Κίνδυνος από το βιομηχανικό χωροταξικό

Το απαράδεκτο θεσμικό πλαίσιο (Μεταλλευτικός Κώδικας από την εποχή της χούντας) προστατεύει την μεταλλεία (δηλαδή την επιχειρηματική δραστηριότητα) ως «εθνικής ωφελείας». Σ’ αυτό ήρθε να προστεθεί και το λεγόμενο «Ειδικό Χωροταξικό Πλαίσιο για τη Βιομηχανία», το οποίο ισχύει ως νόμος από τις 13 Απριλίου 2009 και ουσιαστικά καταργεί τη δασική νομοθεσία και τη νομοθεσία για τις προστατευόμενες περιοχές. Πέρα από την ίδια την εξορρυκτική δραστηριότητα, το χωροταξικό της βιομηχανίας επιτρέπει, ή μάλλον ενθαρρύνει, την εγκατάσταση μεταποιητικών μονάδων στον ίδιο χώρο της εξόρυξης, με στόχο την καθετοποίηση της παραγωγής. Απ’ αυτή τη γενική κατεύθυνση δεν εξαιρούνται ούτε τα δάση, ούτε οι περιοχές NATURA, ούτε οι Ζώνες Ειδικής Προστασίας, παρά μόνον οι «οικότοποι κοινοτικής προτεραιότητας». Τα πάντα επιτρέπονται, με την προϋπόθεση ότι η ενδιαφερόμενη εταιρεία θα αναλάβει να «δασώσει» μια έκταση ίση με το δάσος που θα καταστρέψει!


Το Εθνικό Χωροταξικό (που υιοθέτησε πλήρως τις θέσεις του Συνδέσμου Μεταλλευτικών Εταιρειών), εδραιώνει τη θέση των μεταλλευτικών επιχειρήσεων, καθιστά βέβαιη την καταστροφή των δασών, των προστατευόμενων περιοχών και την παράδοση εκατομμυρίων στρεμμάτων σε ληστρικές δραστηριότητες εκμετάλλευσης, με μοναδικό κριτήριο το κέρδος των εταιρειών.
Σύμφωνα με δηλώσεις κ. Βιδάλη του Προέδρου του ΣΜΕ και της S&B, ο στόχος αυτών των διατάξεων είναι «Να ακυρωθεί η δυνατότητα του Συμβουλίου της Επικρατείας να ανατρέπει μεταλλευτικές επενδύσεις επικαλούμενο έλλειψη χωροταξικού σχεδιασμού …».