Το νερό είναι κοινωνικό αγαθό, όχι εμπόρευμα. Έξω οι ιδιωτικές εταιρείες από τον κύκλο του Νερού

Οι επιπτώσεις της πρόσφατης κακοκαιρίας είναι ακόμη νωπές, όπως νωπές είναι στην κοινωνική συνείδηση οι ακραίες – περισσότερο και από τα καιρικά φαινόμενα, επιπτώσεις της πλήρους ιδιωτικοποίησης των μεγάλων μεταφορικών αξόνων κυκλοφορίας, από την Αττική Οδό μέχρι την Εγνατία, που προώθησαν όλες οι κυβερνήσεις και ολοκληρώνει η σημερινή της ΝΔ.

Τώρα στο στόχαστρο της ιδιωτικοποίησης μπαίνει από την κυβέρνηση της ΝΔ το πιο βασικό αγαθό για την ίδια τη ζωή: το Νερό.

Η κυβέρνηση παραδίδει σε επιχειρηματικούς ομίλους τη λειτουργία και συντήρηση του εξωτερικού υδροδοτικού συστήματος (Ε.Υ.Σ.), του Λεκανοπεδίου της πρωτεύουσας. Συνεχίζει την πολιτική των προηγούμενων κυβερνήσεων και τις κατευθύνσεις της ΕΕ για τη σταδιακή ιδιωτικοποίηση του αγαθού του νερού και την παράδοση των υδάτινων πόρων στο κεφάλαιο.

Η διαδικασία ιδιωτικοποίησης της συντήρησης και λειτουργίας του δικτύου ύδρευσης του Λεκανοπεδίου, που ξεκίνησε στις 30/6/2021 με τροπολογία που κατατέθηκε στη Βουλή και την προκήρυξη του διαγωνισμού από το υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών στις 18/10/2021, μπήκε στις φάση της υλοποίησης με την υποβολή στις 20/1/2022 φακέλων ενδιαφέροντος από τρεις επιχειρηματικούς ομίλους. Ένας από αυτούς, ο όμιλος Ελλάκτωρ, κατέχει μαζί με την Αβαξ το 99,4% της εταιρείας «Αττική Οδός».

Η συντήρηση και λειτουργία του Ε.Υ.Σ. βρίσκεται στην αρμοδιότητα της ΕΥΔΑΠ, από το 1980. Μέσω της διαδικασίας που προωθεί η κυβέρνηση, η ΕΥΔΑΠ όχι μόνο αποκόπτεται από το ΕΥΣ, αλλά σύμφωνα με συνδικαλιστική κίνηση εργαζομένων στην εταιρεία, «υποχρεώνεται να καταβάλλει στον ιδιώτη το κόστος της διαχείρισης μέσω της πληρωμής του νερού που θα προμηθεύεται. Η ΕΥΔΑΠ οδηγείται σε αύξηση της τιμής του νερού, η διοίκηση Σαχίνη ήδη όρισε Επιτροπή για τη νέα τιμολογιακή πολιτική».

Η πλήρης εμπορευματοποίηση των φυσικών πόρων και των κοινωνικών αγαθών δημιουργεί εφιαλτικές καταστάσεις για την ίδια την ζωή της πλειονότητας των πολιτών.

Οι πολίτες βιώνουν ήδη πολύ οδυνηρά την εμπειρία της ιδιωτικοποίησης του κοινωνικού αγαθού του ρεύματος και βλέπουν τα πενιχρά εισοδήματά τους να μειώνονται από τις συνεχείς, υπέρογκες αυξήσεις στο ζωτικό αγαθό της ενέργειας – ηλεκτρικό ρεύμα, θέρμανση. Τα στοιχεία των λογαριασμών ρεύματος, δείχνουν ότι οι ιδιώτες πάροχοι στέλνουν τριπλάσια ποσά, εφαρμόζοντας τη ρήτρα αναπροσαρμογής χωρίς καμιά έκπτωση. Η κυβέρνηση ακολουθώντας τις εντολές της ΕΕ προωθεί τους κανόνες της “ελεύθερης αγοράς στην ενέργεια” αφήνοντας τους ιδιώτες παρόχους να καθορίσουν χωρίς κανένα περιορισμό την τιμολογιακή πολιτική και ακριβώς τώρα, ολοκληρώνει το σχέδιο πλήρους ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ, με την πώληση του 49% των μετοχών του ΔΕΔΔΗΕ, δηλαδή του δικτύου διανομής και της ηλεκτροδότησης όλης της χώρας, στην αυστραλιανών συμφερόντων πολυεθνική Macquarie, με τη βαριά ιστορία σκανδάλων. H Macquarie Group ηγήθηκε το 2006 μιας κοινοπραξίας η οποία εξαγόρασε την Thames Water, τη βρετανική εταιρεία ύδρευσης και αποχέτευσης του μείζονος Λονδίνου. Η Macquarie έφυγε από την Thames το 2017 αφήνοντας πίσω της, κατά τα Βρετανικά ΜΜΕ, ρύπους και χρέη.

Το θέμα με το Νερό,  δεν είναι μόνο οι σοβαρές οικονομικές επιπτώσεις που θα έχουν να αντιμετωπίσουν οι καταναλωτές.

Είναι κεφαλαιώδες ζήτημα για την ασφάλεια της υγείας του μισού πληθυσμού της χώρας. Είναι κεφαλαιώδες περιβαλλοντικό ζήτημα για μια πολύ ευρύτερη περιοχή, που αφορά τους φυσικούς πόρους τριών νομών – Αττικής, Βοιωτίας και Φωκίδας. Το Εξωτερικό Σύστημα Ύδρευσης της Αθήνας περιλαμβάνει όλους τους υδάτινους πόρους, υποδομές και εγκαταστάσεις, όπως τα φράγματα και τις τεχνητές λίμνες Ευήνου, Μόρνου και Μαραθώνα, τη λίμνη Υλίκη, τις γεωτρήσεις στην Πάρνηθα και το Βοιωτικό κάμπο, τα δίκτυα μεταφοράς μήκους εκατοντάδων χιλιομέτρων, και πολλά ακόμη.

Δεν μπορεί να παραδοθούν βορά στα κερδοσκοπικά συμφέροντα μιας πολυεθνικής, το παρόν και το μέλλον της ζωής των πολιτών. Όπου ιδιωτικοποιήθηκε το Νερό, όπως ο “κώδικας του νερού” που ισχύει στη Χιλή από την περίοδο της χούντας Πινοσέτ, κάθε σταγόνα νερού έχει ιδιοκτήτη. Με αυτόν τον τρόπο έπαυσε πλέον να αποτελεί "κοινό αγαθό".

Να υπερασπιστούμε το κοινωνικό αγαθό του Νερού με αγώνες, μαζί με τους κατοίκους, τους αγρότες, τους εργαζόμενους στις εταιρείες ύδρευσης και στις ΔΕΥΑ. Αξιοποιώντας και κάθε θετική εξέλιξη σε νομικό επίπεδο όπως οι αποφάσεις του ΣτΕ, κατόπιν προσφυγών σωματείων των εταιρειών Ύδρευσης Θεσσαλονίκης – Αθήνας, για την αντισυνταγματικότητα ένταξης των ΕΥΔΑΠ – ΕΥΑΘ στο Υπερταμείο (ΤΑΙΠΕΔ) καθώς και κατά της ΚΥΑ τιμολόγησης νερού.

Με διαρκείς και μαζικές κινητοποιήσεις, να διεκδικήσουμε:

• Άμεση ακύρωση του διαγωνισμού ιδιωτικοποίησης του συστήματος υδροδότησης της Αθήνας (ΕΥΣ).
• Έξω οι ιδιωτικές εταιρείες από τον κύκλο του Νερού. Κρατικοποίηση με κοινωνικό – εργατικό έλεγχο. Απέναντι στη λογική της ιδιωτικοποίησης και του κέρδους, να προβάλλουμε την ανάγκη του δημόσιου κοινωνικού οφέλους.
• Καμία αύξηση στην τιμή του νερού, δραστική μείωση των τιμολογίων, καμία διακοπή νερού στους οικονομικά ασθενείς συμπολίτες μας.