Εδώ και δύο χρόνια, με συνεχή δημοσιεύματα αποκαλύπτουμε τις μεθοδεύσεις της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας προκειμένου να πετύχει τον αποχαρακτηρισμό πευκοδάσους 125,44 στρεμμάτων, ηλικίας 25-40 χρόνων και με 100% κάλυψη, στο Παλιούρι Χαλκιδικής, όπως απαιτεί εταιρία συμφερόντων Ιβάν Σαββίδη, που θέλει να χτίσει στο δάσος πολυτελείς βίλες.
Στη μεθόδευση αυτή πρωταγωνιστικό ρόλο έπαιξε ο πρώην προϊστάμενος της Γενικής Διεύθυνσης Δασών και Δασικού Περιβάλλοντος Κ. Δημόπουλος, ο οποίος για τις υπηρεσίες του ως «γιέσμαν» προήχθη σε γενικό διευθυντή Περιβαλλοντικής Πολιτικής, παρά το γεγονός ότι το επιστημονικό του πεδίο υπολείπεται αυτού που απαιτείται για την κατάληψη της συγκεκριμένης θέσης.
Από τις 29 Μάρτη του 2019, που συγκλήθηκε το Τεχνικό Συμβούλιο Δασών (ΤΣΔ), το χορό του αποχαρακτηρισμού σέρνουν τα πέντε μέλη του, με πρωταγωνιστές την πάρεδρο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους (ΝΣΚ) Αφ. Ιωσηφίδου, η οποία υπηρετεί στο γραφείο του Νομικού Συμβούλου του υπουργού Περιβάλλοντος, και ο προϊστάμενος της Διεύθυνσης Δασικών Εργων και Υποδομών Σ. Τσιλίκουνας. Ο δεύτερος υπογράφει την εισήγηση που συνέταξε δασοπόνος που υπηρετεί στη Διεύθυνσή του, κύριο περιεχόμενο της οποίας είναι η προσπάθεια αποχαρακτηρισμού του πευκοδάσους, με επίκληση διατάξεων του νόμου 248/1976 και του δασοκτόνου νόμου 3208/2003, οι οποίες όμως έχουν καταργηθεί με την παράγραφο 5α του άρθρου 29 του νόμου 3937/2011 (για τη βιοποικιλότητα). Επίσης, με επίκληση του ΕΣΧΑΔΑ (Ειδικό Σχέδιο Χωρικής Ανάπτυξης του Δημοσίου Ακινήτου). Το ΕΣΧΑΔΑ στηρίχτηκε στις καταργημένες διατάξεις του δασοκτόνου νόμου, με τις οποίες νομιμοποιούνταν ο προσωρινός κτηματικός χάρτης του νόμου 248/1976, σύμφωνα με τον οποίο το δάσος των 125,44 στρεμμάτων είχε χαρακτηριστεί αγροτική γη.
Η πάρεδρος του ΝΣΚ προσπάθησε, εκμεταλλευόμενη την ιδιότητα της νομικού, να πείσει τα υπόλοιπα μέλη του ΤΣΔ, ότι είναι σωστές οι απόψεις που διατύπωσαν η δασοπόνος και ο Τσιλίκουνας.
Επειδή πρόκειται για ιδιαίτερα σοβαρή υπόθεση και δεν είμαστε διατεθειμένοι να αφήσουμε να περάσει ο προκλητικός αποχαρακτηρισμός αυτού του πευκόδασος, που είναι δίπλα σχεδόν στη θάλασσα επικοινωνήσαμε με μέλη του ΤΣΔ, συζητήσαμε μαζί τους και διαβάσαμε την εισήγηση. Διαπιστώσαμε ότι μέλη του ΤΣΔ εντυπωσιάστηκαν από τα λεγόμενα της νομικού, την οποία θεώρησαν σοβαρή μελετήτρια του προβλήματος. Δυστυχώς, τα μέλη αυτά δεν έχουν όλο το φάκελο και δε μελέτησαν τα στοιχεία. Τους εφοδιάσαμε με όλο το υλικό και σταθήκαμε ιδιαίτερα στις διατάξεις του νόμου 3937/2011 για τη βιοποικιλότητα, με τις οποίες καταργήθηκε ο αποχαρακτηρισμός του δάσους και νομιμοποιήθηκε για μια ακόμη φορά -εμμέσως πλην σαφώς- η Πράξη Χαρακτηρισμού που είχε κάνει ο Δασάρχης Κασσάνδρας στις 20 Σεπτέμβρη του 2010, η οποία είχε τελεσιδικήσει.
Η Πράξη Χαρακτηρισμού δεν προσβλήθηκε. Και η 20ή Σεπτέμβρη του 2010, που εκδόθηκε η Πράξη Χαρακτηρισμού, με τις 29 Μάρτη του 2011, που δημοσιεύτηκε ο νόμος 3937 για τη βιοποικιλότητα, είναι πολύ κοντά.
Στην αρχική συζήτησή μας, τα μέλη του ΤΣΔ επικαλούνταν ταυτόχρονα το νόμο 248/1976, με τον οποίο είχε αποχαρακτηριστεί αυτό το δάσος και το ΠΔ για το ΕΣΧΑΔΑ, βάσει του οποίου στη συνολική έκταση των 330 στρεμμάτων το δάσος ήταν μόνο 7,5 στρέμματα! Όταν όμως ενημερώθηκαν ότι οι διατάξεις του νόμου 248/1976 καταργήθηκαν, έπαψαν να υποστηρίζουν ότι αυτό το πευκόδασος, με δασοκάλυψη 100%, δεν είναι δάσος. Διαπιστώσαμε, ακόμα, ότι κλονίστηκε η αρχική καλή εντύπωση που είχαν σχηματίσει για την πάρεδρο του ΝΣΚ. Δύο φορές επισημάναμε στους συνομιλητές μας ότι η δικηγόρος εκτελεί εντολές της πολιτικής ηγεσίας και ότι θέλει να τους παγιδεύσει, για να γνωμοδοτήσουν ότι είναι αγροτική γη και να εισηγηθούν στην Επιτροπή Εξέτασης Αντιρρήσεων (ΕΕΑ) να προχωρήσει στον αποχαρακτηρισμό του δάσους. Την πρώτη φορά εξέφρασαν τη διαφωνία τους, τη δεύτερη, όμως, που έλαβαν γνώση των διατάξεων που προαναφέραμε, δεν επανέλαβαν τη διαφωνία τους.
Σημειώνουμε τις διατάξεις του νόμου 3208/2003 που καταργήθηκαν με την παρ. 5α του άρθρου 29 του νόμου για τη βιοποικιλότητα:
Παράγραφος 10, του άρθρου 21, του δασοκτόνου νόμου 3208/2003: «Ο χαρακτήρας των εκτάσεων που εμφανίζονται στον προσωρινό ή οριστικό κτηματικό χάρτη που καταρτίστηκε με τις διατάξεις του Ν. 248/1976 ως μη δασικές, καθώς και ο χαρακτήρας των εκτάσεων που κρίθηκαν με αμετάκλητες δικαστικές αποφάσεις, κατά την διαδικασία των άρθρων 12 επ. του ίδιου νόμου ότι δεν αποτελούν δάσος ή δασική έκταση, παραμένει έγκυρος και ισχυρός και δεν επανεξετάζεται από τον οικείο δασάρχη ή τις, κατά το άρθρο 10 παράγραφος 3 του Ν. 998/1979, Επιτροπές Επιλύσεως Δασικών Αμφισβητήσεων, ή άλλο αρμόδιο όργανο προβλεπόμενο από τις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας. Το Δημόσιο δεν δικαιούται να προβάλει εμπράγματα δικαιώματα επί των εκτάσεων, που με τις διατάξεις του παραπάνω νόμου κρίθηκε ότι δεν ανήκουν στην κυριότητά του».
Κάποιοι από τους δασολόγους υπηρεσιακούς παράγοντες είδαν πού οδηγεί αυτή η καταστροφική διάταξη και διαμόρφωσαν την παράγραφο 5α του άρθρου 29 του νόμου 3937/2011, με την οποια καταργήθηκε η διάταξη της παραγράφου 10 του άρθρου 221 του νόμου 3208/2003 που προαναφέραμε. Την παραθέτουμε: «5.α Καταργείται το δεύτερο εδάφιο… και η παράγραφος 10 του άρθρου 21 του ίδιου νόμου» (δηλαδή του Ν. 3208/2003).
Παραπέρα, και ο πρώην προϊστάμενος της Διεύθυνσης Προστασίας Δασών και Αγροπεριβάλλοντος Α. Καπετάνιος (που οι συριζαίοι τον χρησιμοποίησαν στις βρωμοδουλιές του αποχαρακτηρισμού και της νομιμοποίησης των δασοκτόνων νόμων των Σαμαροβενιζέλων, όπως οι δασοκτόνοι νόμοι 4280 και 4315 του 2014, και στη συνέχεια τον πέταξαν σαν στυμμένη λεμονόκουπα) είχε παραδεχτεί ότι δεν ισχύει πλέον η διάταξη του νόμου 248/1976, με την οποία είχε αποχαρακτηριστεί το δάσος των 125,44 στρεμμάτων στο Παλιούρι.
O εν λόγω υπηρεσιακός παράγοντας είχε σαμποτάρει τις προσπάθειες των δασολόγων του Δασαρχείου Κασσάνδρας, της Διεύθυνσης Δασών Χαλκιδικής, της Διεύθυνσης Συντονισμού και Επιθεώρησης της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μακεδονίας-Θράκης, της Γενικής Διεύθυνσης Δασών και Αγροπεριβάλλοντος της ίδιας Αποκεντρωμένης Διοίκησης, καθώς και της Διεύθυνσης Διαχείρισης Δασών της Γενικής Διεύθυνσης Δασών και Δασικού Περιβάλλοντος να υπερασπιστούν το δασικό χαρακτήρα της έκτασης των 125,4 στρεμμάτων και να αναγκάσουν την εταιρία του Σαββίδη να δεχτεί ότι είναι δάσος και να στείλουν τον Ιούνη του 2017 σχέδιο δόμησης σύμφωνα με το άρθρο 49 παράγραφος 4 του νόμου 998/1979.
Σε κείμενο που έστειλε στις 18 Μάη του 2017 ο Α. Καπετάνιος αναφέρει ανάμεσα στ’ άλλα: «Επιπροσθέτως και σύμφωνα με την υπ’ αριθ. 2972/20-9-2010 τελεσίδικη Πράξη Χαρακτηρισμού… για την εναπομείνασα έκταση των 313,927,48 τ.μ. από το συνολικό εμβαδό των 322.572.00… είχε αρχικώς εκδοθεί το υπ’ αριθ. 3075/23-9-2009 απαντητικό έγγραφό σας, κατά το οποίο η υπόψη έκταση χαρακτηρίσθηκε στον προσωρινό κτηματικό χάρτη του ν. 248/1976 ως μη δασική, κατά τα ισχύοντα της διάταξης του άρθρου 21 παρ. 10 του ν. 3208/2003. Η σχετική διάταξη καταργήθηκε σύμφωνα με την διάταξη της παρ. 5α του άρθρου 29 ν. 3937/2011… Εν συνεχεία, και σύμφωνα με τον αναρτημένο και θεωρημένο δασικό χάρτη Π.Ε. Χαλκιδικής, έκταση εμβαδού 125.436,31 τ.μ. ευρισκόμενη εντός της έκτασης των 313.927,48 τ.μ., περιγράφεται ως ΑΔ, ήτοι: άλλης μορφής το έτος 1945, σήμερα σύμφωνα με τους ορθοφωτοχάρτες έτους 2007-2009 της ΕΚΧΑ ως δάσος». Είναι, λοιπόν, ξεκάθαρη η τοποθέτηση του Α. Καπετάνιου, τόσο για τις διατάξεις του νόμου 248/1976 όσο και για το χαρακτήρα της έκτασης των 125,44 στρεμμάτων ως δάσους.
Παραπέρα, όσον αφορά την Πράξη Χαρακτηρισμού του Δασάρχη Κασσάνδρας, ο πρώην αναπληρωτής υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Ι. Τσιρώνης, με εγκύκλιο απόφασή του στις 4 Οκτώβρη του 2016, αποφάνθηκε ότι ένας δασάρχης μπορεί να κάνει Πράξη Χαρακτηρισμού σύμφωνα με τα νέα δεδομένα που υπάρχουν στην περιοχή και να μη βασιστεί στα δεδομένα του απώτερου παρελθόντος. Με την εγκύκλιο αυτή, που ο Τσιρώνης εξέδωσε για άλλα ζητήματα, δικαίωνε τον Δασάρχη Κασσάνδρας που είχε επιλέξει να κάνει Πράξη Χαρακτηρισμού. Παραθέτουμε ένα απόσπασμα απ’ αυτή την απόφαση:
«Σ’ ό,τι αφορά τη μορφή της έκτασης, και σύμφωνα με την διαμορφωθείσα νομολογία του ΣτΕ, όταν μεσολαβεί μεγάλο χρονικό διάστημα από την έκδοση πράξης χαρακτηρισμού, ενδέχεται η πράξη χαρακτηρισμού που εμφανίζει την έκταση ως μη δασική, να μην ανταποκρίνεται στην υφιστάμενη πραγματική κατάσταση να έχει αποκτήσει επιγενομένως δασική μορφή.
Στις περιπτώσεις αυτές ο Δασάρχης δύναται να χαρακτηρίσει την έκταση με βάση τα πραγματικά δεδομένα, αναφερόμενος στην υφιστάμενη κατάσταση. Η επάνοδος του δασάρχη με την έκδοση πράξης χαρακτηρισμού, δεν αποτελεί ανεπίτρεπτη ανάκληση ή τροποποίηση της προγενέστερης πράξης, εφόσον η διαπίστωση για τον δασικό ή μη χαρακτήρα της εκτάσεως δεν γίνεται με βάση τα πραγματικά δεδομένα του χρόνου εκδόσεως της προγενέστερης πράξης χαρακτηρισμού, αλλά με την υφιστάμενη κατά το χρόνο υποβολής του νέου αιτήματος πραγματική κατάσταση».
Με την απόφαση αυτή του Τσιρώνη δικαιώνεται απόλυτα ο Δασάρχης Κασσάνδρας που τον Σεπτέμβρη του 2010 προχώρησε στην έκδοση Πράξης Χαρακτηρισμού με τα νέα δεδομένα, δηλαδή ότι πρόκειται για πευκόδασος με δασοκάλυψη 100%, ηλικίας από 25 έως 40 χρόνων.
Η σθεναρή υπεράσπιση του δάσους από πέντε Διευθύνσεις, δύο στη Χαλκιδική, δύο στη Θεσσαλονίκη και μία στην Αθήνα, ανάγκασε την εταιρία του Σαββίδη να παραδεχτεί εμμέσως πλην σαφώς ότι η έκταση των 125,4 στρεμμάτων είναι δάσος και να υποβάλει σχέδιο δόμησης στο δάσος, σύμφωνα με την παράγραφο 4 του άρθρου 49 του νόμου 998/1979. Το σχέδιο δεν έγινε αποδεκτό από τις δασικές υπηρεσίες του νομού Χαλκιδικής, γιατί με αυτό η εταιρία του Σαββίδη ήθελε να δομήσει μέσα στο δάσος επιπλέον 12.000 τετραγωνικά μέτρα απ’ αυτά που δικαιούνταν νομίμως.
Υπηρεσιακός παράγοντας που συνηθίζει να παραθερίζει στο Παλιούρι έκανε καταγελία στο Δασαρχείο Κασσάνδρας, ότι η εταιρία του Σαββίδη κατέστρεψε στην παραλία μπροστά από το εγκατελελειμένο ξενοδοχείο ΞΕΝΙΑ θίνες (αμμόλοφους) πλάτους 30 εκατοστών, ύψους 1,5 με 2 μέτρα και μήκους 200 μέτρων. Μετά την καταγγελία υποβλήθηκε μήνυση που πήρε το δρόμο της προκαταρκτικής εξέτασης. Και από αυτό το περιστατικό καταδεικνύεται πόσο αδίστακτη είναι η εταιρία του Σαββίδη. Αν το ΤΣΔ τολμήσει να γνωμοδοτήσει για τον αποχαρακτηρισμό του δάσους των 125,44 στρεμμάτων και να εισηγηθεί στην Επιτροπή Εξέτασης Αντιρρήσεων να αποφασίσει τον αποχαρακτηρισμό του, όπως εισηγούνται η συντάξασα την εισήγηση δασοπόνος και ο Σ. Τσιλίκουνας που την υπέγραψε, θα προχωρήσει σε μια καταστροφική απόφαση. Αυτό δεν πρέπει να συμβεί. Πρέπει να κάνουμε τα πάντα για να μη συμβεί, να «φάμε σίδερα» που λέει ο λόγος.
Γεράσιμος Λιόντος για το eksegersi.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου