Θα μιλήσουν:
- μέλος της Ακαδημίας Δημοκρατικής Νεωτερικότητας (Academy of Democratic Modernity)
- ο Tarinski Yavor, συγγραφέας του βιβλίου "Βαλκανική Ομοσπονδία & Κομμούνες. Επαναστατικά προτάγματα στη Βουλγαρία του 19ου & 20ού αιώνα"
Το σύγχρονο εθνοκρατικό κοινοβουλευτικό σύστημα διέρχεται βαθιά κρίση. Ένα από τα σημάδια του είναι το γεγονός ότι σε πολλά μέρη του κόσμου εδώ και χρόνια παρατηρείται έξαρση της αποχής από τις εκλογικές διαδικασίες στις οποίες βασίζεται το κυρίαρχο αντιπροσωπευτικό μοντέλο. Παρά το γεγονός ότι είναι η μόνη στιγμή που το σύστημα επιτρέπει στους ανθρώπους να συμμετάσχουν στη λήψη αποφάσεων, όλο και περισσότεροι-ες εξακολουθούν να θεωρούν ότι 'δεν έχει νόημα' να συμμετέχουν. Ταυτόχρονα, οι κρατικές μηχανές οδηγούν σχεδόν καθολικά στην καταστολή των μειονοτήτων και σε φρικτά εγκλήματα κατά ολόκληρων εθνοτήτων που δεν είναι ενσωματωμένες στο εκάστοτε κυρίαρχο εθνικό σώμα.
Παράλληλα και ενάντια στη λογική του έθνους-κράτους, υπήρξε ένα επαναστατικό ρεύμα ιστορικά που προώθησε ένα όραμα για την κοινωνία πέρα από την εκμετάλλευση και την ομογενοποίηση. Αυτή είναι η ιδέα που βασίστηκε στη δημιουργία αυτόνομων-αυτοδιοικούμενων κοινοτήτων που ενώνονται μεταξύ τους σε συνομοσπονδιακές ενώσεις, επιτρέποντας τη διατήρηση της εξουσίας σε επίπεδο βάσης, χωρίς να υποχωρούν στον κλειστό τοπικισμό.
Θα προσπαθήσουμε να εξερευνήσουμε αυτή την «άλλη» Ιστορία και πώς ενέπνευσε τους ανθρώπους σε ορισμένα από τα εδάφη που κάποτε βρίσκονταν υπό την κυριαρχία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Συγκεκριμένα, στη δική μας γειτονιά -τα Βαλκάνια- υπήρξαν φωνές και κοινωνικοί αγώνες τους τελευταίους 2 αιώνες που στόχευαν στην αντικατάσταση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας με μια Βαλκανική Ομοσπονδία Κομμούνων, που θα επέτρεπε στην εθνοτική ποικιλομορφία στη Χερσόνησο να ευδοκιμήσει. Πολλοί από τους υποστηρικτές αυτού του οράματος είχαν από νωρίς προειδοποιήσει ότι αν αυτό το επαναστατικό όραμα εγκαταλειφθεί για το μονοπάτι του εθνοκρατισμού, τότε επρόκειτο να έρθουν καιροί αιματοχυσίας, μίσους και εθνοκαθάρσεων στα Βαλκάνια - και αποδείχθηκαν σωστοί.
Στις μέρες μας, στη Μέση Ανατολή -ένα μέρος όχι πολύ μακριά από εδώ, που ήταν επίσης υπό την κυριαρχία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας- υπάρχει μια περιοχή της οποίας ο πληθυσμός για περισσότερο από μια δεκαετία τώρα έχει καταφέρει να υλοποιήσει ένα παρόμοιο επαναστατικό σχέδιο. Οι κοινότητες στη Ροζάβα, με την επίσημη ονομασία «Αυτόνομη Διοίκηση της Βορειοανατολικής Συρίας», έχουν δημιουργήσει, μέσα σε ένα πολύ κατακερματισμένο περιβάλλον, ένα πολιτικό σύστημα που διατηρεί την εξουσία σε τοπικό επίπεδο, ενώ συνδέει τις κοινότητες σε μια αποκεντρωμένη Συνομοσπονδία. Αυτό το εγχείρημα ονομάστηκε Δημοκρατικός Συνομοσπονδισμός και δείχνει στην πράξη πώς μπορεί να μοιάζει η εναλλακτική στη γραφειοκρατική διαχείριση, την καπιταλιστική εκμετάλλευση και την εθνική ομογενοποίηση. Μια εναλλακτική λύση που είναι εφαρμόσιμη και προτείνεται από το κουρδικό κίνημα ελευθερίας όχι μόνο στο πλαίσιο της Μέσης Ανατολής αλλά οπουδήποτε ο κόσμος το επιθυμήσει.
Αυτές οι εμπειρίες του παρελθόντος και του παρόντος δείχνουν ότι, παράλληλα με την κυρίαρχη ιστορία, υπάρχει πάντοτε και μια ιστορία των από τα κάτω, που ζητά από εμάς να στρέψουμε το βλέμμα μας σε αυτήν. Μια λαϊκή επιθυμία για διαφορετικότητα και άμεση δημοκρατία στο επίπεδο της βάσης, που περιμένει να εκδηλωθεί και να αμφισβητήσει το status quo. Από αυτές τις εμπειρίες αντλούμε σημαντικά διδάγματα για τους αγώνες μας σήμερα και αγωνιζόμαστε για ένα κοινό δημοκρατικό μέλλον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου