που εμφανίζεται ως κόμμα, αλλά στην πραγματικότητα είναι ΜΚΟ «τύπου Ουκρανίας» ονομάζεται Οικολόγοι Πράσινοι. Είναι συνεργάτες των Γερμανών Πράσινων που βομβάρδισαν το 1999 μαζί με το ΝΑΤΟ τους λαούς της πολύπαθης Γιουγκοσλαβίας, ευνοείται δημοσκοπικά από ορισμένες εφημερίδες και μπορεί ν’ αποτελέσει το κοινοβουλευτικό δεκανίκι είτε της ΝΔ είτε του ΠΑΣΟΚ.

ΝΔ – ΠΑΣΟΚ έχουν την ίδια πολιτική – Είναι αρεστοί στο κεφάλαιο

Το θράσος ΝΔ και ΠΑΣΟΚ όταν μιλούν για διαφάνεια και πάταξη της διαφθοράς είναι πράγματι απύθμενο. Το σκάνδαλο της Ζίμενς αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα:
Πρώτον, είναι επιβεβαιωμένο από τον Θ. Τσουκάτο, στενότατο συνεργάτη του τότε πρωθυπουργού Κ. Σημίτη, ότι πριν από τις ευρωεκλογές 1999 η Ζίμενς έδωσε στο ΠΑΣΟΚ ένα εκατομμύριο μάρκα τα οποία κατέθεσε στο ταμείο του κόμματος κι αυτός απλώς μεσολάβησε για το άνοιγμα του τραπεζικού λογαριασμού. Ο Θ. Τσουκάτος κατηγορείται για τα κακουργήματα της παθητικής δωροδοκίας και της νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα. Δεύτερον, η ΝΔ αρνείται να προχωρήσει σε σύσταση εξεταστικής επιτροπής για το σκάνδαλο Ζίμενς (η οποία φημολογείται ότι έχει δώσει 100 εκατομμύρια μάρκα για δωροδοκίες και μίζες) και επιδιώκει τη συγκάλυψη του, διότι φοβάται τις εις βάρος της αποκαλύψεις. Για το λόγο αυτό άλλωστε επέδειξε σκόπιμη ολιγωρία και επέτρεψε σε δυο μεγαλοστελέχη και διακινητές του μαύρου πολιτικού χρήματος (Χριστοφοράκο, Καραβέλα) να διαφύγουν στο εξωτερικό. Αντ’ αυτής προτείνει τη σύσταση διακομματικής επιτροπής για τη διαφάνεια την οποία όμως αρνείται το … ΠΑΣΟΚ! Ας μην ξεχνάμε ότι διαφθορά, υψηλό δημόσιο χρέος και δημοσιονομικά ελλείματα πηγαίνουν μαζί.
Όλοι οι νόμοι που ψηφίστηκαν επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ ενίσχυσαν το κεφάλαιο εις βάρος των μισθωτών των συνταξιούχων και των αγροτών. Ως χαρακτηριστικό παράδειγμα αναφέρουμε το λεγόμενο «νόμο Ρέππα» (Ν. 2639/1998) στον οποίο παραβλέπεται η τριήμερη και τετραήμερη απασχόληση των εργαζομένων με αντίστοιχη μείωση των μισθών και σύνταξη στα 67. Μια εβδομάδα πριν από την προκήρυξη των εκλογών ψηφίστηκε από ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΛΑΟΣ το λεγόμενο «μνημόνιο κατανόησης» μεταξύ Ελλάδας και Στρατηγείου του ΝΑΤΟ, με αποτέλεσμα να επιτρέπονται οι νατοϊκές ασκήσεις οπουδήποτε στη χώρα μας χωρίς προηγούμενες διαβουλεύσεις με την κυβέρνηση. Τα ελληνικά εδάφη αποτελούν πλέον τμήματα της στρατηγικής διοίκησης του ΝΑΤΟ.

Ποιοι είναι οι δεξιοί Οικολόγοι Πράσινοι;

Τα ιδρυτικά στελέχη τους έκαναν κατά τις τελευταίες δυο δεκαετίες αρκετές απόπειρες συγκρότησης πολιτικού φορέα, αμέσως μετά την αποχώρησή τους (προς …δεξιά κατεύθυνση) από τους Οικολόγους Εναλλακτικούς. Έτσι εμφανίστηκαν ως «Ομοσπονδία», «Πολιτική Οικολογία», «Πράσινη Πολιτική» και τελευταία ως «Οικολόγοι Πράσινοι». Στην ιδρυτική τους διακήρυξή, δεν υπάρχει λέξη για την ακρίβεια, την ανεργία, το ασφαλιστικό, την Ε.Ε. του πολέμου, του κεφαλαίου, του ρατσισμού, της περιβαλλοντικής καταστροφής. Ούτε λέξη για τους εργαζόμενους και τους λαούς της Ευρώπης, οι οποίοι εδώ και μια δεκαετία ζουν μια πρωτοφανή αντιδραστική λαίλαπα ενάντια στο βιοτικό τους επίπεδο, καθώς και στο σύνολο των κοινωνικών και πολιτικών τους δικαιωμάτων και κατακτήσεων. Ούτε λέξη για την πλήρη κατεδάφιση του «κοινωνικού κράτους», τη διόγκωση των κοινωνικών ανισοτήτων ανάμεσα στις πλούσιες και τις φτωχές περιφέρειες της λεγόμενης ευρωπαϊκής «ολοκλήρωσης», τα 25 εκατομμύρια ανέργων και τα 80 εκατομμύρια φτωχών. Είχαμε επισημάνει ότι δεν πρόκειται για νέο φορέα, ο οποίος θα εμπλουτίσει την προοπτική της ριζοσπαστικής οικολογίας στη χώρα μας και στην Ευρώπη, αλλά ουσιαστικά για ένα νέο «φορείο συναίνεσης». Ουσιαστικά επιδιώκουν το «πρασίνισμα» του καπιταλισμού. Δεν μπορούν να κατανοήσουν, ότι ο μεγαλύτερος εχθρός του ανθρώπου και της φύσης, της κοινωνίας και του περιβάλλοντος είναι ο κεφαλαιοκρατικός τρόπος παραγωγής, δηλαδή οι κυρίαρχες παραγωγικές σχέσεις, οι οποίες έχουν επιβληθεί με κάθε τρόπο, στους εργαζόμενους, έχουν ως κύριο σκοπό τη δημιουργία εμπορευμάτων και κέρδους και αντιμετωπίζουν τόσο το περιβάλλον όσο και την εργατική δύναμη ως εμπορεύματα. Γι’ αυτό κατά τη διάρκεια των πυρκαγιών του 2007 ζήτησαν να σχηματιστεί κυβέρνηση εθνικής ενότητας και σύσκεψη όλων των κομμάτων με τη συμμετοχή της …. Πυροσβεστικής!!  Και τώρα απλά και μόνον την παραίτηση δυο υπουργών για να μη θίξουν τη Ν.Δ.


Οι θέσεις τους για την Ε.Ε., το Ευρωσύνταγμα, το Κυπριακό και το Παλαιστινιακό δείχνουν ολοφάνερα ότι σε θέματα εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής συμφωνούν είτε με τη ΝΔ είτε με το ΠΑΣΟΚ. Στα δημοψηφίσματα που έγιναν στη Γαλλία και την Ολλανδία για το λεγόμενο Ευρωσύνταγμα προπαγάνδισαν υπέρ του «Ναι», συνεπείς με τις θέσεις τους υπέρ της Ε.Ε. του κεφαλαίου, της ανεργίας, της καταστολής, του ρατσισμού και της πυρηνικής ενέργειας.

Το Απρίλιο 2004 όταν ετέθη σε δημοψήφισμα στην Κύπρο το αμερικανοβρετανικής έμπνευσης «Σχέδιο Ανάν», με το οποίο νομιμοποιούνταν η τουρκική εισβολή και κατοχή στη Βόρεια Κύπρο, οι έποικοι και οι βρετανικές στρατιωτικές βάσεις και  θεσμοθετούνταν η διχοτόμηση με τη δημιουργία δύο «συνιστώντων κρατών», προπαγάνδισαν υπέρ του επαίσχυντου «ναι», χέρι-χέρι με ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ.

Κατά την τελευταία βάρβαρη εισβολή του Ισραήλ στη Γάζα ζήτησαν «να εγγυηθεί η διεθνής κοινότητα τα σύνορα και την ασφάλεια του… Ισραήλ (!), θέτοντας στην ίδια θέση θύτες και θύματα, σύμφωνα με τις επιταγές της Ε.Ε.

Όταν το 1999 οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ με τη βοήθεια της Ε.Ε. είχαν βομβαρδίσει του λαούς της Γιουγκοσλαβίας, οι δεξιοί Οικολόγοι Πράσινοι είχαν συνεργαστεί με τους επίσης δεξιούς Γερμανούς Πράσινους, οι οποίοι είχαν ως επικεφαλής τους τον Γιόσκα Φίσερ, υπουργό εξωτερικών στην κυβέρνηση Σρέντερ, και είχαν συναινέσει σ’ εκείνα τα εγκλήματα.

Είναι αυτονόητο λοιπόν γιατί οι Οικολόγοι Πράσινοι αφενός είναι περιζήτητοι εταίροι από ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ. Δεν έχουν πολιτικό έρμα. Το ερμαφρόδιτο, πολιτικά, αυτό σχήμα, εξυπηρετεί μόνον προσωπικά συμφέροντα. Είναι ολοφάνερο ότι αποτελούν την οικολογία του συστήματος, τη διαχείριση του οποίου επιθυμούν ν’ αναλάβουν. Γι’ αυτό το λόγο εύκολα ενσωματώνονται σ’ αυτό.  Γι’ αυτό καμία αριστερή ψήφος σ’ αυτούς. Είναι επικίνδυνοι. Ο νοών νοείτω.

Τι είναι η ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.;

Η συγκρότηση της ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ (ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.) είναι το αποτέλεσμα επίπονων προσπαθειών για την ενότητα στη δράση των οργανώσεων της Αντικαπιταλιστικής Αριστεράς και της Ριζοσπαστικής Οικολογίας. Για πρώτη φορά από το 1974 επιτεύχθηκε τόσο μεγάλος βαθμός συσπείρωσης. Αποτελεί μια ευρύτερη και βαθύτερη πολιτική και ιδεολογική κατάκτηση του λαϊκού κινήματος από τη σκοπιά της εργατικής και οικολογικής χειραφέτησης. Η συνεργασία αυτή αντιπαρατίθεται τόσο με τα αστικά πολιτικά κόμματα και την πολιτική τους (Ν.Δ – ΠΑ.ΣΟ.Κ) όσο και με τους θεσμούς του αστικού πολιτικού συστήματος (Ε.Ε, οικονομία της αγοράς και μοντέλο ανάπτυξης που καταστρέφουν το Περιβάλλον και δηλητηριάζουν καθημερινά τις ζωές μας, κρατική καταστολή). Τους θεσμούς αυτούς δεν τους υποστηρίζουν ανεπιφύλακτα μόνον η Ν.Δ., το ΠΑ.ΣΟ.Κ, το ΛΑ.Ο.Σ. και  οι Οικολόγοι Πράσινοι, αλλά με τον τρόπο του και ο ΣΥΝ.

Ταυτόχρονα, η ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α αγωνίζεται για να ιεραρχήσει ξανά όλες τις ανάγκες των εργαζομένων με γνώμονα την απελευθέρωση Ανθρώπου και Φύσης από τα δεσμά της εκμετάλλευσης. Διακηρύσσει προς κάθε κατεύθυνση ότι η λύση του οικολογικού ζητήματος, ως κατ’ εξοχήν πολιτικού προβλήματος, βρίσκεται στα χέρια των δυνάμεων της Αντικαπιταλιστικής Αριστεράς και της Αντικαπιταλιστικής Ριζοσπαστικής Οικολογίας που αγωνίζονται για την ανατροπή του καπιταλισμού κι όχι για το «πρασίνισμά» του.