Σύγκρουση με τους εθνικούς στόχους της ενεργειακής μετάβασης
Το λόγο για την πόλη μας τον έχουμε εμείς
Μαχητικός αντιθεσμικός αγώνας για γη, ζωή, ελευθερία
Όλες - όλοι στην κινητοποίηση ενάντια στην εγκατάσταση τερματικού σταθμού LNG στον Παγασητικό το Σάββατο 09/12 στις 12:30 στην παραλία του Βόλου.
ΠΡΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ 12 το μεσημέρι ΣΤΟ ΚΤΙΡΙΟ ΠΑΠΑΣΤΡΑΤΟΣ (ΘΟΛΟΣ)
Σε νέα πιο επιθετική φάση εισέρχονται οι ενεργειακοί σχεδιασμοί στην περιοχής Μαγνησίας, αντανακλώντας ευρύτερα τις τάσεις στις οποίες επενδύει και κινείται ο ελληνικός καπιταλισμός. Η έναρξη της διαβούλευσης για τη Μελέτη Περιβαλλοντικών επιπτώσεων για τη λειτουργία πλωτού τερματικού σταθμού υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG), από τις 20 Οκτωβρίου, η πρόθεση της ΑΓΕΤ για δημιουργία Επιχειρηματικού Πάρκου Μεμονωμένης Μεγάλης Μονάδας (ΕΠΜΜΜ), που ζητάει εξαίρεση από τις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας και αντικειμενικά οδηγεί στη γιγάντωση και επέκταση των δραστηριοτήτων της ΑΓΕΤ-Lafarge στην περιοχή, η προετοιμασία για την έναρξη των εργασιών για το εργοστάσιο επεξεργασίας SRF και οι διαρκείς εξελίξεις για την εγκατάσταση αιολικών και φωτοβολταϊκών, οδηγούν σε περαιτέρω κοινωνική και οικολογική υποβάθμιση ολόκληρης της περιοχής.
Οι εξελίξεις αυτές συνηγορούν πως δημιουργούνται συνθήκες μιας διευρυμένης κοινωνικής αναμέτρησης ανάμεσα στην κοινωνική πλειοψηφία και τα κρατικά και επιχειρηματικά συμφέροντα.
Τα παραπάνω εντάσσονται και στο έδαφος των καταστροφικών πλημμυρών που άλλαξαν το χάρτη στην περιοχή της Θεσσαλίας. Οι δυνάμεις του κεφαλαίου αξιοποιούν την κοινωνική καταστροφή σε «ευκαιρία» κερδοφορίας, εις βάρος των κοινωνικών δικαιωμάτων, των λαϊκών ελευθεριών και του φυσικού περιβάλλοντος. Η περιοχή της Θεσσαλία επιδιώκεται να γίνει ένα νέο «El Dorado» για τις δυνάμεις του κεφαλαίου, με ένταση των εκβιασμών για αποδοχή όλων των αντεργατικών και αντιπεριβαλλοντικών σχεδιασμών που επεξεργάζονται το τελευταίο διάστημα.
Την τελευταία δεκαετία όλοι οι μεγάλοι Έλληνες εφοπλιστές έχουν επενδύσει μεγάλα ποσά για τη δημιουργία στόλου πλοίων μεταφοράς LNG, επιλέγοντας και σε αυτό το επίπεδο τον ενεργειακό δρόμο που προκρίνεται από την ΕΕ και τις ΗΠΑ μετά την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία. Η διαδικασία εγκατάστασης τερματικού σταθμού LNG στον Παγασητικό έρχεται ως επιστέγασμα αυτής της διαδικασίας, η οποία αντικειμενικά φέρει πίσω της ένα μεγάλο καμβά επενδυτικών στόχων και επιχειρηματικών σχεδιασμών.
Μπροστά μας δεν έχουμε μια τυχαία φιλοδοξία του ελληνικού καπιταλισμού για την ενεργειακή μετάβαση αλλά ένα στρατηγικό σχεδιασμό δημιουργίας μιας τυραννίας ολοκληρωτικού τύπου, που θα αφορά όλους τους όρους της ζωής μας.
Δεν είναι τυχαίο πως όλοι αυτοί οι σχεδιασμοί είναι συνδεδεμένοι με «εθνικούς» στόχους και συμφέροντα που σχετίζονται με τους ανταγωνισμούς στην ανατολική Μεσόγειο και το Αιγαίο (ΑΟΖ), με πολεμική προετοιμασία μετατροπής των στρατιωτικών δογμάτων σε αστυνομικούς φορείς αυτών των σχεδιασμών (βλ. ναυτική βάση στον Αλμυρό κα), αλλά και μετατροπή των αστυνομικών δυνάμεων σε στρατούς ιδιωτικών συμφερόντων, στις οποίες επιχειρούν και εκπαιδεύονται από τη μεγάλη διαδήλωση της 13ης Ιούνη έξω από την ΑΓΕΤ το 2020.
Τελικά αυτό που διακυβεύεται δεν είναι μόνο και κυρίως η ασφάλεια των τοπικών πληθυσμών από τους κινδύνους που αντικειμενικά δημιουργεί η θανατηφόρα λειτουργία της ΑΓΕΤ ή η επικίνδυνη εγκατάσταση μιας μεγάλης μονάδας καυσίμων εντός ενός κλειστού κόλπου όπως ο Παγασητικός, αλλά η διαμόρφωση ενός μοντέλου ζωής που τελικά είναι άμεσα καθορισμένο, ελεγχόμενο και προσαρμοζόμενο στις βουλές μιας χούφτας πολυεθνικών. Το ζήτημα που τίθεται τελικά είναι ποιος θα έχει το λόγο για τις ζωές μας, τις πόλεις μας, την ελευθερία μας.
Στον αγώνα κατά της εγκατάστασης του LNG προβάλλεται, λανθασμένα, ότι η δημιουργία των πλωτών δεξαμενών είναι κατά του τουριστικού προϊόντος που παράγεται στην περιοχή ή η επένδυση αυτή θα μειώσει τις τιμές των ακινήτων. Αντίθετα, παρά την πραγματική διάσταση μεταξύ των επενδυτικών σχεδιασμών (ενέργεια, τουρισμός, real estate), κοινή συνισταμένη όλων είναι πως δεν αναφέρονται στο δυναμικό που αυτή τη στιγμή ζει και εργάζεται στην περιοχή, αλλά σε μια βίαιη διαδικασία φυσικής και οικονομικής εκμετάλλευσης και περιθωριοποίησης των πληθυσμών. Από αυτή την άποψη το ζητούμενο δεν είναι η διαμόρφωση ενός κινήματος που θα φωνάζει υπέρ της τουριστικοποίησης ως αντίδοτο στην εγκατάσταση του LNG αλλά ενός κινήματος που θα δει τη βελτίωση των συνθηκών της κοινωνικής πλειοψηφίας έξω από τη δορυφοριοποίηση γύρω από το ένα ή το άλλο επιχειρηματικό project.
Οι θεσμικοί φορείς του τοπικού και κεντρικού κράτους είναι δομικά συνδεδεμένοι με αυτές τις εξελίξεις. Η μετατροπή τους εδώ και πολλά χρόνια σε επιχειρηματικό κράτος, εχθρικό προς τις κοινωνικές επιθυμίες, τους καθιστά πυλώνα υλοποίησης αυτών των σχεδιασμών. Αυτός είναι ο λόγος που σε αυτούς τους στόχους ενοποιούνται, παρά τις επιμέρους διαφοροποιήσεις όλα τα ρεύματα, από τη ΝΔ μέχρι το ΣΥΡΙΖΑ. Κανείς δε θέλει να τα βάλει με τους πυλώνες μετεξέλιξης του ελληνικού καπιταλισμού, κανείς δεν διαμορφώνει ένα ανταγωνιστικό κοινωνικό σχέδιο, που να ξεπερνά τα όρια της διαχείρισης των δοσμένων επιλογών.
Αυτή η ενοποίηση κατέστησε τη Lafarge τοποτηρητή στο Βόλο, το Μπέο διαρκή άρχοντα και τους εθνικούς εργολάβους της ΤΕΡΝΑ και του ΑΚΤΟΡΑ σε αδιαμφισβήτητους φορείς «εθνικής ανασυγκρότησης».
Βρισκόμαστε μπροστά σε μια καμπή που το βασικό ζητούμενο είναι η χάραξη ενός κινηματικού σχεδιασμού που δε θα υποτάσσεται στα πλαίσια μιας θεσμικής αντιπαράθεσης για τη βελτίωση των όρων επιβολής των σχεδιασμών του κεφαλαίου, αλλά θα αναβαθμίζει τους όρους σύγκρουσης με την αστική πολιτική για να ακυρώσει τους εν λόγω σχεδιασμούς και να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για το ξεδίπλωμα κριτηρίων ζωής που θα ξεφεύγουν από τις ναρκοθετημένες νόρμες του κεφαλαίου. Ενός σχεδιασμού που θα ξεπερνάει τις πάσης φύσεως λογικές της απλωμένης παλάμης και θα τις αντικαθιστά με την πολύπλευρη και οργανωμένη ριζοσπαστική δράση, ενάντια σε όσους μας κλέβουν τον αέρα, το νερό και την ζωή.
Οι σχεδιασμοί για την εγκατάσταση σταθμού LNG στον Παγασητικό δεν είναι ένα τοπικό ζήτημα. Αποτελεί μια στρατηγική κατεύθυνση του ελληνικού καπιταλισμού, που μπορεί να μπλοκαριστεί με ένα αγωνιστικό συντονισμό δυνάμεων, που θα υπερβαίνει τα τοπικά όρια, διευρύνοντας την αντιπαράθεση και όχι κλείνοντάς την σε στενά θεματικά πλαίσια. Την εποχή των μεγάλων ενεργειακών επενδύσεων και της παράλληλης μετατροπής της ενέργειας σε είδος πολυτελείας για την κοινωνική πλειοψηφία, το ζήτημα της ενέργειας είναι ένα κατεξοχήν κοινωνικό και ταξικό ζήτημα.
Οι αγώνες ενάντια στην καταστροφική καπιταλιστική ανάπτυξη, οι αγώνες για γη, ζωή και ελευθερία είναι σήμερα ζωντανοί γιατί δε χάθηκαν μέσα στους πολυδαίδαλους διαδρόμους του ΣτΕ, στην κοινοβουλευτική εξαργύρωση και στην ασφαλή αντιπαράθεση των διαβουλεύσεων, των θεσμών και της νομιμότητας.
Η μόνη προοπτική που μπορεί να ακυρώσει τους αντιλαϊκούς και αντιπεριβαλλοντικούς σχεδιασμούς είναι η μαζική και ολομέτωπη σύγκρουση για να συντριβεί η αστική κανονικότητα και η υποταγή του εργαζόμενου όλη. Έχουμε πόλεμο με τα τέρατα αυτού του κόσμου.
Νοέμβρης 2023
Συντονισμός Συλλογικοτήτων Βόλου Ενάντια στην Καύση Σκουπιδιών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου