Που βρισκόμαστε σήμερα; Οι παγκόσμιες εκπομπές CO2 αναμένεται να αυξηθούν το 2021 κατά 5% σε σχέση με το 2020. Οι εκτιμήσεις της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Αλλαγή του Κλίματος είναι ότι μέχρι το 2030 θα υπάρχει αύξηση των εκπομπών κατά 16%.
Λίγο πριν ξεκινήσει η Σύνοδος της Γλασκώβης, στο κοινό ανακοινωθέν τους από την Ρώμη οι G20 δεν περιέλαβαν καμία αναφορά στην καταληκτική ημερομηνία του 2050 για την επίτευξη του στόχου μηδενικών εκπομπών άνθρακα. Μια ημερομηνία που σύμφωνα με τους επιστήμονες είναι ζωτικής σημασίας για την αποφυγή των καταστροφικών συνεπειών της κλιματικής αλλαγής. Δισεκατομμύρια κάτοικοι στον πλανήτη το βιώνουν ήδη.
«Τα χρόνια από το 2015 ως το 2021 θα καταγραφούν ως τα επτά θερμότερα χρόνια που έχουν καταγραφεί από τότε που ξεκίνησαν να τηρούνται αρχεία», ανακοίνωσε πριν λίγες μέρες ο Παγκόσμιος Οργανισμός Μετεωρολογίας (WMO). «Τα ακραία καιρικά φαινόμενα –συμπεριλαμβανομένων των ισχυρών κυμάτων καύσωνα και των καταστροφικών πλημμυρών– είναι πλέον η νέα κανονικότητα. Η νέα συνθήκη είναι τα ακραία φαινόμενα».
Η νέα συνθήκη είναι εδώ και δεν έχει να κάνει γενικά με τον άνθρωπο, έχει να κάνει με το σύστημα που βάζει το κέρδος πάνω από το περιβάλλον και τον άνθρωπο. Χρειάζεται πραγματικά μεγάλο θράσος να επικαλούνται την κλιματική αλλαγή σαν δικαιολογία οι κυβερνήσεις -και η κυβέρνηση Μητσοτάκη στην Ελλάδα. Γιατί ενώ πράγματι τα γνωρίζει πολύ καλά όλα αυτά και ενώ πουλάει τζάμπα περιβαλλοντική ευαισθησία στην Γλασκώβη, επιμένει μέχρι τέλους να ασκεί πολιτική με μοναδικό κριτήριο τα καπιταλιστικά κέρδη. Με ή χωρίς πράσινο περιτύλιγμα:.
Επιμένει στα ορυκτά καύσιμα και σε γιγάντια προγράμματα εξορύξεων στην Ανατολική Μεσόγειο μετατρέποντας ολόκληρες περιοχές από την Κρήτη ως τον Έβρο σε «ενεργειακούς κόμβους» και το Ιόνιο και το Αιγαίο σε επαπειλούμενες θάλασσες που θα περιδιαβαίνουν τα δεξαμενόπλοια των εφοπλιστών.
Επιμένει στη δημιουργία τεράστιων βιομηχανικών αιολικών πάρκων που όχι μόνο το ενεργειακό ζήτημα δεν λύνουν, αλλά στην πραγματικότητα καταστρέφουν το περιβάλλον και την βιοποικιλότητα. Επιμένει στην πολιτική που καταστρέφει ολόκληρες περιοχές χαρίζοντάς τες στις πολυεθνικές για εκμετάλλευση, όπως στις Σκουριές, στην Χαλκιδική.
Επιμένει στην πολιτική της καύσης των σκουπιδιών μολύνοντας την ατμόσφαιρα –δεν δίστασε να αμολήσει τα ΜΑΤ να σκοτώσουν στο ξύλο τον Βασίλη Μάγγο στον Βόλο. Επιμένει στην πολιτική των μπαζωμένων των ρεμάτων. Επιμένει στην πολιτική που βλέπει σε κάθε ελεύθερο χώρο μια ευκαιρία για «επένδυση», από τις λιγοστές πλατείες της Αθήνας μέχρι τα μεγάλα «πρότζεκτ» όπως το Ελληνικό.
Επιμένει στην πολιτική που προωθεί τις περικοπές, την ιδιωτικοποίηση και την υποταγή στο κέρδος κάθε δημόσιας υπηρεσίας και οργανισμού που αφορά στις αιτίες και στις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής: Από την ΔΕΗ, την ΕΥΔΑΠ και το Φυσικό Αέριο μέχρι τους ΟΤΑ, την Πυροσβεστική, την Δασική Υπηρεσία, το σιδηρόδρομο.
Επιμένει σε πανάκριβα εξοπλιστικά προγράμματα που πέρα από σπατάλες και απειλή πολεμικής κλιμάκωσης μεταφράζονται και σε περισσότερα ορυκτά καύσιμα για μαχητικά αεροπλάνα και φρεγάτες να περιπολούν νυχθημερόν στη Μεσόγειο για τις ΑΟΖ. Επιμένει να αντιμετωπίζει τους πρόσφυγες σαν «απειλή» που χρειάζεται να εμποδιστεί με κάθε τρόπο, όταν μέσα στο καλοκαίρι είδαμε τους κατοίκους της Εύβοιας να παίρνουν μια γεύση από το μέλλον για το τι θα σημαίνει περιβαλλοντικοί πρόσφυγες.
Όλα αυτά συμβαίνουν σήμερα, εδώ. Και ευτυχώς ούτε απαρατήρητα περνάνε, ούτε αναπάντητα. Είναι δεκάδες, εκατοντάδες, οι κινήσεις των απλών ανθρώπων που σήμερα δραστηριοποιούνται σε όλη την Ελλάδα. Οι επιτροπές των πυροπαθών και πλημμυροπαθών, οι αγροτικοί σύλλογοι, οι δράσεις των εργαζόμενων που διαδηλώνουν και απεργούν απαιτώντας ενίσχυση σε ανθρώπινο δυναμικό, προσλήψεις και υλικοτεχνική υποδομή.
Το συλλαλητήριο στις 6 Νοέμβρη στο Σύνταγμα αποτελεί μια τεράστια ευκαιρία όλοι αυτοί να βρεθούν μαζί στο δρόμο ενώνοντας τις φωνές τους με τον κόσμο που θα διαδηλώνει κατά χιλιάδες σε όλο τον πλανήτη. Αλλά είναι και μια μεγάλη ευκαιρία να γίνει ένα μεγάλο βήμα συντονισμού όλου αυτού του τεράστιου δυναμικού για να δυναμώσουμε και να κάνουμε νικηφόρους τους αγώνες της επόμενης μέρας που συνεχίζονται στο Κερατσίνι, στην Τήνο, στα Άγραφα, στην Κρήτη, στο λιμάνι του Πειραιά ενάντια στην Cosco και τις συνεχείς επεκτάσεις της στην Πειραϊκή.
Aπό εκεί έρχεται αυτές τις μέρες το καλύτερο παράδειγμα για το πώς έχουμε τη δύναμη να σταματήσουμε στην πράξη τις επιθέσεις. Οι λιμενεργάτες της Cosco παρέλυσαν απεργώντας τις δραστηριότητες αυτού του οικονομικού γίγαντα -μετά από τον ακριβό φόρο αίματος που πλήρωσαν για τα κέρδη της εταιρίας βλέποντας ένα συνάδελφό τους να κόβεται στα δύο την ώρα της δουλειάς- και θα απεργούν ξανά στις 5 και 6 Νοέμβρη όταν θα διαδηλώνουμε στο Σύνταγμα.
Στο πλευρό τους είναι οι κάτοικοι της Πειραϊκής που δίνουν τη δική τους μάχη κόντρα στην Cosco. Τα αιτήματα των εργαζομένων για προσλήψεις, καλύτερες συνθήκες δουλειάς, κρατικοποίηση και σταμάτημα των εργολαβιών είναι άρρηκτα δεμένα με τα περιβαλλοντικά αιτήματα. Και όσον αφορά στην αιτία τους αλλά και όσον αφορά στην πραγμάτωσή τους.
Αυτή τη σύνδεση ανέδειξαν οι πυρκαγιές μέσα στο καλοκαίρι με τα αιτήματα των πυροσβεστών, των δασοφυλάκων, των ΟΤΑ. Αυτή τη σύνδεση ανέδειξε η αντιμετώπιση της πανδημίας με τα αιτήματα των εργαζόμενων στην υγεία, τις συγκοινωνίες, τα σχολεία. Αυτή τη σύνδεση αναδεικνύουν τα αιτήματα των εργαζόμενων μηχανικών που είτε στο δημόσιο είτε στον ιδιωτικό τομέα βιώνουν από πρώτο χέρι τι σημαίνουν εργολαβίες και κατασκευαστικές.
Το σωματείο των εργαζομένων του Δήμου Κερατσινίου που καλεί στο συλλαλητήριο του Σαββάτου στο Σύνταγμα αποτελεί δύναμη για τους κατοίκους που δίνουν τον αγώνα μαζί με την δημοτική αρχή ενάντια στη ΜΕΑ στο Σχιστό. Τη συμμετοχή τους στο συλλαλητήριο στις 6 Νοέμβρη στο Σύνταγμα αποφασίζουν και οι εργαζόμενοι στο Φυσικό Αέριο, ενώ στα Χανιά την πρωτοβουλία για την συγκέντρωση έχουν πάρει η ΕΛΜΕ και ο Σύλλογος των εκπαιδευτικών της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. Οι πυροσβέστες μόνιμοι και συμβασιούχοι θα συγκεντρωθούν την Παρασκευή 5 Νοέμβρη έξω από το υπουργείο Δημόσιας τάξης διεκδικώντας προσλήψεις. Τα ίδια μηνύματα έρχονται εξάλλου και από την Σκωτία, όπου την Σύνοδο του ΟΗΕ υποδέχονται με απεργίες δίπλα στους περιβαλλοντικούς ακτιβιστές.
Η οργανωμένη εργατική τάξη είναι η δύναμη που από την ίδια την θέση της στην παραγωγή, μπορεί σε σύνδεση με όλα τα κινήματα όχι μόνο να σταματήσει στην πράξη τις επιθέσεις αλλά και να επιβάλει τις δικές της εναλλακτικές λύσεις.
ergatiki.gr
ergatiki.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου