Οι Πολεμοκάπηλοι Ευρωπαίοι Πράσινοι

Όταν το 1999 οι ΗΠΑ και οι Νατοϊκοί σύμμαχοί τους είχαν αρχίσει τον ιμπεριαλιστικό τους πόλεμο κατά των αμάχων λαών της Γιουγκοσλαβίας, είχαμε καταγγείλει ανοιχτά το κόμμα των Γερμανών Πράσινων, διότι είχε ταχθεί στο πλευρό των ιμπεριαλιστών. Ιδιαίτερη αναφορά είχαμε κάνει στον εξωμότη του μαχόμενου οικολογικού εναλλακτικού κινήματος, Γερμανό υπουργό Εξωτερικών Γιόσκα Φίσερ, τον οποίο είχαμε καταγγείλει ως νεοναζί. Μάλιστα είχαμε προτείνει να αποκαλείται πλέον ως Φίρερ αντί Φίσερ! Ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι ορισμένα μέλη του κόμματός του τον είχαν τιμωρήσει συμβολικά, κατά τη διάρκεια του συνεδρίου τους στην πόλη Μπίλεφελντ, όταν συζητούνταν η αποστολή γερμανικών στρατευμάτων στην ΠΓΔΜ. Του πέταξαν κατάμουτρα κόκκινη μπογιά και τον έλουσαν με το «άλικο αίμα» των αμάχων. Την ίδια εποχή η πρώην ευρωβουλευτής του κόμματος των Γερμανών Πράσινων Ίλκα Σρέντερ (η οποία αποχώρησε τελικά από το κόμμα τους) είχε δηλώσει ότι «εάν θέλει κάποιος εγγυήσεις ότι η Γερμανία θα συμμετάσχει ενεργά στους επόμενους πολέμους ας ψηφίσει το 2002 το κόμμα των Πράσινων»!! Το τελευταίο συνέδριό τους (Νοέμβρης 2001), επιβεβαίωσε τις παραπάνω πολιτικές εκτιμήσεις αφού η συντριπτική πλειοψηφία των συνέδρων (80%) ψήφισε υπέρ της αποστολής γερμανικών στρατευμάτων στο Αφγανιστάν.


Αλλά και στη σύνοδο του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας των Πράσινων Κομμάτων στη Βουδαπέστη το Δεκέμβρη του 2001 οι Γερμανοί Πράσινοι επιχείρησαν μαζί με τους Ολλανδούς ν’ αφαιρέσουν από το υπό έκδοση ψήφισμα την καταδίκη των πολεμικών επιχειρήσεων με το γελοίο επιχείρημα ότι το θέμα του πολέμου στο Αφγανιστάν ήταν … ετεροχρονισμένο!

Στις εκλογές της 22ας Σεπτεμβρίου 2002 η «κοκκινο-πράσινη» συμμαχία μόλις και κατάφερε να επικρατήσει των Χριστιανοδημοκρατών του πρώην πρωθυπουργού της Βαυαρίας και προέδρου της Χριστιανο-κοινωνικής Ένωσης Έντουμντ Στόιμπερ, τον οποίο διαδέχθηκε αμέσως μετά η Αγκέλα Μέρκελ. Την τριετία 2002-2005 επιβεβαιώθηκε πλήρως και το ενδιαφέρον των Γερμανών Πράσινων για τους βιομηχάνους, τους τραπεζίτες, τους χρηματιστές και γενικά για τους κεφαλαιοκράτες. Έτσι υλοποιήθηκαν τα κυβερνητικά σχέδια της «κοκκινο-πράσινης» συμμαχίας στην αγορά εργασίας και στην κοινωνική ασφάλιση υπέρ του κεφαλαίου. Ο πολιτικός τους κατήφορος όμως δεν είχε τέλος. Επιβεβαιώθηκε με την υποστήριξη του αμερικανοβρετανικού «Σχεδίου Ανάν» και τη σκόπιμη αγνόηση της τουρκικής εισβολής και κατοχής στην Κύπρο με τους χιλιάδες πρόσφυγες.

Τον Απρίλη του 2004 εκτός από τις ΗΠΑ και τους Νατοϊκούς συμμάχους τους, που απειλούσαν και εκβίαζαν κατά συρροήν και ασύστολα τον Κυπριακό Λαό να αποδεχθεί το «Σχέδιο Ανάν», ήταν και οι Γερμανοί Πράσινοι με δηλώσεις του επικεφαλής τους και τότε Υπουργού Εξωτερικών Γιόσκα Φίσερ. Αλλά και η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία των Πράσινων κομμάτων, τόσο εντός όσο και εκτός του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου όχι μόνο δε σεβάστηκε την ετυμηγορία του Κυπριακού Λαού ο οποίος απέρριψε με συντριπτική πλειοψηφία το «Σχέδιο Ανάν», αλλά βαδίζει στο δρόμο που έχουν χαράξει ΗΠΑ και Βρετανία.

Πρόσφατα η ομάδα των Πρασίνων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ξαναχτύπησε καταθέτοντας τροπολογία με την οποία ζητούσε από το Συμβούλιο Υπουργών να υιοθετήσει τους δυο κανονισμούς για την άρση της λεγόμενης οικονομικής απομόνωσης των Τουρκοκυπρίων και τη διεξαγωγή του εμπορίου απευθείας με τα κατεχόμενα. Μάλιστα εγκαλούσε το Συμβούλιο Υπουργών διότι δεν είχε τηρήσει τις υποσχέσεις του προς τους Τουρκοκυπρίους, αυτή δε η αθέτηση είχε πλήξει την αξιοπιστία της εξωτερικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Την τροπολογία είχε καταθέσει ο Γερμανός ευρωβουλευτής Έλμορ Μπροκ, αλλά απορρίφθηκε με 504 ψήφους κατά και 73 υπέρ. Η πρόσφατη όμως πολιτική επιτυχία της κυπριακής κυβέρνησης έβαλε την ταφόπλακα στο απευθείας εμπόριο με τα κατεχόμενα και επιβεβαίωσε το φιάσκο των Ευρωπαίων Πρασίνων.

Το πρόσφατο όμως αποκαλυπτικό δημοσίευμα των «Τάιμς της Νέας Υόρκης», το οποίο βασίζεται σε απόρρητη έκθεση επιτροπής του γερμανικού κοινοβουλίου, επιβεβαιώνει αυτό το οποίο όλοι είχαν υποψιαστεί, αλλά δεν μπορούσαν ν’ αποδείξουν έως σήμερα. Δηλαδή την πλήρη υποστήριξη και συνεργασία της κατ’ ευφημισμόν κοκκινοπράσινης κυβέρνησης της Γερμανίας, μ’ επικεφαλής τους Σρέντερ-Φίσερ, προς τις δυνάμεις εισβολής των ΗΠΑ-Βρετανίας κ.λπ.

Αποκαλύφθηκε λοιπόν ότι πράκτορες των γερμανικών μυστικών υπηρεσιών είχαν ήδη παραδώσει από το 2000 πληροφορίες και ιδιαίτερα το μυστικό σχέδιο της ιρακινής κυβέρνησης για την άμυνα της Βαγδάτης, οι οποίες ήταν απαραίτητες για την πραγματοποίηση της εισβολής και αυτό συνεχίστηκε ανελλιπώς έως το τέλος των πολεμικών επιχειρήσεων. Μάλιστα οι τρεις Γερμανοί κατάσκοποι παρασημοφορήθηκαν με το αμερικανικό «Μετάλλιο Αξίας»! Η έγκυρη εφημερίδα μάλιστα υποστήριξε ότι το πράσινο φως γι’ αυτήν τη συνεργασία δόθηκε από τον τότε Υπουργό Εξωτερικών Γ. Φίσερ και τον τότε διευθυντή του Πολιτικού Γραφείου του πρωθυπουργού Γκ. Σρέντερ και σημερινό Υπουργό Εξωτερικών Φράνκ Βάλτερ Σταινμάγερ!!

Πάντως ανεξάρτητα από τη μη συμμετοχή τους στη νέα κυβέρνηση συνασπισμού Χριστιανοδημοκρατών-Σοσιαλδημοκρατών, το βέβαιο είναι ότι οι Γερμανοί Πράσινοι δεν έχουν καμμιά σχέση με το κόμμα της δεκαετίας του ’70. Αυτό το αναμφισβήτητο γεγονός κάνει πως δεν το βλέπει μια πτέρυγα του ελληνικού οικολογικού κινήματος που με το όνομα «Οικολόγοι Πράσινοι» συμμετέχουν στην Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία των Πράσινων Κομμάτων, δεν έχουν εκφράσει καμία αντίθεση στην ιμπεριαλιστική γραμμή της και συνεργάζονται στενά με το «Φίρερ» και το κόμμα του. Έτσι έχουν γίνει ουσιαστικά συνένοχοι στην εγκληματική αντιλαϊκή και ιμπεριαλιστική δράση των Γερμανών Πράσινων και της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας των Πράσινων Κομμάτων.

ΛΥΣΙΜΑΧΟΣ ΡΟΖΟΣ