Εν έτει 2019, η γενική επίθεση κράτους και κεφαλαίου απλώνεται σε κάθε πεδίο της κοινωνικής ζωής. Το δόγμα της "μηδενικής ανοχής" που εφαρμόζει η κυβέρνηση, εκφράζεται πέρα από την κατασταλτική εκστρατεία που έχει εξαπολύσει ενάντια σε χώρους του αγώνα και σε προσφυγικές καταλήψεις, από την εισβολή των ΜΑΤ και την χρήση βίας σε βάρος φοιτητών/τριών στην ΑΣΟΕΕ.
Σαράντα έξι χρόνια μετά από την εξέγερση του Πολυτεχνείου, η βαρβαρότητα της κρατικής καταστολής και της οικονομικής υποτίμησης των ζωών μας,δεν μας αφήνει απαθείς και ασυγκίνητους/ες. Οι συλλογικοί αγώνες δεν είναι ξεκομμένοι ο ένας από τον άλλον, αντίθετα είναι άρρηκτα συνδεδεμένοι μεταξύ τους. Στον κόσμο που ζούμε, υπάρχουν συμφέροντα και αν κάτι είναι βέβαιο, είναι ότι δεν είναι εθνικά.
Το ιδεολόγημα της "πράσινης ανάπτυξης", το οποίο περιλαμβάνει μεταξύ άλλων την εγκατάσταση ανεμογεννητριών, εκτροπές ποταμών, εξορύξεις μεταλλευμάτων και φυσικά τον αγωγό υψηλής συμπίεσης (tap) στην πόλη μας, βρίσκει αντιμέτωπο αγωνιστές/στριες και κοινωνίες ολόκληρες, οι οποίες μαχητικά αρνούνται να βιώσουν αυτή την υποτίμηση που θα φέρουν οι "επενδύσεις".
Ενάντια στο ιδεολόγημα των επενδύσεων, της καταστροφής της φύσης, της συνολικής υποτίμησης των ζωών μας, ο μόνος δρόμος είναι η οργάνωση των αγώνων.
Οι εξεγέρσεις γίνονται,δεν είναι ουτοπία, αγώνας για τη γη και την ελευθερία!
Κάλεσμα για συγκέντρωση μνήμης της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, στην πλατεία Κρονίου 17/11 στις 18:00.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου