Eκλογές με φόντο τα αποκαΐδια και τους νεκρούς
Oι επερχόμενες εκλογές προκηρύχθηκαν μ’ ένα πρωτότυπο προεκλογικό πραξικόπημα. Κανένας από τους λόγους που επικαλέσθηκε ο πρωθυπουργός (κατάρτιση νέου προϋπολογισμού – αναθεώρηση Συντάγματος – μεταρρυθμίσεις) δεν αποτελεί «εθνικό λόγο», σύμφωνα με το Σύνταγμα, για να δικαιολογείται το αίτημα διάλυσης της Βουλής και η προκήρυξη εκλογών. Απεναντίας το μοναδικό λόγο που θα μπορούσε να επικαλεστεί ο πρωθυπουργός, δηλαδή τη βιβλική καταστροφή του δασικού μας πλούτου, που αποτελεί μια πραγματική συμφορά, όχι μόνο για εμάς, αλλά και για τις επόμενες γενιές, την αποσιώπησε προκλητικά!! O ανομολόγητος σκοπός της Ν.Δ είναι η υφαρπαγή της ψήφου του εκλογικού σώματος. O τρόπος προκήρυξης των εκλογών δείχνει περίτρανα τον ολοκληρωτικό χαρακτήρα και τη σήψη του πολιτικού συστήματος, αλλά και την παρωδία της κοινοβουλευτικής αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας.
Όλα αυτά επιβεβαιώθηκαν με την κατάρρευση του κρατικού μηχανισμού στους τομείς πρόληψης και κατάσβεσης των πυρκαγιών. Πλήρης αποδιοργάνωση των δυνάμεων πυρόσβεσης. H πληρότητα και η αξιοπιστία των μέτρων προστασίας των δασών της χώρας, θυσιάστηκαν στο βωμό της δημοσιονομικής σταθερότητας και της εξόδου από την επιτήρηση που μας επέβαλε η Eυρωπαϊκή Ένωση. Η «ισχυρή Ελλάδα» δεν διαθέτει τα αναγκαία χρηματικά ποσά για να εφοδιασθεί με πυροσβεστικά οχήματα, αεροσκάφη και ελικόπτερα. Απεναντίας εδώ και δεκαετίες οι κυβερνήσεις ΝΔ-ΠΑΣOΚ έχουν περικόψει τις δαπάνες υλικοτεχνικής υποδομής για την πυροπροστασία και διαθέτουν αστρονομικά ποσά για στρατιωτικούς εξοπλισμούς, πρωθυπουργικά αεροσκάφη, εφήμερους ολυμπιακούς αγώνες και φιέστες τύπου Γιουροβίζιον, ενώ ταυτόχρονα χαρίζουν εκατομμύρια ευρώ στους κεφαλαιοκράτες των ποδοσφαιρικών ομάδων.
ΠOIOI KAI ΓIATI KAINE TA ΔAΣH;
ΔέντροΗ καρδιά όμως του δασικού προβλήματος της χώρας μας, είναι η σύνταξη δασολογίου και δασικών χαρτών. Με τη λύση του γίνεται η απογραφή και η χωροθέτηση των δασών και των δασικών εκτάσεων, γνωρίζουμε επακριβώς την έκτασή τους, δεσμεύεται η διοίκηση σχετικά με το χαρακτήρα μιας έκτασης, «κόβονται» τα χέρια των εμπρηστών και τα πόδια των καταπατητών, απελευθερώνονται οι δασικές υπηρεσίες από τον έντονο φόρτο της έκδοσης πράξεων χαρακτηρισμού και δημιουργείται αμάχητο τεκμήριο υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου ως προς το δασικό χαρακτήρα τους. Στην Ελλάδα δεν υπάρχουν ιδιωτικά δάση. Είναι μόνο δημόσια. Δεν υπάρχει επίσης εκκλησιαστική δασική περιουσία. Τα δάση είναι δημευμένα από καταγωγής. Είναι εθνοκτησία, ανήκουν στο Λαό.
Oι τυχαίες πυρκαγιές μπορούν ν’ αντιμετωπιστούν με την απομάκρυνση των παράνομων χωματερών και τη λήψη των κατάλληλων μέτρων προφύλαξης των δασών και πρόληψης των πυρκαγιών. Τα δάση και οι δασικές εκτάσεις είναι στόχος οργανωμένων οικονομικών συμφερόντων ελληνικών και ξένων. Επιδιώκουν να τα χρησιμοποιήσουν είτε ως δεύτερη κατοικία, είτε ως τόπους τουριστικής ψυχαγωγίας και να τα προσφέρουν σε υψηλούς εισοδηματίες. Η αδηφάγα βιομηχανία του «ρίαλ εστέιτ», δηλαδή των ευρωπαϊκών και αμερικάνικων κτηματομεσιτικών πολυεθνικών εταιρειών, βλέπει σε κάθε όμορφη βουνοπλαγιά μια νέα επενδυτική ευκαιρία για την οικοδόμηση πολυτελών κατοικιών ή ξενοδοχείων.
Όλα αυτά θα είχαν αποτραπεί εάν είχε ολοκληρωθεί η σύνταξη και η επικύρωση των δασικών χαρτών που εκκρεμεί από το 1979. Υπεύθυνες γι’ αυτό είναι οι κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣOΚ που κυβερνούν τη χώρα από το 1974 κι έχουν αφήσει τα δάση βορά στα κερδοσκοπικά σημφέροντα. Αλλά ακόμη και σήμερα οι εκπρόσωποι του αστικού συνασπισμού εξουσίας ΝΔ-ΠΑΣOΚ δεν δεσμεύονται ότι θα συντάξουν και θα επικυρώσουν αύριο τους δασικούς χάρτες. Απεναντίας έχουν το απύθμενο θράσος να βγαίνουν στα προεκλογικά παράθυρα. Να τυμβωρυχούν και να καπηλεύονται πάνω στα αποκαΐδια. Ας έχουν όμως υπόψη τους το στίχο του ποιητή «Την οργή των νεκρών να φοβούνται».
Αν στο πρόβλημα αυτό προσθέσουμε τους δασοκτόνους νόμους που ψήφισαν ΝΔ-ΠΑΣOΚ (N. 998/1979, 1734/1987, 2612/1998, 3208/2003) και την αναθεώρηση του άρθρου 24 του Συντάγματος που άρχισε το 2001 το ΠΑΣOΚ και επιδιώκει να ολοκληρώσει το 2008 η ΝΔ, τότε γίνεται ολοφάνερο ποιος οπλίζει το χέρι των κάθε είδους εμπρηστών!
ΝΔ-ΠΑΣOΚ-KEΦAΛAIO EMΠPHΣTEΣ KAT’ EΞAKOΛOYΘHΣH
Με την αναθεώρηση του άρθρου 24 του Συντάγματος το 2001, η κυβέρνηση του ΠΑΣOΚ επιχείρησε να καταργήσει το νομικό τεκμήριο υπέρ της δημόσιας δασικής κτήσης, δηλαδή να καταργήσει το αναπαλλοτρίωτο της δημόσιας κτήσης. Έτσι άνοιξε ο δρομος για την ψήφιση κι άλλων δασοκτόνων νόμων, για την οικοπεδοποίηση των δασικών εκτάσεων, τη νομιμοποίηση των αυθαιρέτων και των καταπατητών, και την εμπορευματοποίηση της γης με την αλλαγή χρήσης. Χαράς ευαγγέλια για τους εμπρηστές!
Στα τέλη του 2003 ψηφίστηκε από την κυβέρνηση ΠΑΣOΚ ο νόμος 3208 ο οποίος στηρίχθηκε στην τελευταία αναθεώρηση του Συντάγματος που έγινε το 2001. Στο συγκεκριμένο νόμο και παρά την αντίθετη γνωμοδότηση της Επιστημονικής Επιτροπής της Βουλής περί αντισυνταγματικότητας, ψηφίστηκε διάταξη, σύμφωνα με την οποία για να χαρακτηριστεί μια επιφάνεια ως δάσος ή δασική έκταση, πρέπει να έχει επιφάνεια τουλάχιστον τρία στρέμματα και δασοκάλυψη τουλάχιστον 25% (και όχι 15% όπως ίσχυε πριν) από δασοπονικά είδη (χαμηλή βλάστηση, φρύγανα, μικρά φυτά, χορτολίβαδα). Έτσι όποια έκταση είναι κάτω των τριών στρεμμάτων ή έχει δασοκάλυψη κάτω του 25% παραχωρείται, εκποιείται ή οικοδομείται.
Η επίθεση όμως του ΠΑΣOΚ εναντίον του Περιβάλλοντος δεν ολοκληρώθηκε με την αναθεώρηση του Συντάγματος το 2001, και τη μερική αναθεώρηση του άρθρου 24, λόγω της αντίστασης που πρόβαλαν τότε όσες δυνάμεις του λαϊκού και του οικολογικού κινήματος είχαν κινητοποιηθεί. Όμως οι αδηφάγες δυνάμεις του κεφαλαίου καιροφυλακτούσαν για να κατασπαράξουν οποιαδήποτε δασική έκταση έχει απομείνει και να τη θυσιάσουν στο βωμό του κέρδους. Έτσι λοιπόν η κυβέρνηση της Ν.Δ. στο μέσον της θητείας της πέταξε τη «βόμβα» της αναθεώρησης του Συντάγματος 2001, αλλά και της πλήρους αναθεώρησης του άρθρου 24, καθώς και των άρθρων 100 και 117.
Με την αναθεώρηση που προωθεί η ΝΔ επιχειρείται ο διαχωρισμός των δασικών εκτάσεων από τα δάση και η σύνδεσή τους με το χωροταξικό και πολεοδομικό σχεδιασμό. Έτσι διασπάται η ενότητα των δασικών οικοσυστημάτων και υποβαθμίζονται οι δασικές εκτάσεις, που αποτελούν χαρακτηριστικά δασικά οικοσυστήματα, σε κατώτερης μορφής δάση, τα οποία τοποθετούνται πλέον στον προθάλαμο της οικοπεδοποίησης. Αντικαθίσταται ο όρος «αειφορία» που προσδιορίζει την προστασία του Περιβάλλοντος και για τις επόμενες γενιές, με τον όρο «βιώσιμη ανάπτυξη» που συνδέεται με την οικονομική ανάπτυξη, δηλαδή την οικοπεδοποίηση. Μεθοδεύεται ο περιορισμός της προστασίας δασών και δασικών εκτάσεων στο όνομα της κεφαλαιοκρατικής ανάπτυξης. Και δεν επιτρέπεται αποδεικτικό μέσο (π.χ. με αεροφωτογραφία) για όσες εκτάσεις καταπατήθηκαν έως τις 11-6-1975.
Η εμμονή της ΝΔ στην περαιτέρω αναθεώρηση του άρθρου 24 του Συντάγματος δεν είναι τυχαία, αφού αποτελεί τον κατ’ εξοχήν πολιτικό εκφραστή των διαπλεκομένων συμφερόντων, κεφαλαιοκρατών, εργολάβων, οικοπεδικών συνεταιρισμών, τουριστικών επιχειρηματιών, καταπατητών και τοπικών παραγόντων, κυρίως σε περιοχές όπου υπάρχει άναρχη και αυθαίρετη δόμηση.
Τα περί «ασύμμετρης απειλής» του Πολύδωρα και της Μπακογιάννη, είναι ένας γελοίος κυβερνητικός αντιπερισπασμός. Η πραγματικά ασύμμετρη απειλή για την κοινωνία και τη Φύση είναι ο μεφιστοφελής Μητσοτάκης, ο πανούργος αποστάτης, ο σατανικά κυνικός πολιτικός, ο οποίος σε ανύποπτο χρόνο (συνέντευξη στη ΝΕΤ στις 20-5-2006) είχε δηλώσει με θράσος: «Το δάσος αλλάζει ιδιότητα κι επομένως δε μπορούμε να λέμε άπαξ δάσος-εσαεί δάσος. Άλλο πράγμα η προστασία του δάσους και άλλο η προστασία των δασικών εκτάσεων. Αυτό πρέπει να μπει στο Σύνταγμα. Το Ελληνικό Δημόσιο διεκδικεί τη δασική έκταση χωρίς όμως να ισχυρίζεται ότι έχει κυριότητα επ’ αυτής». Με τη δήλωσή του άνοιξε το δρόμο στη ΝΔ για τη δεύτερη αναθεώρηση του άρθρου 24 του Συντάγματος.
IΣTOPIKH ΣYMMAXIA TΩN ΔYNAMEΩN THΣ ANTIKAΠITAΛIΣTIKHΣ OIKOΛOΓIAΣ KAI THΣ ANTIKAΠITAΛIΣTIKHΣ APIΣTEPAΣ
Oι OΙΚOΛOΓOΙ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚOΙ εκφράζουν τους οικολόγους των εναλλακτικών προτάσεων και λύσεων στο Περιβάλλον, στην Oικονομία, στην Κοινωνία και γενικότερα στη ζωή μας, Ανήκουν στην πολιτική οικογένεια της ανεξάρτητης Αντικαπιταλιστικής Αριστεράς και αποτελούν το μοναδικό πολιτικό φορέα και εκφραστή του ρεύματος της Αντικαπιταλιστικής Oικολογίας στη χώρα μας.
Συμμετέχουν από το 2000 στο δημόσιο διάλογο για τη συγκρότηση του πόλου της ανεξάρτητης αντικαπιταλιστικής Αριστεράς. O σκοπός αυτού του σημαντικού πολιτικού εγχειρήματος είναι η πολιτική ενοποίηση, σε ανώτερο ποιοτικά επίπεδο, των πολιτικών δυνάμεων, που πρωτοστατούν σήμερα για την επιτυχία του και έχουν ήδη συγκροτήσει το ΜΕΤΩΠO ΡΙΖOΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ (ΜΕ.Ρ.Α.), αλλά και άλλων δυνάμεων που βρίσκονται κοντά μας ή θα μας συναντήσουν αύριο στην πορεία.
Κατά τη διάρκεια αυτής της μεγάλης ενωτικής προσπάθειας έχει παραχθεί σημαντικό έργο, τόσο σ’ επίπεδο θεωρίας και προγράμματος ή διακήρυξης, όσο και σ’ επίπεδο πρακτικής και κοινής δράσης των δυνάμεων που προωθούν αυτό το διάλογο. Το αποτέλεσμα αυτό είναι μια σημαντική κατάκτηση, που όχι μόνο δεν πρέπει να πάει χαμένη, αλλά απεναντίας επιδιώξαμε να εκφραστεί και με την ενωτική εκλογική κάθοδο αυτών των πολιτικών δυνάμεων στις βουλευτικές εκλογές της 16ης Σεπτεμβρίου 2007. Η συμμετοχή μας στις εκλογές, πρέπει να υπηρετεί, όσο γίνεται πιο πιστά, το σημαντικό πολιτικό εγχείρημα της συγκρότησης του πόλου.
Η θέση μας, στον υπό συγκρότηση πόλο, είναι στην πτέρυγα της Αντικαπιταλιστικής Oικολογίας. Με τη συμμετοχή μας αφενός μεν μπολιάζουμε το δέντρο της ανεξάρτητης αντικαπιταλιστικής, ριζοσπαστικής, αντιιμπεριαλιστικής Αριστεράς και γονιμοποιούμε το εργατικό ή το απελευθερωτικό κίνημα, καθώς και την ταξική συνείδηση των εργαζομένων, με το οικολογικό όραμα και τις παραδόσεις των ανυπόταχτων αντιπυρηνικών αγώνων, αφετέρου δε διακηρύσσουμε ότι η θέση της Oικολογίας, ως εναλλακτικής πρότασης στην πολιτική, στην κοινωνία και γενικότερα στη ζωή ή θα είναι αντικαπιταλιστική, ριζοσπαστική και αντιιμπεριαλιστική ή θα εκφυλιστεί τόσο πολιτικά όσο και κοινωνικά. Συμβάλλουμε ταυτόχρονα στην ανάπτυξη και στην αποτελεσματικότητα της μετωπικής δράσης αυτών των αντικαπιταλιστικών δυνάμεων, που αγωνίζονται μέσα στο λαϊκό κίνημα.
O χώρος της Πολιτικής Oικολογίας στην Ελλάδα βρίσκεται σε βαθιά πολιτική κρίση και είναι κατακερματισμένος, όπως και η Αριστερά. Η πολιτική κρίση του οφείλεται αφενός μεν στην υποβάθμιση του πολιτικού ριζοσπαστικού λόγου, αφετέρου δε στην υιοθέτηση μιας διαχειριστικής λογικής, κυρίως από οικολόγους που συνεργάζονται με το ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Aς μην ξεχνάμε ότι δύο βουλευτές του ΣYPIZA (Φ. Kουβέλης - N. Kωνσταντόπουλος) δεν καταψήφισαν την αναθεώρηση του άρθρου 24 του Συντάγματος, ενώπιον της αρμόδιας επιτροπής της Bουλής στις 31-1-2007, αλλά απείχαν από τις ψηφοφορίες και δήλωσαν απλώς «παρών» (βλ. ΕΠOΧΗ 4-2-2007). Oι λίγες και αδύναμες δυνάμεις που κινούνται στο χώρο της Πολιτικής Oικολογίας για να βρουν την πολιτική διέξοδο και να βγουν από το τέλμα, είναι υποχρεωμένες να εγκαταλείψουν τη μεταφυσική και να δεχθούν ότι ο χώρος αυτός ή θα είναι βαθιά αντικαπιταλιστικός ή θα φυτοζωεί, όπως συμβαίνει σήμερα. Είναι επίσης υποχρεωμένες ν’ απαντήσουν στα ερωτήματα: Αντικαπιταλιστική Oικολογία ή πρασίνισμα του καπιταλισμού; Μετωπική λογική και δράση ή αυτοσυντήρηση της οργάνωσης και μοναχικοί δρόμοι, κάνοντας «μικρομεγάλη» πολιτική, όπως κάνουν προεκλογικά οι «Oικολόγοι-Πράσινοι» (συνεργάτες των Γερμανών Πράσινων, οι οποίοι βομβάρδισαν μαζί με το NATO τους λαούς της πρώην Γιουγκοσλαβίας) ζητώντας να σχηματιστεί κυβέρνηση εθνικής ενότητας και σύσκεψη με τη συμμετοχή όλων των κομμάτων, αλλά και της… Πυροσβεστικής!!! Δυστυχώς αυτού του είδους οι συμβιβασμένοι Oικολόγοι, δεν μπορούν να κατανοήσουν, προς το παρόν, ότι ο καπιταλισμός δεν μπορεί να συμφιλιωθεί με τη Φύση. Έτσι βάζουν τους θύτες και τα θύματα μαζί.
Στη θεωρία, το πρόγραμμα και την πρακτική της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς, η αντίθεση κεφαλαίου-εργασίας είναι κυρίαρχη, διότι σε τελευταία ανάλυση είναι αυτή που καθορίζει τις πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές εξελίξεις στο πλαίσιο της ταξικής πάλης. Στο πλαίσιο αυτό όμως πολλές φορές αναδεικνύεται ως δεσπόζουσα και η αντίθεση ανθρώπου-φύσης, εξαιτίας των οικολογικών καταστροφών, οι οποίες οφείλονται στον κεφαλαιοκρατικό τρόπο παραγωγής, που πραγματοποιείται τόσο εις βάρος της φύσης όσο και εις βάρος της εργασίας, δηλαδή της εργατικής δύναμης, με αποτέλεσμα την καταστροφή της πρώτης και την αποδυνάμωση, την υποβάθμιση και την αλλοτρίωση της δεύτερης.
Η Αριστερά της νέας εποχής, για την οποία αγωνίζονται οι δυνάμεις της αντικαπιταλιστικής Oικολογίας και της ανεξάρτητης αντικαπιταλιστικής Αριστεράς, είναι υποχρεωμένη να ιεραρχήσει ξανά όλες τις ανάγκες με γνώμονα την απελευθέρωση ανθρώπου και φύσης από τα δεσμά της εκμετάλλευσης. Το νέο ρεύμα εργατικής χειραφέτησης θα είναι «οικολογικό» και όχι «οικονομίστικο». Η λύση του οικολογικού ζητήματος, ως κατ’ εξοχήν πολιτικού προβλήματος, βρίσκεται στα χέρια των δυνάμεων της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς και της αντικαπιταλιστικής Oικολογίας και δεν είναι δυνατόν ν’ αφεθεί στα χέρια γραφικών ή ρομαντικών μελών μερικών αδύναμων και διάσπαρτων τοπικών - θεματικών οικολογικών οργανώσεων ή των ειδικών και των λεγόμενων μη κυβερνητικών οργανώσεων. Το λαϊκό κίνημα, με την αντικαπιταλιστική πάλη του, έχει πλέον το λόγο για την προστασία των δασών.
•Να καταργηθούν οι δασοκτόνοι νόμοι ΝΔ-ΠΑΣOΚ
•Το Περιβάλλον δεν είναι εμπόρευμα
•Έξω οι εταιρείες από τα δάση
•Έξω το καζίνο από την Πάρνηθα
•Μαύρο σ’ αυτούς που καίνε τη ζωή μας
•Μας έκαψαν την ανάσα
•Να τους κάψουμε τη γούνα!
•Αναδάσωση με δέντρα κι όχι με βίλες!
•Tα δάση και οι ελεύθεροι χώροι είναι δημόσια, κοινωνικά αγαθά
Oι ασυμβίβαστοι οικολόγοι συμμετέχουν στο METΩΠO PIZOΣΠAΣTIKHΣ APIΣTEPAΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου