"Πρωτοβουλία ενάντια στην περιβαλλοντική καταστροφή και την κλιματική αλλαγή": Συντονιζόμαστε για τις 20 Σεπτέμβρη

Όλες και όλοι στις κινητοποιήσεις στις 20 Σεπτέμβρη!

Ρεπορτάζ της Λένας Βερδέ

Το Σάββατο 31/8/2019 πραγματοποιήθηκε στον πολυχώρο «Ρομάντσο» πλατιά σύσκεψη, στην οποία συμμετείχαν δεκάδες αγωνιστές και αγωνίστριες από πολλές περιβαλλοντικές κινήσεις και πρωτοβουλίες από όλη τη χώρα, συνδικαλιστές/στριες, φοιτητές/τριες, μαθητές/τριες, μέλη δημοτικών-περιφερειακών σχημάτων και αριστερών οργανώσεων.

Μετά από μια πλούσια και δημιουργική συζήτηση αποφασίστηκε να συγκροτηθεί η «Πρωτοβουλία ενάντια στην περιβαλλοντική καταστροφή και την κλιματική αλλαγή» με στόχο την συντονισμένη δράση όλων ενάντια στις κυβερνητικές πολιτικές που καταστρέφουν το περιβάλλον και βάζουν σε κίνδυνο τη ζωή των πολιτών προς όφελος μεγάλων ιδιωτικών επιχειρηματικών συμφερόντων, υποθηκεύοντας το μέλλον και παραβιάζοντας βασικά ανθρώπινα δικαιώματα.

Πρώτος μεγάλος στόχος της Πρωτοβουλίας, η οργάνωση μαζικών κινητοποιήσεων και στην Ελλάδα στις 20 Σεπτέμβρη, ημέρα που σε δεκάδες χώρες και εκατοντάδες πόλεις σε όλον τον κόσμο θα υπάρχουν διαδηλώσεις και απεργίες για τη σωτηρία του πλανήτη. Στην Αθήνα η διαδήλωση προγραμματίζεται για τις 20/9, στις 6 μμ, στο Σύνταγμα, ενώ αντίστοιχες διαδηλώσεις θα γίνουν και σε άλλες πόλεις.

Συμφωνήθηκε επιπλέον η προσπάθεια συντονισμού για όλες τις μάχες που είναι ανοιχτές: ενάντια στις εξορύξεις από την Ήπειρο μέχρι την Κρήτη, ενάντια στην ιδιωτικοποίηση και καταστροφή ελεύθερων χώρων και πάρκων (πχ Ελληνικό, Γουδή, Πεδίον Άρεως), ακτών και λιμανιών (πχ Πειραιάς, Ραφήνα), ενάντια στην επέκταση των ΧΥΤΑ και την καύση σκουπιδιών (πχ Φυλή, Λευκίμμη, Βόλος), ενάντια στην καταστροφή ρεμάτων και την αποψίλωση δασών για τοποθετήσεις ανεμογεννητριών στην ορεινή Ελλάδα (πχ Άγραφα) κλπ.

Τονίστηκε, επιπλέον, από όλες και όλους η ανάγκη για μια ανοιχτή και ενωτική Πρωτοβουλία με στόχο να εμπλακούν σ’ αυτήν όχι μόνο περιβαλλοντικές κινήσεις αλλά και σωματεία εργαζομένων, μαθητές, φοιτητές, ακτιβιστές και ακτιβίστριες από κάθε γειτονιά και κάθε χώρο.

Συγκροτήθηκε, τέλος, Συντονιστική Επιτροπή, ανοιχτή σε όποια/ον επιθυμεί να συμμετέχει.


Συντονιζόμαστε για τις 20 Σεπτέμβρη.


Πλατιά συμμετοχή είχε το Σάββατο 31/8 το απόγευμα στο Ρομάντσο η σύσκεψη για την οργάνωση των διαδηλώσεων για τη σωτηρία του πλανήτη στις 20 Σεπτέμβρη, μέσα από την οποία συγκροτήθηκε η “Πρωτοβουλία ενάντια στην περιβαλλοντική καταστροφή και την κλιματική αλλαγή”.

Τη συζήτηση άνοιξαν η Λουίζα Γκίκα από το Αντι-Εξορυκτικό κίνημα στην Ήπειρο, η Δήμητρα Βίνη από την κίνηση «Όχι λιμάνι στην Πειραϊκή», ο Γιάννης Σηφακάκης από το Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα και η Ελένη Πορτάλιου από την «Κίνηση για την Υπεράσπιση του Ελληνικού».

Το λόγο στη συνέχεια πήραν οι: Εμμανουέλα Τερζοπούλου από την «Κίνηση για την προστασία του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας», Θωμάς Κώτσιας από το «Κίνημα Ενάντια στις ΒΑΠΕ στα Άγραφα», Σεραφείμ Ρίζος από την δημοτική κίνηση «Ανταρσία στα Χανιά», Θωμάς Λύτρας, φοιτητής-μέλος της Αριστερής Συσπείρωσης, Γιάννης Χαραλαμπάκης από την κίνηση «Όχι λιμάνι στην Πειραϊκή», Γιάννης Σουμπάσης από το Βόλο, Πέτρος Κωνσταντίνου, δημοτικός σύμβουλος με την «Ανταρσία στις γειτονιές της Αθήνας», Ελένη Μπούκη από την «Ανυπότακτη Αττική», Κατερίνα Πατρικίου, μέλος ΔΣ Συλλόγου Εργαζομένων νοσοκομείου Άγιος Σάββας, και τη δημοτική κίνηση «Ανυπότακτη Πετρούπολη», Μαρία Χαρχαρίδου, μέλος ΔΣ Συλλόγου Εργαζομένων νοσοκομείου Γεννηματάς, Χρήστος Ρουμπάνης από το «Περιβαλλοντικό Δίκτυο Αττικής», Αλέξανδρος Κοροβέσης, φοιτητής από το Ελληνικό, Πάνος Γκαργκάνας από την εφημερίδα «Εργατική Αλληλεγγύη», Μαρία Αμπελιώτη, από την καθαριότητα του Δήμου Αθηναίων, Μαρία Πετεινάκη, από τον χώρο της πολιτικής οικολογίας, Σάββας Κκονέ από τη Θεσσαλονίκη, Λεωνίδας Μαρουλάσοφ από το Ηράκλειο Κρήτης, Γιώργος Ράγκος από την ΚΣΕ ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Χαιρετισμό έστειλε ο Σπύρος Κοντομάρης από την πρωτοβουλία της Λευκίμμης, ενώ παραβρέθηκαν επίσης αγωνιστές και αγωνίστριες από τις συλλογικότητες «Επι Μένουμε Πεδίον του Άρεως», «ΡεμΑττική-Συνεργασία Φορέων για τη Διάσωση των Ρεμάτων της Αττικής» και «Πρωτοβουλία Κατοίκων για το Λιμάνι της Ραφήνας».

“Η μάχη ενάντια στις εξορύξεις υδρογονανθράκων είναι ξεκινημένη εδώ και δύο χρόνια στην Ήπειρο”, ξεκίνησε την ομιλία της η Λουίζα Γκίκα, “Πρόκειται για ένα σχέδιο που αφορά όλη τη Δυτική Ελλάδα, τόσο τις χερσαίες όσο και τις θαλάσσιες εκτάσεις, και που αν υλοποιηθεί θα σημάνει μια τεράστια καταστροφή του φυσικού πλούτου και της ζωής μας. Επιπλέον, δεν ξεχνάμε ότι οι εξορύξεις ορυκτών καυσίμων συνδέονται με την κλιματική αλλαγή που βάζει σε κίνδυνο ολόκληρο τον πλανήτη, αφού η χρήση και καύση τους αποτελούν τη βασική αιτία της”.

Στη συνέχεια παρουσίασε τις αντιστάσεις: “Έχουμε συγκροτήσει κινήσεις και πρωτοβουλίες κατοίκων που ξεκίνησαν από τα Γιάννενα και απλώθηκαν σε μια σειρά περιοχές της Ηπείρου, από τα χωριά μέχρι τις πόλεις. Σε αυτή τη διαδικασία, χιλιάδες κόσμου έχει βρεθεί σε συνελεύσεις και συζητήσεις για να οργανώσει τη μάχη ενάντια στις έρευνες και τις εξορύξεις. Το κίνημα έχει φτάσει να απλώνεται σε όλο το Ιόνιο, από την Ιθάκη και την Κεφαλονιά μέχρι την Ηλεία. Είναι μια μάχη που δεν αφορά μόνο τις τοπικές κοινωνίες, αλλά πρέπει να ενταχθεί στη συνολική προσπάθεια να υπερασπιστούμε το περιβάλλον πανελλαδικά και διεθνώς. Θέλουμε να συντονίσουμε αυτόν τον αγώνα και η 20 Σεπτέμβρη μπορεί να είναι η αρχή με μια πανελλαδική ημέρα δράσης”.

“Η σημερινή συνάντηση είναι εξαιρετικά σημαντική”, είπε, στο τέλος, προτείνοντας “να μεταφέρουμε πανελλαδικά στις πρωτοβουλίες μας τη συζήτηση και τις αποφάσεις της”.

“Εδώ και ένα χρόνο το κίνημα «Όχι Λιμάνι στην Πειραϊκή» αντιδρά στα σχέδια της COSCO που έχει
ήδη βάλει πόδι στον ευρύτερο Πειραιά”, ξεκίνησε η Δήμητρα Βίνη, “Ξεκίνησε από το Κερατσίνι και το Πέραμα, συνεχίζει τώρα στη Σαλαμίνα, και θέλει να επεκταθεί, κάνοντας real estate, δημιουργώντας δηλαδή νέα γη με μπαζώματα στη θάλασσα, σε μια έκταση 155 τετραγωνικών στρεμμάτων για να κάνει νέα προβλήτα στην οποία θα ελλιμενίζονται δύο τεράστια υπερωκεάνια των 7.000 επιβατών και στη συνέχεια άλλα τέσσερα”.

Αμέσως μετά επιτέθηκε στους ιθύνοντες που για να δικαιολογήσουν το Master Plan της COSCO μιλούν για νέες θέσεις εργασίας, ενώ στην πραγματικότητα το μόνο που φέρνουν είναι, όπως είπε, “τεράστια κρουαζιερόπλοια σε απόσταση δέκα μέτρων από κατοικίες και εκατό από σχολεία και παιδικές χαρές, εκπέμποντας όλη μέρα καρκινογόνα μικροσωματίδια, διοξείδιο του θείου, οξείδια του αζώτου κλπ, αλλαγή της όψης της περιοχής με εμπορικά κέντρα και μαγαζιά, τεράστια φωτορύπανση και ηχορύπανση”.

“Εμείς ξεκινήσαμε τον αγώνα και καταφέραμε σαν κίνηση να εκλεγούμε στο τοπικό κοινοτικό συμβούλιο”, είπε στη συνέχεια, “βάζοντας πάνω απ' όλα

το θέμα της δημόσιας Υγείας, της καταστροφής του περιβάλλοντος και της κοινωνίας. Οι κάτοικοι θα αναγκαστούν να πουλήσουν τα σπίτια τους και να φύγουν, σε έναν Πειραιά που έχει τη μεγαλύτερη δημογραφική μείωση 20%, την τελευταία εικοσαετία”.

“Αυτή η συνάντησή μας θα γράψει ιστορία”, είπε στο κλείσιμο, τονίζοντας τη μεγάλη ανάγκη για συντονισμό του αγώνα, “Βλέπω νέα παιδιά, μαθητές, φοιτητές, δασκάλους, όλοι πρέπει να πάρουν την πρωτοβουλία να μιλήσουν στους χώρους τους”.

“Στόχος μας είναι να αναλάβουμε μια πρωτοβουλία μαζικής απεύθυνσης με θέσεις απλές και κατανοητές σε όλους και όλες και γλώσσα που θα ενώνει και θα εμπνέει ώστε να βγούμε μαζικά στους δρόμους την Παρασκευή 20 Σεπτέμβρη” άνοιξε την ομιλία της η Ελένη Πορτάλιου, “Οι Παρασκευές για το κλίμα καθιερώθηκαν από τα παιδιά σε όλο τον κόσμο με πρωτοβουλία ενός μικρού κοριτσιού, που ζητούσαν να εξασφαλιστεί το μέλλον του πλανήτη και η επιβίωση των ανθρώπων και όλων των ειδών”.

“Αν δεν ισχύσουν πολιτικές ανάσχεσης, αν δεν ξεσηκωθούμε παγκοσμίως δεν υπάρχει πλανήτης Β, όπως λένε τα παιδιά, και δεν μπορεί να βρεθεί λύση με αυτό το σύστημα σε αυτό τον κόσμο”, τόνισε στη συνέχεια, αναδεικνύοντας “τις επιπτώσεις, που αν και παγκόσμιες, τις εισπράττουν κυρίως οι φτωχοί πληθυσμοί του πλανήτη”, αναλύοντας τις περιβαλλοντικές επιθέσεις στη χώρα μας και μιλώντας για τις “πολύ μεγάλες και αισιόδοξες κινητοποιήσεις που έχουν ξεκινήσει παντού από τα κάτω”.

“Είναι σημαντικό ότι από διάφορους χώρους, κινήματα και αγώνες βρίσκομαστε από κοινού γιατί το θέμα της κλιματικής αλλαγής είναι σύνθετο και εκφράζεται από πολλά μέτωπα και κινητοποιήσεις”, είπε στο κλείσιμο, “Αυτό που με απασχολεί είναι να μιλάμε απλά και κατανοητά ώστε να δημιουργήσουμε ένα γεγονός ευρύ στις 20 Σεπτέμβρη που να περιλαμβάνει όλους τους ανθρώπους που έχουν ευαισθησίες κι έτσι να ανοίξουμε χώρο να εκφραστούν οι πολλοί”.

Από τις τρεις μεγάλες περιβαλλοντικές καταστροφές του καλοκαιριού, στην Ανταρκτική, τη Σιβηρία
και τον Αμαζόνιο, ξεκίνησε ο Γιάννης Σηφακάκης, για να τονίσει τη σημασία της 20 Σεπτέμβρη και της πρωτοβουλίας για διαδηλώσεις και στην Ελλάδα σε συντονισμό με το παγκόσμιο κίνημα, που καλεί σε απεργίες παντού και έχει ως κεντρικό σύνθημα “Αλλάξτε το σύστημα, όχι το κλίμα”.

Αφού θύμισε τη Μάνδρα και το Μάτι πέρσι και την Εύβοια φέτος, αναφέρθηκε σε όλα τα μέτωπα που είναι ανοιχτά: ενάντια στις εξορύξεις, ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις ελεύθερων χώρων-πάρκων-λιμανιών-ακτών, ενάντια στις χωματερές και την καύση σκουπιδιών, ενάντια στην καταστροφή των ρεμάτων κλπ. Επέμεινε στις μεγάλες αντιστάσεις σε όλα αυτά τα σχέδια και τόνισε την ανάγκη του συντονισμού: “Ο εχθρός είναι μεγάλος και κοινός και κανένα κίνημα δεν μπορεί από μόνο του να τον σταματήσει. Γι' αυτό χρειάζεται να έχουμε μια συντονισμένη πρωτοβουλία, πανελλαδική, με άμεσα αιτήματα και αιχμές που μας ενώνουν όλες και όλους, όχι μόνο τους ακτιβιστές του περιβάλλοντος αλλά και συνδικαλιστές που φέρνουν στο κέντρο την οργανωμένη δύναμη της εργατικής τάξης, μαθητές, φοιτητές κλπ. Θα ξεκινήσουμε στις 20 Σεπτέμβρη και θα συνεχίσουμε ”.

“Από τη σημερινή σύσκεψη φεύγουμε πιο ενημερωμένοι και αποφασισμένοι”, είπε στο κλείσιμο, “και οι διαφορετικές πολιτικές προσεγγίσεις δεν μας εμποδίζουν από το να δράσουμε όλοι και όλες μαζί, με πρώτο σταθμό της 20 Σεπτέμβρη”.

Στη σύνδεση των σχεδίων για εγκιβωτισμό του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας με τα σχέδια για επέκταση του λιμανιού της πόλης, αναφέρθηκε στην τοποθέτησή της η Εμμανουέλα Τερζοπούλου. “Πρόκειται για ένα οργανωμένο σχέδιο που περιλαμβάνει την πρόθεση το λιμάνι της Ανατολικής Αττικής να γίνει το πρώτο επιβατικό λιμάνι”, είπε, “Για να το κάνουν χρειάζονται δρόμους και άρα την Αττική Οδό, χρειάζονται σιδηρόδρομο κι άρα τον Προαστιακό. Από που θα περάσουν αυτά; Από το Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας”.

“Δεν θα μείνει πράσινο, ζώο, φυτό, πουλί, δέντρο και στο τέλος ούτε άνθρωποι”, συνέχισε, “Θα είναι μια παραλιακή πόλη που δεν θα βλέπει καν θάλασσα, καθώς τα σχέδια μιλούν για κτίρια, συνεδριακά κέντρα, πάρκινγκ, καφέ, εστιατόρια, δηλαδή άπειρο τσιμέντο. Λένε ότι κάνουν τον εγκιβωτισμό για να μας σώσουν από τις πλημμύρες, αλλά όλα έχουν σχέση με τις αλλαγές χρήσεων γης που δρομολογούν για να επεκταθούν με μεγάλα επενδυτικά σχέδια είτε με οικιστική επέκταση. Όλα αυτά επιδεινώνουν την κλιματική αλλαγή, καταστρέφουν τη μοναδική αυτοάμυνα του πλανήτη απέναντι στο διοξείδιο του άνθρακα και το φαινόμενο του θερμοκηπίου”.

“Ο αγώνας μας δεν είναι να μην μπουν οι ΒΑΠΕ στ' Άγραφα και να πάνε κάπου αλλού, σε άλλη αυλή”, ξεκίνησε ο Θωμάς Κώτσιας, “Γι' αυτό δεν θέλω να μιλήσω για τ' Αγραφα, αλλά για τις ΒΑΠΕ. Πρέπει να τις ξεχωρίσουμε από τις ΑΠΕ, μια ανεμογεννήτρια δηλαδή που μπορεί να έχει ένας τσοπάνης στα Άγραφα να μην του ξινίζει το γάλα και να έχει ένα ψυγείο, από το να μετατραπούν τα Άγραφα σε βιομηχανική περιοχή, κρανίου τόπος όπου αντί για ελάτια θα έχει ανεμογεννήτριες”. Η τοποθέτησή του στη συνέχεια πυροδότησε τη συζήτηση, καθώς απέναντι σε αυτούς που, όπως πολύ σωστά είπε, “εμπορεύονται τα πάντα και εμπορεύονται και την καταστροφή που οι ίδιοι δημιουργούν και παρουσιάζονται σαν σωτήρες”, περιέγραψε την κλιματική αλλαγή σαν “φυσικό νόμο που δεν έχει σχέση με τον ανθρώπινο παράγοντα”, και αναρωτήθηκε “Από πότε το διοξείδιο του άνθρακα είναι ρύπος; Είναι ζωή για τα φυτά. Αντί να φυτεύουμε ανεμογεννήτριες, να φυτέψουμε δισεκατομμύρια δέντρα σε όλο τον πλανήτη, αυτό θα απορροφήσει το διοξείδιο του άνθρακα”.

“Η περιβαλλοντική καταστροφή δεν συντελείται από μόνη της. Αυτό το έγκλημα έχει αυτουργό το καπιταλιστικό σύστημα το οποίο κινείται κυνικά με πυξίδα το κέρδος χωρίς καμιά έκπτωση στις εφιαλτικές συνθήκες ζωής και εργασίας που εδραιώνει για την ανθρωπότητα”, ανέφερε στο χαιρετισμό του ο Σπύρος Κοντομάρης, “Στις 20 Σεπτέμβρη 2019 όλοι μας, δημοτικά και περιφερειακά σχήματα, κινήσεις κατοίκων, όλες οι οργανώσεις και συλλογικότητες που θεωρητικά αναφέρονται στα συμφέροντα της κοινωνίας και του παγκόσμιου προλεταριάτου, πρέπει έμπρακτα να συμβάλουν ώστε να δοθεί μια μαζική λαϊκή παγκόσμια απάντηση”.

Με τα προβλήματα του Πειραιά σε καθαριότητα, κυκλοφοριακό και έλλειψη πρασίνου, ξεκίνησε την
τοποθέτησή του ο Γιάννης Χαραλαμπάκης, την ίδια ώρα που ο δήμαρχος και οι κυβερνώντες ενδιαφέρονται μόνο για την οικονομική ανάπτυξη της πόλης “προς όφελος των ολίγων”, όπως είπε. Στη συνέχεια μίλησε για το κοινοτικό σχήμα που “κατέβηκε στο πολυπληθέστερο και μεγαλύτερο διαμέρισμα του Πειραιά και τερμάτισε τρίτο μετά το σχηματισμό Μώραλη-Μαρινάκη και της ΝΔ. Έγινε πρόχειρα, με μεγάλο ενθουσιασμό, με φόβο, αλλά είχε πολύ μεγάλη εμβέλεια, 14,5% σε μια πόλη που κυριαρχείται από τον Ολυμπιακό, την εκκλησία και τους ακροδεξιούς μανιάτες. Μια ρωγμή ότι σχήματα που ξεκινούν από τα κάτω με ευαισθησίες για το περιβάλλον και τις σχέσεις μεταξύ μας μπορούν να έχουν ικανοποιητικά αποτελέσματα και να δώσουν επένδυση για το μέλλον”. Χαρακτήρισε “το φαινόμενο της κλιματικής αλλαγής εκρηκτικό και φρικτό συνδυασμό που απειλεί τον πλανήτη” και πρότεινε “να προκύψει ένα συντονιστικό από αυτή τη συγκέντρωση που να φροντίσει για ανταλλαγή πληροφοριών, για διαμόρφωση απόψεων, για ένα γενικότερο σχέδιο και να μας οργανώσει σε σχέση με τη δράση”.

Για το κίνημα ενάντια στην καύση των σκουπιδιών από την τσιμεντοβιομηχανία της ΑΓΕΤ, ένα μεγάλο εργοστάσιο δίπλα στα πρώτα σπίτια του Βόλου που ανήκει στη γαλλοελβετική πολυεθνική LAFARGE, μίλησε ο Γιάννης Σουμπάσης. Αφού εξήγησε πως οι κυβερνήσεις και η δημοτική αρχή του Μπέου κάνουν πλάτες στην πολυεθνική και ανέλυσε τις επιπτώσεις που έχει στο περιβάλλον και τη ζωή των πολιτών, μίλησε για τις μεγάλες κινητοποιήσεις χιλιάδων, “όπως η τελευταία του Μάρτη, τρίωρη, από το κέντρο της πόλης μέχρι το εργοστάσιο, που κατάφερε να συγκεντρώσει σωματεία, φοιτητικούς συλλόγους, περιβαλλοντικές κινήσεις, συνταξιούχους, μαθητές, όλη την Αριστερά”. Στη συνέχεια τόνισε ότι “τα πρώτα θύματα είναι οι ίδιοι οι εργαζόμενοι στο εργοστάσιο, κοντά στους 200, που οι μισοί είναι εργολαβικοί, με έλλειψη κανόνων ασφαλείας, με εργατικά ατυχήματα” και μίλησε για τη συνέχεια του αγώνα που μπορεί να είναι με διαδήλωση στις 20 Σεπτέμβρη και στο Βόλο.

Στη σημασία που έχει μια επιτυχημένη 20 Σεπτέμβρη στη χώρα μας, στάθηκε η Ελένη Μπούκη από την Ανυπότακτη Αττική, τονίζοντας τον κρίσιμο ρόλο της αριστεράς “να δώσει ένα τόνο και ένα λόγο πιο ριζοσπαστικό και να απαντήσει γιατί συμβαίνει και πώς θα μπορούσε να υπάρξει ένα άλλο μοντέλο διαχείρισης της κλιματικής αλλαγής”. Χαρακτήρισε πολύ σημαντική την πρωτοβουλία της σύσκεψης που θα πρέπει να συνεχιστεί με έναν τρόπο ανοιχτό σε όλες τις τοπικές κινήσεις. “Εμείς θα το συζητήσουμε σοβαρά και βλέπουμε με πάρα πολύ θετικό τρόπο αυτό το συντονισμό”, κατέληξε.

Την εμπειρία της από το νοσοκομείο Γεννηματάς, όπου συνδικαλιστές του Συντονιστικού των Νοσοκομείων προχώρησαν σε περιοδείες για την οργάνωση των διαδηλώσεων στη ΔΕΘ παράλληλα με τις 20 Σεπτέμβρη, μετέφερε η Μαρία Χαρχαρίδου. “Η ανταπόκριση των συναδέλφων ήταν συγκλονιστική και πιστεύουμε ότι θα υπάρχει μεγάλη συμμετοχή”, είπε. “Ταυτόχρονα είχαμε θέσει το θέμα και στο ΔΣ του Σωματείου που συνεδρίαζε την περασμένη εβδομάδα και ήδη έχει παρθεί απόφαση για ψήφισμα στήριξης της κινητοποίησης στις 20 Σεπτέμβρη. Χρειάζεται να συνεχίσουμε τη συζήτηση στους χώρους, για να καταλάβουν όλοι τις αιτίες και τις λύσεις”.

“Σαν Περιβαλλοντικό Δίκτυο Αττικής την ερχόμενη βδομάδα θα συνεδριάσουμε και το βασικό μας θέμα θα είναι πώς θα συντονίσουμε τη συμμετοχή μας στη διαδήλωση στις 20 Σεπτέμβρη” είπε ο Χρήστος Ρουμπάνης. “Το τελευταίο διάστημα ασχοληθήκαμε με τη διαχείριση απορριμμάτων. Μαζί με το Δυτικό Μέτωπο οργανώσαμε συνέδριο στις αρχές Απρίλη στο οποίο συμμετείχαν δεκάδες περιβαλλοντικές οργανώσεις, σχολεία, εκπρόσωποι της τοπικής αυτοδιοίκησης, επιστήμονες. Μελετήσαμε διεξοδικά το έγκλημα στη Φυλή όπου 2 εκατομμύρια τόνοι παράγονται και η ανακύκλωση που εμείς πληρώνουμε πολύ ακριβά δεν φτάνει ούτε το 5%. Η συνένωση όλων των κινημάτων συνδέεται διαλεκτικά με τη διαδήλωση αυτή και πράγματι θα μπορούσε να υπάρξει ένας δημιουργικός, ουσιαστικός και αποτελεσματικός διάλογος ανάμεσά τους αν επικρατήσει μια ενότητα ανεξάρτητα από πολιτικές και κομματικές  τοποθετήσεις”.

“Το σκουπίδι είναι πολύ ακριβό και υπάρχουν άρχοντες που το διαφεντεύουν”, είπε η Μαρία Αμπελιώτη, “Η προηγούμενη κυβέρνηση με περιφερειάρχη τη Δούρου δεν έδωσε καν την ευκαιρία στους δήμους να κάνουν μόνοι τους ανακύκλωση, δεν προώθησε καμιά τέτοιου είδους πρωτοβουλία, ούτε βοήθησε να γίνουν σταθμοί μεταφόρτωσης με τη διαδικασία της επεξεργασίας και της διαλογής στην πηγή. Επειδή μένω και γω στα Δυτικά, μυρίζουμε και αναπνέουμε την καύση, οι Ρομά δουλεύουν σαν σκλάβοι εκεί. Ο δήμος Αθήνας σαν ο μεγαλύτερος της Αττικής έχει τεράστια ευθύνη”.

“Είμαι εξαιρετικά χαρούμενη που επιτέλους γίνεται ένα κίνημα μαζικό και αγκαλιάζεται και από
άλλους χώρους και την αριστερά”, είπε η Μαρία Πετεινάκη, “Να γίνει ανοιχτό, δυνατό, λαοθάλασσα. Να καταλάβουμε ότι ο αγώνας για το κλίμα είναι αγώνας για τα δικαιώματα και τη δημοκρατία. Χρειάζεται συστημική αλλαγή και θα πρέπει να την κάνουμε όλοι μαζί. Εύχομαι αυτή η κινητοποίηση να γίνει και χρωματιστή, δηλαδή δημιουργική, και να αγκαλιάσει πολύ διαφορετικό κόσμο”.

Με αναφορά στους έξι νεκρούς στη Χαλκιδική από τοπική καταιγίδα πριν δυο μήνες, ξεκίνησε την τοποθέτησή του ο Σάββας Κκονέ. Στη συνέχεια μίλησε για το κίνημα στις Σκουριές που χρόνια τώρα δίνει έναν ηρωικό αγώνα ενάντια στην Ελντοράντο και την εξόρυξη χρυσού που έχει τεράστιες επιπτώσεις στο περιβάλλον, τη ζωή, την αγροτική παραγωγή. Αναφέρθηκε επίσης τις πολιτικές υποβάθμισης του ΟΑΣΘ παρά το γεγονός ότι είναι ο πιο οικολογικός τρόπος μεταφοράς με ανοιχτό το ενδεχόμενο της εκ νέου ιδιωτικοποίησής του, καθώς και στο αίτημα για αξιοποίηση του χώρου της ΔΕΘ ως πρασίνου αντί για συνεδριακό κέντρο.

Στα μέτωπα που είναι ανοιχτά στο Ηράκλειο Κρήτης, αναφέρθηκε ο Λεωνίδας Μαρουλάσοφ, όπως για παράδειγμα στο ότι “η περσινή λειψυδρία αντιμετωπίστηκε από το δήμο με διακοπές νερού μέσα στην πόλη γιατί υπήρχαν όλα τα ξενοδοχεία με τις πισίνες που έπρεπε να λειτουργήσουν!”. Μίλησε επίσης για “το μεγάλο έγκλημα της μεταφοράς του αεροδρομίου στο χώρο της πεδιάδας που θα σημάνει καταστροφή και αποψίλωση μιας ολόκληρης περιοχής, ηχορύπανση για τους κατοίκους, ρύπανση του υδροφόρου ορίζοντα, δυσκολία στις μεταναστεύσεις των ειδών που παίζουν καθοριστικό ρόλο στη βιοποικιλότητα της περιοχής μαζί με πιθανά προβλήματα υγείας όπως διάφορα είδη καρκίνου”. Ενώ στάθηκε και στις εξορύξεις, “που ήδη επιστημονικές ομάδες λένε ότι η προσπάθεια και μόνο να ελέγξουμε για υδρογονάνθρακες θα σημαίνει ανεπανόρθωτη ζημιά στη θαλάσσια ζωή”.

Τηλέφωνα επικοινωνίας: Δήμητρα Βήνη 6972948421, Λουϊζα Γκίκα 6981065550, Ελένη Πορτάλιου 6937178060, Γιάννης Σηφακάκης 6946093043