Το Επιμελητείο Περιβάλλοντος και Πολιτισμού Χίου - ΕΠΠΟΧΙ τονίζει ότι η Χίος μπορεί να αντιμετωπίσει πρόβλημα πλημμύρας και λειψυδρίας στο μέλλον: «ο τεράστιος υδροφόρος ορίζοντας... θα σταματήσει να εμπλουτίζεται, ελλείψει δέντρων, με αποτέλεσμα οι καταρρακτώδεις βροχές αφενός να πλημμυρίζουν την πόλη, αφετέρου τα πηγάδια να στερεύουν». Καταστράφηκε μέρος του πεζοπορικού δικτύου του νησιού, το οποίο αποτελούσε κομμάτι του πολιτισμού της Χίου.
Η Ελληνική Δικαιοσύνη έσπευσε να βάλει στη φυλακή μια γεωργιανή μετανάστρια επειδή δήθεν πέταξε το τσιγάρο της στο δάσος – καθιστώντας την αποδιοπομπαίο τράγο για ένα έγκλημα που συντελείται απ' άκρη σε άκρη στην Ελλάδα εδώ και σχεδόν τρεις δεκαετίες: τη διάλυση της πυροπροστασίας και κάθε έννοιας πρόληψης.
Ο Γ. Ροδάκης, πρόεδρος της Ομάδας Εθελοντικής Δράσης Χίου «Όμικρον», είπε στην Εργατική Αλληλεγγύη: «Για να αποτραπεί μια πυρκαγιά πρέπει να σταματήσει να υπάρχει ένα από τα στοιχεία του λεγόμενου 'τρίγωνου της φωτιάς' (οξυγόνο – θερμοκρασία – καύσιμο). Ο καθαρισμός των δασών έχει σταματήσει από το 1998 που η Δασική Υπηρεσία δεν έχει πια αυτή την αρμοδιότητα. Υπάρχει πολύ καύσιμο. Για να γίνει πλέον καθαρισμός στα δάση χρειάζονται χρόνια».
Παράλληλα, η διαρκής υποχρηματοδότηση και οι περικοπές έχουν σαν αποτέλεσμα οι ίδιες οι πυροσβεστικές δυνάμεις της Χίου, αν και καταρτισμένες, να είναι λίγες. Στη Χίο έσπευσαν δυνάμεις από Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Καβάλα και Λέσβο. Η Κωνσταντίνα, κάτοικος Χίου, μετέφερε στην Εργατική Αλληλεγγύη: «γνωστός μου που δουλεύει στην πυροσβεστική έλειψε δύο συνεχόμενα 24ωρα από το σπίτι».
«Η φωτιά ήταν σχεδόν στην αυλή μας. Χρειάστηκε να μετακινήσουμε τους δικούς μας μεγαλύτερους ανθρώπους με όλες τις δυσκολίες που έχει αυτό και σκέφτηκα ότι δεν θέλει πολύ να γίνει Μάτι μια περιοχή», μας είπε η Έφη, κάτοικος Βροντάδου. Όλες οι μαρτυρίες συγκλίνουν στο ότι οι πυρκαγιές δεν ήταν τυχαίες, αφού ξέσπασαν ταυτόχρονα τρεις εστίες και λίγες ώρες αργότερα κι άλλες.
Η αίσθηση αυτή είναι απόλυτα δικαιολογημένη, όταν η κοινωνία της Χίου έχει συναντήσει την πλήρη απαξίωση της κυβέρνησης στη σθεναρή της θέση ότι για περιβαλλοντικούς, υγειονομικούς και πολιτισμικούς λόγους, δε θέλει ορυχεία αντιμονίου στο νησί. Τη συνόψισε ο συγγραφέας Γ. Μακριδάκης, ο οποίος έγραψε «όπου ακούς 'ανάπτυξη', στάχτη και αποκαΐδια».
Κάτοικοι περιοχών που δεν πλήγησαν από τις φωτιές, κατήγγειλαν επίσης την έλλειψη ενημέρωσης και τη συνήθη προχειρότητα με την οποία αντιμετωπίστηκαν όσοι/ες ανησυχούν, φοβούνται, παλεύουν. Η Μαρία, κάτοικος Καρδαμύλων, τόνισε ότι η βόρεια Χίος ήταν χωρίς ρεύμα και ενημέρωση για δυο ημέρες, ενώ ο Νικόλας είπε για την ανακοίνωση του δήμου Χίου: «Ζητήσανε χωρίς ντροπή από τον κόσμο να φέρει νερά και κρέμες εγκαυμάτων για τους πυροσβέστες, τα απολύτως βασικά δηλαδή που οφείλει σαν δήμος, το λιγότερο, να τους παρέχει. Παρόλα αυτά ήταν ενθαρρυντική η αλληλεγγύη του κόσμου που προσέφερε όχι μόνο είδη πρώτης ανάγκης αλλά και στέγη σε όποιον τη χρειαζόταν».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου