Η Ελλάδα βρίσκεται στο «μάτι του κυκλώνα» και δυστυχώς οι κυβερνήσεις της τελευταίας εικοσαετίας (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ) αποδείχθηκε ότι είναι εντελώς ανίκανες ν’ αντιμετωπίσουν την ήδη τραγική κατάσταση. Πυρκαγιές δασών και δασικών εκτάσεων, λειψυδρία, καύσωνες, μείωση βροχοπτώσεων είναι πολύ συχνά φαινόμενα. Απεναντίας χρησιμοποιούν διάφορα τεχνάσματα για να ξεφύγουν από τις τυπικές έστω υποχρεώσεις τους.
Όπως προαναφέρθηκε, σύμφωνα με το πρωτόκολλο του Κιότο η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι υποχρεωμένη να μειώσει τις εκπομπές των θερμοκηπιακών αερίων σε ποσοστό 8% έως το 2010 σε σύγκριση με τις εκπομπές του 1990. Το ποσοστό αυτό έχει επιμεριστεί, με εσωτερικές συμφωνίες των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και σε συνάρτηση με τους ρυθμούς ανάπτυξης της κάθε χώρας. Για την Ελλάδα καθορίστηκε στο ύψος του 25%. Ήδη όμως από το 2002 έχει φτάσει κι έχει ξεπεραστεί το 25%.
Την τραγική αυτή κατάσταση προσπάθησε να κρύψει επιμελώς ο Υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Γ. Σουφλιάς, ο οποίος με πομπώδεις δηλώσεις του τόνισε ότι «είμαστε και θα παραμείνουμε συνεπείς στην υποχρέωσή μας ν’ αντιμετωπίσουμε το μεγάλο πρόβλημα των εκπομπών ρύπων του θερμοκηπίου» (ΠΡΙΝ 4-3-2007). Στην παραπάνω δήλωση προέβη για ν’ απαντήσει στην επισήμανση ενός «δικού του ανθρώπου», του επιτρόπου Περιβάλλοντος Σταύρου Δήμα, ο οποίος είχε τονίσει ότι εάν η Ελλάδα συνεχίσει με τους ίδιους ρυθμούς τις εκπομπές των θερμοκηπιακών αερίων, τότε το 2010 θα έχει ξεπεράσει το ποσοστό του 40%!! Είναι χαρακτηριστικό ότι στο σοβαρότατο αυτό θέμα, το ΥΠΕΧΩΔΕ και ο υπουργός αποδείχθηκε ότι ήταν τραγικά αδιάφοροι.
Το Εθνικό Σχέδιο Κατανομής Δικαιωμάτων Εκπομπών Ρύπων (ΕΣΔΚΕ) για την περίοδο 2005-2007 όχι μόνον κατατέθηκε εκπρόθεσμα στην αρμόδια επιτροπή της ΕΕ, αλλά χαρακτηρίσθηκε ως ελλιπές από αντικειμενικούς μελετητές και μεροληπτικό υπέρ των ρυπογόνων βιομηχανιών! Οι κυβερνήσεις του αστικού συνασπισμού εξουσίας διάκεινται ιδιαίτερα φιλικά προς τους βιομηχάνους και παραπλανούν τους πολίτες. Ως παράδειγμα παραπλάνησης αναφέρεται το πρόστιμο το οποίο επιβλήθηκε στη ΔΕΗ και αφορά στη ρύπανση που προκαλεί στην ατμόσφαιρα εξαιτίας των εκπομπών του διοξειδίου του θείου και των αιωρούμενων σωματιδίων κι όχι εξαιτίας των εκπομπών του διοξειδίου του άνθρακα, που ευθύνεται κυρίως για το φαινόμενο του θερμοκηπίου.
Άλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι και η θετική γνωμοδότηση της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας προς το Υπουργείο Ανάπτυξης για την κατασκευή νέων ρυπογόνων σταθμών, οι οποίοι θα λειτουργούν με λιθάνθρακα. Κι αυτό ενώ η Ελλάδα έχει ήδη αναδειχθεί τέταρτη παγκοσμίως στην αύξηση εκπομπής αερίων του θερμοκηπίου, στ’ όνομα μιας εξαιρετικά ρυπογόνας (υπ)ανάπτυξης. Βρίσκεται στην ίδια θέση με τον Καναδά, όσον αφορά στην αύξηση εκπομπής αερίων του θερμοκηπίου, σημειώνοντας μεγέθυνση 26,6% από το 1990 ως το 2004! Η συνολική κατανάλωση ενέργειας στην Ελλάδα παρουσιάζει κατά μέσον όρο ετήσια αύξηση 2,8% (1990-2003), δηλαδή μία από τις υψηλότερες ανάμεσα στις χώρες της Ε.Ε.
Εάν σ’ όλα αυτά προστεθεί και η αξιόπιστη επιστημονική έκθεση του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών, η οποία φέρει τον τίτλο «Κλιματικές Αλλαγές στη Μεσόγειο» είναι ολοφάνερο ότι η κατάσταση στο μέλλον θα είναι τραγική. Συντάκτες της έκθεσης είναι ο διευθυντής του Εθνικού Αστεροσκοπείου καθηγητής Δημήτρης Λάλας και ο επιστημονικός συνεργάτης δρ. Χαράλαμπος Φειδάς. Σύμφωνα με την έκθεση «η μέση αύξηση της θερμοκρασίας για την Ελλάδα εκτιμάται για το 2030 από 0,9 έως 2 βαθμούς Κελσίου, ανάλογα με το σενάριο μείωσης των ανθρωπογενών εκπομπών των αερίων του θερμοκηπίου. Υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις ότι η θερινή βροχόπτωση θα μειωθεί αρκετά, γεγονός που έρχεται σε συμφωνία με την αντίστοιχη εκτίμηση για όλη τη Μεσόγειο.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, ολόκληρη η ανατολική και νότια Ελλάδα και ιδιαίτερα η Αττική, η Θεσσαλία, η Θεσσαλονίκη και η Ανατολική Πελοπόννησος ενδέχεται να εμφανίσουν τη μεγαλύτερη μείωση της μέσης ετήσιας βροχόπτωσης της Βόρειας Μεσογείου. Οι μακροχρόνιες προγνώσεις των κλιματικών μοντέλων για την περιοχή της Μεσογείου είναι ανησυχητικές. Στον ελληνικό χώρο, όλα τα μοντέλα προβλέπουν αύξηση της θερμοκρασίας, η οποία κυμαίνεται από 1 έως 2 βαθμούς Κελσίου μέχρι το 2030, παρά τις διαφορετικές εκτιμήσεις για το μέγεθος της αύξησης αυτής. Αβίαστα λοιπόν βγαίνει το συμπέρασμα ότι ο κίνδυνος πρόκλησης κλιματικών αλλαγών, ανεξαρτήτως καταμερισμού πιέσεων, δεν είναι αμελητέος.
Αντίθετα, υπάρχουν αρκετές ενδείξεις ότι ήδη άρχισαν και πιθανόν να επιταχυνθούν στις αμέσως επόμενες δεκαετίες. Η Ελλάδα βρίσκεται γεωγραφικά σε μια μεθοριακή περιοχή μεταξύ δύο κλιματικών ζωνών (εύκρατης και υποτροπικής). Αυτό σημαίνει ότι οι επικείμενες αλλαγές μπορούν πολύ εύκολα να τη μεταθέσουν βαθύτερα στη μία ή στην άλλη. Και στις δύο περιπτώσεις θα υπάρξουν σημαντικές μεταβολές που θα επηρεάσουν το φυσικό περιβάλλον, την οικονομική αλλά και την κοινωνική ζωή του τόπου».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου