Οι ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΙ ως οργάνωση της ανεξάρτητης Αντικαπιταλιστικής Αριστεράς έδωσε για δεύτερη φορά (η πρώτη ήταν το 2004) την μετωπική πολιτική μάχη των εθνικών βουλευτικών εκλογών συμμετέχοντας στους συνδυασμούς του ΜΕ.Ρ.Α. Με τον τρόπο αυτό οι δυνάμεις της Αντικαπιταλιστικής Οικολογίας και της ανεξάρτητης Αντικαπιταλιστικής Αριστεράς έδωσαν τη δική τους απάντηση, από ταξική σκοπιά, στο κατ’ εξοχήν πολιτικό πρόβλημα της οικολογικής κρίσης. Τόνισαν ιδιαίτερα ότι η λύση του βρίσκεται, κυρίως, στα χέρια αυτών των δυνάμεων, ότι το λαϊκό κίνημα, με την αντικαπιταλιστική πάλη του, έχει πλέον το λόγο για την προστασία των δασών, καθώς και ότι δεν είναι δυνατόν ν’ αφεθεί στα χέρια των συμπαθητικών ρομαντικών μελών μερικών αδύναμων και διάσπαρτων τοπικών-θεματικών οικολογικών οργανώσεων ή των ειδικών και των λεγόμενων μη κυβερνητικών οργανώσεων.
Μια παραλλαγή όλων αυτών ήταν οι Οικολόγοι Πράσινοι, οι οποίοι συμμετείχαν σ’ αυτές τις εκλογές υπό τις πλέον ευνοϊκές προεκλογικές συνθήκες, λόγω των πυρκαγιών και της έλλειψης άλλου αυτόνομου οικολογικού συνδυασμού. Παρόλα αυτά συγκέντρωσαν ακριβώς τις ίδιες ψήφους και το ίδιο ποσοστό, όταν όλοι μαζί βρισκόμασταν στους Οικολόγους Εναλλακτικούς στις ευρωεκλογές του 1989. Το εκλογικό τους αποτέλεσμα βρίσκεται ακόμη στα προ 18ετίας επίπεδα παρόλο που το εκλογικό σώμα αυξήθηκε κατά 688.000 πολίτες. Αυτό σημαίνει ότι ο χώρος αυτός βρίσκεται σε βαθιά πολιτική κρίση, η οποία οφείλεται αφενός μεν στην υποβάθμιση του πολιτικού, ανατρεπτικού, ριζοσπαστικού λόγου, αφετέρου δε στην υιοθέτηση μιας διαχειριστικής λογικής από μέρους τους.
Με τους Οικολόγους Πράσινους δεν έχουμε καμία ιδεολογική συγγένεια. Υποστηρίζουν την ένταξη της Ελλάδας στην ΕΕ του πολέμου, του ρατσισμού, της ξενοφοβίας, της ανεργίας, της φτώχειας, της περιβαλλοντικής καταστροφής. Είχαν υποστηρίξει το Σχέδιο Ανάν, επιδίωξαν προεκλογική συνεργασία με ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ και πρότειναν κυβέρνηση εθνικής ενότητας. Έτσι βάζουν τους θύτες και τα θύματα μαζί.. Τους διακρίνει αλαζονεία. Ηγετικά τους στελέχη είχαν διαπράξει πολιτικές απάτες κατά των Οικολόγων Εναλλακτικών, (το 1999-2000 όταν τους είχαν εμφανίσει ότι δήθεν συνεργάζονταν με το ΣΥΝ) οι οποίες δεν έχουν παραγραφεί πολιτικά. Αποτελούν την εμπροσθοφυλακή της Οικολογίας του συστήματος. Δε μπορούν να κατανοήσουν ότι ο καπιταλισμός δεν μπορεί να συμφιλιωθεί με τη Φύση. Θέλουν να «πρασινίσουν» τον καπιταλισμό, ενώ το δικό μας όραμα, με τη στρατηγική της Αντικαπιταλιστικής Οικολογίας, είναι η ανατροπή του.
Η εκλογική μάχη ήταν ένας ενδιάμεσος και αναγκαίος σταθμός στη μεγάλη πορεία μας προς τη συγκρότηση του πόλου της ανεξάρτητης Αντικαπιταλιστικής Αριστεράς. Αγωνιζόμαστε για τη συγκρότηση μιας άλλης Αριστεράς, που θα ξεδιπλώσει το δικό της ανατρεπτικό σχέδιο. Αυτή η Αριστερά επιδιώκει μεν την κοινή δράση με οποιοδήποτε ριζοσπαστικό, αριστερό, οικολογικό, πολιτικό ρεύμα, αλλά διατηρεί και αναδεικνύει τη δική της πολιτική ανεξαρτησία, σε ταξική αντικαπιταλιστική κατεύθυνση και διακρίνεται από τις δυνάμεις που «φλερτάρουν» με τον αστικό συνασπισμό εξουσίας ΝΔ-ΠΑΣΟΚ.
Μια παραλλαγή όλων αυτών ήταν οι Οικολόγοι Πράσινοι, οι οποίοι συμμετείχαν σ’ αυτές τις εκλογές υπό τις πλέον ευνοϊκές προεκλογικές συνθήκες, λόγω των πυρκαγιών και της έλλειψης άλλου αυτόνομου οικολογικού συνδυασμού. Παρόλα αυτά συγκέντρωσαν ακριβώς τις ίδιες ψήφους και το ίδιο ποσοστό, όταν όλοι μαζί βρισκόμασταν στους Οικολόγους Εναλλακτικούς στις ευρωεκλογές του 1989. Το εκλογικό τους αποτέλεσμα βρίσκεται ακόμη στα προ 18ετίας επίπεδα παρόλο που το εκλογικό σώμα αυξήθηκε κατά 688.000 πολίτες. Αυτό σημαίνει ότι ο χώρος αυτός βρίσκεται σε βαθιά πολιτική κρίση, η οποία οφείλεται αφενός μεν στην υποβάθμιση του πολιτικού, ανατρεπτικού, ριζοσπαστικού λόγου, αφετέρου δε στην υιοθέτηση μιας διαχειριστικής λογικής από μέρους τους.
Με τους Οικολόγους Πράσινους δεν έχουμε καμία ιδεολογική συγγένεια. Υποστηρίζουν την ένταξη της Ελλάδας στην ΕΕ του πολέμου, του ρατσισμού, της ξενοφοβίας, της ανεργίας, της φτώχειας, της περιβαλλοντικής καταστροφής. Είχαν υποστηρίξει το Σχέδιο Ανάν, επιδίωξαν προεκλογική συνεργασία με ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ και πρότειναν κυβέρνηση εθνικής ενότητας. Έτσι βάζουν τους θύτες και τα θύματα μαζί.. Τους διακρίνει αλαζονεία. Ηγετικά τους στελέχη είχαν διαπράξει πολιτικές απάτες κατά των Οικολόγων Εναλλακτικών, (το 1999-2000 όταν τους είχαν εμφανίσει ότι δήθεν συνεργάζονταν με το ΣΥΝ) οι οποίες δεν έχουν παραγραφεί πολιτικά. Αποτελούν την εμπροσθοφυλακή της Οικολογίας του συστήματος. Δε μπορούν να κατανοήσουν ότι ο καπιταλισμός δεν μπορεί να συμφιλιωθεί με τη Φύση. Θέλουν να «πρασινίσουν» τον καπιταλισμό, ενώ το δικό μας όραμα, με τη στρατηγική της Αντικαπιταλιστικής Οικολογίας, είναι η ανατροπή του.
Η εκλογική μάχη ήταν ένας ενδιάμεσος και αναγκαίος σταθμός στη μεγάλη πορεία μας προς τη συγκρότηση του πόλου της ανεξάρτητης Αντικαπιταλιστικής Αριστεράς. Αγωνιζόμαστε για τη συγκρότηση μιας άλλης Αριστεράς, που θα ξεδιπλώσει το δικό της ανατρεπτικό σχέδιο. Αυτή η Αριστερά επιδιώκει μεν την κοινή δράση με οποιοδήποτε ριζοσπαστικό, αριστερό, οικολογικό, πολιτικό ρεύμα, αλλά διατηρεί και αναδεικνύει τη δική της πολιτική ανεξαρτησία, σε ταξική αντικαπιταλιστική κατεύθυνση και διακρίνεται από τις δυνάμεις που «φλερτάρουν» με τον αστικό συνασπισμό εξουσίας ΝΔ-ΠΑΣΟΚ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου